Wat er schuil kan gaan achter een goedkoop uurtje seksplezier. In de rechtbank begint maandag een megazaak tegen verdachten die realityster Samantha de Jong (Barbie) seksueel zouden hebben uitgebuit. Maar zij is niet de enige die dit overkomt.

In de rechtbank deed afgelopen donderdag een Hagenaar (29) zijn verhaal. Hij zit in het verdachtenbankje, omdat hij notabene voor een vriend seksafspraken regelde. Een vriend – we noemen hem Sem*- die dat helemaal niet wilde, en ook nog gedwongen werd het geld dat hij kreeg voor de seks weer af te staan aan nog weer een andere ‘vriend’, Amin. Ook deze Hagenaar streek er tegen wil en dank een paar honderd euro voor op. Maar wie hem hoort praten, hoort hem een verhaal vertellen over angst en manipulatie, vanwege Amin. Hij durfde niet tegen te sputteren.

En dat heeft mede te maken met wat Sem overkomt. Hij is op de een of andere manier het pispaaltje geworden, en toen – zo vertelt hij later aan de politie – in de macht geraakt van deze Amin. Hij moet sekswerk verrichten en een schuld van vele duizenden euro’s terugbetalen. In de tussentijd wordt hij vernederd. Moet zich gedragen als een hond. Als hij terugkomt van boodschappen, moet hij bij terugkomst drie keer blaffen, en Amin aanspreken als ‘baas’.

Tussen de klantbezoeken in gebeurt er geregeld iets waardoor Amin ontploft. Dan krijgt hij klappen. Zijn borstkas is bont en blauw. Of hij krijgt trappen tegen zijn achterhoofd, terwijl hij op de grond ligt. Het levert een fikse hoofdwond op.

Zijn ouders hebben geen idee wat er speelt, en op zijn werk houdt hij de schijn op. Tot zijn laatste klant – een politieman – zijn verwondingen ziet. Twee weken en zo’n dertig klanten later gaat deze man vragen stellen.

Vernedering

,,Het is echt heel vernederend wat deze mensen overkomt. En het is belangrijk om te zien dat dit soort slachtoffers ook gewoon mensen zijn”, zegt officier van justitie Daphne Kortekaas. ,,Niet zomaar een of andere junk die seks heeft voor nieuwe drugs, bijvoorbeeld. En dat ook klanten beseffen welke tragische dingen er schuil kunnen gaan achter jouw goedkope uurtje seksplezier.”

In de zaak van Samantha de Jong verdenkt het OM drie mannen van seksuele uitbuiting. Ook zij moest vernederingen ondergaan en haar hond, identiteitspapieren en telefoon zouden zijn afgenomen. De zaak dient de komende weken bij de Haagse rechtbank. Ook andere vrouwen zouden zijn uitgebuit en waren, net als Samantha, volledig afhankelijk van drugs.

Kortekaas: ,,Je vraagt je in zaken als deze vaak af: hoe kan het dat mensen er niet uitstappen? Maar je ziet dat verdachten geen deur op slot hoeven te doen, de verslaving aan drugs is de gevangenis. Die maakt dat slachtoffers blijven. Of dat er iets anders speelt: ze zijn dakloos, hebben geen verblijfstatus, of spreken de taal niet.”

En vertelt ze verder: ,,Een slachtoffer vertelde mij eens dat het is als een kikker die in een pan met koud water gegooid wordt, en dat dan het water langzaam verwarmd wordt. De kikker doet niets, maar zou hij in een keer in een pan met kokend water gegooid worden, dan zal hij er alles aan doen om te ontsnappen. Het gaat stap voor stap steeds een beetje verder. In dat opzicht zie je ook een parallel met huiselijk geweld.”

Signalen

Ze pleit ervoor dat klanten actiever zijn in het herkennen van signalen én daarover praten. ,,Behalve aan lichamelijke verwondingen is ook een belangrijk signaal: wie doet de deur open? Is dat een man, terwijl de afspraak met een vrouw is? Neemt hij ook het geld in ontvangst en vertelt welke handelingen je mag verrichten. En hoe ziet de advertentie eruit. Is ze 24/7 beschikbaar, bereid verregaande seksuele handelingen te verrichten, zonder condoom: het zijn signalen om eens door te vragen.”

Tegen de verdachten in Sems zaak is tegen Amin een celstraf geëist van netto 30 maanden. Tegen de 29-jarige vriend een werkstraf van 240 uur, en een voorwaardelijke celstraf van 300 dagen. In de zaak van Samantha de Jong ontkent hoofdverdachte Tony J. dat hij haar heeft uitgebuit. Hij zegt dat hij de meiden bescherming bood, en dat ook hij zwaar verslaafd was.

*om Sems privacy te beschermen blijven zijn naam onvermeld, net als andere details die naar hem te herleiden zijn.

Bron: ad.nl

Burgemeester Femke Halsema benadrukte woensdag in de gemeenteraad dat er nog geen onomkeerbaar besluit is genomen over het erotisch centrum in Amsterdam-Zuid. ‘De raad heeft voor deze route gekozen.’

Het debat volgde op de publicatie van interne stukken van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (I&W), verkregen via een Woo-verzoek van Het Parool. Uit die documenten bleek dat Den Haag niet alleen juridische en financiële zorgen had over de locatiekeuze, maar ook economische en politieke bezwaren besprak, zoals de impact op het vestigingsklimaat op de Zuidas.

VVD-fractievoorzitter Daan Wijnants wees op de oplopende kosten en het risico op een conflict met het Rijk. “We stevenen af op een forse clash tussen I&W en de gemeente Amsterdam over de kosten. Het project kampt al met een ongedekte overschrijding van 600 tot 800 miljoen euro, en dan komt Amsterdam er nog eens bij met extra ingrepen die enorm veel geld gaan kosten.”

Cas van Berkel (JA21) haalde de vrijgegeven ministeriële notities aan en legde de link met de zorgen over het vestigingsklimaat. “Uit hun eigen documenten blijkt dat de aanwezigheid van het erotisch centrum de aantrekkelijkheid van de Zuidas als internationaal zakendistrict zou kunnen schaden. Als het ministerie daar zorgen over heeft, moeten wij dat als gemeenteraad serieus nemen.”

Internationale vestigingsklimaat

Halsema pareerde de kritiek met een tegenargument over de economische dynamiek van de stad. “Op de Wallen en in het gebied daaromheen zijn nu meer internationale bedrijven gevestigd dan op de Zuidas. Je zou dus kunnen zeggen dat de vestiging van een erotisch centrum misschien een positief effect zou kunnen hebben op het vestigingsklimaat op de Zuidas,” stelde ze, met een ironische ondertoon.

Ze voegde daaraan toe dat het ‘wetenschappelijk niet houdbaar’ is om te veronderstellen dat de aanwezigheid van sekswerk een negatieve invloed heeft op het internationale vestigingsklimaat. “We weten ook dat er altijd goede zaken worden gedaan in de periode dat er veel internationale congressen zijn.”

Naast de locatiekwestie stond ook de verdeling van de kosten centraal in het debat. Uit de Woo-stukken bleek dat het ministerie van I&W in april twijfelde of de gemeente Amsterdam wel volledig verantwoordelijk kon worden gehouden voor de eventuele meerkosten van het erotisch centrum. Halsema herhaalde dat de gemeente zich aan eerdere afspraken houdt en eventuele kosten voor eigen rekening neemt, wat pas bekend zal worden bij een eventueel investeringsbesluit in 2026.

Moment van onomkeerbaarheid

Het erotisch centrum is al jaren een controversieel dossier binnen de Amsterdamse politiek. Momenteel steunen alleen de coalitiepartijen PvdA, GroenLinks en D66 de plannen. De vraag is of zij na de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 nog steeds achter het plan staan én een meerderheid hebben om het door te zetten.

Halsema benadrukte dat het besluit bij de gemeenteraad ligt. “De raad heeft jaren geleden voor deze route gekozen, die ik heel netjes aan het uitwerken ben. Maar het kan altijd zo zijn dat de raad op een gegeven moment zegt: doe het toch maar niet. Pas in het najaar van 2026 kan een moment van onomkeerbaarheid ontstaan.”

Bron: Parool.nl

De buren merkten al in 2021 dat er steeds ‘vreemde figuren’ een huis in Almere Buiten binnenkwamen en vermoedden dat er sprake was van illegale prostitutie. Toen de gemeente in 2024 het huis van de verdachte binnenkwam, troffen zij daar condooms aan, seksspeeltjes en twee mensen die vertelden dat ze sekswerk verrichten. In de rechtbank werd vrijdag in overleg besloten dat de huurder in september zijn huis uit moet.

Verhuurder Ymere spande een rechtszaak aan tegen de man die het huis huurde. De woningcorporatie wil dat hij de woning verlaat. “Prostitutie is oké,” zegt de advocaat van Ymere. “Maar niet in een woning van Ymere. Daarin moet je wonen.”

Het werd een welles-nietes discussie die bijna drie uur lang aanhield. De man ontkende dat de mensen in zijn huis sekswerkers waren. “Het zijn gewoon mijn vrienden,” zegt hij. Als de rechter hem een foto van een vrouw op Kinky.nl voorhoudt, ontkent hij dat dat de vrouw is die de gemeente in de woning aantrof. Volgens zijn advocaat baseert de woningcorporatie haar claim alleen op anonieme meldingen.

De advocaat van Ymere vindt dat echter ongeloofwaardig. “De verdachte ontkent bij hoog en laag dat de woning wordt gebruikt door prostitutie, maar hij onderbouwt verder niets,” zegt hij. “Bovendien is het gewoon vastgesteld door de gemeente. Hij zegt eigenlijk gewoon dat de gemeente liegt.”

Ymere stelde bovendien dat de hele huurovereenkomst niet in eerlijkheid is getekend. Zo gaf hij destijds aan dat hij de woning met een partner en twee kinderen zou gaan huren, maar dat is nooit gebeurd, omdat de relatie uitging. Volgens de woningcorporatie wist hij toen hij het contract ondertekende al dat de relatie verbroken was.

De huurder ontkent dat en zegt dat de relatie met zijn ex ten tijde van de verhuizing geëindigd is. Ook zegt hij dat hij een dochter heeft die de helft van de tijd bij hem in de woning verblijft.

Sekswerk in Almere

Prostitutie is in Nederland legaal, maar vereist een vergunning. Sekswerkers mogen in Almere onder specifieke voorwaarden zelfstandig thuiswerken. Daarbij moet de sekswerker ingeschreven staan op het adres waar de activiteiten plaatsvinden. Is dat niet het geval, dan is er sprake van illegale prostitutie.

In Almere werden in vijf jaar tijd 110 gevallen van illegale prostitutie ontdekt, waarvan de helft in de afgelopen twee jaar.

Bron: omroepflevoland.nl

Ruby werkte lange tijd illegaal als sekswerker, omdat ze geen vergunning kreeg. Wat betekent dat in de praktijk?

Toen Ruby besloot zelfstandig als sekswerker aan de slag te gaan probeerde ze hiervoor een vergunning aan te vragen, maar dat ging nog niet zo makkelijk: ‘Ik heb onderzoek gedaan naar hoe dat in zijn werk ging. Het eerste waar ik tegenaan liep, is dat al jouw privégegevens dan in het regionale krantje komen te staan.’ Net zoals andere vergunningen, voor bijvoorbeeld een dakkapel, wordt deze vergunningsaanvraag bekendgemaakt aan buurtbewoners: ‘Dan kunnen zij daartegen bezwaar maken, bijvoorbeeld’.

Wat is het risico van het aanvragen van een vergunning?

Anoniem ben je dan dus niet echt meer. ‘Iedereen weet dat daar een sekswerker woont en het is ook nog niet eens zeker dat je een vergunning krijgt, want de meeste gemeentes geven geen vergunningen uit aan individuele sekswerkers.’

Daarom werkt Ruby lange tijd vanuit bungalows op vakantieparken. ‘Ik heb het meeste geld verdiend in de Biblebelt, daar waar de minste seksclubs en privéhuizen zijn – want daar worden gewoon geen vergunningen uitgegeven. Maar die mensen hebben toch behoeftes.’

Wat zijn de gevolgen van sekswerk zonder vergunning?

Een huis huren of kopen is heel moeilijk. Het openen van een zakelijke bankrekening is ook praktisch onmogelijk: ‘Er is bijna geen enkele bank die met sekswerk akkoord gaat. Ze gaan er automatisch van uit dat iemand die vanuit een huis werkt gedwongen wordt of slachtoffer is van mensenhandel, maar dat is natuurlijk niet zo. Ik ken zoveel sekswerkers die al jaren zelfstandig werken, vanuit hun eigen huis werken en nooit problemen veroorzaakten in de buurt’.

Is het gevaarlijk om als zelfstandige sekswerker te werken?

Er hoeven niet zoveel gevaren te zijn, volgens Ruby. ‘Je hebt de mogelijkheid tot screenen. Dat heb je in een privéhuis of in een club natuurlijk niet, want daar kan iedereen binnenlopen.’ Als je voor jezelf werkt heb je, volgens Ruby, meer controle over wie er bij je langskomt: ‘De klant is in direct contact met jou en je hebt sowieso zijn telefoonnummer. Dan kun je bij het maken van de afspraak vragen om bepaalde documenten, zoals een kopie van het paspoort.’

Ook stond Ruby altijd in nauw contact met collega-sekswerkers. ‘We hadden een groepsapp; daar lieten we elkaar altijd weten welke tijd we een afspraak hadden. Soms deelden we daar ook het telefoonnummer van de klant of uiterlijke kenmerken. Als er dan tien minuten na de afspraak nog geen reactie was, dan zou het noodplan in werking worden gezet: politie.’ Dat noodplan heeft Ruby zelf nog nooit nodig gehad. ‘En ik ken heel veel sekswerkers waarbij het nog nooit mis is gegaan.’

Waarom is het zo moeilijk om een vergunning te krijgen?

Gemeentes gaan over het uitgeven van vergunningen. 95% van de gemeentes behandelt sekswerkers anders dan andere ondernemers. ‘Als zelfstandig sekswerker schrijf je je – net als iedere andere zzp’er – in bij de Kamer van Koophandel, maar wanneer je dan je beroep wil gaan uitoefenen mag dat alleen op aangewezen plekken’, legt Roos uit. ‘En die zijn er dus veel te weinig. Wil je ergens zelf een ruimte huren of aan huis werken, dan heb je bijna altijd een extra vergunning nodig voor een heel bedrijf. Waar andere zzp’ers zoals kappers en masseurs die vergunningen vaak makkelijk krijgen, is het als zelfstandig sekswerker zowat onmogelijk om die te krijgen.’ Daarom werken veel zelfstandige sekswerkers vaak onvergund, en dus illegaal.

En illegaal werk is natuurlijk risicovol. ‘Als je het heel slecht treft, dan sluit de gemeente jouw woning voor drie maanden.’ En dat gebeurt vaker dan je denkt: ‘In de gemeente waar ik nu woon zijn in het afgelopen jaar dertien panden gesloten.’

Hoe lossen we dit probleem op?

Ruby hoopt dat haar werk gedecriminaliseerd wordt. ‘Sekswerk valt nog steeds onder het ministerie van Veiligheid en Justitie; daarmee geef je als overheid aan dat het crimineel is.’ Ook moet er een duidelijke scheiding komen tussen sekswerk en mensenhandel. ‘Een sekswerker is iemand die het vrijwillig doet en een slachtoffer van mensenhandel die sekswerk doet, is slachtoffer van een misdaad.’

Van de klanten moet Ruby het niet hebben, weet ze: ‘Zij zullen nooit in de bres springen voor onze rechten, betere omstandigheden of meer werkplekken’, omdat het taboe nog steeds groot is. Daarom is het belangrijk dat gemeenten beter gaan luisteren naar de sekswerkers en daar ook naar handelen. ‘Wij hebben veel kennis, wij weten wat onze gemeenschap wil en wat wij nodig hebben.’

Bron: bnnvara.nl