Nieuws

De gemeente Utrecht focust zich te veel op grootschalige raam- en straatprostitutie. Dat schrijft de commissie-Sorgdrager in een advies. De commissie stelt voor om sekswerk vanuit huis toe te laten.

Maak het mogelijk dat een sekswerker, of een groepje sekswerkers, in een woning klanten kan ontvangen, luidt het advies onder meer. Daarbij moet wel overlast gemonitord worden.

In Utrecht werken naar schatting vier- tot vijfhonderd sekswerkers. Dit gebeurt doorgaans (ondergronds) vanuit huis. “Wil je prostitutie mogelijk maken in de stad, hanteer dan minder regels. Hoe meer regels hoe meer illegaliteit,” aldus de commissie onder leiding van oud-minister Winnie Sorgdrager.

De behoefte aan locatiegebonden sekswerk neemt in heel Nederland af, omdat veel afspraken online worden gemaakt. Sorgdrager pleit voor kleinschalige locaties. “Een grote locatie met ramen is achterhaald. Kleinschalige plekken in de binnenstad of aan de randen van woonwijken kunnen wel. Probeer met proeftuinen uit wat werkt, je moet natuurlijk wel de goede plekken uitzoeken.” De politie kan kleinschalige locaties ook wat makkelijker in de gaten houden.

Protesten van omwonenden

Utrecht worstelt al jaren met het onderwerp – sinds de sluiting van de raamprostitutie in de binnenstad, de seksboten aan het Zandpad en het verdwijnen van de tippelzone. Nieuwe locaties voor een tippelzone of een ‘nieuw Zandpad’ komen steeds niet van de grond.

Potentiële exploitanten kwamen steeds niet door de Bibob-test (onderzoek naar integriteit), omwonenden tekenden fel protest aan, en sekswerkers uitten kritiek op de aanpak van de gemeente. Ze wilden zelfs niet meer meewerken aan de plannen.

De commissie onderzocht daarom op welke wijze de gemeente in Utrecht een vernieuwd en modern sekswerkbeleid kan vormgeven waarmee veilige werkplekken voor sekswerkers kunnen worden gecreëerd. De onderzoekers bestudeerden bestaand onderzoek en spraken met verschillende belanghebbenden. Met als conclusie onder meer dat de sekswerker klanten moet kunnen ontvangen in een woning.

Amsterdam

Pointer, een platform van de KRO-NCRV dat ‘oneerlijke zaken’ aan het licht brengt met onderzoeksjournalistiek, meldde eind vorig jaar dat het aantal seksclubs en raambedrijven flink is teruggelopen sinds de legalisering van de prostitutie in 2000. “Ook in Amsterdam zijn minder bedrijven actief. De clubs kun je op één hand tellen en de raambedrijven zijn behoorlijk afgenomen,” zei André van Dorst, directeur van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER) destijds.

In Amsterdam speelt mee dat de gemeenteraad het imago van de binnenstad wil veranderen, en een deel van de ramen op de Wallen moet verdwijnen. Tegen 2025 wil Halsema minder erotisch entertainment op de Wallen.

Bron: https://www.parool.nl/nederland/commissie-adviseert-gemeente-utrecht-sta-sekswerk-vanuit-huis-toe~bfcc4671/

COLUMN

Als ik de zoekterm ‘bordelen’ bij Google typ, krijg ik drie sekshuizen als suggestie. Casa Cherda, Maison Privé en Maison Monty. Allemaal op, excusez-le-mot, ejaculatie-afstand van mijn IP-adres. Diana’s Secret staat er vreemd genoeg niet bij, en die is toch echt het meest dichtbij.

Zo te zien dus nog behoorlijk wat keuze. Al zijn de laatste twintig jaar in Nederland zevenhonderd bordelen gestopt. Uitgepeesd. Door een spervuur aan overheidsingrijpen op allerlei fronten, maar nu toch vooral omdat thuiswerken meer loont. En geld, daar doen de meeste dames en sommige heren het toch echt voor.

Liefst heeft u een van zichzelf opgewonden dame, dat weet ik. Zoals het Haagse gezegde luidt: aan groeiend gras hoef je niet te trekken. Maar het commerciële spel der liefde steekt anders in elkaar. En dat mag. Geld is de drijfveer. Waarom dan belasting betalen? Het werk is al belastend genoeg.

De laatste driehonderd legale bordelen worstelen met hun voortbestaan. Ook zij hebben last van de krapte op de arbeidsmarkt. Logisch, als iedereen achter de voordeur voor zichzelf begint. Er zijn dames die zich daar prima redden, maar er zijn ook grote zorgen over de risico’s op uitbuiting, in al haar lelijke verschijningsvormen.

De seksclub zoals we die kennen zal blijven bestaan, maar zo heet als het was wordt het nooit meer. Bij veel gemeenten is het domweg niet meer rendabel om een privé-huis te beginnen. De vergunningen vallen in de categorie ‘schaars’. Dit houdt in dat de gemeente na drie of vijf jaar de vergunning kan afnemen om aan andere ondernemers te geven. Er is geen ondernemer te vinden die met zo’n vooruitzicht wil investeren. De meeste gemeenten geven toe dat een veilige werkplek voor prostituees belangrijk is – maar dan wel in de buurgemeente. Die vervolgens met vergunningen het bordeel bij voorbaat dichttimmert.

Wat te doen met al die lege liefdeshuizen? Pieter Omtzigt was zichtbaar geschokt toen hij deze week in een tv-programma kwam klagen over het asielbeleid, en de suggestie kreeg voorgeschoteld om al die lege bordelen te benutten als huisvesting van asielzoekers. Pieter keek alsof ‘ie water zag branden – en dat is voor een katholiek toch echt een slecht teken. Twentse katholieken zijn van huis uit recalcitranter dan de rest; deze suggestie liet hij echter links liggen.

Adieu bordeel, plek waar verleiding en lust hand in hand gingen met de kunst van het pezen. Het oudste beroep ter wereld gaat weer ondergronds. Doodzonde.

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/adieu-bordeel-het-oudste-beroep-ter-wereld-gaat-weer-ondergronds-doodzonde~a4190bd66/

COLUMN

Er zijn in twintig jaar tijd meer dan zevenhonderd bordelen verdwenen. Heeft het bordeel haar langste tijd gehad? Laat ons eerst en vooral even stilstaan bij het feit dat Den Haag ooit prostitutiestad nummer 1 was. Popstad nummer 1 kwam pas veel later.

Als wij terug flitsen naar het jaar 1539 vinden wij in de stadsarchieven een decreet van Koningin Maria van Henegouwen, waarin zij het bevel gaf om het Spui vrij te maken van bordelen. In deze buurt bevond zich in de tweede helft van de 16de eeuw al de wijk Padmoes. Een beruchte krottenbuurt vol gevaarlijke stegen met vele bordelen.

Den Haag is altijd ruimhartig geweest voor prostituees en hun klanten. In de 17de en 18de eeuw was onze stad de tweede prostitutiestad van de Republiek. De grootste was 020 – waar wij tot op de dag van vandaag nog steeds het meest en het hardst door worden genaaid. In de Hofstad werd het gunstig stemmen van een diplomaat, door hem mee te nemen naar een prostituee, zelfs gedoogd.

Maar let op: er stonden strenge straffen op overspel, en zo werd prostitutie gezien. In het zeventiende- en achttiende-eeuwse Den Haag werden prostituees, net als in andere steden, gestraft door ze tentoon te stellen in een kooi, die zó snel werd rond gedraaid dat zij tot vermaak van het gepeupel hun kleren onder kotsten. Dit wrede gebruik werd pas in 1752 afgeschaft.

Het was Napoleon die als eerste zei: reglementeren. Dit betekende dat prostituees geregistreerd moesten worden en bij ziekte thuis moesten blijven. Tussen de twee wereldoorlogen verschenen de eerste ‘massagehuizen’ in Den Haag. Met codes kon je aangeven wat je wilde: Russisch of Frans. Wie Frans was weet ik niet.

Massagesalons
Wederom: in Den Haag waren meer massagesalons dan elders in Nederland. Dat is volgens mij nog steeds zo, maar ik ben geen kenner van het genre. In de jaren 50 begon rond de Poeldijksestraat de prostitutie. Een van de eerste pooiers was ene Karel Verkijk, die met drie vrouwen – Marie Vet, Blonde Frieda en tante Stien – een goed liggende zaak had.

De buren protesteerden hevig. Tot ze in de gaten kregen dat dit een lucratieve business was. Zij zetten, subiet en terstond, moeders achter het raam. De vrouwen hadden kleurrijke bijnamen: de Barones, de Kaketoe, Slapende Aal, Zwarte Handje, Riet de Leugenaar – en de Gaspijp. (wordt vervolgd)

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/adieu-bordeel-deel-1~aa5f2cfd/

Het vrijdag gepresenteerde coalitieakkoord telt bijna 100 pagina’s en beschrijft welke kant D66, VVD, GroenLinks, PvdA en CDA de komende jaren op willen met Den Haag. Enkele in het oog springende plannen op een rij.
Den Haag wil meer betaalbare woningen, zodat iedereen een huis in de stad kan kopen of huren. De komende jaren moet 80 procent van de nieuwbouwwoningen ‘betaalbaar’ zijn. Hierbij gaat het om 30 procent sociale woningen (tot 763 euro huur), 25 procent middeldure huur (tot 985 euro) en 25 procent middeldure koop (tot 325.000 euro).

Miljoenen worden geïnvesteerd in wijken met achterstallig onderhoud, die met overbewoning (te veel mensen in een huis) kampen of sociaal kwetsbaar zijn. Zo gaat er 23 miljoen euro naar Den Haag Zuidwest. 7 miljoen gaat naar het Kaapseplein, Duindorp, de Van Baerlestraat en de Weimarstraat/Zevensprong.

Raamprostitutie

De raamprostitutie heeft zijn langste tijd gehad, schrijven de vijf partijen. De ramen (waar sekswerkers zich aanbieden om klanten te werven) in de Doubletstraat en de Geleenstraat zullen uiteindelijk moeten sluiten. Hoe sekswerkers toch hun diensten kunnen aanbieden in de stad moet onderzocht worden. De bouw van een nieuw erotisch centrum lijkt geen optie meer.

Moerwijk en Benoordenhout krijgen weer een bibliotheek. In 2013 werden de vestigingen gesloten, maar nu komen ze terug. Daar steekt het stadsbestuur 1,6 miljoen per jaar in.

Het Escher-museum komt naar de voormalige Amerikaanse Ambassade. Dat lijkt gesneden koek, nu het nieuwe stadsbestuur jaarlijks een bedrag oplopend tot 1,4 miljoen in het project wil steken,. De verkoop van de oude ambassade is nu ook van de baan.

De Zevensprong ( bij het gebouw van Maasbach Wereldzending) is een van de meest ingewikkelde en drukste kruisingen in Den Haag, een barrière tussen wijken, vindt het stadsbestuur. Daarom wordt de kruising de komende periode ongelijkvloers, zodat fietsers, trams en auto’s beter door kunnen rijden. Ook wordt de openbare ruimte groener gemaakt.

Den Haag gaat de zeven plagen van de VVD te lijf met een miljoen euro. De liberalen willen dat er korte metten wordt gemaakt met de meeuwenterreur, de ratten- en muizenoverlast en de exoten-ellende. Onder het laatste verstaan ze de ongebreidelde opmars van Japanse duizendknoop en de Amerikaanse rivierkreeft. Ook de eikenprocessierups moet een halt worden toegeroepen. Net als twee andere plagen: hondenpoep en weesfietsen.

Nadat Scheveningen in de zomer van 2020 compleet onder de voet werd gelopen, werd alles uit de kast getrokken om de rust in de badplaats weer te laten keren. Meer handhavers, meer verkeersregelaars én de noise patrol. Een controle op het aantal decibellen dat een uitlaat van een motor produceert. Een half miljoen euro wordt daar voor uitgetrokken.

Bron: https://www.ad.nl/den-haag/raamprostitutie-moet-weg-en-escher-museum-komt-in-oude-ambassade~a01d8fea/