Nieuws

De oplichting via seksplatform Kinky.NL ligt zo gevoelig, dat de politie nauwelijks aangiftes binnenkrijgt. Slechts twee mensen durfden, terwijl honderden slachtoffers door het hele land vermoedelijk tienduizenden euro’s betaalden. De Telegraaf sprak met twee mannen die zwaar bedreigd werden. Zij tonen hoe venijnig, meedogenloos en opdringerig de oplichters te werk gingen.

Het begon met een Whatsappje van een onbekend nummer vertelt slachtoffer één: ’Is dit bericht duidelijk?’ ,,Ik wist niet waar het over ging. Dat was voor hen de trigger. Het dreigen begon meteen”, vertelt de man, wiens naam bekend is bij de redactie.

De politie hield dinsdag twee mannen aan van 30 en 35 jaar uit Hellevoetsluis en Spijkenisse, die worden verdacht van het op grote schaal afpersen van gebruikers van Kinky.nl, het online platform waar gebruikers kunnen afspreken met sekswerkers.
De verdachten zouden nepprofielen op Kinky hebben geplaatst om contactgegevens van gebruikers te achterhalen. Daarna namen ze contact op met die gebruikers om hun geld afhandig te maken. „Daarbij werden de slachtoffers op soms grove wijze afgeperst”, meldt de politie. „Er zou zijn gedreigd met geweld en met bezoekjes aan hun woonadres.”

Bij zes doorzoekingen in Rotterdam, Utrecht, Spijkenisse, Hellevoetsluis en Brielle werden enkele duizenden euro’s, twee auto’s en telefoons in beslag genomen. De twee verdachten worden vrijdag voorgeleid aan de rechter-commissaris.

’Gaan we dit netjes zonder gezeik oplossen?’

De slachtoffers, die zich bij De Telegraaf meldden, laten appjes zien die zij kregen en waarin de toon onmiddellijk grof is. ’Ik kom hier geen kankerspelletjes met jou spelen, ben geen klein kind. Eromheen draaien heeft geen enkele zin. Ben ik duidelijk? Gaan we dit netjes zonder gezeik oplossen. Ja of nee?’, kreeg slachtoffer één vanuit het niets toegestuurd.

Een ander ontving het bericht: ’Jij zit in hele grote problemen. Ik ga heel je leven en die van jouw familie zuur maken. Je hebt gekloot met mijn hoeren op Kinky! Ik heb genoeg informatie over jou om jou helemaal kapot te maken!’

Dit slachtoffer kreeg in totaal vier appjes van vier verschillende telefoonnummers. Hij gaf geen antwooord. ,,Mijn vrouw weet ervan, die is vanzelfsprekend niet blij, maar dit laat ik niet gebeuren. Ik ben ook naar de politie gestapt.”

Slachtoffer één kreeg vrijwel direct meer berichten die nóg agressiever en dwingender waren van toon. ’Iedereen die je lief hebt, wordt erbij gehaald en je wilt niet dat zij betrokken raken’, valt te lezen in de dreig-appjes.

Afpersen binnen acht minuten: ’Eenmalig 3500 euro’

Binnen acht minuten werd al geprobeerd hem af te persen. ’Ik vraag je eenmalig 3500 euro en dan laat ik jou en je familie met rust en wordt alles verwijderd en hoor je ons nooit meer (…) Zo niet, dat wil zeggen dat het niet via de telefoon kan. Dan moeten we dit live oplossen. Ben je thuis? Dan kom ik nu wel langs met een paar van me maten.’

Op het moment dat hij thuiskwam van zijn werk, drong het bij slachtoffer één eigenlijk pas goed door dat hij werd afgeperst. Hij reageerde alert door de politie te bellen, die hem de tip gaf een rekeningnummer te vragen. Dat kreeg hij niet, in plaats daarvan werd hij drie keer gebeld door het onbekende nummer.

Hij blokkeerde het nummer. De volgende dag werd hij echter via een ander onbekend nummer opnieuw bedreigd: ’Dacht je serieus hier met een simpele blokkering mee weg te komen? Ik zweer het, je wilt echt niet dat dit uit de hand gaat lopen en we je fucking leven met de grond gelijk maken!’

,,Ik voelde mij zo onveilig dat ik die dag besloot niet thuis te slapen. Als ik er nu op terugkijk, heb ik wel het idee dat zij alleen mijn naam en telefoonnummer hadden, niet mijn adres”, zegt de man met enige opluchting..

Het is nu een maand geleden, de rust is weergekeerd, maar hij doet toch zijn verhaal – hetzij anoniem – omdat hij andere mensen wil waarschuwen. „Het moet duidelijk zijn hoe groot deze zaak is en ze moeten goed gestraft worden. Ik hoop dat we kunnen voorkomen dat dit weer gebeurt.”

Kinky houdt contact met politie

De politie laat weten dat er enkele tientallen meldingen zijn binnengekomen van de afpersing en bedreigingen, maar van meer dan twee aangiftes is tot nu toe geen sprake.

Kinky.nl, dat meer dan achtduizend actieve advertenties van sekswerkers online heeft staan en meer dan honderdduizend bezoekers per dag heeft, zegt een actieve rol in te nemen als het gaat om het signaleren van misstanden op de website. Naast een team van moderators dat de advertenties afspeurt, roept het bezoekers op als zij uitwassen signaleren bij de sekswerkers.

Kinky meldt op de website dat het nauw contact houdt met politie en justitie.

Bron: Telegraaf.nl

Raúl Asencio zit in de nesten. De Spaanse aanklager heeft een celstraf van tweeënhalf jaar geëist tegen de verdediger van Real Madrid wegens het verspreiden van een seksvideo van een minderjarige, zo meldt Marca.

De 22-jarige verdediger was zelf niet betrokken bij het maken van de video, maar besloot de video wel te verspreiden via een chatapp.

Het incident vond plaats in 2023. Drie vrienden van Asencio zouden de video hebben opgenomen terwijl ze seks hadden met twee vrouwen, waarvan één minderjarig was. Twee van de drie daders speelden op dat moment in de jeugdopleiding van Real Madrid.

De vrouwen hadden geen toestemming gegeven voor het vastleggen van de daad of het verspreiden daarvan. Asencio werd in 2023 al opgepakt door de Spaanse politie voor deze zaak en heeft nu dus zijn strafeis gehoord.

In Spanje worden gevangenisstraffen tot twee jaar vaak niet daadwerkelijk uitgezeten, maar als de rechter de strafeis van het Openbaar Ministerie overneemt, betekent dat mogelijk dat hij voorlopig niet inzetbaar is voor de ploeg van trainer Xabi Alonso.

Asencio brak vorig seizoen door de vele blessures in de Madrileense verdediging door bij Real Madrid. Het jeugdproduct kwam tot dusver tot 46 wedstrijden in het eerste elftal.

Het contract van de rechtspoot loopt aankomende zomer af. De Spanjaard maakte tijdens het WK voor clubs geen sterke indruk. Met de mogelijke celstraf in aantocht is de toekomst van Asencio bij Real Madrid onzeker.

Bron: msn.com

De politie heeft dinsdag twee mannen van 30 en 35 jaar uit Hellevoetsluis en Spijkenisse opgepakt voor afpersing. De politie vermoedt dat ze gebruikers van de sekswebsite Kinky.nl „op grote schaal” hebben afgeperst en denkt dat ze door het hele land honderden slachtoffers hebben gemaakt. De twee hebben vermoedelijk tienduizenden euro’s verdiend aan hun acties.

Naast de arrestaties vonden er ook zes doorzoekingen plaats in Rotterdam, Utrecht, Spijkenisse, Hellevoetsluis en Brielle. Daarbij zijn enkele duizenden euro’s, twee auto’s en telefoons in beslag genomen.

De verdachten zouden nepprofielen op Kinky.nl hebben geplaatst om contactgegevens van gebruikers te achterhalen. Daarna namen ze contact op met de gebruikers om geld afhandig te maken. „Daarbij werden de slachtoffers op soms grove wijze afgeperst”, meldt de politie. „Er zou zijn gedreigd met geweld en met bezoekjes aan hun woonadres.”

Bij de politie zijn tot nu toe twee aangiftes binnengekomen van de zaak. Ook zijn er tientallen meldingen binnengekomen van mensen die wel zijn afgeperst, maar geen aangifte doen. „Het gegeven dat slechts twee van de vermoedelijk honderden slachtoffers aangifte durven te doen baart zorgen. De politie roept mensen die slachtoffer zijn geworden op dit alsnog te doen”, zo meldt de politie.

De website Kinky.nl werkt mee aan het onderzoek, aldus de politie.

Bron: Telegraaf.nl

Online sekswerkers krijgen in hun werk te maken met stigma’s, commerciële belangen van platformen en zijn onvoldoende juridisch beschermd. Een nieuw rapport van UvA-onderzoekers laat de uitdagingen van de webcamindustrie zien. Het rapport is het resultaat van vier jaar durend onderzoek door het Plexxxi Project, gefinancierd door de NWO.

Webcam Work: Policies, Practices, and Platforms biedt een uitgebreide blik op de webcamindustrie, een groeiende sector waarin sekswerkers hun online diensten aanbieden aan kijkers via digitale platforms. Een groot deel van de streamende sekswerkers ervaart de flexibiliteit, autonomie en het inkomen van de baan weliswaar als een groot voordeel, maar de arbeidsomstandigheden en -voorwaarden zijn volgens de onderzoekers vaak slecht beschermd.

Machtige spelers, weinig verantwoordelijkheid

Volgens de onderzoekers is het belangrijk te onderstrepen dat de webcamplatforms niet alleen websites zijn, maar ook als werkplek gezien moeten worden. De platforms bepalen regels en richtlijnen zonder daarover te overleggen met de werkers waaraan ze verdienen. Ook betalingsmakelaars als Visa en Mastercard leggen een platform strikte regels op over welke content toegestaan is, zonder daarover in overleg te gaan met de werkers, en vaak zonder na te denken over de veiligheid en financiële gezondheid van de streamers.

‘Betalingsmakelaars zijn in de praktijk toezichthouders geworden’, zegt onderzoeker Rébecca Franco. ‘Ze bepalen wie er betaald wordt en welke soorten content toegestaan zijn, maar dat doen ze zonder enige echte verantwoordelijkheid voor het welzijn van de mensen die het werk doen.’

Die top-down regulering creëert een ongelijk speelveld, zegt de onderzoeker. Platforms kunnen zonder waarschuwing of overleg hun beleid aanpassen, onder anderen om te voldoen aan de regels van de betalingsmakelaars, sekswerkers bestraffen voor het gedrag van een klant of accounts opeens stopzetten. Terwijl ze 35%-65% van de opbrengsten van een streamer innen.

Onzichtbare arbeid, zichtbare ongelijkheid

De onderzoekers keken naar vijf grote platforms, waaronder Chaturbate en LiveJasmin, en vonden extreme verschillen in inkomsten onder sekswerkers. Op Chaturbate gaat ongeveer tweederde van alle ‘fooien’ (extra gelddonaties die gebruikers kunnen uitdelen) naar slechts tien procent van alle streamers. De meeste streamers verdienen minder dan het minimunloon, als ze al iets overhouden aan hun diensten.

‘Webcamplatforms creëren een winner-take-all economie waarin een kleine groep goed boert, en een meerderheid worstelt met zichtbaarheid op een platform, een klein aantal kijkers en een onvoorspelbaar inkomen’, zegt onderzoeker Emilija Jokubauskaitė.

Stigma’s en sociale hindernissen

Volgens het rapport hebben stigma’s rond sekswerk ook invloed op de dagelijkse levens van streamers. Onderzoeker Hanne Stegeman interviewde 67 sekswerkers in Nederland, het VK en Roemenië. Een groot deel daarvan gaf aan zich geïsoleerd te voelen, sommigen is de toegang tot bepaalde financiële dienstverlening ontzegt en bij bedreigingen is er weinig bescherming van de politie.

‘Zelfs als ze geconfronteerd worden met chantage of intimidatie, stappen ze niet naar de politie. Uit angst de schuld te krijgen of genegeerd te worden’, zegt Stegeman. ‘De stigma’s rond sekswerk maakt ze kwetsbaar.’

Aanbevelingen voor verandering

Ondanks de uitdagingen van de industrie, zijn veel geïnterviewde streamers trots op hun werk en deelden ze creatieve ideeën om de omstandigheden te verbeteren. Op basis van die inzichten hebben de onderzoekers aanbevelingen geformuleerd;

• Voor platforms: Formuleer duidelijke regels en richtlijnen, bestraf streamers niet voor het gedrag van hun klanten, biedt eerlijk loon naar werk en betrek sekswerkers in besluitvorming.
• Voor betalingsmakelaars: Betrek sekswerkers in besluitvorming en wees transparant over hoe regelgeving sekswerkers raakt.
• Voor beleidsmakers: Erken sekswerk als werk, decriminaliseer sekswerk, verzeker ze van gelijke toegang tot financiële diensten en benoem ongelijke arbeidsomstandigheden door toedoen van een algoritme.
• Voor burgers: Steun door sekswerkers geleide organisaties en spreek je uit tegen stigma’s in de media en in het publieke debat.

‘Dit onderzoek laat zien dat online sekswerk echt werk is’, schrijven de onderzoekers. ‘Het is tijd dat de industrie en de maatschappij het ook zo gaat behandelen.’

Bron: uva.nl

Het gaat niet meer in het oude centrum van Amsterdam. Bewoners en ondernemers op de Wallen zijn de overlast en intimidatie door straatdealers spuugzat. Incidenten met wapens zijn aan de orde van de dag. Zij roepen de gemeente op het gebied uit te roepen als veiligheidsrisicogebied zodat de politie preventief kan gaan fouilleren.

Dat blijkt uit een brandbrief die is opgesteld door Frits Voet, voorzitter van de BIZ Burgwallen, en Pim Evers, voorzitter van Koninklijke Horeca Nederland in Amsterdam. Zij vertegenwoordigen bewoners, ondernemers en andere betrokkenen.

Zij wijzen erop dat een deel van Amsterdam-Zuidoost in augustus wel tot veiligheidsrisicogebied werd uitgeroepen na de schietpartij die de 17-jarige Rivaldo het leven kostte. Zij vinden het ’wrang en onbegrijpelijk’ dat dezelfde urgentie niet wordt gevoeld bij de onveiligheid in het Wallengebied.

Bedreigingen en wapengeweld

Daar is structureel sprake van ernstige bedreigingen, wapengeweld en geweldsincidenten, stellen zij. „Moeten wij soms wachten tot er hier ook een sterfgeval te betreuren is?”, vraagt BIZ-voorzitter Voet zich af.

„De dealers zijn nu onaantastbaar, zo gedragen ze zich ook. Als iedereen één richting op moet lopen, gaan zij er tegenin. Handhavers mogen en kunnen er voor hun eigen veiligheid niets tegen doen. De dealers zijn de baas. En vaak zijn ze gewapend. Daar is nu niks tegen te doen.”

Gebiedsverbod drie dagen

De ondernemers vragen het college om van de Wallen een veiligheidsrisicogebied te maken zodat de politie preventief kan fouilleren. Daarnaast willen zij veel meer politie en handhavers in het gebied, vooral in het weekend, en willen zij dat dealers per direct een gebiedsverbod van 72 uur kan worden opgelegd.

Dat zou al eerder worden ingevoerd, maar door een administratieve fout van de gemeente lukte dat niet en blijft het maximale verbod op 48 uur. Tot grote ergernis van de Wallenbewoners en ondernemers.

Zij stuurden voor het reces al een brandbrief, maar er veranderde niets. Daarop komt nu een tweede brief en een raadsadres om de gemeente met klem te verzoeken echt zo snel mogelijk actie te ondernemen. „We voelen ons in de maling genomen”, zegt Voet.

Nepdealers komen op toeristen af

Het historische Wallengebied trekt vooral op vrijdag- en zaterdagavond duizenden toeristen aan. Daar komen weer hordes (kleine) criminelen op af, die de toeristen (nep-)drugs proberen te verkopen, willen bestelen of oplichten. Zij vallen daarbij bewoners, bezoekers, ondernemers en sekswerkers lastig, vertelde eerder bijvoorbeeld raamexploitant Pim van Burk aan deze krant.

Om de overlast aan te pakken, pleiten de ondernemers ook voor meer straatverlichting, latere sluitingstijden voor de horeca en terrassen die juist voor sociale controle zorgen, meer camera’s en een terugkeer van de hosts die bezoekers aanspreken en de regels uitleggen.

„Laaghangend fruit, dat snel allemaal zou moeten worden ingevoerd”, zegt horecavoorman Evers. „Dit zijn plannen van de bewoners en ondernemers, waarmee het gebied snel veiliger wordt.”

’Geen demonstraties in het weekend’

Daarnaast zouden demonstraties alleen doordeweeks en buiten het centrum toegestaan mogen worden. Dat om politiecapaciteit vrij te maken, legt Evers uit. „Wij snappen ook wel dat de politie nu eenmaal niet overal tegelijk kan zijn. Maar ieder weekend zijn er grote evenementen en demonstraties in de stad die veel van de politie vragen. Het lijkt mij dat de veiligheidssituatie belangrijker is.”

Bron: Telegraaf.nl

Het Finse parlementslid Anna Kontula heeft onthuld dat ze jarenlang als prostituee heeft gewerkt voordat ze de politiek inging.

In een interview met Helsingin Sanomat (HS), dat zaterdag werd gepubliceerd, zei Kontula dat ze zich niet schaamt voor de ervaring. Volgens haar heeft het haar politieke carrière gevormd.

Kontula, 48, zit in haar vierde termijn in het Finse parlement. Hoewel ze zich al lang inzet voor de rechten van sekswerkers, heeft ze nooit publiekelijk over haar ervaringen gesproken.

Kontula vertelde HS dat ze op 16-jarige leeftijd begon met werken als escort toen ze in een studentenhuis woonde. De keuze kwam volgens haar voort uit financiële problemen en nieuwsgierigheid.

“Ik wilde er mijn brood mee verdienen en dit was een heel rationele oplossing”, legde ze uit.

Ze werkte bijna twintig jaar lang met tussenpozen in de seksindustrie en werd een uitgesproken voorvechter ervan. In 2002 was ze medeoprichter van de sekswerkersvakbond SALLI en publiceerde ze artikelen die de publieke perceptie van de industrie ter discussie stelden.

Toen Finland in 2006 een wet aannam die de aankoop van seksuele diensten gedeeltelijk beperkte, zag het land dit als een gedeeltelijke overwinning, omdat de wet bescherming bood aan slachtoffers van mensenhandel.

Kontula is sinds 2011 parlementslid en blijft zich inzetten voor de rechten van sekswerkers. Gevraagd waarom ze zich nu uitspreekt, zei ze tegen HS: “Je nu uitspreken over dit onderwerp kan het maatschappelijke debat over sekswerk en de aanpak ervan ten goede komen.”

Ze heeft aangekondigd dat ze zich niet herkiesbaar stelt en dat ze een opleiding volgt tot maatschappelijk werker, waarbij ze ook voorlichting zal geven over veilige seksuele voorlichting.

Kontula’s uitgesprokenheid heeft al kritiek opgeleverd. In een opiniestuk dat zondag in HS werd gepubliceerd, noemde rechtspsycholoog Pia Puolakka het “verontrustend” dat het parlementslid sekswerk omschreef als “gewoon een baan tussen andere” en stelde dat “het normaliseren van sekswerk de samenleving niet vrijer of eerlijker maakt”.

“De taak van een beschaafde staat is om omstandigheden te garanderen waarin niemand zijn privacy hoeft te verkopen”, schreef Puolakka.

Prostitutie is legaal in Finland, op enkele uitzonderingen na. Hoewel Kontula minderjarig was toen ze met sekswerk begon, verbood de Finse wet het destijds niet.

Een wet uit 2006 heeft echter de aankoop van seksuele diensten gedeeltelijk strafbaar gesteld. Hierdoor is het voor minderjarigen, slachtoffers van mensenhandel en personen die betrokken zijn bij de inkoop ervan illegaal om deze diensten te kopen.

Bron: Gazetaexpress.com

Een verbod op porno. Het standpunt van de streng christelijke SGP is niet helemaal nieuw, maar de partij gaat er wel prominent de aankomende verkiezingen mee in. Alleen, hoe zou dat moeten? Experts noemen het onhaalbaar. „Er is ook porno die prettig is om naar te kijken en die mensen kan helpen in hun seksleven.”

Porno schaadt het beeld van seksualiteit en relaties en moet daarom worden verboden, schrijft de partij in het verkiezingsprogramma. Er moet stevig worden opgetreden tegen deze mensonterende industrie. ‘Een pornoverslaving maakt levens en relaties kapot’, stelt de partij.

Het is een discussie die geregeld terugkomt, merkt seksuoloog Peter Leusink. Het maken, verspreiden en bekijken van porno is sinds 1985 legaal in Nederland, maar voor sommige partijen nog altijd omstreden.

Onwenselijk

Leusink kan zich ook wel voorstellen dat mensen zich zorgen maken over porno, vooral het gemak waarmee het te bekijken is. Met een paar muisklikken kan iedereen het op zijn scherm zien. En dat is zeker voor jonge kinderen niet wenselijk. „Om aan te voelen en te snappen wat er in die beelden gebeurt, moet je echt volwassen zijn”, zegt Leusink.

En er zijn meer aspecten aan porno die zorgelijk zijn. Denk aan de vrouwonvriendelijkheid die vaak in die beelden is te zien. „Er is zeker een discussie te voeren of we met porno de goede kant opgaan. Maar laten we het daar vooral over hebben. Iedereen raakt opgewonden van het kijken naar porno. Er is ook porno die heel prettig is om naar te kijken en die mensen ook kan helpen in hun seksleven.”

Niet verbieden

Verbieden is wat Leusink betreft zeker niet de kant die we in Nederland op moeten willen. „Wij vinden: houd het open en geef vooral goede uitleg. Praat over seksualiteit, over vriendschap, verliefdheid en het aangeven van grenzen. Mensen kunnen zeker verslaafd raken aan porno. Het kan relaties en huwelijken beschadigen, maar dat is bij een heel kleine groep. Met het verbieden van porno gaan mensen die er toch naar willen kijken een uitweg zoeken.”

Niet alleen seksuologen vinden een verbod op porno onwenselijk. Ook juristen vragen zich af hoe zo’n verbod er in de praktijk zou moeten uitzien. „Het grootste probleem is de definitie. Wat is porno precies?”, zegt it-jurist Arnoud Engelfriet. „Daar kom je al niet uit. Een Amerikaanse rechter zei ooit over porno: ik weet niet wat het is, maar ik herken het meteen als ik het zie.”

Duidelijk zijn

Volgens Engelfriet is voor de één een foto van een schaars gekleed iemand met felgekleurde laarzen al erotisch, de ander ziet alleen mooie nieuwe laarzen. „Is porno wat één iemand porno vindt? Zijn dat de meeste mensen? En hoeveel zijn dat er dan? Als je iets strafbaar wil maken dan moet je duidelijk zijn. Niemand mag 130 rijden in een woonwijk. Dat snappen automobilisten. Als je alleen in de wet zet dat ze voorzichtig moeten rijden, kom je er nooit uit.”

Er zijn in de wereld wel landen waar pornografie is verboden, zoals in China en de Verenigde Arabische Emiraten. Maar dat betekent niet dat het er toch niet is te bekijken. In Nederland zijn in het verleden ook websites geblokkeerd, omdat er bijvoorbeeld illegaal muziek of films werden aangeboden. Maar via een omweg zijn die websites nog altijd te bezoeken.

Bron: ad.nl

De Britse overheid ligt in proces met 4chan, de ‘riool van het internet’. Dat is niet zo verrassend, want het Verenigd Koninkrijk probeert het internet kindvriendelijk te krijgen en 4chan, waar racisme, haat, complottheorieën en porno floreren, vertegenwoordigt zowat alles waar de Britten hun jeugd voor willen behoeden.

Het verrassende is dat 4chan nu de Britse overheid een proces aandoet, en niet omgekeerd. En wel voor een rechtbank in het Amerikaanse District of Columbia.

4chan en een andere website, Kiwi Farms, klagen de Britse overheid aan, omdat die hun grondwettelijke rechten zou schenden. De praktijken van 4chan en Kiwi Farms zijn immers legaal in de VS, waar zij gevestigd zijn, stellen ze. Op Kiwi Farms is dat bijvoorbeeld het organiseren van campagnes tegen vrouwen en trans personen. Dat zijn meningen die Amerikanen vrij moeten kunnen uiten.

De Britse overheid eist dat 4chan en Kiwi Farms regelmatig rapporteren over de gevaren op hun sites, omdat die (ook) in het Verenigd Koninkrijk worden aangeboden. Zoniet riskeren ze een boete van 18 miljoen pond. De Britse mediaregulator Ofcom staat op het punt om te concluderen dat 4chan in gebreke blijft bij die verplichting. Maar 4chan hoopt dat een Amerikaanse rechter nu zal verklaren dat Ofcom niets over hen te zeggen heeft. En dat kan grote gevolgen hebben.

4chan en Kiwi Farms leggen immers de vinger op een al decennia oud pijnpunt: hoe pas je nationale wetten toe op een netwerk dat geen landsgrenzen kent? “Niet”, vinden ze bij 4chan. Dat komt hen mooi uit en het sluit ook mooi aan bij het Maga-gedachtengoed van de huidige Amerikaanse overheid. Die vindt toch al dat Europese en Britse wetten over technologie in wezen verhulde handelstarieven zijn. De kans is dan ook reëel dat, wat de rechter ook beslist, de weerstand tegen wetgeving van over de oceaan 4chan de sympathie en zelfs actieve steun oplevert van het Witte Huis. En welk Amerikaans technologiebedrijf zal dan nog wél omkijken naar wetgeving in Europa?

Bron: Standaard.be

Meer dan de helft wereldwijd heeft er eentje: een piemel. Maar volgens fotograaf John Wiersma (43) doen we met z’n allen nog best ingewikkeld over de jongeheer. Hij fotografeerde en sprak met honderd piemeldragers en bundelde die verhalen in zijn boek met de toepasselijke titel: Hé Pik.

We kunnen er wel omheen draaien, maar je hebt een piemel of een vagina. Ja, ook jij, laten we het beestje maar gewoon bij de naam noemen. Dat is ook precies waar Wiersma voor pleit als het om het mannelijk geslachtsdeel gaat. Want echt open en eerlijk daarover zijn, blijkt bij de piemel nog een dingetje. Eerder deed de Belgische seksuologe Goedele Liekens al een boekje open over de ‘ideale piemel’.

Fotograaf John Wiersma legde piemels vast

Wiersma legt uit dat een gesprek met zijn vriendin de ’trigger’ was voor zijn boek. „Zij sprak ooit uit dat een penis in slappe toestand een lelijk ding is. Ik vroeg me af: ‘Is dat ook echt zo?’ Ik kan me nog herinneren dat ik jaren geleden een boekje vond bij winkelketen De Expo met allemaal slappe piemels erin, maar het ontbrak aan de verhalen achter de penis. Ik besloot zelf piemels vast te leggen. Dit keer wilde ik er een menselijker boek van maken. Een boek waarin het taboe rondom piemels doorbroken wordt. Een boek dat wegbleef van porno, erotiek en seksisme. Met een foto waarop de piemel in zijn hoedanigheid werd vastgelegd zoals hij 99 procent van de dag is: in ruststand. Gewoon een lichaamsdeel, net als een oor of neus. Toch rust er een taboe op de piemel. We praten er weinig over en als we erover praten zijn mannen vooral ‘groot geschapen’ en hebben we een ‘derde been’. Maar we horen niet dat hij niet goed werkt, urine kan lekken of klein is.”

De fotograaf deed een oproep op LinkedIn met de vraag of mannen hun jongeheer willen laten fotograferen. „Ik vroeg op voorhand wel af: ‘Wie reageert daar op?’ Maar ik kreeg een hele hoop reacties en mijn oproep kreeg de nodige aandacht. Ook vrienden en bekenden van mij besloten mee te doen. Zo ook een vriend die ik al 25 jaar kende, maar nooit zijn verhaal hierover had gehoord. Wel moest ik wat meer moeite doen om twintigers, dertigers en veertigers te vinden. Ik zocht een diverse groep piemeldragers, maar wilde geen onderscheid maken in hun verhalen. Ik vond ieder verhaal al dapper genoeg.”

Verhalen achter piemels

Honderd mannen in een fotostudio die hun broek laten zakken, was dat niet gek? „Het is natuurlijk een intiem proces, maar het werd ook al heel snel normaal. Zelf ben ik als eerste gegaan. De ene kandidaat stond te popelen, de ander kwam echt om zijn verhaal te vertellen. Het was een menselijk proces.”

Wiersma noemt een aantal verhalen op die hem behoorlijk bijbleven. „De meneer die op de voorkant van het boek staat is inmiddels eind 30. Maar toen hij 15 was kreeg hij een skateboard-ongeluk. Hij had pijn en kwam er thuis achter dat alles onder het bloed zat en er een grote snee in zijn piemel zat. Hij koos ervoor om het niemand te vertellen, ook geen dokter of zijn ouders. Achteraf gezien had de snee gehecht moeten worden, maar hij hield het voor zichzelf. Dat vond ik zo’n erg idee. Dat je als 15-jarige jongen alleen op je kamer zit en zoveel pijn hebt. Gelukkig is het bij hem genezen, maar op dat moment ervoer hij zoveel angst. Of hij nog wel kon plassen, kinderen krijgen of ooit seks kon hebben. Die schaamte die eronder lag, maakte nogal indruk op mij.”

Fillers

De fotograaf vertelt verder: „Een andere meneer kwam de fotostudio in en in eerste instantie kon ik niks opvallends aan hem herkennen. Maar al gaande weg kwam ik erachter dat hij heel ijdel was. Hij bleek op jonge leeftijd al bezig te zijn om zijn piemel ‘mooier’ te maken. Hij liet zich in de puberteit besnijden en op latere leeftijd nogmaals. Ook liet hij zijn haar daar beneden laseren en deed hij twee keer per jaar fillers in zijn eikel. Het was bedoeld zodat zijn eikel strak bleef. Ik vond dat iets merkwaardigs, waarom zou je dat doen? Maar deze man wilde dat zijn piemel mooi was. Je kon bij hem niet aan de buitenkant zien dat hij zo ijdel onder zijn kleding was.”

„Een van de eerste modellen bleek seksueel misbruikt te zijn in een bubbelbad. Dat had jarenlange impact op zijn omgang met zijn geslachtsdeel gehad. Zo veel impact dat hij het amper durfde aan te raken. Alle verhalen blijven anoniem, maar tijdens mijn gesprekken met andere mannen, vertelden drie anderen aan mij voor het eerst in hun leven dat zij ook zoiets hadden meegemaakt. Van de honderd mensen die ik sprak, vertelden vier openlijk tegen mij over misbruik. Maar hoeveel hadden het mij niet verteld? En wat als ik duizend mensen had gesproken? Dat blijft wel in je gedachten spoken.”

Te grote penis, te kleine penis

Na honderd gesprekken en foto’s, ontdekte Wiersma dat ‘heel veel’ mannen onvrede ervaren over de lengte van hun penis. „Zelf hield ik me daar nooit zo mee bezig, maar de schaamte bij veel mannen is groot. Hoewel ik dacht dat meer mannen over een penis in erectie onvrede hebben, bleek dat veel mannen juist niet tevreden waren over de slappe toestand. Veel mannen hebben dat, dat als de piemel stijf en paraat is, ze er best blij mee zijn. Maar dat die ontspannen toestand toch nog zwaar weegt, dat verbaasde me. Dat steeds bezig zijn met hoe jouw piemel erbij hangt en hoe groot die van een ander is en de onzekerheid die daaraan kleeft.” Maar waarom zijn mannen daar dan zo mee bezig? „Ik weet het niet, wellicht heeft het te maken met hoe mannen zich gedragen, of van hen verwacht wordt zich te gedragen. Of hoe we in deze maatschappij mannelijkheid definiëren.”

„Piemeldragers vinden het belangrijk dat hun geslachtsdeel ‘normaal’ is. Is het te groot? Te klein? Of andere op- of aanmerkingen? Dan komt daar onzekerheid om de hoek kijken. Als je kijkt naar kunst en beeldhouwwerken in Italië, dan werd een kleine penis lange tijd als schoonheid beschouwd. Maar tegenwoordig is een kleinere piemel niet goed genoeg. Seks is er altijd geweest, maar ik denk wel dat social media en de oneindige hoeveelheid porno die voor het oprapen ligt, geen positief effect op ons beeld van de piemel hebben. Wellicht zijn we dat te veel als maatstaf gaan zien. Maar de piemels in porno zijn daar speciaal voor geselecteerd. Je komt er bedrogen uit als je je daaraan gaat meten.”

Onzekerheid

Daar kan dus volgens de fotograaf nog wel wat aan bijgeschaafd worden. „Ik denk dat het belangrijk is, en dat probeer ik ook mijn kinderen mee te geven, dat je goed bent zoals je bent. Dat je tevreden leert zijn met hoe je eruit ziet. Mijn oudste dochter is 16 en ziet op TikTok en Snapchat grote borsten en opgespoten lippen. Het is tegenwoordig makkelijk om aan jezelf te sleutelen. Maar we zijn wie we zijn en moeten leren waarderen hoe we eruit zien. Daarom is het zo belangrijk dat we in gesprek blijven met elkaar en dat hoop ik ook met mijn boek teweeg te brengen.”

En voor iedere piemeldrager die zijn eigen jongeheer in twijfel trekt? John Wiersma besluit: „Piemels zijn er in alle soorten en maten. Ongeacht leeftijd, cultuur of afkomst. Het is niet vanzelfsprekend dat iemand van Aziatische afkomst een kleinere piemel heeft en een man van de Antillen een ‘derde been’ heeft. Elke piemel is uniek. Ze lijken op elkaar, maar hebben ook allemaal een eigen verhaal. Wees daar wat vaker open over en trek niet te snel conclusies. Wees blij met dat je een piemel hebt. En nee, je bent niet de enige die onzeker is. Sta open voor andermans verhaal. Er zijn zoveel meer mannen met dezelfde gedachten en worstelingen. Probeer jezelf uit te dagen om daarin iets meer een grens te verleggen en wat opener te zijn.”

Bron: metronieuws.nl

OnlyFans heeft zijn eigenaar Leonid Radvinsky (43) vorig jaar een recordbedrag van 701 miljoen dollar (ongeveer 604 miljoen euro) aan dividenden uitgekeerd. Het platform, wereldwijd vooral bekend om zijn porno-aanbod, zou nu uitkijken naar een mogelijke verkoop. Dat kan volgens financiële experts uitmonden in een miljardendeal.

Succesverhaal sinds de coronaperiode

Hoewel OnlyFans vaak in één adem met sekswerkers wordt genoemd, kent het ook succes bij fitnesscoaches, muzikanten en zelfs foodies. Het businessmodel is eenvoudig: het platform int een commissie van 20 procent op de abonnementen die makers aan hun volgers verkopen. Tijdens de lockdowns kende het bedrijf een ongeziene groei omdat beroemdheden en sekswerkers massaal online gingen om inkomsten te genereren.

Het resultaat: in het afgelopen boekjaar vloeide 6,2 miljard euro van abonnees naar het platform, waarvan 5 miljard euro werd doorgestort naar contentmakers. Het aantal creators steeg met 13 procent tot 4,6 miljoen en het aantal betalende fans met 24 procent tot 377,5 miljoen.

De man achter het imperium

De Oekraïens-Amerikaanse ondernemer Leonid Radvinsky verwierf in 2018 een meerderheidsbelang in OnlyFans, dat in 2016 werd opgericht door de Britse vader en zoon Guy en Tim Stokely. Sindsdien harkte hij een fortuin bijeen: alleen al tussen 2021 en 2023 keerde hij zichzelf 1,1 miljard dollar aan dividenden uit. Volgens Forbes bedraagt zijn vermogen inmiddels 3,8 miljard dollar (3,3 miljard euro). Radvinsky werd geboren in Odessa maar verhuisde als kind naar Chicago. Tegenwoordig woont hij naar verluidt in Florida.

Mogelijke verkoop, maar niet zonder risico’s

Dat OnlyFans nu de markt aftast voor een overname, ligt gevoelig. Het bedrijf heeft immers te maken met kritische vragen rond online veiligheid en de expliciete aard van de content. Het benadrukt dat er strikte controles plaatsvinden en dat makers hun leeftijd moeten bewijzen om minderjarigen van het platform te weren. Toch blijft de expliciete reputatie een struikelblok voor potentiële investeerders.

Bron: clint.be