Kijktip! Van lapdance tot Lida: dit is waarom je Bij ons op de Wallen seizoen twee wil zien
Burlesqueshows, lapdancebars en peeskamers, jawel, we zijn weer terug op de Wallen. In het tweede seizoen van Bij ons op de Wallen (BNNVARA) duik je opnieuw in de rosse buurt die nooit slaapt en altijd wat te vertellen heeft.
Van sekswerkers en strippers tot schoonmakers en buurtbewoners: iedereen komt voorbij. De serie laat zien hoe het er écht aan toegaat achter de roodverlichte ramen. Met een mix van humor, drama en een flinke portie Amsterdamse brutaliteit.
Het echte leven op de Wallen
We volgen onder meer Dylan, de student die plots CEO werd van een seksimperium (“Er is geen geel boekje ‘De Wallen runnen voor dummies’”), en Pim, de raamexploitant die peeskamers verhuurt en tegelijk probeert de overlast van drugsdealers terug te dringen.
Ook Lida (79) is weer van de partij. Geboren en getogen op de Wallen, zingt in cafés, crost rond op haar scootmobiel en werd vorig jaar nog gekroond tot Pridekoningin.
Bij ons op de Wallen is te zien vanaf 13 november om 20.25 uur bij BNNVARA op NPO 1, of binge het hele seizoen op NPO Start.
Bron: ad.nl
Het bordeelverbod werd 25 jaar geleden opgeheven, maar sekswerkers worden nog altijd uitgebuit
Het is dit najaar 25 jaar geleden dat het bordeelverbod werd opgeheven en prostitutie in Nederland volledig legaal werd. Maar de idealen van toen zijn niet verwezenlijkt. En zelfs de discussie over misstanden in de seksindustrie is verstomd. Wat te doen?
Het was 2009 toen ik me begon te verdiepen in mensenhandel in de seksindustrie, een onderwerp dat me vervolgens niet meer zou loslaten. Een jaar eerder had de politie een rapport uitgebracht over de mensenhandelbende van Saban Baran, die miljoenen had verdiend aan de grootschalige uitbuiting van vrouwen in de prostitutie, vooral op de Amsterdamse Wallen. Dat rapport deed veel stof opwaaien: mensenhandel, de officiële term voor uitbuiting, in de seksindustrie stond sindsdien meer in de belangstelling. Ik wilde als journalist over dit fenomeen schrijven en bij wijze van vooronderzoek deed ik vrijwilligerswerk bij een opvang voor slachtoffers van mensenhandel in Amsterdam.
De verhalen die ik daar hoorde, vielen niet mee. Een Oegandese vrouw vertelde dat ze in een kamertje in een privéhuis was opgesloten, zonder eten en drinken. Tot ze brak. Daarna moest ze seks hebben met mannen. Haar uitbuiters filmden alles en dreigden dat op internet te zetten.
Er was ook een vrouw uit Nigeria die, omdat ze geen condoom had mogen gebruiken van haar uitbuiters, zwanger was geraakt en aids had opgelopen. Een andere Oegandese vrouw was uitgebuit in een bordeel waar ze ook aan bondage deden. Het ergste daar, vertelde ze me, was de zweep.
De verhalen van de slachtoffers brachten mij in verwarring; ik dacht namelijk dat prostitutie in Nederland goed was geregeld.
