Venlose jongeren maken bordspel over seks, drugs en alcohol

Zeven jongeren uit Venlo hebben een bordspel bedacht om taboes op het gebied van seks, drugs, alcohol en relaties bespreekbaar te maken.

Heb je weleens drugs geprobeerd? Hoe sta je tegenover seks op een eerste date? Vind jij het belangrijk wat anderen van jou denken? Dit soort vragen staan centraal in het bordspel, dat de gesprekken tussen ouders en kinderen hierover makkelijker moeten maken.

Veilig thuis

“Het is een leuk en laagdrempelig spel om taboes te doorbreken”, vertelt Pepijn Berger, lid van het Pluck Panel dat het spel ontwikkelde. “Je begint bij een avondje uit en komt allerlei dingen tegen. Het doel is om uiteindelijk veilig thuis te komen.”

Gesprek

Puck Jonkers, de oprichtster van het panel ging in gesprek met jongeren en hoorde dat er nog veel taboes zijn tussen jongeren en hun ouders. “Dus als we nou een luchtig en laagdrempelig spel ontwikkelen over die gevoelige thema’s, dan zou dat een mooie tool zijn om het gesprek te starten”, zegt Puck.

Geld

Om het spel op de markt te brengen zijn de jongeren een crowdfundingsactie gestart. Ze willen 15.000 euro ophalen. “We gingen bijvoorbeeld naar de Roze Zaterdag in Leeuwarden. Verder hebben we ook een aantal live-events in de buurt van Venlo”, vertelt Puck. “Het is een mooi eindproduct geworden, waar we trots op mogen zijn”, concludeert Pepijn.

Bron: 1limburg.nl

‘Werken in de prostitutie is alleen maar moeilijker geworden sinds legalisering’ 

Sinds prostitutie in 2000 legaal is in Nederland, is het alleen maar moeilijker geworden om als sekswerker aan de slag te gaan. Dat constateren Rodney Haan, adviseur bij het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (het CCV) en Ine Vanwesenbeeck, hoogleraar seksuele ontwikkeling aan de Universiteit Utrecht. Het zorgt ervoor dat veel sekswerkers ondergronds moeten werken en dus juist de illegaliteit ingaan.  

We staan samen met Rodney Haan op het Zandpad in Utrecht. Het pad, aan de rand van een kalme woonwijk, ligt er nu rustig bij. Maar 10 jaar geleden was dat wel anders. Het water waar we nu op uitkijken lag toen vol met boten waarop sekswerkers hun klanten ontvingen. Tot in 2013 de gemeente besloot om na meldingen van mensenhandel bij één exploitant alle boten op het Zandpad te sluiten. Hiermee verdwenen meer dan 140 werkruimtes, waar tot op de dag van vandaag geen alternatief voor is gevonden.

“Alle dames die niet onder dwang hun werk deden zijn eigenlijk ook meteen beroofd van hun werkzaamheden. Die sekswerkers verloren van de ene op de andere dag hun inkomen”, vertelt Haan. Sekswerkers kunnen in veel gemeenten namelijk niet zomaar ergens anders aan de slag. Ze worden min of meer de illegaliteit ingeduwd.

Eigen regels

Haan is criminoloog en adviseur op het gebied van mensenhandel en prostitutie bij het CCV, een onafhankelijke stichting die onder andere gemeenten adviseert over veiligheidsproblemen. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 zijn gemeenten verantwoordelijk geworden voor het prostitutiebeleid. In veel gemeenten werd prostitutie gedoogd, maar door prostitutie wettelijk legaal te maken zouden sekswerkers beter beschermd worden, zou onvrijwillig sekswerk beter bestreden kunnen worden en zou prostitutie beter te reguleren zijn.

Elke gemeente mag nu zijn eigen regels maken, maar Haan ziet dat in de meeste gevallen vooral de nadruk wordt gelegd op reguleren. Ook hoogleraar seksuele ontwikkeling Ine Vanwesenbeeck ziet dit. Gemeenten zijn bang voor misstanden in de prostitutie en richten zich vaak eenzijdig op controle en het bestrijden van mensenhandel. Op landelijk niveau ziet ze dat momenteel ook: “Anti-mensenhandelbeleid wordt nu eigenlijk vaak anti-sekswerkbeleid. Men streeft er heimelijk naar om sekswerk de wereld uit te helpen. We weten dat dit niet gaat werken. Het effect is dat sekswerkers de illegaliteit ingaan en daarmee vooral een zwakkere positie krijgen. Er is meer kans op geweld en uitbuiting en meer kans op mensenhandel.”

Thuiswerken

Veel sekswerkers adverteren online en werken liever zelfstandig. Zo zijn ze flexibeler en houden ze meer geld over dan wanneer ze werken in een club of een privéhuis. Maar ook dat is lastig in veel gemeenten. Hoewel een thuiskapper of masseur klanten in eigen woning mag ontvangen, mogen sekswerkers dat in veruit de meeste gemeenten niet. Sekswerkers die dit wel doen riskeren boetes en in het ergste geval een uithuisplaatsing.

Rodney Haan ziet dat het aanbod vanuit huis wel toeneemt. Het is een vraagstuk waar gemeenten wat mee moeten. Lelystad, Tilburg en Assen zijn de eerste gemeenten die thuiswerken zijn gaan toestaan, mits het in je eigen woning is en je het werk alleen doet. Maar veel andere gemeenten vinden het nog een te lastig onderwerp.

Afknijpen

Dat komt volgens Haan ook omdat prostitutie vaak een moeilijk thema voor inwoners is. De gemeente Utrecht wil graag nieuwe plekken voor sekswerkers op het Zandpad openen, maar buurtbewoners hebben zich in de afgelopen jaren fel uitgesproken tegen de terugkomst van de sekswerkers. Het laat volgens Haan zien dat er nog steeds een enorm stigma op het werk zit. “We hebben nou eenmaal geleerd in deze maatschappij dat seks tegen betaling niet normaal is. Mensen vinden het vreemd en raar en willen daarom ook liever niet dat sekswerkers in hun buurt komen.”

Ook Vanwesenbeeck ziet dat het stigma op het beroep een grote rol speelt in het beleid. “Ik ben ervan overtuigd dat we mensenhandel niet kunnen bestrijden zonder een gezonde branche, met een sterke positie voor sekswerkers en erkenning van hun vak en professionaliteit.” Gemeenten moeten volgens haar dan ook niet alleen in beperkingen denken. “Sekswerkers moeten dezelfde rechten krijgen als andere zelfstandige werkers zodat ze zelf hun werkplek kunnen kiezen. Er wordt nu van alles afgeknepen, waardoor sekswerkers het illegale circuit in gedwongen worden. Maar er moet ook opgebouwd worden. Hun positie moet versterkt worden.”

Reactie gemeente Utrecht

De gemeente Utrecht laat ons in een schriftelijke reactie weten het belangrijk te vinden dat er voldoende plek is voor sekswerkers. De gemeente wil graag dat er een prostitutielocatie op het Zandpad terugkomt. Daarnaast  wordt er gekeken naar andere plekken waar sekswerkers kunnen werken. “We zien een landelijke trend dat er minder vergunningen worden aangevraagd voor sekswerkplekken en dat er een beweging naar thuiswerk is. Burgemeester Dijksma heeft aan de gemeenteraad toegezegd met vertegenwoordigers van de sector hierover in gesprek te gaan”, laat een woordvoerder van de burgemeester weten.

Bron: https://pointer.kro-ncrv.nl/werken-in-de-prostitutie-is-alleen-maar-moeilijker-geworden-sinds-legalisering

PROSTITUTIE IN NEDERLAND

Het zogezegde ´oudste beroep ter wereld´ heeft een lange geschiedenis in de Nederlandse steden en al eeuwen geleden probeerde de overheid de prostitutie te reguleren.

Prostitutie: een noodzakelijk kwaad

Prostitutie is een fenomeen van alle plaatsen en alle tijden, zo ook in Nederland. Prostitutie, ouderwets ook wel hoererij genoemd, komt van de Latijnse samentrekking pro en statuere, dat tentoonstellen of uitstallen betekent. In de Middeleeuwen werd het als een beroep gezien waar geen eer aan te behalen viel, maar desondanks zagen de politieke en religieuze machthebbers dat het een onmisbaar beroep was. De bekende theoloog en kerkvader Thomas van Aquino (1225-1274) vergeleek de verhouding van de stad en de prostitutie met die van een paleis en een mesthoop. De mesthoop is dan wel niet fraai, maar is nodig om de rest van het paleis schoon te houden. Zo was de prostitutie nodig om de veiligheid van andere vrouwen en de algemene orde binnen de stad te handhaven.

Regulering prostitutie

Al in de late Middeleeuwen probeerden stadsbesturen de branche te reguleren. Het werd toegestaan, maar de prostituees en pooiers moesten zich wel aan een aantal regels houden om de burger en de samenleving te beschermen. In Amsterdam bezat het stadsbestuur zelfs enkele bordelen, in de tegenwoordige Damstraat en Pijlsteeg, die onder beheer stonden van stadsschouten. Prostituees dienden zich anders te kleden dan ‘normale’ vrouwen zodat er geen verwarring kon bestaan over hun functie en bordelen moesten zich door middel van een herkenbaar uithangbord onderscheiden van reguliere café’s. Voor joden en getrouwde mannen was het niet toegestaan een prostituee te bezoeken.

Calvinisme

Aan deze tolerante houding kwam een einde in de zestiende eeuw toen tijdens de Opstand het calvinisme dominant werd. Vanaf 1578 werden in Amsterdam de bordelen gesloten en de prostitutie verboden, waarna er op overtreding van de nieuwe regels flinke straffen werden ingevoerd. Als gevolg hiervan verdween de prostitutie niet, maar ging deze ondergronds verder. De door de kerk als zondig bestempelde prostitutie verspreidde zich over de gehele stad en vond plaats in kleine obscure bordelen. Al behoorde de overheid de hoeren, pooiers en hun klanten te vervolgen, gebeurde dit in de praktijk relatief weinig door een gebrek aan controle en een te kleine politiemacht.

Hoerwaardinnen

Het vervolgen en gedogen wisselde zich in de volgende eeuwen af en tegen de achttiende eeuw werd de prostitutie oogluikend toegelaten. Zeker in een grote handelsstad als Amsterdam bloeide de prostitutie in deze periode op door bezoeken van allerlei kooplieden, handelaren en zeevaarders. Veel bordelen werden door een zogeheten hoerwaardin gerund, dit was vaak een ex-prostituee die het klappen van de zweep kende en een aantal meisjes in dienst had. Tussen deze hoerwaardinnen was een levendige handel in meisjes, die binnen de eigen stad of tussen verschillende steden werden uitgewisseld en verkocht. Een belangrijke ontmoetingsplek werd het speelhuis, waar vooral zeelieden na een lange reis op zoek naar vertier waren.

Chique bordelen

Toen er in de achttiende eeuw soepeler werd omgegaan met prostitutie door de stadsbesturen veranderde de vraag van de bezoekers. De rijke hoerenlopers vonden de huizen van de hoerwaardinnen vaak onhygiënisch en armoedig en vanwege deze reden werden de meisjes in de speelhuizen zelf onderdak aangeboden. Omdat dit alles binnenskamers gebeurde en zo niet de openbare orde verstoorde, greep de overheid niet in. Met dat het speelhuis niet alleen een ontmoetingsplek meer was, maar ook een werkplek werd er meer geïnvesteerd in de aankleding van het bordeel. Door de grootschaligheid en luxe van dergelijke bordelen werden steeds vaker mannen de baas van bordelen omdat deze vaker dan vrouwen over veel geld beschikten.

Het gevaar van syfilis

Een groot probleem voor het voortbestaan van de prostitutie was het steeds vaker voorkomen van geslachtsziektes, met name syfilis. Syfilis, de venusziekte, kwam al in de zestiende eeuw voor, maar pas in de negentiende eeuw werd er wetgeving gemaakt om de geslachtsziekte te beperken. De prostitutie werd niet verboden, maar prostituees dienden zich wekelijks te laten controleren. De controles moesten ze zelf betalen en wanneer ze besmet waren werd hun de ‘rode werkkaart’ ontnomen tot ze genezen waren. De prostitutie werd aangewezen als belangrijke reden voor deze maatschappij ontwrichtende ziekte, maar tegelijk diende de prostitutie in stand gehouden te worden om te voorkomen dat vrijgezelle mannen zich zouden vergrijpen aan fatsoenlijke dames.

Prostitutie als slavernij

De handel in vrouwen binnen de prostitutie, die als ‘handel in blanke slavinnen’ werd gezien, zorgde in de loop van de negentiende eeuw voor toenemende kritiek op de sector. Tegenreacties waren het opzetten van hulphuizen, het tegenhouden van bordeelbezoekers en klachten bij de overheid vanuit hoofdzakelijk christelijke hoek. Deze protesten leidden er uiteindelijk toe dat er in 1911 de zedenwet in werd gevoerd, hierbij werd niet prostitutie maar het aanzetten tot ontucht strafbaar gesteld. Dit zorgde ervoor dat de handelaren, pooiers en bezoekers strafbaar werden. Mede hierdoor werd de raamprostitutie populair, vrouwen wenkten langslopende mannen van achter hun gordijnen binnen. Tegen de jaren vijftig werden de gordijnen steeds meer open geschoven en zaten vrouwen achter hun raam geduldig te wachten. De toenemende vrije seksuele moraal maakte de raamprostitutie steeds populairder en werd in toenemende mate gedoogd.

Huidige wetgeving

De wetgeving omtrent prostitutie uit 1911 bleef officieel tot 2000 in stand. In 2000 werd het bordeelverbod opgeheven, maar de prostitutie wordt nog steeds sterk gereguleerd. Tippelzones zijn verboden, maar het beroep van prostituee is legaal. De overheid hoopte door legalisering van prostitutie meer overzicht en controlemogelijkheden te krijgen op de branche, zodat mogelijke misstanden en vrouwenhandel beter zouden kunnen worden aangepakt. Echter die aanpak faalt omdat illegaal werkende prostituees via internet klanten kunnen scoren, en de overheid geen mankracht heeft bij de politie om dat te controleren en te handhaven.

Of de overheid daar ook daadwerkelijk in slaagt, is nog maar zeer de vraag. Volgens velen is er absoluut geen verbetering wat betreft mensenhandel en maken vrijwel alle sekswerkers geweld en intimidatie mee. In april 2019 bleek een burgerintitatief om de legale status van postitutie in Nederland ter discussie te stellen 40.000 handtekeningen heeft gehaald. De initiatiefnemers van het burgerintiatief pleiten voor het invoeren van het nordic model, een model waarbij niet de postituee strafbaar is, maar juist de klant. Dat is echter geen oplossing omdat het dan geheel in de illegaliteit verdwijnt, en de markt van vraag en aambod is er nu eenmaal. Daarbij komen er steeds meer signalen dat gedwongen prostitutie sterk afneemt mede door betere levenstandaard in de Oostbloklanden waar veel sekswerkers vandaan komen. En ook door internet wordt er snelle informatie gedeeld waardoor dames ook meer weten en sterker in hun schoenen staan. Daarbij heeft de zedenpolitie nu al te weinig mankracht op zedenzaken als verkrachtingen te behandelen. Momenteel zijn daar achterstanden van 2 a 3 jaar voor. Ook worden momenteel stap voor stap de zedenpolitie weggehaald bij handhaving en controle van sekswerkers en vergunde seksinrichtingen. Wat wordt overgenomen door vaak vooringenomen ambtenaren van de gemeente.

Het bordeelverbod van 2000 zou de sekswerker een betere positie moeten geven, echter men heeft alleen belastingplicht gekregen en ook vaak registratie van hun beroep waardoor zowel sekswerkers als exploitanten bij banken, verzekeringen geweigerd kunnen worden. Het is zelfs beleid van de Nederlandse bank om geen diensten als hypotheken te verstrekken aan de seksbranche. Tevens is er een uitsterfbeleid van vergunde prostitutielocaties waardoor er steeds meer sekswerkers in de illegaliteit verdwijnen.

Bron: https://www.dominaforum.nl/prostitutie-in-het-nieuws/prostitutie-in-nederland/

’Spaanse koning Juan Carlos kreeg injecties om libido te verlagen’

De Spaanse geheime dienst heeft koning Juan Carlos in het verleden geïnjecteerd met vrouwelijke hormonen in een poging zijn libido te verlagen. Dat beweerde een voormalig politiecommissaris donderdag tijdens een parlementaire hoorzitting. José Manuel Villarejo werd gehoord over chantage en corruptie binnen de politieke en zakelijke top.

De emeritus koning kreeg volgens Villarejo vrouwelijke hormonen en testosteronremmers toegediend zodat hij minder zin in seks zou hebben. Juan Carlos, de vader van koning Felipe, vormde anders ’een probleem voor de staat’ als hij zo gepassioneerd bleef.

Van Juan Carlos is bekend dat hij er tijdens zijn huwelijk met koningin Sofia talloze affaires op nahield. De twee leefden jarenlang gescheiden levens maar voor het oog van de media werd de schijn nog opgehouden. Dat veranderde nadat de buitenechtelijke relaties aan het licht waren gekomen en Juan Carlos afstand deed van de troon in 2014.

Tegenwoordig woont de 83-jarige Juan Carlos alleen op een paradijselijk eiland in de Verenigde Arabische Emiraten.

Bron: Telegraaf.nl

90% van de ondervraagden willen dat sekswerkers een ID-kaart laat zien aan hun klant (en dit is waarom dat een idioot idee is)

De conclusie van een opiniepeiling onder ruim 1300 mensen door Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel is dat iemand die betaalde seks heeft, er alles aan moet doen om te weten dat het geen minderjarig persoon is. En daarbij worden deze gemiddelde Nederlanders ook gevraagd of de sekswerker een ID-kaart aan de klant moet laten zien. Natuurlijk denk je, want alles om kinderprostitutie te voorkomen toch? Dus zegt 90% ja. Maar de ongeïnformeerde gemiddelde Nederlander heeft geen idee wat de gevolgen daarvan zijn.

Geen enkel weldenkend persoon zal tegen het aanpakken van kinderprostitutie zijn, maar om alle legaal en vrijwillig werkende sekswerkers maar te dwingen om hun ware identiteit prijs te geven zoals het onderzoek stelt, dat gaat veel te ver. Het is een beroep wat anno 2021 nog steeds iets is waar de meesten niet openlijk voor uit willen komen. Vanwege de vooroordelen van vrienden en familie, maar ook omdat er serieuze consequenties zijn in het verkrijgen van basisbehoeften.

Er zijn vele verhalen dat sekswerkers geen bankrekeningnummer krijgen, geen hypotheek krijgen of contracten van hun huurhuis worden opgezegd. Simpelweg omdat ze een in Nederland legaal beroep uitvoeren en omdat er mensen zijn die niet begrijpen dat sekswerk ook echt werk is. Het stigma is ook zichtbaar in het handelen van de overheid, zoals in een recente TV uitzending van de onderzoeksjournalisten van Pointer ook weer duidelijk werd. En ook een recent interview met Meesteres Lynn laat dat zien. De coronacrisis, waarbij een groot deel van legaal werkende sekswerkers werden uitgesloten van steunpakketten zijn nog een recent voorbeeld hoe de overheid tegenover sekswerkers staat.

In zo een cultuur is het volstrekt onverantwoord om je ware identiteit te moeten tonen en werken sekswerkers dus veelal met een artiestennaam. Om zo niet in de problemen te komen. Daarnaast natuurlijk de vraag: Zou jij als zelfstandig ondernemer in welke branche dan ook, zomaar jouw ID-kaart laten zien aan elke klant?

‘Pijpende juriste niet bevoegd voor toegang gevangenis’, advocaten geschokt, beschaamd en nieuwsgierig

De rechtsbijstandverlener die werd betrapt op het oraal bevredigen van een gevangene in een spreekkamer was helemaal niet bevoegd om het Justitieel Complex Zaanstad (JCZ) in te komen. Dit zeggen advocaten tegen NH Nieuws. Beiden hebben cliënten die daar gedetineerd zijn en komen met regelmaat in de gevangenis: ze kennen ook de sinds gisteren beruchte seksspreekkamer goed.

Strafrechtadvocaten Richard Korver uit Amsterdam en Thijs Kapinga uit Zaandam wisten gisteravond niet wat ze lazen. Seksuele escapades van een gedetineerde en een juriste: “Het ging in alle advocaten-appgroepen rond en iedereen wilde weten wie het was. Zoiets hebben we nog nooit gehoord”, aldus Kapinga.

Over die seks: dinsdagmiddag 12 oktober betrapt een postmedewerker de twee in een spreekkamer. Hij beschrijft in een rapportage dat hij ziet dat vrouw op haar knieën met haar hoofd tussen zijn benen zit. Ze gaat op en neer. In de rapportage staat ook de naam van de vrouw en haar zogeheten advocaat-nummer vermeld: dit staat op een pas zoals hieronder te zien.

Ook haar nummer begint met een G. Dit betekent dat ze als rechtsbijstandverlener gemachtigde is van een advocaat, maar volgens zowel Kapinga als Korver betekent dit niet dat ze ook de gevangenis binnenmag om cliënten te spreken. “Dat is bij mijn medewerkers nog nooit gelukt, zonder dat er ook een advocaat bij moest zijn”, zegt Korver stomverbaasd tegen NH Nieuws.

Kapinga, die gedetineerden in de gevangenis in Zaanstad vertegenwoordigt en daar dus ook regelmatig komt, legt uit hoe een bezoek gaat. “Je maakt eerst een bezoekafspraak door je aan te melden en aan te geven voor wie je komt.”

Bij die aanmelding geef je je gegevens door. “Als je de gevangenis inkomt, laat je je advocatenpas en je identiteitsbewijs zien. Dan moet je vervolgens door een controlepoortje heen, twee trappen omhoog. Vervolgens krijg je te horen in welk kamertje je zit.”

Kleine ruimte met glas

In zo’n kamer werd de juriste dus betrapt met een gedetineerde. Kapinga geeft een omschrijving: “Het is een kleine ruimte, waar je met elkaar zit én waar je door glas gezien kan worden door advocaten die langslopen of de PIW’er (bewaker, red.) die langsloopt om te kijken of alles in orde is. De kans om betrapt te worden lijkt me best groot.”

Dit gedrag kán niet en past niet bij een rechtshulpverlener in welke vorm dan ook, zeggen beide advocaten. “Wij verlenen diensten maar niet dit soort diensten. Er zijn regels opgesteld en daar dient ook deze juriste zich aan te houden”, zegt Korver, die ook nog wel een slag om de arm wil houden. “Ik kan gewoon niet geloven dat je dit als professional doet. Dat je dit uit vrije wil doet. Het kan ook zijn dat ze gedwongen is.”

Volgens Kapinga schaadt deze actie de beroepsgroep. “Je betreedt een PI vanuit je functie, je bent dienstverlener. De relatie tussen deze mevrouw en de gedetineerde is een professionele. Dat maakt dit erg. Daarbij maakt het je chantabel: je doet iets van tuchtrechtelijk laakbaar is en de cliënt heeft een machtsmiddel tegen jou.”

Op het moment dat de cliënt dit bijvoorbeeld zou melden bij de Orde van Advocaten ben je hartstikke chantabel, aldus de Zaandamse advocaat. “Dit kan, als hij daar belang bij heeft. En dat wil je niet, dus hij kan dan willen dat je bijvoorbeeld een telefoon binnensmokkelt.”

Volgens hem is het feit dat de postmedewerker het seksende stel kon betrappen strafbaar: door in het openbaar seksueel gedrag te vertonen, kan men de eerbaarheid van anderen schenden. “Dat is een strafbaar feit. Op de plek waar dit gebeurd is, kan een PIW’er of een ander juridisch dienstverlener je namelijk gewoon zien.”

Navraag van NH Nieuws bij het openbaar ministerie en de politie leert dat er op dit moment nog geen onderzoek loopt naar de zaak en er ook geen aangifte is gedaan.

Seks in de gevangenis

Er wordt overigens wel gewoon gesekst in de gevangenis: daar heb je speciale kamers voor. “Als je vriend vast zit mag je die bezoeken in een afgesloten ruimte. Bezoek zonder toezicht noemen ze dat. Dan kunnen ook dit soort dingen. Maar natuurlijk niet op deze plek en in deze gezagsrelatie.”

Beiden zetten grote vraagtekens bij het feit dat de vrouw, met een G-nummer, alleen met een gedetineerde in een spreekkamer van de gevangenis was. Het toegangsbeleid in Zaanstad is doorgaans namelijk vrij streng: “Als ik geen advocatenpas bij me heb kom ik bijvoorbeeld sowieso niet naar binnen, al hebben ze me al 23 keer gezien”, zegt Kapinga.

Druk of dreiging

Korver: “Blijkbaar is er ergens toestemming gegeven. Of heeft iemand zitten slapen daar. Het lijkt me dat de directie van de gevangenis hier een onderzoek naar gaat starten.”

Volgens Korver is dat onderzoek alleen al belangrijk om na te gaan of de vrouw toch druk of dreiging heeft gevoeld om deze handelingen te verrichten. “Een mogelijkheid waar kennelijk nog niemand bij stil heeft gestaan.”

Bron: nhnieuws.nl

TV-uitzending van Pointer: Waar moeten sekswerkers hun werk veilig en verantwoord doen?

Sekswerk is een legaal beroep, maar complexe regels en stigmatisering maken het voor sekswerkers moeilijk om hun werk uit te oefenen. Er zijn steeds minder plekken waar sekswerkers vergund kunnen werken en in tegenstelling tot andere zelfstandigen mogen sekswerkers in veel gemeenten niet vanuit huis werken.

Sekswerkers worden daardoor soms gedwongen om ondergronds te werken en dat brengt ze in een kwetsbare positie. Tegelijkertijd worstelen gemeenten met het houden van toezicht op de prostitutie. Hoe kunnen sekswerkers veilig hun beroep uitoefenen, op de manier zoals zij dat willen?

Onderzoeksjournalisten van het KRO-NCRV programma Pointer duiken daar dieper in en gingen onder andere langs bij Privehuis La Cloche in Utrecht, de uitzending is hier terug te zien.

Minder zicht op misstanden in prostitutie door sluiting seksclubs in coronatijd

Politie, gemeenten en hulpverleners hadden het afgelopen jaar veel minder zicht op misstanden in de prostitutie. De sluiting van seksclubs door corona maakte het bijzonder moeilijk om seksuele uitbuiting op te sporen. Een deel van de prostituees werkte ‘ondergronds’ gewoon door.

Het aantal meldingen van vrouwen die worden misbruikt in de prostitutie daalde vorig jaar met 40 procent tot 356, het laagste aantal in vier jaar tijd. Bij mannen was de daling maar liefst 70 procent. Afgelopen jaar kwamen in deze groep slechts 87 meldingen binnen van misbruik, het jaar daarvoor nog 293. Dat blijkt uit cijfers van Comensha, het coördinatiecentrum tegen mensenhandel.

De forse daling van het aantal meldingen betekent zeker niet dat misstanden in de prostitutie plotseling zijn verdwenen. Er spelen andere redenen. Afgelopen jaar waren er volgens de politie wegens corona fors minder controles mogelijk, zoals in seksclubs en bij de raamprostitutie. Die moesten maandenlang dicht om verspreiding van het coronavirus te voorkomen.

Controleurs van gemeenten en hulpverleners verloren zo het contact met sekswerkers, waardoor het ook moeilijker werd om signalen van mensenhandel te herkennen. ,,Zonder corona is het al een hele opgave om mannen en vrouwen die uitgebuit worden te bereiken. Daar is heel veel geduld en vertrouwen voor nodig, maar corona heeft dat nog ingewikkelder gemaakt”, zegt teamchef Jessica van den Burg van de afdeling Vreemdelingenpolitie, identificatie en mensenhandel.

Volop seksuele diensten aangeboden

De politie zag ook het aantal meldingen van vluchtelingen fors kelderen die zeggen in een ander land te zijn misbruikt. Mogelijk speelden hier strengere grenscontroles een rol, waardoor vorig jaar minder mensen asiel aanvroegen in Nederland.

Terwijl de legale prostitutie in coronatijd stillag, werden er volgens de politie illegaal nog volop seksuele diensten aangeboden. Dat viel op door het aantal online seksadvertenties dat rechercheurs tegenkwamen tijdens hun onderzoeken. ,,Dat is niet verminderd, eerder toegenomen”, zegt Van den Burg.

Sociale media

Opvallend daarbij is dat diensten lang niet alleen op bekende sites werden aangeboden. Er wordt ook gebruik gemaakt van besloten groepen op sociale media waar jonge jongens en meiden worden aangeboden voor seks. Van den Burg: ,,Dan hebben we het soms al over 14-jarigen.”

Afgelopen week kregen mensenhandelrechercheurs een sterk wapen in handen om hier hard tegen op te treden. Rechercheurs zetten eerder al een lokprofiel in om klanten die seks willen hebben met jongeren te kunnen opsporen. De rechter heeft nu geoordeeld dat dit wettelijk mag. Van den Burg noemt dat heel bemoedigend. ,,Toen we dat lokprofiel voor het eerst inzetten, zag je dat we al binnen een paar minuten beet hadden.”

Een deel van de illegale prostitutie verschoof afgelopen jaar naar doodnormale huizen in woonwijken. In de afzonderlijke kamers waar normaal gesproken gezinnen wonen, ontvingen meerdere dames nu hun klanten. De politie stuitte hier op schrijnende situaties van vrouwen die alleen hun eigen, buitenlandse taal spreken en soms niet eens wisten in welke stad ze waren. ,,Dat zijn signalen waarvan ook klanten zouden moeten denken: dit klopt niet”, zegt van Den Burg. Maar de teamchef heeft ook haar hoop gevestigd op buren die plotseling bijzonder veel vreemd bezoek zien komen en gaan bij een woning. ,,Elke burger kan een melding doen om een einde te maken aan vaak schrijnende situaties.”

Bron: AD.nl

Ergernissen van dames van plezier / Meesteressen over klanten

Elders op internet vonden we een top 10 van de meest voorkomende ergernissen van commerciële Meesteressen/dames van plezier:

  1. Klanten die ongevraagd naaktfoto’s en filmpjes van zich zelf per telefoon sturen (dames houden daar sowieso niet van, laat staan als commerciële dame, want het is werk en daarbuiten is het niet interessant wat een klant stuurt, zeker niet betreffende seks/SM
  2. Klanten die blijven bellen, ondanks dat er nooit door de commerciele dame wordt opgenomen (verstoort andere sessies met klanten, of hun privetijd waarin ze niet met hun werk bezig willen zijn)
  3. Arrogante klanten
  4. Slechte hygiene mannen (veel mannen die zeggen van zich zelf goed hygiene te hebben, hebben dat ook niet)
  5. Ongevraagd vele sms’jes, what’s app berichten en of emails sturen door klant naar commerciele dame/cq verliefde klanten die maar niet willen zien dat dame niet daarin geinteresseerd is, ze spreekt immers nooit met je af zonder geld er voor te vragen etc.
  6. Tijdrekken bij vertrek door langzaam met aankleden, door blijven praten, terwijl de volgende klant zit te wachten of de dame haar korte pauze tijd mist
  7. Door blijven vragen/zeuren over diensten die een dame niet wil aanbieden
  8. Teveel privevragen stellen over dame (ze zit haar voor haar werk, wat ze prive doet etc. doet voor een klant niet terzake)
  9. Niet intiem geschoren zijn bij klant (onhygienisch)
  10. Liegen en of sterke verhalen vertellen over priveleven klant, zich beter voordoen
  11. Bemoeien met werkwijze en omstandigheden van de dame

Misschien wel geinig om als klant eens te lezen, en te beseffen dat een dame van plezier vriendelijk is etc. maar daardoor niet dom is of alles maar gelooft of over zich heen moet laten komen. Vriendelijk zijn omdat service en klantenbinding meespeelt is iets anders dan dom en goedgelovig zijn. Dames hebben iedere dag vele klanten op bezoek en kennen alle soort gedragingen wel. Ze zitten er voor hun geld, het is een beroep, waarmee ze in hun privétijd niet meer geconfronteerd willen worden.

Gemeenten maken zelfstandig sekswerk vanuit eigen woning onmogelijk

Zelfstandig sekswerk vanuit huis is in bijna alle Nederlandse gemeenten onmogelijk. Hoewel sekswerk vanaf 2000 een legaal beroep is, mogen prostituees in slechts drie van de 352 gemeenten hun diensten vanuit de eigen woning aanbieden. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer naar de vergunningsregels van gemeenten, ook wel de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) genoemd.

Sinds het afschaffen van het bordeelverbod in 2000 is prostitutie in Nederland gelegaliseerd. Toch mogen sekswerkers in bijna alle gemeenten hun klanten niet thuis ontvangen. Voor het verkrijgen van een vergunning mag de sekswerker namelijk niet zelfstandig werken. Naast de sekswerker moet er altijd een exploitant bij betrokken zijn.

Andere zelfstandige beroepen zoals nagelstylisten, kappers en masseurs mogen wel vanuit hun eigen woning werken. Voor sekswerkers gelden in de meeste gemeenten dus vergunningsregels. Daarnaast zorgen bestemmingsplannen er vaak voor dat sekswerk op woonlocaties niet is toegestaan.

Het aantal plekken waar sekswerkers hun werk legaal mogen uitvoeren, zoals privéclubs en bordelen, is vanaf 2000 fors afgenomen. Veel sekswerkers voelen zich gedwongen om illegaal vanuit huis te werken. Daarmee lopen zij het risico op hoge boetes en uithuisplaatsingen.

Volgens Rodney Haan van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) veroorzaakt dit lokale beleid dat sekswerkers in een kwetsbare positie komen. Illegaliteit en uitbuiting liggen op de loer. “Ze blijven hun werk wel doen, maar dat gaan ze in het grijze circuit doen. Mochten ze dan hulp nodig hebben, dan durven ze niet meer zo snel naar de instanties te stappen.”
Hoe ziet ons sekswerkbeleid eruit?
   
Nieuwe regels

Lelystad, Tilburg en Assen zijn in Nederland de enige gemeenten waar sekswerkers ook vanuit huis hun klanten mogen ontvangen. Hiervoor hebben deze gemeenten de afgelopen jaren de regels voor deze sekswerkers versoepeld. Zo kunnen in Lelystad sekswerkers zich bij de gemeente als thuiswerker laten registreren en hebben zij de mogelijkheid om hun gegevens met hulpinstanties te delen.

“Wij willen zo zicht krijgen op de sekswerkers die in onze gemeente actief zijn”, zegt Rob de Bie, beleidsadviseur APV van de gemeente Lelystad. Tot nu toe heeft slechts één sekswerker zich bij de gemeente geregistreerd.

“Er is een groot wantrouwen opgebouwd bij sekswerkers. Met name de angst dat er repressief wordt opgetreden door de politie op het moment dat sekswerkers in de woningen worden aangetroffen. Juist dat vertrouwen proberen we terug te winnen door het bieden van veiligheid en hulp”, aldus De Bie. In Lelystad lopen sekswerkers die hun klanten thuis ontvangen niet het risico om uit huis geplaatst te worden.

Maandag uitzending TV, Nederland 2: NPO2 22.15 uur met o.a. interview eigenaar Privehuis La Cloche (www.privehuislacloche.nl) – House of Dreams (www.privehuishod.nl) en SM Studio Almere – (www.smstudio-almere.nl) en D66 raadslid Utrecht: Ellen Bijsterbosch

Zondag 19.00 uur uitzending Radio 1 NPO 19.00 uur

Bron: https://pointer.kro-ncrv.nl/gemeenten-maken-zelfstandig-sekswerk-vanuit-eigen-woning-onmogelijk