Nieuws

Een verbod op porno. Het standpunt van de streng christelijke SGP is niet helemaal nieuw, maar de partij gaat er wel prominent de aankomende verkiezingen mee in. Alleen, hoe zou dat moeten? Experts noemen het onhaalbaar. „Er is ook porno die prettig is om naar te kijken en die mensen kan helpen in hun seksleven.”

Porno schaadt het beeld van seksualiteit en relaties en moet daarom worden verboden, schrijft de partij in het verkiezingsprogramma. Er moet stevig worden opgetreden tegen deze mensonterende industrie. ‘Een pornoverslaving maakt levens en relaties kapot’, stelt de partij.

Het is een discussie die geregeld terugkomt, merkt seksuoloog Peter Leusink. Het maken, verspreiden en bekijken van porno is sinds 1985 legaal in Nederland, maar voor sommige partijen nog altijd omstreden.

Onwenselijk

Leusink kan zich ook wel voorstellen dat mensen zich zorgen maken over porno, vooral het gemak waarmee het te bekijken is. Met een paar muisklikken kan iedereen het op zijn scherm zien. En dat is zeker voor jonge kinderen niet wenselijk. „Om aan te voelen en te snappen wat er in die beelden gebeurt, moet je echt volwassen zijn”, zegt Leusink.

En er zijn meer aspecten aan porno die zorgelijk zijn. Denk aan de vrouwonvriendelijkheid die vaak in die beelden is te zien. „Er is zeker een discussie te voeren of we met porno de goede kant opgaan. Maar laten we het daar vooral over hebben. Iedereen raakt opgewonden van het kijken naar porno. Er is ook porno die heel prettig is om naar te kijken en die mensen ook kan helpen in hun seksleven.”

Niet verbieden

Verbieden is wat Leusink betreft zeker niet de kant die we in Nederland op moeten willen. „Wij vinden: houd het open en geef vooral goede uitleg. Praat over seksualiteit, over vriendschap, verliefdheid en het aangeven van grenzen. Mensen kunnen zeker verslaafd raken aan porno. Het kan relaties en huwelijken beschadigen, maar dat is bij een heel kleine groep. Met het verbieden van porno gaan mensen die er toch naar willen kijken een uitweg zoeken.”

Niet alleen seksuologen vinden een verbod op porno onwenselijk. Ook juristen vragen zich af hoe zo’n verbod er in de praktijk zou moeten uitzien. „Het grootste probleem is de definitie. Wat is porno precies?”, zegt it-jurist Arnoud Engelfriet. „Daar kom je al niet uit. Een Amerikaanse rechter zei ooit over porno: ik weet niet wat het is, maar ik herken het meteen als ik het zie.”

Duidelijk zijn

Volgens Engelfriet is voor de één een foto van een schaars gekleed iemand met felgekleurde laarzen al erotisch, de ander ziet alleen mooie nieuwe laarzen. „Is porno wat één iemand porno vindt? Zijn dat de meeste mensen? En hoeveel zijn dat er dan? Als je iets strafbaar wil maken dan moet je duidelijk zijn. Niemand mag 130 rijden in een woonwijk. Dat snappen automobilisten. Als je alleen in de wet zet dat ze voorzichtig moeten rijden, kom je er nooit uit.”

Er zijn in de wereld wel landen waar pornografie is verboden, zoals in China en de Verenigde Arabische Emiraten. Maar dat betekent niet dat het er toch niet is te bekijken. In Nederland zijn in het verleden ook websites geblokkeerd, omdat er bijvoorbeeld illegaal muziek of films werden aangeboden. Maar via een omweg zijn die websites nog altijd te bezoeken.

Bron: ad.nl

De Britse overheid ligt in proces met 4chan, de ‘riool van het internet’. Dat is niet zo verrassend, want het Verenigd Koninkrijk probeert het internet kindvriendelijk te krijgen en 4chan, waar racisme, haat, complottheorieën en porno floreren, vertegenwoordigt zowat alles waar de Britten hun jeugd voor willen behoeden.

Het verrassende is dat 4chan nu de Britse overheid een proces aandoet, en niet omgekeerd. En wel voor een rechtbank in het Amerikaanse District of Columbia.

4chan en een andere website, Kiwi Farms, klagen de Britse overheid aan, omdat die hun grondwettelijke rechten zou schenden. De praktijken van 4chan en Kiwi Farms zijn immers legaal in de VS, waar zij gevestigd zijn, stellen ze. Op Kiwi Farms is dat bijvoorbeeld het organiseren van campagnes tegen vrouwen en trans personen. Dat zijn meningen die Amerikanen vrij moeten kunnen uiten.

De Britse overheid eist dat 4chan en Kiwi Farms regelmatig rapporteren over de gevaren op hun sites, omdat die (ook) in het Verenigd Koninkrijk worden aangeboden. Zoniet riskeren ze een boete van 18 miljoen pond. De Britse mediaregulator Ofcom staat op het punt om te concluderen dat 4chan in gebreke blijft bij die verplichting. Maar 4chan hoopt dat een Amerikaanse rechter nu zal verklaren dat Ofcom niets over hen te zeggen heeft. En dat kan grote gevolgen hebben.

4chan en Kiwi Farms leggen immers de vinger op een al decennia oud pijnpunt: hoe pas je nationale wetten toe op een netwerk dat geen landsgrenzen kent? “Niet”, vinden ze bij 4chan. Dat komt hen mooi uit en het sluit ook mooi aan bij het Maga-gedachtengoed van de huidige Amerikaanse overheid. Die vindt toch al dat Europese en Britse wetten over technologie in wezen verhulde handelstarieven zijn. De kans is dan ook reëel dat, wat de rechter ook beslist, de weerstand tegen wetgeving van over de oceaan 4chan de sympathie en zelfs actieve steun oplevert van het Witte Huis. En welk Amerikaans technologiebedrijf zal dan nog wél omkijken naar wetgeving in Europa?

Bron: Standaard.be

Meer dan de helft wereldwijd heeft er eentje: een piemel. Maar volgens fotograaf John Wiersma (43) doen we met z’n allen nog best ingewikkeld over de jongeheer. Hij fotografeerde en sprak met honderd piemeldragers en bundelde die verhalen in zijn boek met de toepasselijke titel: Hé Pik.

We kunnen er wel omheen draaien, maar je hebt een piemel of een vagina. Ja, ook jij, laten we het beestje maar gewoon bij de naam noemen. Dat is ook precies waar Wiersma voor pleit als het om het mannelijk geslachtsdeel gaat. Want echt open en eerlijk daarover zijn, blijkt bij de piemel nog een dingetje. Eerder deed de Belgische seksuologe Goedele Liekens al een boekje open over de ‘ideale piemel’.

Fotograaf John Wiersma legde piemels vast

Wiersma legt uit dat een gesprek met zijn vriendin de ’trigger’ was voor zijn boek. „Zij sprak ooit uit dat een penis in slappe toestand een lelijk ding is. Ik vroeg me af: ‘Is dat ook echt zo?’ Ik kan me nog herinneren dat ik jaren geleden een boekje vond bij winkelketen De Expo met allemaal slappe piemels erin, maar het ontbrak aan de verhalen achter de penis. Ik besloot zelf piemels vast te leggen. Dit keer wilde ik er een menselijker boek van maken. Een boek waarin het taboe rondom piemels doorbroken wordt. Een boek dat wegbleef van porno, erotiek en seksisme. Met een foto waarop de piemel in zijn hoedanigheid werd vastgelegd zoals hij 99 procent van de dag is: in ruststand. Gewoon een lichaamsdeel, net als een oor of neus. Toch rust er een taboe op de piemel. We praten er weinig over en als we erover praten zijn mannen vooral ‘groot geschapen’ en hebben we een ‘derde been’. Maar we horen niet dat hij niet goed werkt, urine kan lekken of klein is.”

De fotograaf deed een oproep op LinkedIn met de vraag of mannen hun jongeheer willen laten fotograferen. „Ik vroeg op voorhand wel af: ‘Wie reageert daar op?’ Maar ik kreeg een hele hoop reacties en mijn oproep kreeg de nodige aandacht. Ook vrienden en bekenden van mij besloten mee te doen. Zo ook een vriend die ik al 25 jaar kende, maar nooit zijn verhaal hierover had gehoord. Wel moest ik wat meer moeite doen om twintigers, dertigers en veertigers te vinden. Ik zocht een diverse groep piemeldragers, maar wilde geen onderscheid maken in hun verhalen. Ik vond ieder verhaal al dapper genoeg.”

Verhalen achter piemels

Honderd mannen in een fotostudio die hun broek laten zakken, was dat niet gek? „Het is natuurlijk een intiem proces, maar het werd ook al heel snel normaal. Zelf ben ik als eerste gegaan. De ene kandidaat stond te popelen, de ander kwam echt om zijn verhaal te vertellen. Het was een menselijk proces.”

Wiersma noemt een aantal verhalen op die hem behoorlijk bijbleven. „De meneer die op de voorkant van het boek staat is inmiddels eind 30. Maar toen hij 15 was kreeg hij een skateboard-ongeluk. Hij had pijn en kwam er thuis achter dat alles onder het bloed zat en er een grote snee in zijn piemel zat. Hij koos ervoor om het niemand te vertellen, ook geen dokter of zijn ouders. Achteraf gezien had de snee gehecht moeten worden, maar hij hield het voor zichzelf. Dat vond ik zo’n erg idee. Dat je als 15-jarige jongen alleen op je kamer zit en zoveel pijn hebt. Gelukkig is het bij hem genezen, maar op dat moment ervoer hij zoveel angst. Of hij nog wel kon plassen, kinderen krijgen of ooit seks kon hebben. Die schaamte die eronder lag, maakte nogal indruk op mij.”

Fillers

De fotograaf vertelt verder: „Een andere meneer kwam de fotostudio in en in eerste instantie kon ik niks opvallends aan hem herkennen. Maar al gaande weg kwam ik erachter dat hij heel ijdel was. Hij bleek op jonge leeftijd al bezig te zijn om zijn piemel ‘mooier’ te maken. Hij liet zich in de puberteit besnijden en op latere leeftijd nogmaals. Ook liet hij zijn haar daar beneden laseren en deed hij twee keer per jaar fillers in zijn eikel. Het was bedoeld zodat zijn eikel strak bleef. Ik vond dat iets merkwaardigs, waarom zou je dat doen? Maar deze man wilde dat zijn piemel mooi was. Je kon bij hem niet aan de buitenkant zien dat hij zo ijdel onder zijn kleding was.”

„Een van de eerste modellen bleek seksueel misbruikt te zijn in een bubbelbad. Dat had jarenlange impact op zijn omgang met zijn geslachtsdeel gehad. Zo veel impact dat hij het amper durfde aan te raken. Alle verhalen blijven anoniem, maar tijdens mijn gesprekken met andere mannen, vertelden drie anderen aan mij voor het eerst in hun leven dat zij ook zoiets hadden meegemaakt. Van de honderd mensen die ik sprak, vertelden vier openlijk tegen mij over misbruik. Maar hoeveel hadden het mij niet verteld? En wat als ik duizend mensen had gesproken? Dat blijft wel in je gedachten spoken.”

Te grote penis, te kleine penis

Na honderd gesprekken en foto’s, ontdekte Wiersma dat ‘heel veel’ mannen onvrede ervaren over de lengte van hun penis. „Zelf hield ik me daar nooit zo mee bezig, maar de schaamte bij veel mannen is groot. Hoewel ik dacht dat meer mannen over een penis in erectie onvrede hebben, bleek dat veel mannen juist niet tevreden waren over de slappe toestand. Veel mannen hebben dat, dat als de piemel stijf en paraat is, ze er best blij mee zijn. Maar dat die ontspannen toestand toch nog zwaar weegt, dat verbaasde me. Dat steeds bezig zijn met hoe jouw piemel erbij hangt en hoe groot die van een ander is en de onzekerheid die daaraan kleeft.” Maar waarom zijn mannen daar dan zo mee bezig? „Ik weet het niet, wellicht heeft het te maken met hoe mannen zich gedragen, of van hen verwacht wordt zich te gedragen. Of hoe we in deze maatschappij mannelijkheid definiëren.”

„Piemeldragers vinden het belangrijk dat hun geslachtsdeel ‘normaal’ is. Is het te groot? Te klein? Of andere op- of aanmerkingen? Dan komt daar onzekerheid om de hoek kijken. Als je kijkt naar kunst en beeldhouwwerken in Italië, dan werd een kleine penis lange tijd als schoonheid beschouwd. Maar tegenwoordig is een kleinere piemel niet goed genoeg. Seks is er altijd geweest, maar ik denk wel dat social media en de oneindige hoeveelheid porno die voor het oprapen ligt, geen positief effect op ons beeld van de piemel hebben. Wellicht zijn we dat te veel als maatstaf gaan zien. Maar de piemels in porno zijn daar speciaal voor geselecteerd. Je komt er bedrogen uit als je je daaraan gaat meten.”

Onzekerheid

Daar kan dus volgens de fotograaf nog wel wat aan bijgeschaafd worden. „Ik denk dat het belangrijk is, en dat probeer ik ook mijn kinderen mee te geven, dat je goed bent zoals je bent. Dat je tevreden leert zijn met hoe je eruit ziet. Mijn oudste dochter is 16 en ziet op TikTok en Snapchat grote borsten en opgespoten lippen. Het is tegenwoordig makkelijk om aan jezelf te sleutelen. Maar we zijn wie we zijn en moeten leren waarderen hoe we eruit zien. Daarom is het zo belangrijk dat we in gesprek blijven met elkaar en dat hoop ik ook met mijn boek teweeg te brengen.”

En voor iedere piemeldrager die zijn eigen jongeheer in twijfel trekt? John Wiersma besluit: „Piemels zijn er in alle soorten en maten. Ongeacht leeftijd, cultuur of afkomst. Het is niet vanzelfsprekend dat iemand van Aziatische afkomst een kleinere piemel heeft en een man van de Antillen een ‘derde been’ heeft. Elke piemel is uniek. Ze lijken op elkaar, maar hebben ook allemaal een eigen verhaal. Wees daar wat vaker open over en trek niet te snel conclusies. Wees blij met dat je een piemel hebt. En nee, je bent niet de enige die onzeker is. Sta open voor andermans verhaal. Er zijn zoveel meer mannen met dezelfde gedachten en worstelingen. Probeer jezelf uit te dagen om daarin iets meer een grens te verleggen en wat opener te zijn.”

Bron: metronieuws.nl

OnlyFans heeft zijn eigenaar Leonid Radvinsky (43) vorig jaar een recordbedrag van 701 miljoen dollar (ongeveer 604 miljoen euro) aan dividenden uitgekeerd. Het platform, wereldwijd vooral bekend om zijn porno-aanbod, zou nu uitkijken naar een mogelijke verkoop. Dat kan volgens financiële experts uitmonden in een miljardendeal.

Succesverhaal sinds de coronaperiode

Hoewel OnlyFans vaak in één adem met sekswerkers wordt genoemd, kent het ook succes bij fitnesscoaches, muzikanten en zelfs foodies. Het businessmodel is eenvoudig: het platform int een commissie van 20 procent op de abonnementen die makers aan hun volgers verkopen. Tijdens de lockdowns kende het bedrijf een ongeziene groei omdat beroemdheden en sekswerkers massaal online gingen om inkomsten te genereren.

Het resultaat: in het afgelopen boekjaar vloeide 6,2 miljard euro van abonnees naar het platform, waarvan 5 miljard euro werd doorgestort naar contentmakers. Het aantal creators steeg met 13 procent tot 4,6 miljoen en het aantal betalende fans met 24 procent tot 377,5 miljoen.

De man achter het imperium

De Oekraïens-Amerikaanse ondernemer Leonid Radvinsky verwierf in 2018 een meerderheidsbelang in OnlyFans, dat in 2016 werd opgericht door de Britse vader en zoon Guy en Tim Stokely. Sindsdien harkte hij een fortuin bijeen: alleen al tussen 2021 en 2023 keerde hij zichzelf 1,1 miljard dollar aan dividenden uit. Volgens Forbes bedraagt zijn vermogen inmiddels 3,8 miljard dollar (3,3 miljard euro). Radvinsky werd geboren in Odessa maar verhuisde als kind naar Chicago. Tegenwoordig woont hij naar verluidt in Florida.

Mogelijke verkoop, maar niet zonder risico’s

Dat OnlyFans nu de markt aftast voor een overname, ligt gevoelig. Het bedrijf heeft immers te maken met kritische vragen rond online veiligheid en de expliciete aard van de content. Het benadrukt dat er strikte controles plaatsvinden en dat makers hun leeftijd moeten bewijzen om minderjarigen van het platform te weren. Toch blijft de expliciete reputatie een struikelblok voor potentiële investeerders.

Bron: clint.be

Schaamte, zwijgen en betalen: precies waarop digitale afpersers mikken op erotische advertentiesites als het Belgische Red Lights. “We krijgen wekelijks een tiental meldingen van gebruikers die worden bedreigd of gechanteerd.”

Red Lights is een online marktplaats waar sekswerkers zichzelf kunnen promoten. Iedereen kan zich registreren, maar enkel na een grondige controle van identiteit en echtheid. “Gebruikers moeten een identiteitskaart en een recente foto met ‘Red Lights’ en de datum op voorleggen. Alles wordt handmatig en automatisch gescreend. Pas als dat in orde is, kan hun profiel online”, legt de CEO uit.

Familie bedreigen

Toch zijn er steeds vaker problemen. “Tegenwoordig krijgen we wekelijks een tiental meldingen. Het zijn telkens dezelfde teksten die verspreid worden. Het gaat dus waarschijnlijk om een georganiseerde bende. De slachtoffers worden na enkele berichten onder druk gezet om geld te betalen, met de dreiging dat anders hun familie betrokken zal worden.”

Hoe de daders aan de nummers van de gebruikers komen, is nog een raadsel. “We hebben al onderzocht of het om een datalek gaat, maar daar vinden we geen spoor van. Onze vermoedens gaan eerder uit naar sekswerkers die actief zijn op Red Lights en mogelijk telefoonnummers van anderen doorspelen, waarschijnlijk tegen betaling.”

Red Lights speelt alle meldingen wekelijks door aan de politie. “Ook zij vinden voorlopig geen duidelijk aanknopingspunt. Maar we blijven waakzaam. We raden onze gebruikers altijd aan om niet op de bedreigingen in te gaan en meteen melding te maken bij ons. Tot nu toe hebben we geen aanwijzingen dat een slachtoffer effectief heeft betaald, en evenmin dat er nadien represailles zijn gevolgd.”

Bluf

Ook bij de politie zijn deze afpersingspraktijken gekend. De Nederlandse Politie Eenheid Limburg laat weten dat deze werkwijze bij hen bekend is. Ook in ons land volgt de politie de evolutie op de voet. “Dergelijke vormen van afpersing komen zeker voor”, zegt Dorien Baens, woordvoerder van politie Limburg Regio Hoofdstad. “In onze politiezone worden er wel niet veel aangiftes gedaan, maar dat zou ook te maken kunnen hebben met schaamte bij de slachtoffers.”

Volgens de politie is financieel gewin meestal het enige doel van de daders. “De dreiging om familie erbij te betrekken, is vaak bluf. Ze proberen vooral angst aan te jagen om je tot betaling te dwingen. Toch is het aangeraden om zo weinig mogelijk persoonlijke informatie vrij te geven, zoals je adres of echte naam, en ga nooit in op de eisen. Reageren is af te raden. Maak screenshots ter bewijs en blokkeer het nummer. Als het aanhoudt, kan veranderen van telefoonnummer of hulp vragen aan je provider een oplossing zijn.”

Wie slachtoffer wordt van de afpersers, doet best zo snel mogelijk aangifte bij de politie. “Ook als je de dader niet kent, kan je klacht indienen tegen onbekenden. Het parket beslist vervolgens wat er verder met het dossier gebeurt.”

Onze reporter werd slachtoffer: “Als je me vandaag niet appt, zullen we je afmaken”

Voor een zomerreeks over de seksindustrie ontdekte ik de website Red Lights. Ik contacteerde tientallen profielen van mensen die diensten aanbieden in mijn regio. Voor mijn research was het een goudmijn. In geen tijd had ik rechtstreeks contact met camgirls, escorts en privé-dames. Maar er zat ook een adder onder het gras.

Kloten met dames

Enkele dagen na mijn eerste berichten kreeg ik via Whatsapp plots een dreigend bericht van een onbekend nummer. “Luister, jij loopt te kloten met onze dames, we geven je nu eenmalig de kans dit normaal onderling met ons op te lossen of de consequenties zullen groot zijn. Geloof me, we maken je kapot. Dit wil jij niet, dus bij deze laatste kans wordt dit nu netjes zonder problemen opgelost ja of nee! Als je me vandaag niet appt, zullen we je afmaken.”

Omdat ik het eleganter vind om rechtstreeks bedreigd te worden dan via een vaag berichtje, belde ik hem meteen op. Geen gehoor. Bluf dus. Toen hij bleef aandringen op die ‘eenmalige betaling’, verwees ik hem vriendelijk door naar mijn hoofdredacteur en het bestuur van Mediahuis. Nooit meer iets van gehoord, althans van hem toch.

Verdienmodel

Sindsdien blijven gelijkaardige berichten binnenstromen. Telkens van andere nummers, soms letterlijk dezelfde tekst, soms een iets creatievere variant met familiebedreigingen. Zes verschillende nummers zijn er al gepasseerd, Belgische en Nederlandse. Het patroon is duidelijk. Dit is geen woedende pooier. Dit is een verdienmodel.

De daders weten waar ze mee bezig zijn: de tactiek mikt op schaamte, angst en indiscretie. Op het feit dat veel bezoekers zo’n website stiekem bekijken, zonder dat iemand het weet, thuis. En precies die verborgenheid maakt hen kwetsbaar.

Misdrijf

Als journalist voel ik me weinig geïntimideerd door dit soort holle dreigementen. Maar ik kan me perfect inbeelden hoe iemand die wel met recreatieve bedoelingen op zo’n site belandt, van zijn sokken wordt geblazen door zulke berichten. Het leven van zo iemand kan serieus ontsporen.

Wat deze digitale afpersers doen, is geen kattenkwaad. Dat is gewoon een misdrijf. Maar zolang het slachtoffer zich te zeer schaamt om klacht in te dienen, blijven de daders buiten schot. En net daar rekenen ze op.

Bron: gva.be

In Dragør, een slaperig Deens kustplaatsje vlak bij Kopenhagen, is de pleuris uitgebroken. Niet vanwege een politiek schandaal, rellen of een dolgedraaide haringvangst. Nee, een vier meter hoge zeemeermin met een indrukwekkende voorgevel moet weg. De reden? Te aanstootgevend. Of zoals sommige critici het noemen: “te veel porno”.

Dit beeld, genaamd De Grote Zeemeermin, is het werk van kunstenaar Peter Bech, die zich ooit afvroeg waarom de wereldberoemde Kleine Zeemeermin in de Deense hoofdstad zo… klein is. Je kent ‘m wel, dat iconische standbeeld waar toeristen zich massaal voor verdringen, om vervolgens licht teleurgesteld weg te wandelen. Dus Bech dacht: groter, ronder, opvallender. En zo geschiedde.

De Grote Zeemeermin

Met haar vier meter hoogte, imposante vormen en bloot bovenlijf is de Grote Zeemeermin inderdaad geen muurbloempje. Ze stond eerst in Kopenhagen, toen bij Fort Dragør, maar nu wil het Deense Agentschap voor Paleizen en Cultuur dat het beeld opzout. Officieel omdat het niet “past binnen het cultuurhistorische karakter van het fort”. Officieus? Omdat men het blijkbaar moeilijk heeft met het vrouwelijk lichaam in XXL-formaat.

Kunstcriticus Mathias Kryger stak onlangs het lont in het kruitvat door het beeld af te doen als “de ultieme mannenfantasie” en “niet vrouwvriendelijk”. Alsof we anno 2025 niet met een paar blote borsten kunnen omgaan, zolang ze toevallig uit brons zijn gegoten.
‘Lachwekkende commotie’

Bech zelf vindt de commotie lachwekkend: “De kop is groot, het lijf is groot, de staart is groot, natuurlijk zijn de borsten dat ook. Ze heeft gewoon normale proporties voor een beeld van deze schaal.” En eerlijk: hij heeft een punt. Het is niet alsof hij Pamela Anderson in visvorm heeft geboetseerd. Het is een zeemeermin.

Lokale horecaondernemer en fort-eigenaar Torben Bødtker is er klaar mee. Volgens hem is het beeld juist een hit: “Mensen komen speciaal naar Dragør om haar te zien. Ze is een publiekstrekker.” Maar blijkbaar zijn blije toeristen geen argument tegen ‘aanstootgevend bronzen borstbeeld’.

Andere plek?

De gemeente wil het beeld niet ergens anders in de stad herplaatsen, zelfs niet nu Bech het gratis aanbiedt en het transport zelf wil regelen. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon: een politicus uit buurgemeente Tårnby wil haar wél adopteren. Met wat politieke ruggengraat krijgt de Grote Zeemeermin hopelijk snel weer haar welverdiende plek in de openbare ruimte.

Tot die tijd blijft de vraag hangen: wanneer is kunst gewoon kunst, en wanneer wordt het ineens porno? En waarom zijn het altijd borsten die die discussie moeten aanzwengelen?

Bron: fhm.nl

Channel 4 heeft een nieuwe documentaire uitgezonden die draait om de ‘adult content creator’ Bonnie Blue – en het is de eerste keer dat haar echtgenoot, Ollie Davidson, zich uitspreekt over haar keuzes en carrière. De documentaire, getiteld ‘1,000 Men & Me: The Bonnie Blue Story’, werd uitgezonden op 29 juli.

Bonnie, wiens echte naam Tia Billinger is, heeft online veel stof doen opwaaien door een reeks provocerende publieke uitspraken. Hoewel de kritiek zich niet volledig richt op haar werk in de seksindustrie, hebben vooral haar uitspraken over ontmaagdingen en vreemdgaan ethische bezorgdheid gewekt op sociale media. Onlangs verscheen ze ook in de podcast van Andrew Tate, wat de controverse nog verder aanwakkerde.

“Heldere blik op hypermodern fenomeen”

Kort daarna werd Bonnie van OF verbannen, nadat ze plannen aankondigde om een eigen ‘petting zoo’ te lanceren waarin ze haar eerdere record wilde verdubbelen naar 2.000 mannen. De documentaire heeft als insteek de vraag: “Wanneer Bonnie Blue aankondigde dat ze met 1.057 mannen seks had gehad in 12 uur, speelde ze dan gevaarlijk in op mannelijke fantasieën, of was ze een seks-positieve ondernemer die haar eigen pad bewandelt?”

Regisseur Victoria Silver licht toe: “Bonnie Blue weigert zich te conformeren aan de publieke opinie en leeft volgens haar eigen regels. In een tijd waarin feitelijke televisie vaak terugblikt, wilde ik juist het rauwe momentum vangen van een verhaal dat zich nog aan het ontvouwen is – met een vrouw in het hart die haar leven op ongekend gedurfde wijze leidt.” Ook Tim Hancock va Channel 4 reageerde: “Met ongelofelijke toegang tot een actueel en moreel grensverleggend verhaal biedt deze documentaire een heldere blik op een hypermodern fenomeen – en zal het kijkers waarschijnlijk aanzetten om hun eigen oordelen en aannames te heroverwegen.”

Expliciete scènes ‘redactioneel gerechtvaardigd’

Channel 4 bevestigde tegenover Indy100 dat de seksscènes in de documentaire “redactioneel gerechtvaardigd” zijn: “Er is zorgvuldig nagedacht over hoe en waarom deze beelden worden getoond. Aangezien het maken van pornografische content Bonnie’s werk is, is de expliciete inhoud essentieel om de context van haar carrière én de publieke reactie daarop te begrijpen. We presenteren het op een niet-gratuite manier, met een duidelijke kijkerswaarschuwing vooraf, zodat iedereen weet waar hij of zij aan begint.”

De echtgenoot spreekt voor het eerst

Voor het eerst deelt ook Oliver Davidson (Ollie) zijn kant van het verhaal in een interview. De twee leerden elkaar kennen op 14-jarige leeftijd op school, trouwden in 2022 in Westminster en verhuisden samen naar de Gold Coast in Australië. In 2023 gingen ze uit elkaar, en Bonnie bevestigde in eerdere interviews dat er een echtscheiding gaande is. In de documentaire onthult ze dat Ollie aanvankelijk volledig achter haar OF-carrière stond, een vergoeding kreeg als medewerker en zelfs hielp bij het organiseren van haar evenementen.

Ollie zegt in de documentaire: “Ze heeft echt een connectie met haar fans. De meeste mensen die volwassen content maken, zijn onbereikbaar – je ontmoet ze nooit echt. Maar Bonnie zet gewoon haar locatie online, waardoor haar fans ook daadwerkelijk met haar kunnen filmen. Mainstreamporno bestaat al heel lang, maar er is eigenlijk nooit veel veranderd – tot nu. Bonnie is een keerpunt. Ze heeft het spel compleet veranderd.” Toch geeft Bonnie toe dat hun relatie onder druk kwam te staan door haar succes. “We groeiden uit elkaar,” zegt ze. “We waren gewoon niet compatibel.”

Bron: clint.be

Eén van de meest luxueuze bordelen van Oost-Nederland stond hier. Club de Villa trok mensen uit alle lagen van de bevolking. Zometeen is het een plek van woonplezier. Het terrein van De Villa in Beekbergen heeft namelijk een nieuwe eigenaar.

Club de Villa stond aan de Arnhemseweg, op een stuk grond waar al sinds 1975 een seksclub gevestigd was. Lange tijd droeg die de naam Club Flamingo, de naam De Villa volgde zo’n tien jaar geleden.

Volgens een omwonende trok die club een zeer breed publiek: „Dat gaat van chic tot heel gewoon. Van Ferrari’s tot een invalidenautootje.”

Wie wilde kon zich in exclusieve sferen onderdompelen, bijvoorbeeld met een girlfriend experience (250 euro per uur). Tot twee jaar geleden. In juli 2023 verwoestte een brand het bordeel.

Veel belangstelling

De exploitant besloot geen doorstart te maken; het terrein is in de verkoop gegaan.

De kavel van 12.370 vierkante meter ging de markt op voor 850.000 euro. Op iets minder dan een vijfde van die grond mag gebouwd worden.

Het bestemmingsplan biedt ruimte voor een vrijstaand woonhuis met een ‘maximaal volume van 900 kubieke meter en 100 vierkante meter aan bijgebouwen’.

Er is de afgelopen anderhalf jaar volop belangstelling voor geweest, vertelt verkopend makelaar Frank Reinders (Residence Vastgoed). „Er zijn heel veel mensen wezen kijken.”

Een goede architect

Een koper was echter niet zomaar gevonden. „Door het verleden was het een wat lastiger perceel om te verkopen. Voor sommige mensen was het moeilijk om er doorheen te kunnen kijken.”

Toch was het voor het makelaarskantoor uiteindelijk ook weer niet heel ingewikkeld. Zie het als wat het is: een bouwkavel, zei Reinders tegen belangstellenden.

„Zoek een goede architect en ga met de gemeente overleggen. Zoals bij elk nieuwbouwproject.”

Uiteindelijk heeft iemand die al in deze regio woont toegehapt. Een particulier die er ‘een mooi huis op gaat bouwen’.

Brandstichting

Daarmee gaat er definitief een streep onder het vorige bestaan. Want ook het boek van de brand zit inmiddels dicht.

De politie sprak kort na de brand van brandstichting, maar daders zijn nooit gepakt. Het onderzoek is afgesloten, aldus een politiewoordvoerder. „Omdat er helaas geen aanknopingspunten meer waren om verder te onderzoeken.”

De vrouwen die in Club de Villa werkten, zijn elders aan de slag gegaan.

Bron: destentor.nl

Webshops bol en EasyToys hebben de Lovense-bluetoothvibrators uit de handel gehaald, nadat deze week bleek dat de producten op afstand konden worden overgenomen vanwege een kwetsbaarheid. Inmiddels heeft Lovense het lek gedicht.

EasyToys en bol hebben de verkoop van Lovense-producten tijdelijk stopgezet vanwege meldingen van een beveiligingskwetsbaarheid, meldt het Algemeen Dagblad. Beide webshops zeggen de problemen te onderzoeken. “We voeren overleg met instanties die ons hierbij kunnen adviseren, zoals de NVWA”, zegt een woordvoerder van bol tegen het AD. Ook de Nederlandse distributeur van de Lovense-producten, EQOM, zegt een onderzoek te zijn gestart. “Mocht blijken dat gebruikers van Lovense-producten risico lopen, dan zullen wij passende waarschuwingen toevoegen en klanten actief informeren”, laat het bedrijf weten aan de krant.

De kwetsbaarheid werd ontdekt door een beveiligingsonderzoeker die zichzelf BobDaHacker noemt. Die ontdekte dat de software van Lovense kampt met diverse beveiligingskwetsbaarheden. Het was onder meer mogelijk om de e-mailadressen van gebruikersaccounts te achterhalen. Daarvoor had een aanvaller een gebruikersnaam nodig. Door deze te versleutelen met de encryptiesleutels die Lovense via een POST-request deelt en de versleutelde gebruikersnaam naar een api-endpoint te versturen, kon een aanvaller een versleuteld e-mailadres terugkrijgen. Het lukte de onderzoeker om dat e-mailadres te decoderen. De onderzoeker heeft een script geschreven dat dit proces automatiseert en naar eigen zeggen binnen een seconde op de proppen komt met het e-mailadres van een gebruiker.

BobDaHacker ontdekte daarnaast een kwetsbaarheid waarmee het mogelijk was om accounts over te nemen. Als aanvallers het e-mailadres van een gebruikersaccount hebben, was het mogelijk om authenticatietokens te genereren, zonder dat een wachtwoord werd vereist. Aanvallers konden zo onder meer de Lovense Connect-app overnemen, waarmee de trillingen van de vibrators afgesteld kunnen worden, naast Lovenses webcamtools Cam Extension, StreamMaster en Cam101.

De beveiligingsonderzoeker stelde Lovense in maart op de hoogte van de beveiligingslekken. Het bedrijf liet in eerste instantie weten dat de kwetsbaarheid waarmee accounts konden worden overgenomen al was opgelost, maar dat was volgens de onderzoeker niet het geval. Daarnaast zei de fabrikant dat het veertien maanden zou duren om het e-mailadreslek op te lossen. De onderzoeker besloot daarop om het bestaan van het lek naar buiten te brengen. Op 30 juli, twee dagen na publicatie, waren beide lekken volgens BobDaHacker gedicht.

Dit is niet de eerste keer dat er seksspeeltjes op afstand kunnen worden overgenomen. In 2021 bleek al dat de We-Vibe Jive en Lovense Max Masturbator vatbaar waren voor man-in-the-middleaanvallen, waardoor aanvallers commando’s konden sturen naar de speeltjes.

Bron: tweakers.nl

We hebben de prijswinnaars getrokken uit alle geschreven recensies in de afgelopen maand. Er worden nu 20 winnaars bekend gemaakt!

De recensie-actie is een gecombineerde actie over recensies die zijn geschreven over een bezoek bij een dame bij Privehuis House of Dreams, Privehuis La Cloche, Privehuis Almere of één van de locaties van SM Studio Nederland (Almere, Amersfoort of Utrecht).

De winnaars van de afgelopen maand zijn:

1e prijs, 1 uur jacuzzi t.w.v. 160 euro:

• Utregtert1

2e prijs, 1 uur t.w.v. 140 euro:

• Peterselie

3e prijs, 45 minuten t.w.v. 120 euro:

• martin aston

4e t/m 20e prijs, 30 minuten t.w.v. 80 euro:

• Leeuw12877
• Simpel maar waar
• lodewijk
• G
• HappyCloud
• Ballebak1
• Jh96
• Moncho
• Storm
• piloot
• Smily67
• ede1972
• Fluffybunny
• Smito87
• Houseofdreamlover
• Kinky Bastard
• Lonely Wolf

De recensie actie gaat verder op Kinky.nl, Girlsreview.nl én Citygirl.nl!

Natuurlijk gaan wij deze maand door met de recensie actie! We verloten weer 20 gratis sexprijzen. De prijzen worden verloot onder geschreven recensies Girlsreview.nl, Kinky.nl én Citygirl.nl! Schrijf je op alle drie? Dan maak je meer kans!

En ook nu weer over een bezoek bij Privehuis House of Dreams, Privehuis La Cloche, Privehuis Almere of één van de locaties van SM Studio Nederland (Almere, Amersfoort of Utrecht).

Ben jij de volgende recensieschrijver? Dan ding je ook mee naar de één van de gratis sexprijzen. Wie volgt? Wie schrijft, die blijft!

Om jou als prijswinnaar discreet te kunnen bereiken, sturen we je een privebericht op Citygirl.nl. Let op, je moet dus een gratis account hebben op Citygirl.nl om je prijs in ontvangst te nemen, ook als je recensie op Girlsreview.nl of Kinky.nl is geschreven!

Lees de volledige actievoorwaarden via privehuislacloche.nl/recensieactie.

Geen bericht ontvangen?

Sta je in deze lijst maar kan je het prive-bericht niet goed lezen? Mogelijk komt dat door een technische storing. Je kan mailen naar info@privehuislacloche.nl.