Het is tijd voor een nieuwe verslavende serie, maar welke? Hoe heette die ene ’niet te missen’ nou ook alweer? De Telegraaf helpt u op weg met telkens een andere top vijf. Vandaag: vijf series met heel veel bloot en seks, waar je vanwege de ijzersterke verhaallijnen zeker de gordijnen niet voor dicht hoeft te trekken.
Game of Thrones
Complotten, macht, bloederige gevechten en vooral veel seks, dat is Game of thrones in een notendop. In een fictieve middeleeuws decor draait alles om de strijd tussen verschillende koninkrijken, waarvan de heersers maar al te graag genieten van drank. Oh, en van seks, heel veel seks. Deze komt in alle soorten en maten: gedwongen, incestueus, homoseksueel en zelfs doodnormale seks tussen twee verliefde mensen wordt niet geschuwd. Maar de serie biedt zeker meer. De grootse vertelstructuur uit de boeken van George R.R. Martin is op formidabele wijze vertaald naar het ’kleine’ scherm. Met Michiel Huisman en Carice van Houten hebben ook nog eens twee Nederlanders een grote rol in de mondiale hit. Fans wachten met smart op het allerlaatste seizoen, dat belooft een heroïsch gevecht om de troon te worden. (Ziggo)
The Affair
’Niet doen!!!’ Je zou het bijna uitschreeuwen tegen Noah Solloway, gespeeld door de knappe Dominic West, bij de eerste afleveringen van The Affair. ’Kijk nou wat je op het spel zet, man. Je hebt een hartstikke leuke vrouw, en met haar een mooi gezin. Ja, het is druk met vier kinderen en als nog niet al te succesvolle schrijver kan je ego misschien wel een boost gebruiken. Maar die serveerster, Alison, heeft trouble zo ongeveer op haar voorhoofd staan.’ Uiteraard gaat Noah toch voor de bijl met alle desastreuze gevolgen van dien. Al, en dat is wel het knappe aan de serie, blijkt het ook in deze buitenechtelijke affaire allemaal niet zo zwart-wit te liggen. Met name in de latere seizoenen komen de twijfels. Is Alison wel zo’n intrigante, en Noah een goeiige lobbes? En hadden we al verteld dat de affaire een moord/doodslag tot gevolg heeft? Pas na vele, intrigerende afleveringen heeft de kijker enig idee wat er is gebeurd. (Netflix)
Orange is the new black
Vijftien maanden in een vrouwengevangenis, dat is de straf die Piper Chapman moet uitzitten. De bevoorrechte blanke Amerikaanse heeft tien jaar geleden een drugssmokkelaar geholpen en moet nu zien te overleven in de gevaarlijke en corrupte gevangenis, waar ze ook nog eens wordt geconfronteerd met haar ex Alex. Terwijl de spanningen toenemen, zoekt iedere gevangene een eigen manier om de tijd door te komen en dat gaat gepaard met veel conflicten en een hoop seks: zowel tussen de gevangenen onderling als met de cipiers. Orange is the new black biedt een blik in een multiculturele samenleving in het klein, waar gêne voor blote lichamen al snel verdwijnt. Daarnaast wordt de serie sterker van de flashbacks. Iedere aflevering focust op een gevangene of cipier en hun achtergrondverhaal. Critici waarschuwen overigens wel: heel waarheidsgetrouw is deze weergave van het gevangenisleven niet. (Netflix)
The Sinner
Het boek The sinner van de Duitse crimi-auteur Petra Hammesfahr lag al bijna twintig jaar op de plank om verfilmd te worden. Vorig jaar was het zover. En hoe: in acht afleveringen probeert de aan SM verslingerde detective Harry Ambrose uit te dokteren waarom Cora (Jessica Biel) in hemelsnaam een man overhoop stak op een strandje aan een meer. Langzaam maar zeker ontvouwt zich Cora’s jeugdtrauma. En hoe meer er van dat trauma naar boven komt, hoe vaker daar gezoen, gevoos en geseks bij komt kijken. Met als absoluut hoogtepunt een stomend kwartetje onder invloed van een indrukwekkende lading drugs. De zeker niet onaantrekkelijke Biel komt meermaals zonder al te veel kleren aan in beeld. Tegelijk hoeft niemand met het schaamrood op de kaken te kijken. Het is immers een psychologische thriller, geen porno. Waarom pleegde Cora een moord? Wat speelde zich af in haar jeugd? Een stomende who-dunnit! (Netflix)
Girls
’If you have it, flaunt it’, zo hield Eva Jinek de tv-kijker ooit voor, doelend op haar boezem. Vrij vertaald: als je het hebt, kun je er maar beter gebruik van maken ook. Maar als je het niet hebt, dat perfecte Hollywood-lichaam, kun je er maar beter óók gebruik van maken. Dat lijkt althans het motto van Lena Dunham, bedenker en hoofdrolspeler van Girls, waarin we volgen hoe twintiger Hannah en haar drie beste vriendinnen zich een weg naar volwassenheid worstelen in New York. Met haar kwabjes en rolletjes heeft Hannah een lijf zoals miljoenen jonge vrouwen dat hebben. Een lijf waarmee ze voortdurend naakt in beeld verschijnt. Zo is het leven, wil Dunham maar zeggen. Net zo schaamteloos geeft ze de emotionele problemen en onhebbelijkheden van Hannah en haar tegenspeelsters bloot. Ze wéét dat ze vaak bloedirritant zijn, deze millennials, en dat maakt dat je toch een beetje van ze houdt. (Ziggo)
Bron: Telegraaf