Het normaal zo stille en rustige Twentse dorpje Glane is onderwerp in TikTokfilmpjes en van ‘ontdek-websites’. Volgens de politieke partij Burgerforum heeft het dorp last van mensen, onder wie kinderen, die zonder toestemming leegstaande panden betreden om daar te filmen. Zo ook binnen de voormalige seksclub El Dorado.

Het filmpje op Tiktok laat niets aan onduidelijkheid over. In beeld is het pand van El Dorado, volgens het filmpje een ‘verlaten bordeel in Duitsland’. Er wordt ingezoomd op een trap. In het onderschrift in het filmpje is te lezen dat je hier naar binnen kunt. Dan volgt een waarschuwing, de pandeigenaar woont ernaast, waarna het filmpje is afgelopen.
Op de ‘ontdek-website’ Begroeide Buren, die abonnees locaties geeft van vervallen en leegstaande panden in Nederland, wordt het pand van Ter Denge, iets verderop aan de Gronausestraat genoemd. Tegen een kleine betaling krijg je de ligging van het pand toegestuurd, met onder meer als bedoeling het te betreden en er foto’s te maken.

Beter af te sluiten

De schijnbare populariteit van de twee panden in Glane heeft geleid tot meerdere meldingen die zijn gedaan over personen die zich zonder toestemming toegang verschaffen tot de twee leegstaande gebouwen. De gemeente Losser heeft de eigenaren inmiddels gesommeerd hun eigendommen beter af te sluiten zodat vreemden er geen toegang meer toe hebben.

‘Laat dit duidelijk zijn’

Als het aan de gemeente ligt komt er op die manier snel een einde aan de huidige situatie. ‘De gemeente heeft signalen gekregen dat er zich regelmatig mensen bevinden in de leegstaande panden. Laat duidelijk zijn, dit mag niet: je mag niet zomaar een pand in gaan, of er nu hekken omheen staan of niet. Het is geen openbare ruimte’, zo meldt Losser.

Twee weken de tijd

De gemeente Losser heeft inmiddels de eigenaren van de panden aangeschreven en dreigt met een ‘last onder bestuursdwang’. ‘Dit betekent in dit geval dat we ze vragen om hun pand goed in de hekken te zetten en dicht te maken zodat mensen er niet meer in kunnen. De eigenaren hebben twee weken de tijd om te reageren op dit voornemen. Als de eigenaar niet in actie komt, kan de gemeente uiteindelijk zelf het pand dichtmaken. De kosten zijn dan wel voor de eigenaar’.

Nog niet reageren

De Dorpsraad Glane wil nog niet reageren op de gebeurtenissen rond de twee leegstaande panden aan de Gronausestraat. Een woordvoerder van de Dorpsraad laat weten in contact te willen treden met Burgerforum. ‘Ook komt de problematiek van de leegstaande panden tijdens de eerstkomende vergadering aan de orde’.

De eigenaren van beide panden zijn vooralsnog niet bereikbaar.

@urbex.life074 #urbex #fyp #074 #bordeel ♬ som original – ???? ᏆᑎᎢᗴᖇ ᗯᝪᖇしᗞ ᝪᖴᏆᑕᏆᗩし ????

Bron: gelderlander.nl

Het zindert in het Limburgs Museum, waar Eva Adam verleidt, sensuele blote dames om aandacht bedelen en exotische bloemen, onder andere gefotografeerd door Robert Maplethorpe, ongegeneerd ’prikkelend’ staan te wezen. Ja, de expositie Erotiek – Voorbij schoonheid en schaamte is een tikkeltje pikant. Maar, belooft gastconservator Edwin Becker, nergens wordt het plat. „Erotiek is iets anders dan seks, hier gaat het meer om verlangen, dan om opwinding.”

Dat deze intrigerende expositie uitgerekend in Venlo is te zien, en niet in Amsterdam, waar Becker hoofdconservator tentoonstellingen in het Van Gogh Museum is, vindt hij niet vreemd. „Juist in het ogenschijnlijk bedeesde Limburg broeit het onderhuids van de erotische verlangens”, stelt hij.

„Het is misschien een cliché, maar hier in het katholieke zuiden heeft de kerk natuurlijk een stevig stempel gedrukt. Officieel was alles wat seksueel was zondig. Veel gevoelens werden onderdrukt. Er is flink wat onder het tapijt geveegd. Maar meneer pastoor kwam ook op huisbezoek om de echtelieden aan te sporen hun huwelijkse plicht te vervullen: werd het niet weer ’ns tijd voor gezinsuitbreiding?”

Expositie gaat ook over erotiek en religie

Die dubbele houding van de kerk ten aanzien van erotiek en seksualiteit vormt in feite het hart van de expositie, die zich over drie zalen uitstrekt. Het middelste deel is gewijd aan Erotiek en religie. Die twee begrippen blijken meer met elkaar gemeen te hebben dan je op het eerste gezicht zou denken. Kijk maar naar de middeleeuwse Maria’s met hun ontblote borst, die het kindje Jezus zogen.

Of de heilige Lucretia, martelares van het christendom, die zich met een dolk van het leven berooft, de borsten en buik ontbloot, geschilderd naar Lucas Cranach. „Er mocht misschien weinig, maar er kon met de juiste verbeelding, suggestie en symboliek misschien toch wel meer dan tegenwoordig”, zegt Becker. „In elk geval in de schone kunsten.”

Ook is er aandacht voor homo-erotische kunst. Zoals de heilige Sebastiaan, halfnaakt vastgebonden, zijn welgevormde torso doorboord met pijlen, een geliefd en daarom terugkerend thema in de kunst, van de middeleeuwen tot nu. Becker, geboren en getogen in Roermond, is er trots op dat in die stad de eerste Roze Zaterdag werd gehouden. Hij memoreert het in de expositie. „Het was een ludiek protest tegen de toenmalige conservatieve bisschop Gijsen. ’Flikker op, Gijsen’, zo luidde de slogan van de actievoerder.”

Naakten van Jean Laudy en Erwin Olaf

De lichamelijke schoonheid en het verlangen komen in het eerste deel aan bod. Hier kan de kijker genieten van prachtige naakten, onder meer van Jean Laudy en Erwin Olaf, maar ook abstracte schilderijen vol kleur die als zinnenprikkelend kunnen worden ervaren.

Het slotstuk van de intrigerende tentoonstelling staat in het teken van schoonheid en de dood. Een orgasme wordt in het Frans niet voor niets ’le petit mort’ genoemd. „Wie in extase geraakt, komt helemaal los van het hier en nu en overstijgt het aardse, net als in de dood”, verklaart Becker zijn keuze.

Het levert prachtige, vaak melancholische kunstwerken op, zoals een beslapen bed, geschilderd door de Belgische kunstenaar Rinus van de Velde, dat wel een filmstill lijkt en de fantasie stimuleert: wie hebben hier in dit bed de liefde bedreven?

Dat geduld een schone zaak is, ook als het om erotiek en genot gaat, onderstreept de video-installatie van Bill Viola: Isolde’s ascension. De Amerikaanse kunstenaar bouwt in dit werk de spanning stevig op, totdat een plons in het water de stilte doorbreek en een jonge vrouw wegzinkt in de eeuwigheid. Erotiek raakt hier aan mystiek, niet toevallig het thema van een eerdere tentoonstelling die Becker met veel succes organiseerde in Venlo.

Te zien t/m 4 januari 2026 in het Limburgs Museum.

Bron: Telegraaf.nl

Sinds we hoorden dat Brigitte een bordeel runt in Weert, zijn we hier al nieuwsgierig naar. Wij zijn niet de enige, want de andere Real Housewives van het Zuiden zijn hier ook wel benieuwd naar. In de nieuwste aflevering van het programma krijgen Estelle en Petrouschka hier een rondleiding. Enne, één van hen stelt meteen de vraag waar we ook al een tijdje nieuwsgierig naar waren…

Club C’est La Vie

In de nieuwste aflevering van The Real Housewives van het Zuiden zien we onder meer dat Estelle en Petrouschka met Brigitte afspreken. Dat doen de dames bij het stoutste adresje in Weert, namelijk bij Brigitte’s club C’est La Vie. Iets wat Brigitte alleen maar leuk vindt. “Ze zeiden: ‘We komen je ophalen bij C’est La Vie.’ En ik zeg: ‘Natuurlijk, kom maar. Als jullie willen, kan ik het ook wel even vanbinnen laten zien’.”

En zo geschiedde. Als Estelle en Petrouschka voor de club parkeren geven ze allebei toe het wel spannend te vinden. “Ik ben er wel een beetje ongemakkelijk van”, biecht Estelle op. “Ik dacht wel even: waar komen we terecht? Ik had het misschien net wat chiquer voorgesteld”, gaat ze verder.

Binnenkijken

Wanneer de dames de club inlopen, krijgen zet meteen een ‘lesje’ in toys. De ‘flessenstoppers’ die ze bij de ingang zien liggen, zijn namelijk iets heel anders. Vervolgens verwelkomt Brigitte hen en legt ze Estelle en Petrouschka uit dat het vibrators zijn. “Nee, dat zijn andere dingen”, lacht ze. “Dat heeft een vrouw uit Milaan voor me gemaakt, van glas. Dat vond ik wel leuk. Gewoon als decoratie.”

Tijdens een rondleiding vertelt Brigitte meer over de club. “Dit is mijn werkplek”, showt ze. “Hier komt de klant binnen. Hij neemt plaats achter de bar. Ik sta meestal achter de bar en dan laat ik de dames voorstellen en kan hij een keuze maken.” Petrouschka hoort bijna in shock aan dat de klanten weleens hun ding aan de bar willen doen, en dat Brigitte een BDSM-bok in haar club heeft.

Heb jij ook gewerkt?

En dan stelt Petrouschka dé vraag die we allemaal dachten, maar niet zomaar hardop zouden stellen. “Maar heb jij ook gewerkt?”, vraagt ze als ze een foto van Brigitte in de club ziet. “Nee, nee, nee”, reageert Brigitte. “Nee, dat is gewoon een foto die ik heb laten maken en die heb ik hier opgehangen. Ik vind ‘m wel mooi.”

Hoewel Estelle de vraag niet zomaar zou hebben gesteld, was ze wel nieuwsgierig. “Het ging wel even door mijn gedachten, maar ik heb het niet durven vragen hoor.”

De tour eindigt in de jacuzzikamer. Estelle is onder de indruk van hoe stijlvol alles eruitziet, maar geeft toe: “Ik vind het heel leuk dat je dit ons laat zien. Je hebt het echt mooi gemaakt, maar ik ben ook blij als ik weer buiten kan staan.” Ha!

Bron: grazia.nl

Je ziet ze niet vaak meer, maar ze bestaan nog: seksbioscopen. In Rotterdam-Zuid staat er al 23 jaar één ingeklemd tussen een coffeeshop en moskee. Een uniek inkijkje in deze bijzondere ‘cinema’, waar het normaal is om tussendoor even naar huis te gaan om te douchen.

Een ‘bioscoop’ waar je alleen of met een partner naartoe gaat om met mensen die je niet kent naar porno te kijken. En misschien wel nog meer te doen. In Nederland zijn er niet veel meer van zulke plekken. Maar stel je geen grote zalen voor waar op de tribune met elkaar wordt geflikflooid. In plaats daarvan zijn er zogeheten ‘darkrooms’. De Blind Date Sex Bios in de Rotterdamse Oranjeboomstraat telt er zeven.

Toen Harry Minasian (67) de zaak 21 jaar geleden overnam, zat er een erotisch winkeltje waar nu de ontvangstlounge zit. De darkrooms waren er toen wel al. In elke ruimte hangen enorme schermen waarop allerlei soorten porno wordt afgespeeld: van zoetsappige romantiek tot de extreemste kinks en álle soorten gemeenschap tussen allerlei verschillende mensen.

Gloryholes

Entree kost je 20 euro, maar dan mag je de hele dag (terug) naar binnen – ook als je tussendoor even thuis wil douchen. Verder staat het volgens Harry iedereen vrij om te komen en te doen waar die zich fijn bij voelt: alleen kijken of meedoen, zolang je je netjes gedraagt en om consent vraagt.

De ruimtes doen denken aan pashokjes in verschillende formaten, maar dan met kleine raampjes waar je doorheen kunt kijken. Het ruikt er naar schoonmaakmiddel en latex.

„Sommigen kunnen op slot, maar meestal geldt er een ‘opendeurbeleid’”, vertelt Harry. „Dit zijn de gloryholes. Hier kunnen mensen met een piemel hun ding in hangen en dan kan de persoon in het kamertje hun gang gaan daarmee. Erg populair.”

Verder is er een wandje waar je tot ongeveer je middel onderdoor kan, zodat de ene helft van je lichaam in de ene kamer is en de andere helft in de andere. Harry: „Dit snap je wel neem ik aan.” Een soort schommel waarin al je ledematen uit elkaar worden gespannen en wat banken en loungestoelen verder duwt Harry voorzichtig de deur van het laatste hokje open, als hij licht schrikt: „Oh, oeps. Hier is iemand bezig.”

De ‘iemand’ is druk met zichzelf in de weer en lijkt zich niet te storen aan de rondleiding of het fluistergesprek. Toch besluit Harry dat het handiger is om terug te gaan naar de lounge. Op de terugweg zijn twee van de – pak ‘m beet – tien gloryholes ‘bezet’.

Altijd donker

Volgens Harry wordt het pas echt druk rond een uur of tien ’s avonds – over twee uurtjes. „Als het donker wordt!” roept een van de gasten in de stampvolle lounge. „Dan durft iedereen meer.” „Raar hè, eigenlijk? Want achter is het altijd donker”, reageert Harry. Tijdens piekuren zijn er maximaal twintig mensen ‘achter’.

In de voorkamer zitten nu tien mannen gekleed in hun dagelijkse kloffie verdeeld over een bankje en losse stoelen. Er wordt veel gelachen en gekletst. Iedereen kent elkaar. Op de achtergrond klinkt gekreun uit televisieschermen. Tegenover de ingang staat een blok met kluisjes voor kleren met daarboven een foto van Marco Borsato die zijn wijsvinger tegen zijn getuite lippen houdt. „Die heb ik gekocht voordat al die rottigheid uitkwam. Nu is-ie net op ’t randje, vind je niet? Dit kan nog net, toch?” vraagt Harry.

Een 71-jarige meneer die door iedereen liefkozend ‘opa’ wordt genoemd vertelt dat hij sinds anderhalf jaar met zijn vrouw ‘oma’ wekelijks naar seksbioscoop komt. „We zijn al tweeënvijftig jaar getrouwd en een paar jaar terug begon het gesprek over dingen die we nog wilden proberen. Sindsdien zijn we vaste klanten. Ze heeft hoofdpijn vandaag, anders was ze er ook geweest.”

„Sowieso komen de meeste vrouwen met een partner”, vertelt Romeo. De jonge dertiger komt uit Rotterdam en is hier minimaal een paar keer per week. „Als vrouwen alleen komen, zijn ze echt op een missie om helemaal uit elkaar getrokken te worden. Dat merk je dan gelijk aan hoe ze binnenkomt.”

Vrouw is de baas

„De vrouw is hier de baas”, zegt Harry stellig. „Vrijheid in veiligheid is mijn missie. Daarom heb ik jaren terug aanpassingen gedaan die het veiliger en dus vrouwvriendelijker maken. Zo heb je een sleutel nodig voor het damestoilet, zijn er nu op sommige ruimtes sloten en bieden we gratis kluisjes aan. Ook de keuzes om geen alcohol te schenken en voor een zerotolerancebeleid op drugs zijn uit veiligheidsoverwegingen gemaakt. Gemiddeld is rond de 20 procent van de gasten vrouwelijk.”

En wat als er iemand zich niet gedraagt of aan de regels houdt? „Dan vliegt-ie eruit”, reageert Karim, maatje van Romeo en ook vaste gast, fel. „Ruim de helft van de bezoekers is vaste gast. Als je hier iets flikt kom je niet meer binnen. Daar hebben we geen beveiliger of portier voor nodig.” Zelf is hij minimaal vier keer in de week in de ‘bios’ te vinden.

Het feit dat de erotische ‘bioscoop’ midden in een dichtbevolkte woonwijk én tussen een moskee en een coffeeshop in zit, heeft overigens nog nooit voor problemen gezorgd. Harry: „Ik heb nog nooit iets gehad met politie of justitie. We hebben een waanzinnig goede wijkagent waar we alle drie nauw mee samen werken. En we hebben goed contact met elkaar. Onlangs nog werd een moskeebezoeker onwel hier voor de deur. Hij zakte in elkaar. Ik rende direct naar buiten. We hebben samen gewacht op de ambulance. Het bestuur van de moskee heeft me daarna bedankt.’’

„Wat veel mensen vergeten”, zegt Harry. „Is dat plekken als deze er ook zijn om vergrijpen te voorkomen. Gasten komen hier om stoom af te blazen.” Harry vertelt dat de buurtbewoners nooit last van hem hebben, omdat zijn gasten zich altijd netjes gedragen. „Het is hier net een soort clubhuis”, vult een van de gasten aan. „De sfeer is relaxt, vrijblijvend en gezellig. En als je zin hebt in een beetje spanning kun je dat hier ook vinden. Wie wil dat nou niet? Stiekem is het toch iedereens fantasie om alle remmen los te laten.”

Bron: ad.nl