De beste Bondgirls ooit

De release van de volgende Bond-film, de 25ste, is verschoven. Ze krijgen het blijkbaar maar niet voor elkaar om een goeie nieuwe acteur te vinden die 007 moet spelen. Maar waar maken ze zich druk om? Wij vragen ons veel meer af welke actrices de 70ste en 71ste en desnoods 72ste Bondgirl worden. Enkele van hun voorgangers staan op ons netvlies gebrand…

Ursula Andress
Ursula Andress

Ursula Andress

Ja sorry, een open deur en ook nog een hele ouwe, maar we kunnen er niet omheen. De Zwitserse actrice Ursula Andress was in 1962 de eerste Bond-girl ooit. En wat voor één. Ze legde met haar rol van Honey Rider in Dr. No de lat gelijk op grote hoogte. Haar optreden ging niet ongemerkt voorbij. De scène waarin zij in een voor hedendaagse begrippen fikse bikini (maar die ruim een halve eeuw geleden nog als minuscuul werd gezien) uit de zee komt lopen, wordt nog altijd beschouwd als één van de meest sexy Bond-scènes ooit. Andress maakte dusdanig veel indruk op de toen nog volop ademende schrijver van de Bond-boeken Ian Fleming (hij overleed twee jaar later, in 1964), dat hij haar een rol gaf in zijn volgende boek: On Her Majesty’s Secret Service. In 1967 keerde ze zelfs terug als Bondgirl in de ‘officieuze’ Bondfilm Casino Royale. Iets wat voor maar weinig Bondgirls is weggelegd. Overigens speelde ze wel een ander personage: Vesper Lynd.

Andress, inmiddels 82 jaar oud, acteerde nog in vele andere films, maar de enige die de gemiddelde mens zich herinnert is en blijft Dr. No. Overigens werd de stem van Andress in Dr. No ingesproken door een andere actrice. Haar eigen stem was te zwaar, te mannelijk, vonden de makers.

Britt Ekland

In The Man With The Golden Gun (1974) richt de Zweedse Britt Ekland (geboren in 1946), die de rol speelt van Mary Goodnight, in bikini gekleed, een pistool op James Bond. Die reageert op zijn Bonds: “Ik vind je uniform heel fraai. Strak op de juiste plaatsen en zonder knopen.” Uiteraard mist ze, blijft Bond in leven en beleven de twee nog een romantisch intermezzo. Dat is één van de arbeidsvoorwaarden in de contracten van alle 007’s: rollebollen met minimaal één Bondgirl per film. Ekland speelde na deze rol vooral nog in horrorfilms. Veel bekender bleef ze door haar vele affaires met beroemdheden. Ze had onder andere relaties met Peter Sellers en Rod Stewart en trouwde later met de drummer van The Stray Cats, die toen twintig jaar jonger was dan zij.

Britt Ekland
Britt Ekland

Barbara Bach

In The Spy Who Loved Me speelde voormalig topmodel Barbara Bach (1947) de rol van Bondgirl Anya Amasova, een Russische ‘Triple X’ spionne. Ja, in Bondfilms lijken de namen en rollen van de dames vaak erg op die van pornosterren, vooral in de oudere Bondfilms (neem Holly Goodhead in Moonraker…). Later zou Bach over de actiefiguur James Bond zeggen dat ze hem een chauvinistisch varken vindt, die meisjes gebruikt als schild tegen de kogels. Voor de Amerikaanse Bach betekende deze rol haar grote doorbraak. Later acteerde ze onder meer nog in Force Ten From Navarone en in de film Caveman. In die laatste film speelde ze samen met ex-Beatle Ringo Star, waar ze ook gelijk maar mee trouwde en nog steeds mee getrouwd is.

Barbara Bach
Barbara Bach
Halle Berry
Halle Berry

Halle Berry

Idris Elba is een van de acteurs die wordt genoemd als nieuwe James Bond. Men acht het niet waarschijnlijk dat de Engelsman het ook kan worden, omdat een donkere Bond om duistere redenen nog toekomstmuziek is. Donkere Bondgirls zijn en waren gelukkig echter geen enkel probleem. Eerder speelde onder andere Grace Jones als een rol in een Bondfilm, als slechterik trouwens, dat dan weer wel. Halle Berry speelde de rol van Jinx, een agente die Bond hier en daar ‘een handje’ helpt. In haar eerste scène komt ze erg fraai uit de zee lopen. Het is een eerbetoon aan de scène die Andress vele jaren eerder speelde. Een scène die ze overigens vele malen moest overdoen omdat de regisseur haar maar bleef toeroepen dat het nog sexyer moest. Daarover zei ze later: “De zee was ijskoud, uiteindelijk zei ik hem: dit is wat ik heb. Sexyer kan ik het niet.”