Bob-Willem van Hooft van BAU Architecten kan verder met zijn bouwplannen voor de Rivierenbuurt in Den Haag. De gemeenteraad wil dat het college onderzoekt of zijn plannen met de raamprostitutie in de Geleenstraat haalbaar zijn. Die moeten de discussie over de prostitutiestraat na veertig jaar beslechten. Uitgangspunt is dat de raamprostitutie kan blijven, maar minder zichtbaar wordt in de wijk.
‘Het is een stuk Den Haag dat in de vergetelheid is geraakt, omdat de buurt alsmaar wacht op de verhuizing van de raamprostitutie.’ Bob-Willem van Hooft staat op de Pletterijkade, een drukke doorgaande weg naar het centrum, op een steenworp afstand van de Geleenstraat.
Hij wijst naar de gebouwen die hier en daar een wat vervallen indruk maken. Maar Van Hooft ziet toekomst in de straat.
In potentie mooie horeca
‘Deze weg wordt een sterfietsroute van de Binckhorst naar de binnenstad en het ligt vlakbij station Hollands Spoor’, legt hij uit.
‘Bovendien ligt deze hele straat van de middag tot en met de avond in de zon. Dus al deze panden zijn in potentie hele mooie horecagelegenheden waar je aan het water heerlijk in het zonnetje kan zitten.’
Maar het treurig lot van het gebied is de aanwezigheid van de raamprostitutie. Dan niet zozeer de prostitutie zelf, dat is volgens Van Hooft een maatschappelijke functie die de stad nodig heeft, maar vooral de discussie erover.
Want sommige bewoners ervaren overlast van de raamprostitutie, vooral vanwege de mensen die erop af komen. Zij zijn de ramen liever kwijt dan rijk. De exploitanten en de sekswerkers zelf willen vooral aan het werk blijven. Maar pogingen om de raamprostitutie te verplaatsen, liepen steeds op niets uit.
‘Het is een wijk geworden waar iedereen zit te wachten op het vertrek van de prostitutie en daarom geen plannen maakt’, zegt hij.
‘Ook de gemeente heeft geen gebiedsvisie gemaakt. Maar het is tot nu toe niet gelukt om de prostitutie te verplaatsen, omdat niemand het in zijn eigen achtertuin wil. Hier zit de raamprostitutie al en dan is het beter om te bekijken hoe iedereen er met elkaar uit kan komen, zodat ook de prostitutie kan blijven.’
Als nieuwe bewoner oplossing gevonden
Het idee hiervoor ontstond toen Van Hooft een paar jaar geleden naar de Rivierenbuurt verhuisde. Als nieuwe bewoner kwam hij in aanraking met deze botsende standpunten, maar hij zag ook gedeelde belangen.
‘Toen zijn we met iedereen gaan praten’, vertelt hij. ‘Met bewoners, raamexploitanten, vertegenwoordigers van de sekswerkers, ondernemers. We wilden weten hoe zij de toekomst van de wijk zagen.’
Op basis van die gesprekken is Van Hooft naar de tekentafel gegaan en heeft een plan gemaakt waarbij de Geleenstraat open blijft en de ruimte wordt herschikt.
‘De Geleenstraat wordt een overdekte passage, die alleen vanaf de Weteringskade toegankelijk is, met nooduitgangen aan de Hunsestraat en de Scheldestraat. De raamprostitutie wordt tweezijdig in plaats van eenzijdig, zoals het nu is. Daaromheen bouwen we 250 woningen.’
Parkeren
Voordeel voor de buurt is dat de prostitutiestraat in de nieuwe plannen, in plaats van drie nog maar één ingang heeft. ‘Daardoor is de raamprostitutie minder zichtbaar, zodat de woonwijk weer meer woonwijk wordt’, legt Van Hooft uit.
Bovendien hebben de bewoners minder last van bezoekers van de prostitutie, die hun auto in de wijk parkeren en door de buurt lopen.
Meer veiligheid en rust
Verder gaat de parkeergarage onder de grond, komen er winkels en horeca en is er ruimte voor kleine ondernemers en kantoren.
‘Dit betekent voor de dames meer veiligheid, voor de bewoners meer rust, seks-exploitanten krijgen een straat die beter beheersbaar is en de gemeente krijgt een discussie die na veertig jaar kan worden gesloten.’
Het plan heeft de interesse gewekt van een meerderheid van de gemeenteraad. Een motie van de VVD en Hart voor Den Haag om een haalbaarheidsonderzoek uit te voeren naar het bouwplan kreeg voldoende steun. Voor het eind van het jaar moet dit onderzoek zijn afgerond.
Bron: omroepwest.nl
