De stad Antwerpen verbiedt mensen om nog foto’s en filmpjes te maken in de prostitutiewijk Schipperskwartier. In het verleden kon de politie enkel optreden wanneer de beelden gedeeld werden. Nu kan ze al ingrijpen vanaf het moment dat iemand sekswerkers begint te fotograferen. “Dit neemt een reële angst bij sekswerkers weg”, zegt Daan Bauwens van de Belgische Unie voor sekswerkers UTSOPI.

De beslissing komt er na een aanpassing van de politiecodex. Dat is een bundeling van alle bestaande politiereglementen. In het verleden kon er enkel strafrechtelijk opgetreden worden wanneer de beelden effectief gedeeld worden, maar dan is het vaak al te laat. Daarom komt er nu een algemeen verbod.

Dat verbod is een goeie zaak. “Het bewijst dat de stad geluisterd heeft naar de echte noden van sekswerkers”, zegt Daan Bauwens van UTSOPI. “We zouden deze regel ook graag in de Noordwijk in Schaarbeek zien.”

“De foto’s kunnen immers ernstige gevolgen hebben”, zegt hij. “We kennen verschillende mensen van wie er filmpjes gedeeld zijn op TikTok. Die beelden komen dan in het thuisland van de sekswerker terecht, waarna de familie alle contact verbreekt. Dat zijn tragische toestanden.”

Foto’s en filmpjes zijn een terugkerend fenomeen

De problematiek komt regelmatig voor. “Vaak zijn het niet eens klanten die die filmpjes maken”, vertelt Bauwens.

Ook de Antwerpse organisatie Violett, die zich inzet voor de veiligheid van sekswerkers, is tevreden met de nieuwe regel. “Dit verlaagt ook de drempel om naar de politie te stappen”, zegt Els Traets van Violett.

“Voordien werden mensen door de politie aangesproken als ze filmpjes maakten”, vertelt Traets. “Maar meer dan dat konden ze niet doen. Het is goed dat de politie nu daadkrachtiger kan ingrijpen.”

Nieuwe regels rond onzedig gedrag

De stad heeft ook een nieuwe regeling rond onzedig gedrag uitgewerkt. Dat verbod op onzedig gedrag kreeg vorig jaar stevige kritiek en werd uiteindelijk vernietigd. Er komt nu enkel een verbod om met ontblote borsten sekswerk aan te bieden.

“Ik begrijp de bedoeling van de stad om zo de sekswerkers te beschermen”, zegt Traets. “Al weet ik niet of dit iets is waar de sekswerkers veel nood aan hadden. Het verbod op filmen en fotograferen is daarin veel belangrijker.”

De stad kan wel uitzonderingen toestaan op het algemeen film- en fotografieverbod voor wie een toelating voor filmopnames heeft.

Bron: vrt.be

Sekswerk is al jaren een legaal beroep in ons land. Daarom zou je denken dat het goed geregeld is, maar niets is minder waar, zo blijkt uit een onderzoek van freelancejournalist Sien Boonen. “Door alle regels is het haast niet uit te oefenen”, zegt Boonen bij Spraakmakers.

Sekswerker Eve de Jong ziet nog steeds een groot taboe op het vak. Niet voor niets is Eve ook niet haar echte naam. Ze merkt dat mensen haar, als BDSM-meesteres, toch nog snel veroordelen. “Zowel privé als zakelijk wordt er toch anders naar je gekeken.”

Rollenspel

BDSM staat voor ‘Bondage & Discipline, Dominantie & Submissie, en Sadisme & Masochisme’. “Het is eigenlijk een vorm van dominantie en machtsverhouding”, vertelt de Jong. “Mijn klanten zijn onderdanig aan mij, soms in de vorm van een rollenspel, soms met pijn.”

Voor haar onderzoek dook journalist Boonen in het beleid en de wet en regelgeving en sprak ze met veel sekswerkers. “Doordat criminaliteit voorkomt in het beroep zie je dat de overheid er enorm veel restricties heeft ingebouwd.”

Moreel verwerpelijk

Daarnaast ziet Boonen dat het taboe rondom het beroep enorm mee speelt. Mensen lijken het moreel verwerpelijk te vinden wanneer je je geld verdient met seks, waardoor sekswerkers met veel verschillende hindernissen te maken krijgen.

Zo kan je als sekswerker niet in loondienst. In plaats daarvan hebben we in Nederland de zogeheten ‘opting-in regeling’: dat is een fiscale regeling waarbij de exploitant, bijvoorbeeld een bordeelhouder, voor de sekswerker belasting afdraagt. Maar volgens Boonen is die regeling er vooral gekomen omdat exploitanten niet de verantwoordelijkheden wilden dragen als iemand ziek zou worden, als een sekswerker niet meer kan werken. Sekswerkers hebben hierdoor niet dezelfde voordelen als mensen die in loondienst zijn.

Geen volwaardige werknemer

Toen Eve begon met haar werk als BDSM-meesteres, werkte ze ook onder die regeling. Aan het begin was dat fijn, omdat ze haar eerste stappen kon zetten onder begeleiding en aan het eind van de maand haar loonstrookje ontving. Toch was ze geen volwaardige werknemer, vertelt de Jong. “Het zijn met name de plichten en niet de rechten.” Zo ging er al 21 procent BTW van haar verdiensten af en moest ze daarnaast nog eens 56 procent afdragen aan de exploitant.

De Jong en haar collega’s moesten daarnaast werkzaamheden verrichten waar ze niet voor aangenomen waren. Zoals elke dag de wc’s schoonmaken en de was doen. Ook mocht de Jong geen rechtstreeks contact hebben met haar klanten, vanwege de angst dat ze klanten af zou pakken, en mocht ze maar op één locatie werken.

Momenteel wordt er nauwelijks gecontroleerd of exploitanten zich aan de regeling houden. Instanties wijzen daarvoor naar elkaar, vertelt Boonen. “Het komt er op neer dat gemeentes er verantwoordelijk voor zijn, omdat sekswerk gemeentelijk wordt bepaald. Maar zij doen in de praktijk maar weinig. Soms zie je dat gemeentes een locatie maar volledig sluiten, omdat ze hun vingers er niet aan willen branden.”

Zelfstandig

Als het zo moeilijk is om voor een bordeel of escortservice te werken, zou je toch voor jezelf kunnen beginnen? Maar voor zelfstandigen wordt het werk niet per se makkelijker gemaakt. Zo is het heel moeilijk om een zakelijke rekening te openen als sekswerker, vertelt de Jong. “Er is maar één bank die ons, na een jarenlange lobby, accepteert als klant.”

Daarnaast duurde het voor de Jong vier jaar voordat ze een zakelijke inboedelverzekering kreeg en dat was ook nog eens met een flinke omweg. “Zodra mijn tussenpersoon vertelt wat voor werk ik doe, zeggen bedrijven: oh nee, die willen we niet als klant. Of je komt in een hoog risico terecht, terwijl ik alleen mijn computer en camera wil verzekeren.” Een hypotheek krijgt de Jong ook niet.

Volgens Boonen zouden de samenleving en de politiek vaker hun moreel oordeel opzij moeten zetten als het gaat om sekswerkers. “Ik heb veel mensen gesproken die gewoon heel graag hun beroep, waar ze enorme passie voor hebben, willen uitvoeren, maar wiens werk onmogelijk wordt gemaakt.”

Bron: nporadio1.nl

Een prostituee gaat illegaal aan de slag in een pand aan de Haagdijk. Dat kost de huisbaas een dwangsom van 5000 euro, maar dat vindt zijn advocaat onterecht. „Hoezo prostitutie? Omdat er een condoom in de slaapkamer ligt?”

Voor de gemeente Breda is de zaak zo klaar als een klontje: een vrouw uit Colombia maakt via de website Kinky.nl een afspraak met een klant en laat hem daarna binnen in een pand aan de Haagdijk. Daar zegt de man dat hij een boa is van de gemeente, waarna de Colombiaanse toegeeft dat ze aan het werk is als prostituee.

Dat wordt bevestigd door de aanwezigheid in de slaapkamer van in ieder geval een condoom en glijmiddel. Kortom: een duidelijk geval van illegale prostitutie en dat had de huisbaas moeten voorkomen. Daarom moet hij van het stadsbestuur een dwangsom van 5000 euro betalen.

Maar zo makkelijk komt de gemeente daar niet mee weg, blijkt tijdens een zitting van de Adviescommissie Bezwaarschriften van de gemeente Breda. Althans niet als het aan Sacha Namjesky ligt, de advocaat van de pandeigenaar. Hij vindt dat zijn cliënt het slachtoffer is van gemeentelijke willekeur.

Om te beginnen vraagt Namjesky zich af of boa’s van de gemeente zich überhaupt wel mogen bezighouden met ‘uitlokking’. En dan nog: ,,De gemeente piekt te vroeg, want welke sekshandelingen zijn er eigenlijk verricht? Misschien had die boa zijn broek moeten uittrekken, vijftig euro betalen en zeggen: nu heb ik je. Maar nu is van seks geen enkele sprake geweest.”

Waar de raadsman ook moeite mee heeft: de aanwezigheid van spullen die bewijzen dat er sprake is van prostitutie. ,,Hoezo? Er is één condoom gevonden. Sorry hoor, maar dat soort seksattributen kom je in meer slaapkamers tegen.”

Dat neemt niet weg dat de Colombiaanse dame in kwestie liet weten dat ze wel degelijk een sekswerker was. ,,Ja, maar dat wil niet zeggen dat ze op dat moment aan het werk was in het pand aan de Haagdijk”, is Namjesky’s reactie, die vindt dat de huisbaas daarom niets te verwijten valt.

Normale prijs

Dat zijn cliënt een huur van 900 euro per week vraagt, bewijst wat hem betreft ook niets: ,,Het is een AirBnB en dan is 900 euro per week een heel normale prijs. Trouwens, als je voor zo’n bedrag in Barcelona iets huurt, dan ben je toch ook geen pooier of prostituee?”

Toch vindt een gemeentejurist dat de pandeigenaar op de hoogte had moeten zijn van wat er in zijn huis gebeurt. ,,Wij verwachten juist extra waakzaamheid van mensen die hun woning voor korte tijd verhuren. Maar er is niets gebleken van welke inspanning dan ook om toezicht te houden”, aldus de gemeentejurist. Ze omschrijft de aanpak dan ook als een ‘prikkel’ aan pandeigenaren om ‘meer alert te zijn’.

Boa’s gevraagd

Ook van dat standpunt maakt Namjesky gehakt: „Er wordt wel degelijk toezicht gehouden. Beter nog, de eigenaar heeft boa’s zelfs gevraagd om een kijkje te nemen. En wat krijgt hij als bedankje? Een dwangsom van vijf mille.”

En wat de advocaat ook wil weten: waarom heeft de prostituee geen dwangsom gekregen? ,,Omdat zoiets geen zin heeft”, zegt de gemeentejurist. ,,Ze zijn meestal al naar het buitenland vertrokken, voordat de dwangsom is uitgeschreven.”

Kosten noch moeite

Namjesky vindt het een sterk staaltje willekeur: ,,Kosten noch moeite worden gespaard om mijn cliënt aan het kruis te nagelen.”

Vorig jaar hebben Bredase boa’s 36 woningen gecontroleerd op illegale prostitutie. In 22 gevallen bleek daar inderdaad sprake van te zijn. Er is volgens de gemeente ‘op dit moment overigens geen sprake van een aantoonbare toename of afname van illegale prostitutie’.

Bron: bndestem.nl