Nieuws

Het uithoudingsvermogen van de Olympische atleten zal dit jaar op meer dan één manier op de proef gesteld worden tijdens de Olympische Spelen in Tokio (Japan). Zo heeft het Olympisch Comité hen 160.000 condooms aangeboden, maar die mogen ze niet gebruiken.

Elk van de 11.000 atleten die dit jaar deelnemen aan de Olympische Spelen in Tokio (Japan) krijgt veertien condooms. Dat is controversieel, want het Internationaal Olympisch Comité ontmoedigt de atleten tegelijkertijd om de condooms te gebruiken. Seks hebben met andere atleten is namelijk geen coronaproof activiteit, of men nu een condoom draagt of niet.

Olympisch souvenir

In plaats daarvan hoopt het Olympisch Comité dat de atleten de condooms als souvenirs meenemen naar huis, aldus Vice. «Het is niet de bedoeling dat atleten de condooms in het Olympisch Dorp gebruiken, maar om te helpen met het bewustzijn door ze terug naar hun eigen land te brengen», zegt het Comité in Tokio Sports.

Volgens de maatregelen die de atleten in het Olympisch Dorp moeten volgen, moeten de atleten minstens twee meter uit elkaar blijven. Daarnaast vermijden ze volgens de afspraken best fysiek contact, inclusief het schudden van de handen. Ook knuffels zijn uit den boze. Ten slotte mogen de atleten het Olympisch Dorp uitsluitend onder bijzondere omstandigheden verlaten. Overtredingen van deze regels kunnen leiden tot sancties.

Recordaantal condooms

Het is niet de eerste keer dat de Olympische Spelen condooms uitdelen aan atleten. Dat is namelijk een traditie sinds de Olympische Zomerspelen van 1988 in Seoel (Zuid-Korea). Toen werd de wereld geteisterd door een aids-epidemie.

Olympisch atleten zijn er ook voor gekend om gretig van die condooms gebruik te maken. Tijdens de Zomerspelen van 2000 in Sydney (Australië) deelden de Australische organisatoren aanvankelijk 70.000 condooms uit. Tijdens de Spelen bestelden ze er nog eens 20.000 bij, omdat ze «halverwege de Spelen op waren». Tijdens de Spelen van 2016 in Rio (Brazilië) werd een olympisch record gebroken: toen werden 450.000 condooms uitgedeeld. Elke atleet kreeg dus ongeveer 42 condooms mee.

Bron: Metrotime.be

In de nacht van donderdag op vrijdag heeft de politie een vrijend koppel op een bouwplaats aangetroffen. Het stel was stiekem de bouwplaats aan de Coenderstraat in Delft opgegaan om daar een opwindende nacht te beleven.

Het koppel werd rond half vijf ’s nachts gespot door beveiligingscamera’s op het bouwterrein. De beveiligers seinden de politie in. Agenten omsingelden vervolgens het bouwterrein, waar ze wachtten op de sleutelhouder.

“Tijdens het wachten was het duidelijk hoorbaar dat het stel het ’gezellig’ met elkaar had’’, schrijft de politie op Facebook. “Vooral de vrouwelijke helft liet horen dat ze ’genoot’ van het samen zijn met haar wederhelft.’’

Schaamrood op de kaken

Om dit nachtelijke rumoer een halt toe te roepen klom een van de agenten over het hek. “Het stel was niet gediend van pottenkijkers en vluchtte naar de andere kant van de bouwplaats. Hier konden ze worden staande gehouden door collega’s.” De man en vrouw kregen een bekeuring voor het betreden van verboden terrein. “Met het schaamrood op de kaken vertrok het stel weer huiswaarts.”

Bron: Nieuwsblad.be

Tineke van Huis (56) runt samen met haar man parenclub Wilpenhof. Daar vinden veel mensen iets van. Maar zegt ze, het draait daar meer om gezelligheid dan om seks.

„Bij een parenclub denken veel mensen aan de wildste dingen. Ze hebben het idee dat het één grote orgie is, dat alles om seks draait en alleen voor een bepaald type mens is. Onzin!

Uitgaan

Door corona zijn we al heel lang dicht, maar normaal komen hier allerlei soorten mensen uit alle hoeken van het land. Vaak voor de gezelligheid. Ze kunnen hier een hapje eten, iets drinken, naar de sauna of gezellig kletsen met elkaar.

Ik zie het als uitgaan+, en die plus vul je in zoals je zelf wil. Je kunt plezier maken met een of meerdere personen in een van de ruimtes, maar ook aangekleed aan de bar blijven zitten.

Het is een veilige omgeving; ’nee’ is hier ’nee’. Daar letten we heel strikt op. Daarom komen veel vrouwen hier op hun eerste date. Niet omdat dat kinky zou zijn, maar omdat het veiliger is dan een onbekende thuis uitnodigen.

Werk en privé

Sommige mensen denken dat mijn man en ik ook swingen of zelfs meedoen. Maar je moet werk en privé gescheiden houden. Voor ons is de club gewoon een onderneming en leuke uitdaging. Daar was ik na 25 jaar in de thuiszorg wel aan toe. Heel iets anders, ja, maar daarom juist zo leuk.

Helaas zit swingen nog altijd in de taboesfeer. Onze bezoekers praten er niet over omdat ze bang zijn voor wat hun vrienden, familie of collega’s ervan vinden. Die geheimzinnigheid houdt het misschien wel spannend, maar het is jammer dat vooroordelen zo in stand blijven.

En ja, van de lockdown willen we ook graag af. We hebben een lange adem, blijven positief en zijn ondertussen druk bezig met verbouwen, maar hopelijk komt er snel groen licht voor ons.”

Update juni 2021

De parenclub van Tineke is inmiddels weer open en daar is ze ontzettend blij mee. „De klanten vonden het super dat we weer open konden. Ons gastenboek staat vol met positieve berichten zoals ’Fijn dat jullie weer open zijn’ en ’Ik ben zo blij om hier weer te zijn’. Het leukste vind ik dat die blijheid ook echt van de gezichten van de klanten af te lezen is. We mogen nu alleen nog maar water schenken, omdat kroegen natuurlijk ook nog gewoon dicht zijn. Maar aanstaande zaterdag kunnen we gelukkig iets meer versoepelen en mogen we ook drankjes schenken tot 22.00 uur. Het opknappen van de club is in de lockdown goed gelukt! We hebben de tuin aangepakt en meerdere BDSM-speeltoestellen neergezet. Dat zijn toestellen die je kunt gebruiken als je een seksuele voorkeur hebt voor opgelegde fysieke beperkingen, intense zenuwprikkels of het spelen van een machtsspel. Daarnaast hebben we de kamers boven opgeknapt en hebben we beneden de boel een beetje gepimpt.

Dat de club dicht moest was natuurlijk niet leuk, maar Tineke is altijd positief gebleven. „Voor mij gaf het enigszins troost dat wij niet de enigen waren in deze situatie. Zoveel mensen hebben – voornamelijk financiële – klappen gehad door deze crisis en ja dat is ontzettend balen. Ik ben van nature heel positief ingesteld en zie mijn gezin en de gezondheid van mij en mijn gezin als pure rijkdom. Geld is niet het belangrijkste voor mij.”

„Ik hoop dat we nu gewoon open kunnen blijven en dat we terugkeren naar normaal. En in de toekomst zou ik graag de club nog eens écht goed onder handen willen nemen en verbouwen. Ik heb er weer zin in!”

Bron: Telegraaf.nl

De satisfyer, buttplug of tarzan-vibrator: zowel mannen als vrouwen genieten ervan. Dat blijkt wel uit de enorme toename van het aantal verkochte seksspeeltjes. Volgens experts is dat vooral een goed teken voor vrouwen: “Het zou kunnen betekenen dat mensen zien dat er meer is dan penis-in-vagina-seks”, zegt hoogleraar seksuologie Ellen Laan.

We hebben niet stilgezeten, blijkt uit cijfers van het bedrijf achter seksshop EasyToys. In de eerste maanden van 2021 verkochten ze maar liefst 95 procent meer seksspeeltjes dan een jaar eerder. Toen de avondklok inging, steeg de verkoop zelfs met 170 procent. Twee andere bekende aanbieders op het gebied van seksspeeltjes, Cristine Le Duc en Willie.nl, bevestigen dit beeld. Ook zij zien een enorme toename in de verkoop.

Dat komt volgens Ellen Laan door de tijd waarin we leven. Volgens haar is er nu meer aandacht voor het vrouwelijke plezier. En dat is maar goed ook, zegt ze. Al jaren maakt ze zich hard voor het taboe dat rust op vrouwelijk plezier in seks. Het is voor haar onbegrijpelijk dat, als het hierom gaat, zo’n grote kloof bestaat tussen mannen en vrouwen.

Ze heeft het dan vooral over het gebrek aan kennis – met name bij mannen – over waar vrouwen van genieten tijdens de seks. Volgens Laan begint dit plezier bij stimulatie van de clitoris. “Precies hetzelfde geldt voor mannen: zij hebben ook niet ‘out of the blue’ een stijve, ook zij kunnen pas penetreren als ze opgewonden zijn”, schrijft ze op Twitter.

Het frustreert Laan dat veel meisjes en vrouwen opgroeien met het idee dat penetratie het walhalla is van seks. Ze ziet dat graag anders. De toenemende populariteit van seksspeeltjes is wat dat betreft een lichtpunt.

Het is een goed begin, zegt ze, want betekent dat meer mensen het acceptabel vinden dat vrouwen genot mogen ervaren. “En weten dat je daarvoor bij de clitoris moet zijn en niet alleen de penis nodig hebt voor plezier. Seks is meer dan alleen penis-in-vagina-seks.”

Het is niet zo dat mannen hun vrouw niet willen plezieren, zegt Laan. Integendeel. “Ik denk dat de meeste mannen het heel erg plezierig vinden om dat te doen, alleen de kennis ontbreekt. Ze kunnen zich daar vervolgens voor schamen. Als die gêne vermindert, denk ik dat dat voor veel mannen heel bevrijdend is. En ze erg gebaat zijn bij meer kennis.”

Vooral koppeltoys populair

De coronacrisis blijkt een lucratieve tijd voor sekswinkels. Vooral zogeheten koppeltoys, speeltjes waar je als koppel plezier aan beleeft, en speeltjes voor vrouwen, zoals de satisifier en tarzan-vibrator, doen het goed.

En daarnaast zijn cadeausets populair: een compleet pakket met glijmiddel, bulletvibrator, handboeien, oogmasker, kietelaar en een buttplug.

Zijn we de schaamte echt voorbij?

De seksspeeltjes zijn erg in trek en ook op sociale media deinzen we er niet voor terug te discussiëren over het onderwerp. Maar betekent dat dan ook dat het taboe is verdwenen? Cultureel antropoloog Jelle Wiering (30) is gespecialiseerd in seksualiteit. Hij betwijfelt of we er opener over zijn geworden. “Door sociale media zie je het meer, maar ik denk niet dat de gemiddelde Nederlander op een verjaardag over dit onderwerp begint.”

Volgens Wiering blijft het vooral een ‘geheim’ tussen jou en je partner. Seksspeeltjes zijn volgens hem een goed voorbeeld van waar seks om draait voor veel mensen: intimiteit. “Seks kent geheimen die je deelt met je partner. Seksspeeltjes leunen op die intimiteit: je gniffelt er samen over of met goede vrienden, maar met meer niet. Het streven naar openheid kent ook grenzen.”

Verder vindt Wiering het boeiend om te zien hoe mensen onder andere door de coronacrisis op een andere manier bezig zijn met seks. “Daar verandert iets. Mensen hebben meer tijd gehad om na te denken over hun seksleven en overwegen dan blijkbaar seksspeeltjes”, zegt hij. Ook vindt hij het een positieve ontwikkeling dat vrouwelijk plezier meer aandacht krijgt. “Ik vind het heel goed dat stellen meer gaan nadenken over het genot van de vrouw.”

Bron: rtlnieuws.nl

In de rubriek ‘Opgebiecht’ van de Telegraaf delen VROUW-lezeressen anoniem een geheim. Deze lezeres onthult dat ze in de tweede lockdown niet met haar sekswerk is gestopt.

„Mijn leven is niet altijd over rozen gegaan, maar ik ben een gelukkig mens. Ik heb een leuk appartement onder de rook van Rotterdam, twee eigenwijze katten en een lieve vriend. Mijn vriend werkt in de bouw en ik verdien mijn boterham als sekswerker. We hebben geen kinderen en dat gaat ook niet gebeuren, want ik ben onvruchtbaar geworden door endometriose.

Ik ben geheel vrijwillig in dit wereldje beland, omdat ik er op mijn achttiende al nieuwsgierig naar was. Ik vond het machtsspel tussen sterke vrouwen en mannen die hen willen beminnen altijd al bijzonder. Het werk van een sekswerker is namelijk totaal niet onderdanig of denigrerend. Ik ben in charge, zogezegd. En ik bepaal of ik wel of geen seks met een man heb en hoeveel ik daarvoor betaald wil krijgen. Het is vaak meer dan alleen seks; een stukje zorgverlening dat, wat mij betreft, nogal onderbelicht is.

„Mijn leven is niet altijd over rozen gegaan, maar ik ben een gelukkig mens. Ik heb een leuk appartement onder de rook van Rotterdam, twee eigenwijze katten en een lieve vriend. Mijn vriend werkt in de bouw en ik verdien mijn boterham als sekswerker. We hebben geen kinderen en dat gaat ook niet gebeuren, want ik ben onvruchtbaar geworden door endometriose.

Ik ben geheel vrijwillig in dit wereldje beland, omdat ik er op mijn achttiende al nieuwsgierig naar was. Ik vond het machtsspel tussen sterke vrouwen en mannen die hen willen beminnen altijd al bijzonder. Het werk van een sekswerker is namelijk totaal niet onderdanig of denigrerend. Ik ben in charge, zogezegd. En ik bepaal of ik wel of geen seks met een man heb en hoeveel ik daarvoor betaald wil krijgen. Het is vaak meer dan alleen seks; een stukje zorgverlening dat, wat mij betreft, nogal onderbelicht is.

Huurschuld

Een tijdlang werkte ik voor een privéhuis, maar omdat een groot deel van mijn omzet naar de eigenaren ging, besloot ik om voor mezelf te beginnen. Ik huurde een appartementje waar ik privé mannen kon ontvangen. Gemiddeld werkte ik drie dagen per week en haalde daar een riant inkomen uit. Maar door corona kwam daar vorig jaar ineens een abrupt einde aan. Ik heb als ondernemer ook recht op een Tozo-uitkering, maar ik kwam er niet mee uit. Het appartement alleen al kostte € 2000,- per maand en dat moest ik wel aanhouden, omdat ik anders mijn perfecte werkplek kwijt zou raken. In juli 2020 leek het even weer goed te komen, maar toen kwam de volgende lockdown. Had ik net mijn huurschuld weggewerkt, begon het gedoe gewoon weer van voren af aan.

De eerste paar weken stopte ik weer braaf met klanten ontvangen, maar mijn telefoon en e-mail ontploften. Mijn vaste klanten waren inmiddels veel minder bang voor corona geworden en wilden me gewoon blijven zien. Zelf wilde ik ook niet weer mijn spaargeld aanspreken, dus besloot ik om toch stiekem klanten te ontvangen. Wel zo discreet mogelijk en ik heb natuurlijk ook geen uitkering aangevraagd.

Coronaprotocol

Ik moest er wel om lachen dat er vanuit de overheid een coronaprotocol was opgesteld voor sekswerkers. Daar stond bijvoorbeeld als tip in dat je, als je toch klanten ontvangt, je wel aan de avondklok moest houden. Ook kwamen ze met alternatieven als: doe een masturbatieshow, striptease, heb seks met een op afstand bedienbare vibrator of wat dacht je van soloseks met een groep op anderhalve meter? Gelukkig mogen sekswerkers sinds afgelopen week hun werk weer hervatten, want die regels waren niet te doen.

Je krijgt corona niet door seks, maar wel tijdens seks. Dus ik ontvang geen klanten met klachten, ventileer de ruimte goed en zoen niet meer. Verder maak ik de kamer nu extra zorgvuldig schoon. Tot nu toe heb ik gelukkig geen corona gehad, dus ik ben blij met mijn keuze om zo veilig mogelijk te blijven werken. Ook toen dat niet mocht. Het was niet bij wet verboden, maar de anderhalve meter-afstand kon ik niet waarborgen, dus werkte ik stiekem. Ik was continu bang dat de buren me zouden verlinken en krijg er nog een maagzweer van! Man, wat ben ik blij dat ik weer legaal klanten mag ontvangen.”

Bron: Privehuizenblog.nl

Een Deense journaliste (26) heeft voor de nodige ophef gezorgd door op een reportage bij een heropende seksclub zelf ook flink los te gaan. Het gekreun en bijbehorend achtergrondgeluid was op de radio te horen.

Of Louise Fischer (26) spijt heeft van haar escapades in club Swingland? Het was nu eenmaal ’part of the job’ en ging ’volledig natuurlijk’, zonder enige dwang, laat ze weten na haar spraakmakende reportage waarin ze ook zelf te horen is. Ze zegt van tevoren niet van plan te zijn geweest om participatiejournalistiek te bedrijven.

Radio4 var med, da swingerklubberne igen måtte åbne.

Advarsel: Det blev hedt og vådt for både vores reporter og gæsterne.

Hør hele reportagen her:https://t.co/B4bFtpThNe #dkmedier #radio4dk pic.twitter.com/RskBTQITYO

— Radio4 (@radio4dk) May 27, 2021

De jonge journaliste ondervroeg gasten in de club, maar die bleven aanvankelijk wat verlegen. Toen ze zelf mee begon te doen, sloeg de sfeer ineens totaal om, zegt ze. Ze bezocht de seksclub eerder dit jaar vanwege de heropening na de lockdown in Denemarken.

Waarschuwing

In het item stelt Fischer allerhande vragen aan de gasten. Ze interviewt ook een man met wie ze op dat moment seks heeft. Ze bracht uiteindelijk meerdere uren door in de club, terwijl het radio-item slechts enkele minuten duurt. Het Deense station, Radio 4, deelt dan ook een waarschuwing bij het bericht: ’Het werd heet en nat voor zowel onze verslaggeefster als de gasten.’

Bron: Telegraaf.nl

Gastvrouw Rebecca zet een kop senseokoffie neer. “Zo, jongeman. Wil je een koekje bij de koffie?” Ze heeft net een tour gegeven van privéhuis La Cloche aan de Amsterdamsestraatweg. Het ruikt naar wasmiddel. “De wasmachines draaien weer de hele dag door.” Na elke klant gaat het beddengoed in de machine.

Vandaag mogen sekswerkers voor het eerst sinds december weer aan het werk na een maandenlange coronastop. Terwijl andere contactberoepen weer van start mochten, bleven sekswerkers gedwongen thuis. “Hé, mooie meid”, roept Rebecca enthousiast als ze een van de vrouwen binnenlaat. “Hoe gaat het? Met mij goed, maar ik heb wel Netflixbillen gekregen van al het zitten.”

Het Utrechtse bordeel is een klein doolhof met gedempt licht. Op de vloer ligt rode vloerbedekking en aan de muur hangt behang met Franse lelies. Naast een kleine ontvangstruimte direct naast de ingang zijn er zeven werkkamers, een piepklein kantoortje, een huiskamer met grote banken waar vrouwen die geen klant hebben kunnen wachten, een keuken en een ruimte met kledingkluisjes.

In de put

Eigenaar Raymond is te laat. “Ik zat achter een rouwstoet, en inhalen vond ik zo asociaal.” Hij heeft smalle pretoogjes, zijn kleding is onopvallend op zijn blauwe puntschoenen van nepkrokodillenleer na. “Je had zeker grote kettingen verwacht?”

Raymond klaagt voor de vorm even over zijn coronakilo’s maar neemt dan toch een van de gevulde koeken die Rebecca heeft gebracht. “Alleen het nootje eet ik niet, die lust ik niet.” De extra pondjes zijn niet zijn grootste zorg tijdens de crisis. Hij heeft de afgelopen maanden in de put gezeten, mag je best weten.

Zijn bordelen in Amersfoort en Utrecht moesten dicht, net als zijn sm-studio in Almere. Dat betekent geen inkomen en de kosten liepen door. Zijn opgebouwde spaargeld verdampte voor 85 procent. “Ik heb nog een droom om in het buitenland te gaan wonen en het rustiger aan te doen, meer te genieten. Die heb ik voorlopig even losgelaten.”

Leven in de pretoogjes

Vorige week kwam dan eindelijk het verlossende woord van demissionair premier Rutte. “Toen die persco kwam, was ik alleen thuis. Ik voelde de tranen opkomen. Ik liet de spanning eindelijk een beetje los.” Zijn vrouw zag het ook meteen: er zit weer leven in de pretoogjes van Raymond.

Gastvrouw Rebecca dirigeert Raymond tijdens zijn verhaal uit een van de werkkamers. Een van de meiden heeft de ruimte nodig voor een klant. “Ga maar naar de sm-ruimte.” In de hoek van die ruimte staat een wit apparaat dat uit een sportschool lijkt te komen. Een spreidstoel, legt Raymond uit. De sm-meesteres kan haar klant daar op laten zitten en zijn armen vastketenen.

“De meiden” staan bij La Cloche op één, zullen Rebecca en Raymond allebei meerdere keren zeggen. Via beveiligingscamera’s kunnen ze in de woonkamer zien welke klant er binnenkomt. En weigeren mag altijd. “Maar ook weer niet tien keer op een dag”, voegt Raymond toe.

‘Geld staat op één’

Een van die meiden heeft kort de tijd om te praten en ploft neer op het hemelbed in de sm-kamer. Een grote bos krullen stuitert mee, in haar neus zit een artistiek ringetje en ze heeft een vrolijke, open blik. Ze wil haar naam liever niet vertellen, want hoewel haar vrienden op de hoogte zijn dat ze sekswerker is, hoeft haar familie dat niet te weten. “Er zit toch een stigma op dit werk.”

“Ik hou van de vrijheid en dat ik mijn eigen tijd kan indelen”, vertelt de vrouw. “Je verzorgt een fantasie op maat en bent eigenlijk een soort actrice. Maar het geld staat op één.”

“Lieffie, je hebt de hele dag vol met afspraken”

Sinds juli 2020 werkt ze bij La Cloche. Ze was net een paar maanden aan het werk toen de overheid sekswerk verbood vanwege de coronapandemie. Daar heeft ze geen last van gehad. “Ik hou ook van reizen.” En dus zat ze veel in het buitenland.

Ze werkt nu maar één dag. Morgen vertrekt ze weer naar het buitenland met een kunstcollectief. Behalve reizen is haar passie ‘iets met kunst’. door het sekswerk hoeft ze zich geen zorgen te maken over geld en kan ze verder doen wat ze wil. Met één werkdag verdient ze een paar honderd euro. Dan komt Rebecca binnen. “Lieffie, je hebt een afspraak. Je hebt de hele dag vol met afspraken.”

‘Ik leef weer’

Het optimisme over de coronacrisis van de vrouw uit de kunstenaarswereld is een uitzondering, zegt Raymond. Twee van de vrouwen die bij hem werken, zijn hun huurwoning kwijtgeraakt. “Die wonen weer bij hun ouders, terwijl ze toch in de dertig zijn.” Veel andere vrouwen hebben een andere baan gevonden, bij de GGD of in een fabriek. Sommigen komen terug, anderen niet. Dat betekent dat Raymond in Utrecht nog wel wat vacatures heeft.

De telefoon van de bordeelhouder gaat ondertussen continu. Het zijn vrienden die hem in een interview op Radio M Utrecht hebben gehoord, vrouwen met vragen en andere werkgerelateerde berichtjes en telefoontjes. “In Amersfoort is een dame de hele dag volgeboekt maar niet op komen dagen en ze neemt haar telefoon niet op. Dat geeft wel stress.” Maar na maanden stilzitten, is die spanning welkom. “Ik leef weer.”

Bron: rtvutrecht.nl

Na een lockdown van vijf maanden mogen sekswerkers weer aan de slag. Ook Privehuis Almere opende woensdagochtend weer de deuren. Het is het enige bordeel van de stad. Daar worden kamers verhuurd aan sekswerkers.

“We zijn blij dat we weer mogen beginnen”, vertelt SM-meesteres Nadia. Ze is ook gelukkig dat ze vandaag weer naar haar vertrouwde plek toe kan. “Het was een hele zware tijd voor onze branche. We mochten immers vijf maanden lang niet werken, dus hadden ook geen inkomen.” Sekswerkers hebben geen vergoeding gekregen van de overheid.

“Ik moest voor mezelf zorgen. De afgelopen vijf maanden heb ik met mijn familie doorgebracht.” Dat nu weer gewerkt kan worden, betekent veel voor Nadia. Ze had niet verwacht dat in haar sector al versoepeling zouden worden doorgevoerd. “Dit kwam als een verrassing.” Nadia is vooral blij om haar klanten weer te zien. Ook heeft ze de studio gemist: “We zijn hier als een familie. Ik hou van deze plek.”

Direct erg druk

De eigenaar van Privehuis Almere is Raymond. De lockdown was erg zwaar voor zijn bedrijf. “Je ziet je financiën omlaag gaan en je hebt geen idee wanneer je weer open mag.” De dames die bij hem kamers huren, wisten ook niet wat ze konden verwachten. Sommigen zijn daarom gestopt met sekswerk en hebben elders werk gezocht. “Ik heb met bijna alle dames contact gehouden. Ik heb zelfs sommige dames geholpen om sollicitatiebrieven te schrijven.”

Dat betekent nu dat Raymond weer druk op zoek is naar dames voor de kamers. Want sinds die opening van het bordeel, staat de telefoon roodgloeiend. “De kamers waren nu voor 80 à 90 procent volgeboekt. Van sommige dames is de agenda al de hele dag gevuld met afspraken, maar er zijn meerdere dames die wel een gaatje vrij hebben. We verwachten veel aanloop op woensdag en kijken daar met plezier naar uit.”

Geen registratieplicht

Klanten die het bordeel willen bezoeken worden gecontroleerd op klachten. Als ze symptomen van corona hebben, dan mogen ze niet naar binnen. “We kunnen ook de temperatuur controleren en we hebben bij de ingang en op de kamers desinfecterende zeep. Hygiëne is bij ons altijd belangrijk, dus ook nu besteden we daar goed aandacht aan.” De registratieplicht geldt hier overigens niet. Bij bibliotheken bijvoorbeeld wel.

Bron: Omroepflevoland.nl