De gemeente Amsterdam had nooit aan het ’gemeentebordeel’ op de Wallen moeten beginnen. Dat is de harde mening van de voormalig nationaal rapporteur Mensenhandel, Corinne Dettmeijer-Vermeulen. Maar nu het er eenmaal is, moet Amsterdam ook kleur bekennen en er meer bovenop gaan zitten.
Dettmeijer-Vermeulen deed op verzoek van burgemeester Femke Halsema onderzoek naar het functioneren van het experimentele bordeel ’My Red Light’, waarvan wijlen burgemeester Eberhard van der Laan de grote aanjager was. De toekomst van het bordeel, opgezet met hulp van de Rabobank en Start Foundation, is op losse schroeven komen te staan. Uit het rapport van Dettmeijer-Vermeulen blijkt dat My Red Light financieel het water tot de lippen heeft staan.
Dat komt onder andere door een dwangsom van 25.000 euro die door de gemeente is opgelegd, vanwege het niet melden van signalen van mensenhandel. „Een tweede handhavingszaak, erger dan de eerste, loopt en kan leiden tot het innen van de dwangsom”, aldus Dettmeijer-Vermeulen.
De politie geeft bovendien aan dat de werkwijze van het melden van signalen bij My Red Light afwijkt van hetgeen geldt bij andere raamexploitanten. Daardoor kunnen meldingen soms meer dan 24 uur later worden gedaan, waardoor signalen verloren gaan.
Veeg uit pan
Dettmeijer-Vermeulen is ook snoeihard over het huidige bestuur. „Het idee dat (voormalig) sekswerkers dus ook een goed bestuur zouden vormen van een onderneming die financieel solide, innovatief, extra goed voor de huurders, en zich ook nog goed staande moet kunnen houden binnen een lastige sector, is in feite nergens op gebaseerd.”
„Het is een relikwie van de coöperatiegedachte die voor het overige terecht is losgelaten. Buitendien is er zo’n diversiteit aan sekswerk en sekswerkers dat je zeker niet kan spreken dat door zelf sekswerker te zijn (geweest) je daarmee op de Wallen in staat bent zowel een prostitutiebedrijf te exploiteren als goed te weten waaraan sekswerkers behoefte hebben.”
’Gemeente ook fout’
Anderzijds voelt dat bestuur zich in de steek gelaten door de gemeente. Die tuigde het bordeel op, maar trok daarna de handen er vanaf. Ook is er onbegrip ten aanzien van de wijze van handhaving en wordt niet begrepen waarom de gemeentelijke regels niet gewijzigd kunnen worden.
Voormalig burgemeester Van der Laan legde de wijziging van de rol eerder uit. „De rol van de gemeente is sinds de besluitvorming in de gemeenteraad over het project en de oprichting van de stichting veranderd van aanjager en ondersteuner in vergunningverlener, toezichthouder en handhaver. Dat betekent dat de gemeente inhoudelijk geen enkele betrokkenheid meer heeft bij het seksbedrijf in oprichting.” Volgens Dettmeijer-Vermeulen komt „een betrokkenheid van de gemeente naar voren die die van aanjager en ondersteuner lijkt te overstijgen.”
Respect sekswerker
De rapporteur is wel positief over de locatie: „De kamers zijn mooi en smaakvol ingericht. Met zo’n kamer toon je respect voor de sekswerker.” Ze vindt wel dat alle doelen moeten worden bijgesteld, die zijn nu „veel te ambitieus en niet realistisch.”
Toch adviseert ze verder te gaan met het experiment. Daarvoor moet eerst de boete van 25.000 euro die is opgelegd worden kwijtgescholden. „Met andere woorden: met een schone lei beginnen.”
Nu: doorgaan
Ook moet de gemeente een veel grotere rol krijgen in de organisatie, vindt ze, samen met de Start Foundation en de Rabobank. Zonder hen zal het experiment sowieso mislukken. „De veiligheid van sekswerkers moet beter gegarandeerd. Dat betekent dat een stevig gesprek moet plaatsvinden met het bestuur en de garantie moet worden gegeven dat het bestuur zich zal houden aan de meldplicht. Het niet melden is het grootste risico voor mogelijke slachtoffers mensenhandel en voor alle betrokkenen. Dit is niet onderhandelbaar.” Bovendien moet de rol van het bestuur worden ’heroverwogen’ en moet fors worden ingezet op verbetering van de relatie.
Volgens de adviseur bestaat de kans wel dat Amsterdam bij een actievere rol „zal worden neergezet als bordeelhouder.” „Door de constructie aan de voorkant heeft de gemeente daarmee zelf de eerste stap gezet. Dit is slechts B, A is al gezegd. Dit kan kwaad bloed zetten bij de andere exploitanten. Zeker. Maar het laat ook zien dat het de gemeente ernst is zich vernieuwend met de raamprostitutie te bemoeien.”
Bulgaarse vrouwen
De huurders bij My Red Light zijn overigens voornamelijk Bulgaarse vrouwen, de klanten lang niet altijd Nederlands. „Is dit de doelgroep waar overheidsgeld heen moet?”, vraagt Dettmeijer zich af. „Daarop zou ik zeggen: de nationaliteit is irrelevant, het gaat erom een algehele wending ten goede in de raamprostitutie te realiseren.”
Burgemeester Femke Halsema is ’geneigd’ de aanbevelingen ’voor een groot deel op te volgen’ en te kiezen voor ’stap B’. „Het is echter niet alleen aan het college om hierover te beslissen, de andere partners spelen hierin ook een belangrijke rol.”
Bron: DominaForum.nl
