Prostitutie

In vier woningen in Veenendaal vond verboden prostitutie plaats. Dat ontdekten de politie en gemeente bij een controle. In de stad is geen mogelijkheid voor legale prostitutie. D66 en GroenLinksPvdA Veenendaal pleiten daar nu wel voor.

Bij de controle werden in vier verschillende woningen vier vrouwen uit Zuid-Amerika aangetroffen. Volgens een gemeentewoordvoerder waren er geen signalen van mensenhandel of uitbuiting. De prostitutie is illegaal omdat daarvoor geen vergunning is afgegeven.

De lokale D66- en GroenLinksPvdA-fracties hebben schriftelijke vragen gesteld. Ze zeggen dat er geen mogelijkheden in de stad zijn “voor legaal en veilig sekswerk, terwijl er blijkbaar wel vraag is. Waar vraag is, zal altijd aanbod zijn”, schrijven de partijen. “Als je vier panden aantreft, is het dan niet beter om het legaal te regelen, ook voor de vrouwen zelf?” vraagt fractievoorzitter Kim Faber van GroenLinksPvdA zich af.

Ondermijning

“Op dit moment zijn er geen vergunningen verleend voor het uitoefenen van een seksbedrijf in Veenendaal”, zegt de gemeentewoordvoerder. Daardoor is alle prostitutie in de stad illegaal. Sinds 2023 is zeven keer illegale prostitutie vanuit een woning geconstateerd.

De woordvoerder vertelt dat vooral gecontroleerd wordt op basis van meldingen. “Illegale prostitutie onttrekt zich aan elke vorm van toezicht en sekswerkers zijn daarom extra kwetsbaar voor mensenhandel en uitbuiting.”

Legale sekswerk-plekken

Faber’s partij pleit daarom samen met D66 voor legale, veilige en goed gecontroleerde sekswerk-plekken. Zo hopen ze te voorkomen dat criminelen sekswerk aanbieden en mensen daarvoor uitbuiten. Ook kan de gemeente volgens hen dan sekswerk-plekken goed controleren en sneller ingrijpen wanneer er misstanden zijn. “Als een ondernemer een aanvraag doet is het slim als de gemeente daar ruimte aan biedt”, zegt Robin Palma, fractievoorzitter van D66. “Dan kun je het controleren en vermijd je illegaliteit.”

Daar is de SGP fel op tegen. “Voor ons is legaliseren niet de oplossing, laat dat duidelijk zijn”, reageert fractievoorzitter Marco van Eckeveld. “Helaas leven de inwoners van Veenendaal, net als de inwoners van andere plaatsen, niet altijd volgens de wet. Dat zien we met elke vorm van ondermijning. In Veenendaal is ook illegaal vuurwerk en worden drugs geconsumeerd en lachgas gebruikt. Dat kan nooit een reden zijn om het dan maar te legaliseren.”

Laatste bordeel

De afgelopen jaren zijn bij de gemeente geen aanvragen gedaan voor het uitoefenen van een seksbedrijf. D66 en GroenLinksPvdA vragen zich af of het beleid van de gemeente het lastig maakt om zo’n vergunning aan te vragen.

In 2007 stopte het laatste bordeel van Veenendaal, Xandra Privé. Het omstreden bordeel was gehuisvest in een flatgebouw en er werd jarenlang geklaagd over overlast. De gemeente heeft de eigenaresse uiteindelijk uitgekocht.

“Er is vroeger een bordeel geweest en dat is niet voor niks verboden”, zegt SGP-fractievoorzitter Van Eckeveld. “Stel dat je een bordeel opent om er zicht op te houden, dan vindt er misschien ook juist meer ondermijning plaats.” Volgens zijn partij is prostitutie niet goed voor de samenleving. “Het trekt criminaliteit aan en ik geloof niet dat mensen er beter van worden.”

“Er is vroeger wel debat over geweest. Veenendaal is best wel gelovig en conservatieve partijen wilden het niet hebben”, vertelt GroenLinksPvdA-fractievoorzitter Faber. Het is volgens haar belangrijk dat er beleid over prostitutie is. “Als er geen legale manier is dwing je mensen de illegaliteit in.”

‘Niet in doofpot stoppen’

De gemeente bekijkt nog welke bestuurlijke maatregelen er genomen worden tegen de aangetroffen prostitutie. Na eerdere controles werd bijvoorbeeld een last onder dwangsom opgelegd aan een bewoner die een kamer in zijn woning verhuurde voor illegale prostitutie.

Wat betreft D66 zijn er ook andere mogelijkheden. “Het Utrechtse model, waarbij ze kijken of het vanuit een parkeergarage kan zodat er goede controle op is of vanuit huis, kan hier misschien ook wel”, zegt fractievoorzitter Palma, “maar dan op kleinere schaal”. Als er verzoeken komen voor legale vormen van sekswerk in Veenendaal staat zijn partij daar voor open. “Het is gewoon normaal werk, dat moet je niet in de doofpot stoppen.”

Bron: rtvutrecht.nl

Voor de komende Amsterdamse gemeenteraadsverkiezingen heeft D66 de komst van het erotisch centrum uit haar verkiezingsprogramma geschrapt. Dat meldt Het Parool en wordt door bronnen aan AT5 bevestigd. Daarmee wordt het onzeker of er met het volgende college genoeg steun is voor zo’n centrum is.

De gemeente wil het grootste deel van het sekswerk dat nu op de Wallen zit naar een nog te bouwen erotisch centrum verhuizen. Nadat er jarenlang werd gezocht naar een locatie, werd anderhalf jaar geleden duidelijk dat de gemeente het centrum nabij de RAI in Zuid wil bouwen. Tot grote onvrede van veel buurtbewoners.

Bij D66 leken ze al langer te twijfelen over hun standpunt bij dit onderwerp. “Ik vind het te vroeg om er wel of niet blij mee te zijn”, zei stadsdeelvoorzitter in Zuid Bart Vink (D66) in 2023 “, toen al duidelijk was dat de kans groot was dat het erotisch centrum in Zuid zou komen. “Laten we eerst eens kijken wat de effecten zullen zijn als het op die locatie komt.” Ook D66-raadslid Elise Moeskops zei in 2024 nog veel vragen te hebben bij de komst van het erotisch centrum.

En nu is de wens om een erotisch centrum te bouwen dus ook daadwerkelijk uit het partijprogramma geschrapt. Het is nog onduidelijk of dit ook echt consequenties gaat hebben in een nieuw college. Op dit moment zijn alle partijen in de oppositie uitgesproken tegen de komst. GroenLinks en PvdA hebben de plannen altijd gesteund.

Bron: nhnieuws.nl

De raamprostitutie in de Geleenstraat en de Doubletstraat in Den Haag verdwijnt voorlopig niet. Voordat de gemeente beslist over een mogelijke verhuizing van de seksstraten, gaat het stadhuis eerst met betrokkenen op zoek naar alternatieven voor raamsekswerk. Coalitiepartijen CDA en DENK stemden schoorvoetend in met het voorstel.

‘Sekswerk blijft bestaan, net als de noodzaak om te strijden tegen uitbuiting en de noodzaak om de veiligheid van sekswerkers te bevorderen. Dat blijven we doen, ook als de raad het voorstel vanavond niet aanneemt.’ Wethouder Mariëlle Vavier (GroenLinks) calculeert uren voor de stemmingen in de gemeenteraadsvergadering van afgelopen week, alvast een tegenvaller in.

Het is duidelijk dat collegepartijen CDA en DENK tijdens het debat dwars dreigen te gaan liggen, omdat zij vinden dat de wethouder onvoldoende aanstuurt op een snelle verplaatsing van de seksstraten. Een motie die het CDA en DENK indienen dringt daarop aan.

Het is niet het eerste debat over het sekswerk in de stad en zal ook niet het laatste zijn. Want de toekomst van de raamprostitutie in de Doubletstraat en Geleenstraat is al lang onderwerp van discussie in Den Haag. Omwonenden ervaren overlast en er zijn zorgen over de veiligheid van sekswerkers.

Maar een plan om de twee straten samen te voegen in een erotisch centrum in de Sporendriehoek bij het Centraal Station ketste af, omdat het niet haalbaar bleek. Toch wil de coalitie van D66, GroenLinks, PvdA, Partij voor de Dieren, CDA en DENK niet afstappen van het idee om de prostitutiestraten uit de woonwijken te halen.

Alternatieven

In het coalitieakkoord is daarom afgesproken dat het college ‘in overleg met sekswerkers, buurt, ondernemers en maatschappelijke organisaties gaat werken aan alternatieven voor het raamsekswerk op de plekken waar dat (op termijn) gaat verdwijnen’.

Hiervoor wil het college pilots starten om te bepalen wat goede alternatieven zijn voor sekswerk.

Maar CDA en DENK hebben kritiek op deze proeven, omdat het college inzet op pilots die grotendeels plaatsvinden op de bestaande locaties. Daarmee is volgens de partijen feitelijk sprake van ‘continuering in plaats van transitie’ van de raamprostitutie.

‘Het CDA is geen fan van raamprostitutie’, zegt CDA-fractievoorzitter Kavish Partiman. ‘Daar maken wij geen geheim van. Maar we zijn ons ervan bewust dat het er is en dat het blijft.’

Tegelijkertijd vindt het CDA dat de gemeente de verantwoordelijkheid heeft om het raamsekswerk in woonwijken ‘geleidelijk en zorgvuldig af te bouwen’.

Perspectief

Partiman: ‘Dit college moet perspectief bieden voor de toekomst en kijken naar manieren om de raamprostitutie te verminderen. Pilots zijn alleen zinvol wanneer zij bijdragen aan daadwerkelijke transitie, en niet aan het bestendigen van de bestaande situatie.’

Daarom dienen CDA en DENK tijdens de raadsvergadering een motie in waarin ze het college opdragen om uiterlijk in april 2026 scenario’s uit te werken voor een ‘langjarige, gefaseerde beëindiging van raamsekswerk op de huidige locaties’, inclusief plannen voor de herontwikkeling van de panden die vrijkomen als de raamprostitutie is verdwenen en de kosten van de afbouw.

Bijzonder onverstandig

Coalitiegenoot GroenLinks noemt het ‘bijzonder onverstandig’ om aan te sturen op een sluiting van de straten op korte termijn. De partij vreest dat het verminderen van werkplekken ervoor zorgt dat sekswerkers zonder werk komen te zitten of in de illegaliteit verdwijnen.

‘We moeten eerst weten wat de alternatieven kunnen zijn voor raamsekswerk, voordat we deze inperken’, zegt GroenLinks-raadslid Isabel Bos. Volgens haar voorziet raamsekswerk in een behoefte.

Bos: ‘Als we sekswerk echt als werk willen zien dan moeten we respecteren dat dit werk verschillende vormen kan hebben. Wel moeten we oog hebben voor de problemen die rondom sekswerk bestaan. Maar daar moeten we niet de sekswerkers voor straffen. We moeten ons inzetten om de leefbaarheid in de straten te verbeteren.’

Die oproep doet collegepartij Partij voor de Dieren ook. ‘We moeten het beroep behouden’, vindt Robin Smit van de Partij voor de Dieren. ‘Maar het aantal werkplekken is de laatste jaren verminderd, terwijl sekswerkers gewoon onderdeel zijn van het lokale midden- en kleinbedrijf.’

Wethouder Vavier is bereid om ‘mee te denken’ met het CDA en DENK, zegt ze. ‘Ik begrijp dat er behoefte is aan perspectief. Maar de informatie waar in de motie om wordt gevraagd vergt groot en uitgebreid onderzoek. Het is onmogelijk om al deze vragen binnen een paar maanden te beantwoorden.’

Onderzoek updaten

Wel biedt ze de partijen de mogelijkheid om een onderzoek naar de kosten van het afbouwen van het raamsekswerk te actualiseren. ‘Dat onderzoek kunnen we updaten’, zegt ze. ‘Maar als we scenario’s gaan uitwerken dan moeten we daar ook bewoners, sekswerkers en raamexploitanten bij betrekken. Dat vergt teveel tijd.’

Ondanks de waarschuwing van Vavier wordt de motie van het CDA en DENK, dankzij oppositiepartijen Hart voor Den Haag, PVV en Forum voor Democratie, aangenomen. Dat trekt CDA en DENK over de streep om vervolgens alsnog voor de pilots te stemmen. Het voorstel van Vavier krijgt een nipte meerderheid van 23 stemmen voor en 20 tegen. De hele coalitie en oppositiepartijen SP en PVV stemmen ermee in.

Bron: omroepwest.nl

Drie maanden dicht. Wildwestverhalen. Huilbuien. Linda van seksclub Linda’s Place in Dordrecht heeft het niet makkelijk gehad. Toch is ze ervan overtuigd dat ze gaat slagen. „Zowel de dames als de klanten komen beetje bij beetje terug.’’

Ze kan wel wat positieve aandacht gebruiken, geeft Linda eerlijk toe. Want de eerste anderhalf jaar van Linda’s Place gingen bepaald niet over rozen. Om te beginnen moest ze afrekenen met het verkeerde imago dat haar voorganger (Club Happy Gentleman) had opgebouwd. In een wereld waarin illegale prostitutie, pooiers en mensenhandel aan de orde van de dag zijn, is dat niet eenvoudig.

Maar Linda wilde bewijzen het beter te kunnen. Ze kreeg toestemming van de gemeente om een seksbedrijf te beginnen dat in mei 2024 opende. Ze verhuurt sindsdien op de eerste en tweede verdieping van het pand aan de Spuiweg in totaal drie kamers, waar vrouwen of mannen hun klanten mee naar naartoe kunnen nemen. Op de begane vloer heeft ze een barretje waar iedereen die dat wil wat kan komen drinken in het weekend.

Maar afgelopen voorjaar liep het mis. Op 2 april besloot toenmalig burgemeester Peter van der Velden de seksclub tijdelijk te sluiten omdat de vergunning niet op orde was. Het ging volgens Linda om een vrouw die er werkte, weliswaar een identiteitsbewijs had met een burgerservice-nummer, maar op de achterkant van het document stond dat ze niet in Nederland mocht werken. En dát had Linda over het hoofd gezien.

‘Klant’ tijdens sluiting

Toen tijdens een controle in mei bleek dat er volgens de gemeente een klant in de seksclub was, kwam dat Linda duur te staan. Volgens haar was er tijdens het schoonmaken iemand naar binnen geslopen, terwijl de zaak helemaal niet geopend was. De tijdelijke sluiting werd verlengd tot 2 juli. „Daardoor had ik financieel een flinke dip. Ik heb maar een klein bedrijf en verdien geen duizenden euro’s per dag. Maar ik wilde niet in een uitkeringssituatie terechtkomen.’’

Linda’s Place ging weer open zodra het mocht. Linda heeft haar lesje geleerd. „Ik wil niet meer dezelfde fout maken. Als zich een dame bij me meldt, stuur ik eerst alle papieren voor een check naar de gemeente. Vorige week heb ik voor de eerste keer weer een controle gehad en alles was oké’’, verzekert ze.

Wildste verhalen deden de ronde

Het betekent niet dat alle klanten en de dames afgelopen zomer meteen weer terug waren bij Linda’s Place. „De wildste verhalen deden de ronde, over vechtpartijen en drugs. Echt niets van waar. Ik heb om die wildwestverhalen moeten huilen. De buren hebben ook aangegeven geen overlast van ons te hebben. Doordeweeks doen we de bar niet open en gaan we om 22.00 uur dicht, om de buren te steunen. Want die moeten de volgende dag ook weer vroeg naar hun werk. Alleen in het weekend is de bar tot 2.00 uur open, met de mogelijkheid voor wat uitloop.’’

Inmiddels, zegt Linda, gaat het langzaam maar zeker de goede kant op. Komen de klanten én de dames beetje bij beetje terug. „Ik heb moeten vechten’’, zegt ze. „Terwijl ik hier gewoon een veilig en leuk plekje voor de dames en de klanten wil creëren. Ik zing ook voor de klanten. Zo maak ik het gezellig. Ik wil zorgen voor het nostalgische gevoel van een ouwehoerenkroeg.’’

Linda heeft weer moed gekregen. „Weet je, ik hoef er niet rijk van te worden. Als ik wat overhoud om iets voor mijn kinderen en kleinkinderen te kunnen kopen en een ijsje kan eten, ben ik al het gelukkigste mens op aarde.’’

Bron: ad.nl

Net als kappers en pedicures moeten sekswerkers legaal vanuit huis kunnen werken in Arnhem. In dit artikel leggen we uit waarom het stadsbestuur deze stap wil nemen en hoe het mogelijk moet worden.

Waarom wil Arnhem sekswerk aan huis toestaan?
Om de veiligheid van thuissekswerkers te vergroten én om hun werk uit de taboesfeer te halen. Hoewel het niet mag, gebeurt sekswerk vanuit huis nu al volop in Arnhem. Met alle risico’s van dien, zegt het stadsbestuur.

Zo is het voor illegale thuissekswerkers niet vanzelfsprekend bij iets als diefstal of bedreiging naar de politie te stappen, omdat dit kan leiden tot het verlies van hun werk of woning. Ook klanten en criminelen weten dit, wat de kans op geweld en uitbuiting groter maakt, luidt de bijbehorende uitleg.

Het stigma dat nog op sekswerk rust, zorgt volgens Arnhem bovendien niet alleen voor ongelijke behandeling en beperkte rechten. Maar ook voor psychische klachten. Het lokaal bestuur verwijst daarbij naar een onderzoek uit 2018 van PROUD, de belangenvereniging voor en door sekswerkers, het Aidsfonds en Soa Aids Nederland.

Daarin staat onder meer dat sekswerkers hun baan verzwijgen voor familie en vrienden, bijvoorbeeld om hun oordelen te vermijden, en dat zij zo’n dubbelleven vaak als zwaar ervaren.

Diverse deskundige partijen, waaronder regionaal steunpunt Punt26, zijn betrokken geweest bij het nieuwe Arnhemse plan voor thuissekswerk.

Welke regels gelden daar zo voor?
Burgemeester en wethouders stellen voor dezelfde regels te gebruiken als voor andere beroepen aan huis. Zo mag ‘het bedrijf’ straks maximaal een derde van de vloeroppervlakte van de woning omvatten, moet een sekswerker ook bewoner zijn, gelden beperkingen voor reclame én mag het werk geen overmatige toeloop van klanten, geluidsoverlast en parkeerproblemen in de buurt veroorzaken.

Wat zijn de verschillen met een regulier bordeel of seksinrichting?
Waar een seksinrichting een vergunning nodig heeft, hoeft een thuissekswerker die niet te hebben. Een zelfstandig werkend escort, die bijvoorbeeld bij klanten thuis of in hotels werkt, straks trouwens ook niet meer.

Evenals andere zelfstandig ondernemers moeten thuissekswerkers zich wel inschrijven bij de Kamer van Koophandel.

Om ‘bordeelvorming’ tegen te gaan, wil Arnhem maximaal twee ‘gelijkwaardige’ sekswerkers per woning toestaan. Zijn er signalen dat een woning wel als een seksinrichting zonder vergunning wordt gerund? Dan treedt Arnhem naar eigen zeggen op. In mei van dit jaar sloot de gemeente nog een illegaal bordeel aan de Dragonstraat in de wijk Malburgen.

Hoe zit het straks met huurwoningen? Kunnen verhuurders hun huurders verbieden dat zij aan thuissekswerk doen?
Ja, en dus staat hier voor begin november nog een gesprek over gepland met de grote Arnhemse woningcorporaties, meldt het stadsbestuur. Het wil de verhuurders van sociale huurwoningen dan vragen mee te helpen aan de ‘destigmatisering en decriminalisering’ van thuissekswerk.

Voor het werk geven de corporaties nu geen goedkeuring. Houdt een huurder zich niet aan het verbod, dan kan een huurcontract worden verscheurd. Ook particuliere verhuurders kunnen zo’n verbod in de voorwaarden voor het huren van een huis opnemen.

Is Arnhem de eerste gemeente die thuissekswerk legaal wil maken?
Nee, zeker niet. Gemeenten als Deventer, Utrecht en Tilburg staan het al toe.

Uit gesprekken met andere gemeenten zou blijken dat die weinig tot geen klachten krijgen over overlast door thuissekswerk. Een recente evaluatie in Tilburg bevestigt dit, concludeert het stadsbestuur. Arnhem is ook op werkbezoek geweest in de Brabantse gemeente.

Een landelijke wet zou het beleid van gemeenten voor sekswerk meer gelijk moeten trekken, maar de verwachting is dat die er voorlopig niet komt.

Bron: ad.nl

Het overweeghuis in Utrecht bestaat een half jaar. Sekswerkers kunnen daar terecht als ze willen stoppen met het werk. Het is een plek om even tot rust te komen en alles op orde te krijgen. Zeven vrouwen wonen nu in het huis. “Mensen denken wel dat het easy werk is, maar het zijn zuur verdiende centen”, zegt een van de bewoonsters.

Mia zit aan de tafel in de keuken waar een grote legpuzzel ligt. De vrouwen proberen die gezamenlijk af te maken. “Deze is moeilijk hoor, vooral die lucht.” Mia woont al bijna een half jaar in het overweeghuis. “Het is fijn om in de ochtend wakker te worden en te weten waar je bent.” Jarenlang woonde en werkte Mia in hotels en vakantiehuisjes. Soms wist ze niet eens meer waar ze was.

Vanessa van Egeren is ook aangeschoven. Ze is sinds september coördinator bij het overweeghuis en ze is ervaringsdeskundige. “Twee kamers staan nu leeg, maar we krijgen wekelijks meerdere aanmeldingen. Dat laat wel zien hoe hoog de nood is en dat er behoefte is aan dit soort plekken.” In het huis zijn negen kamers. Acht daarvan zijn nu bezet. Sinds januari zijn drie vrouwen vertrokken. Een heeft een eigen woning gevonden en een andere baan. Twee andere vrouwen zijn terug in de prostitutie.

Hoe Mia het sekswerk inrolde

Mia spreekt nu nog met verbazing over zichzelf dat ze sekswerker is geworden. “Ik was iemand van vaste en lange relaties. Ik dacht altijd: ‘ik kan toch geen seks hebben zonder verliefd te zijn’, maar dat kan blijkbaar wel.”

Het was vlak voor corona. Mia had een vaste baan, maar moest daar wel ver voor reizen en ze kreeg niet al haar reiskosten vergoed. Vroeg in de ochtend deed ze ook nog schoonmaakwerk. “Ik sliep vier uurtjes per nacht.”

Ze solliciteerde op een baan in haar woonplaats en werd aangenomen. De dag voor ze zou beginnen kreeg ze te horen dat ze niet meer hoefde te komen. “Ik zat in een keer zonder inkomen. Uitkering kon ik wel vergeten, want ik had zelf ontslag genomen.”

Ze kende een vriendin die sekswerker is en gaat met haar praten. “Ik had wel geld nodig om te eten en mijn huur te betalen, dus ik moest iets. Normaal gesproken zou ik de stad in gaan om overal naar werk te vragen, maar alles was dicht door corona.” Diezelfde dag nog had ze een advertentie online staan waarin ze zich aanbood als sekswerker. “Nood breekt wet”, zegt Mia.

Een plek om je leven op orde te krijgen

Vanessa, coördinator bij het overweeghuis, laat een kamer zien. Er past een bed in en een kastje. In deze kamer staat een koelkast en een wastafel. Sommige andere kamers hebben ook een klein keukentje. De vrouw die in deze kamer sliep moest het huis uit, omdat ze harddrugs gebruikte. “Sommige vrouwen zitten nog vol in hun verslaving”, vertelt Vanessa. “Dan kunnen we ze helaas geen plek bieden.” Als vrouwen in het huis willen verblijven moeten ze proberen te stoppen met sekswerk en geen harddrugs gebruiken.

“We hebben geen 24-uurs bezetting en de veiligheid van de vrouwen die hier wonen staat voorop. We moeten dus altijd goed kijken of iemand nog vol in dat leven staat.” Vanessa vindt wel dat lastig. Ze zou graag elke vrouw helpen die zich aanmeldt, maar helaas kan dat niet. “Ik weet hoe moeilijk het is om er uit te stappen.”

Elke vrouw in het overweeghuis heeft een ander verhaal. “De vrouwen die hier komen verschillen enorm. De een is slachtoffer van mensenhandel en een ander werkte zelfstandig”, vertelt Vanessa. Zelf heeft ze jarenlang getippeld op de Europalaan. Vanessa is nu al jaren clean en heeft haar leven goed op orde.

“Ik bied als ervaringsdeskundige een luisterend oor en ik probeer ze zo snel mogelijk door te verwijzen naar de juiste plek.” Sommige vrouwen zitten in de schulden of hebben maatschappelijk werk nodig. “Elke week komt hier een maatschappelijk werker voor ze. Dat is zo fijn.”

Ik voel me weer de oude

“Ik was zo gestrest en onrustig en voelde me gejaagd.” Mia kijkt terug op haar leven als sekswerker. “Ik ben altijd zuinig op mezelf geweest en opeens ga je dat zo gemakkelijk weggeven. Je moet toch eten en die slaapplek betalen.” In die tijd gebruikt Mia amfetamine om overeind te blijven. Mia’s leven ziet er nu anders uit. “Nu ben ik niet meer met die stress bezig. Ik heb mijn oude tempo weer terug. Daar ben ik wel heel blij om.”

Ze komt haar dagen goed door in het huis. “Er valt hier altijd wel wat te poetsen en dat doe ik graag.” Ze gebruikt geen drugs meer en probeert heel voorzichtig aan de toekomst te denken. Als ze daarover vertelt wordt ze emotioneel. “Ik denk niet al te ver vooruit. Misschien kan ik een baan gaan zoeken als mijn gezondheid goed is en ik mijn schulden heb afbetaald.”

Het doet Mia verdriet dat ze op haar ruim veertigste nog niet schuldenvrij is en huisje, boompje beestje heeft. “Ik ben nu met een computercursus bezig. Ik weet gewoon dat ik dat nodig heb als ik ga werken.”

Ook al maakt het haar emotioneel om stil te staan bij haar toekomst, werkt ze er wel aan, want terug naar haar leven als sekswerker wil ze niet. “Je viert kerst alleen, oud en nieuw vier je alleen. Je bent altijd alleen. Het is eenzaam.”

Bron: rtvutrecht.nl

De manager van een Parijse parenclub stapt naar de rechter tegen de websites Wyylde en Gleese, die volgens hem illegale seksfeesten promoten. Op deze platforms verschijnen advertenties voor zogenoemde ’privé-evenementen’ die plaatsvinden in gehuurde Airbnb-woningen of particuliere huizen – tegen betaling. De club dient een klacht in wegens oneerlijke concurrentie. Dat meldt de Franse krant Le Parisien, die de zaak onderzocht en sprak met betrokkenen uit de swingersgemeenschap.

Volgens Le Parisien is er in Parijs een duidelijke verschuiving gaande binnen de swingersgemeenschap. Waar stelletjes vroeger vooral naar officiële clubs gingen, kiezen velen nu voor intiemere, illegale huisfeesten. Tot grote ergernis van de Franse uitbuiters.

De krant sprak met Sabine (50), die samen met haar partner al tien jaar deel uitmaakt van de scene. „Vroeger gingen we altijd naar de club, want er was geen alternatief”, vertelt ze. „Nu bezoeken we alleen nog privéfeesten.”

Deze verschuiving heeft grote gevolgen voor gevestigde clubs. Hun vaste klanten laten de legale locaties links liggen en kiezen voor goedkopere, exclusievere alternatieven. Met name tijdens de coronaperiode, toen clubs gesloten bleven, wonnen deze bijeenkomsten snel aan populariteit. Volgens Le Parisien lopen de bezoekersaantallen van officiële etablissementen daardoor sterk terug.

Illegale seksfeesten in Airbnb’s

De datingsite Wyylde, met naar schatting zes miljoen Franse gebruikers, en het kleinere platform Gleese spelen volgens de krant een centrale rol. Via deze datingwebsites plaatsen honderden stellen uitnodigingen voor feesten die tussen de 50 en 100 euro per persoon kosten. De organisatoren huren appartementen via Airbnb of gebruiken hun eigen woning, vaak in Parijs of de voorsteden. Ze presenteren de toegangsprijs niet als entreegeld, maar als een ’bijdrage in de kosten’, een manier om de wet te omzeilen.

Een van hen, door Le Parisien aangeduid als Yves, zegt trots dat zijn huisfeesten in Massy, een buitenwijk van Parijs, „altijd volgeboekt” zijn. Hij ontvangt zo’n zestig gasten per keer. Volgens de krant vinden er in de regio Parijs elke avond tussen de vijf en tien van dit soort bijeenkomsten plaats.

Voor de officiële parenclubs is de maat vol. „Wat hier gebeurt is pure oneerlijke concurrentie,” zegt de eigenaar van de club Le Strip tegen Le Parisien. „Wij zijn bedrijven met personeel, verzekeringen en veiligheidsregels. Zij organiseren feesten zonder vergunning, zonder belastingen te betalen en zonder enige controle.”

’Niet vol te houden’

De clubuitbater stelt dat de illegale evenementen de sector financieel uithollen. „Sommige clubs draaien lege avonden, terwijl die feesten stampvol zitten. Dat is niet vol te houden.” Een andere exploitant benadrukt dat de legale clubs zwaar belast worden door regels en kosten. „Wij moeten voldoen aan hygiëne- en veiligheidsnormen, terwijl zij duizenden euro’s contant innen zonder ook maar iets aan te geven. En niemand verdedigt ons, omdat het over seks gaat”, zegt hij verontwaardigd tegen de krant.

Deelnemers aan de privéfeesten wijzen juist op de voordelen. „Een avond in een legale club kan honderden euro’s kosten,” vertelt een 48-jarige man aan Le Parisien.

Bezoekers waarderen ook het persoonlijke karakter. Op de platforms kunnen ze vooraf de profielen van andere gasten bekijken, wat volgens velen de ervaring aangenamer maakt. „Ik vind het fijn om te weten wie er komt en om bekende gezichten terug te zien”, zegt een regelmatige bezoeker. „Bovendien zijn er minder alleenstaande mannen, wat de sfeer prettiger maakt.”

Hoge opbrengsten voor illegale feesten

Volgens Le Parisien kunnen de ’particuliere’ organisatoren flink verdienen. Zo huurde een stel een loft in Parijs voor minder dan 600 euro per weekend en nodigde tweemaal honderd mensen uit, elk met een toegangsprijs tot 100 euro. Zo kunnen de opbrengsten van één avond al snel oplopen tot 3.000 à 5.000 euro, vooral wanneer het feest in de eigen woning plaatsvindt.

De locaties zouden tijdelijk omgebouwd: woonkamers veranderen in dansvloeren, slaapkamers krijgen matrassen met plastic hoezen, en jacuzzi’s en danspalen dienen als extra lokmiddel. De muziek staat hard genoeg om kreten van plezier te overstemmen, waardoor buren en verhuurders meestal in het ongewisse blijven.

Juridische stappen

De eigenaar van Le Strip zegt dat hij de datingsites Wyylde en Gleese officieel heeft aangeschreven om actie te ondernemen tegen de advertenties voor deze feesten. De platforms hebben nog niet gereageerd. Een eerdere klacht bij de burgemeester van Neuilly-Plaisance leverde niets op: de politie stelde geen overtredingen vast.

Rémi Calmon, directeur van een brancheorganisatie die legale parenclubs vertegenwoordigt, bevestigt aan Le Parisien dat juridische stappen worden voorbereid. „Als de websites niet reageren, stappen we naar de rechter”, zegt hij.

Advocaten die de clubs bijstaan, wijzen op mogelijke belastingfraude, zwartwerk en schending van veiligheidsregels. Bovendien is er volgens hen duidelijk sprake van oneerlijke concurrentie: de illegale feesten trekken publiek weg van de officiële clubs, zonder zich aan wettelijke normen te houden. Wyylde en Gleese weigerden tegenover Le Parisien commentaar te geven.

Bron: Telegraaf.nl

Sekswerk aan huis wordt binnenkort legaal in Arnhem. Het college stuurt een voorstel daartoe naar de gemeenteraad. Volgens wethouder Maurits van de Geijn is er behoefte aan legale werkplekken voor zelfstandige sekswerkers die nu meestal in de illegaliteit belanden. In andere steden met dergelijke regelgeving zou de ervaren overlast bovendien zeer gering zijn.

Op dit moment zijn er naar schatting 2200 sekswerkers die hun diensten noodgedwongen illegaal aanbieden vanuit Arnhem. Na berichtgeving van Omroep Gelderland hierover, lieten zowel de wethouder als verschillende raadsfracties weten dit anders te willen. Om het stigma eraf te halen en de criminaliteit uit de sector te halen. Dat moet leiden tot een veiligere werkomgeving voor de sekswerkers. De wethouder stelt te streven naar ‘normalisatie van sekswerk’.

Ook escorts zonder vergunning

Dat wil hij doen door het beroep ‘thuissekswerker’ op te nemen in de lokale regelgeving. Dat maakt dat er voor dit beroep geen vergunningplicht meer is. Er zijn maximaal twee sekswerkers per woning toegestaan, die daar ook echt zelf moeten wonen. Dit om bordeelvorming te voorkomen. Tegelijk zal ook de vergunningplicht voor zelfstandig werkende escorts komen te vervallen, om de regels voor hen hetzelfde te maken als voor thuiswerkende sekswerkers.

“Volwassen sekswerkers die voor het vak kiezen, zijn geen slachtoffers, maar professionals”, schrijft Van de Geijn aan de raad. Ondanks dat sekswerk sinds 2000 met het opheffen van het bordeelverbod een legaal beroep is in Nederland, waren er volgens de wethouder steeds minder sekswerkers in de vergunde sector actief.

Enorm online aanbod illegaal sekswerk

Nieuwe vergunningaanvragen worden al jaren niet meer ingediend, maar op basis van de online advertenties is duidelijk dat de illegale sector groot is. Kortom, de vraag naar sekswerk neemt niet af. Wel is er behoefte aan legale werkplekken, concludeert de wethouder.

Die moeten bovendien leiden tot minder ongelijke behandeling, beperkte rechten, negatieve benadering en psychische klachten bij de sekswerkers. Het versterkt hun positie en vergroot hun veiligheid als zij dezelfde rechten en plichten hebben als andere werkenden, redeneert Van de Geijn. Ook zou het de drempel verlagen om zorg, hulp of ondersteuning te zoeken wanneer dat nodig is. Sekswerkers worden er minder afhankelijk door van pooiers.

Thuissekswerk met regels

Wel zullen er regels aan het thuiswerken verbonden zijn. Zo mag de bedrijfsruimte maximaal een derde van het totale vloeroppervlak van de woning beslaan. Het karakter van de buurt moet behouden blijven. Dat betekent onder meer geen overmatige toeloop van klanten, geen geluidsoverlast en geen verkeers- of parkeerproblemen veroorzaakt door bezoekende klanten. Ook gelden er beperkingen voor reclame-uitingen. De minimumleeftijd is logischerwijs 18 jaar. Sekswerkers moeten zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel.

Uit de gesprekken die Arnhem voerde met gemeenten als Hilversum, Deventer en Tilburg waar thuissekswerk al is toegestaan, zouden weinig tot geen klachten over overlast naar voren zijn gekomen. Arnhem zou de eerste Gelderse gemeente zijn waar thuissekswerk legaal is.

Start begin volgend jaar

Omdat landelijke wetgeving rondom dit thema nog wel even op zich laat wachten, komt Arnhem nu met een eigen voorstel. De raad zal er binnenkort over beslissen. Omdat veel fracties zich eerder al positief uitlieten over de legalisering van thuissekswerk, zal die vrijwel zeker akkoord gaan. De verwachting is dat legaal thuissekswerk vervolgens op zijn vroegst in het eerste kwartaal van volgend jaar mogelijk is in Arnhem.

Bron: nos.nl

Om het toezicht goed te kunnen vormgeven en om misstanden beter te kunnen bestrijden, lanceert de VNG samen met de politie en het Openbaar Ministerie een landelijke leidraad. Deze moet bijdragen aan professionalisering van het toezicht op de seksbranche, waarbij zoveel mogelijk rekening wordt gehouden met de belangen van degenen die vrijwillig en legaal het sekswerk uitoefenen.

Sekswerk is in Nederland een legaal beroep. De verantwoordelijkheid voor het maken van sekswerkbeleid en daarmee het toezicht op de seksbranche ligt sinds de opheffing van het bordeelverbod bij gemeenten. De politie en het Openbaar Ministerie houden zich bezig met het opsporen van strafrechtelijke misstanden binnen de branche, zoals mensenhandel.

Uniforme basis

De wens en noodzaak voor een landelijke leidraad komt voort uit meerdere signalen en aanbevelingen om het toezicht op de seksbranche te professionaliseren. Zo deed de Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen een oproep in de Monitor mensenhandel 2019-2023 om de controlepraktijken binnen de Nederlandse seksbranche te harmoniseren. Het huidig toezicht op de branche is versnipperd; gemeenten, politie, inspecties en andere ketenpartners beschikken niet altijd over goede werkafspraken of een gezamenlijk beeld van de risico’s. Daarnaast leeft nog te vaak de misvatting dat de AVG het delen van signalen van mensenhandel belemmert, terwijl dit wél kan en moet om seksuele uitbuiting te stoppen en slachtoffers te beschermen. Dit leidt tot onduidelijkheid, verschillen in aanpak en gemiste kansen om tijdig te signaleren of in te grijpen. Daar komt bij dat de uitdagingen niet afhankelijk zijn van gemeente- of regiogrenzen. Sekswerkers, klanten en malafide exploitanten bewegen zich namelijk gemakkelijk over die grenzen heen. Er is behoefte aan een uniforme basis voor beleid, uitvoering en samenwerking in het toezicht waarbij vergund sekswerk gecontroleerd kan worden en misstanden worden aangepakt.

Heldere rollen in een dynamische sector

Het Openbaar Ministerie, de VNG en de politie hebben daarom deze landelijke leidraad ontwikkeld. Het gaat onder meer om een heldere taakverdeling, een heldere taakverantwoordelijkheid en regionale (integrale) samenwerking. Goed toezicht is nooit het werk van één partij alleen. De leidraad biedt een uniform vetrekpunt en helderheid in verschillende rollen om tot een beter afgestemde toezichtspraktijk te komen. Daarom is er juist ook aandacht voor de acties die gemeenten en politie kunnen ondernemen en voor hun onderlinge samenwerking. Ook de rol van de Nederlandse Arbeidsinspectie komt in de leidraad aan bod. Deze organisatie houdt risicogericht toezicht op de naleving van arbeidswetten door werkgevers in de seksbranche. Daarnaast worden de verschillende verschijningsvormen van sekswerk toegelicht. Een goed begrip van deze dynamische sector is immers essentieel.

Werkzame principes en inspirerende voorbeelden

In de leidraad is volop aandacht voor de praktijk met inspirerende voorbeelden, bijvoorbeeld in de vorm van de zogenoemde Yukon-zaak. Een klein signaal bij een gemeente leidde daarbij tot een succesvol opsporingsonderzoek en resulteerde in 2023 in veroordelingen voor mensenhandel, kinderporno en andere zedenmisdrijven. Om te komen tot een gedragen leidraad zijn tal van deskundige partners op het gebied van sekswerk en mensenhandel geraadpleegd.

“De leidraad is zowel een oproep als een handreiking voor gemeenten en hun partners om het toezicht op de seksbranche te professionaliseren”, aldus Annette Bronsvoort, burgemeester van Oost Gelre en portefeuillehouder mensenhandel bij de VNG

“Toezichthouders zijn de oren en ogen in het sekswerkveld. Een goede samenwerking met opsporingspartners is essentieel om misstanden effectief aan te kunnen pakken”, aldus Maarten Noordzij, landelijk officier van justitie mensenhandel bij het Openbaar Ministerie

“We zijn als politie blij met deze leidraad. Er ligt nu een heldere rolverdeling in de aanpak van mensenhandel, zoals seksuele uitbuiting. Op basis hiervan kan de politie zich richten op haar politietaak, namelijk het opsporen van strafbare feiten, en kunnen de gemeentelijke toezichthouders zich richten op het bestuurlijke toezicht. Met een betere samenwerking tussen gemeenten, politie en OM vergroten we de mogelijkheid om integraal zicht te houden op de seksbranche. Zo kunnen we signalen van onveiligheid en misstanden adequater aanpakken en kunnen slachtoffers van seksuele uitbuiting sneller passende ondersteuning krijgen”, aldus Anja Leemans, Directeur Vreemdelingen, Migratie en Mensenhandel bij de politie.

Bron: politie.nl

65 sekswerkers zijn gecontroleerd tijdens een grote controle op illegale prostitutie en mensenhandel, vorige week in Midden- en West-Brabant. Er werd een te jonge sekswerker aangetroffen, net als harddrugs. Bij twee legale clubs in Zundert waren dertien sekswerkers die niet geregistreerd waren.

Vanuit negentien gemeenten in Brabant werd groot ingezet: 75 agenten en toezichthouders waren op de been voor deze controle. Daarnaast waren ook uitkeringsorganisatie UWV en stroomnetbeheerder Enexis erbij betrokken, om fraude met uitkeringen en elektriciteit te onderzoeken.

De controle was gebaseerd op meldingen en online advertenties. Sekswerkers die actief zijn in zowel de escortbranche als bij privé-ontvangst thuis, werden gecontroleerd.

De controleurs bezochten woningen in Dongen, Tilburg, Kaatsheuvel, Waalwijk, Oosterhout en Breda, waar illegaal sekswerk plaatsvond. Naar verwachting zullen de hoofdbewoners een boete (formeel last onder dwangsom) opgelegd krijgen van de betreffende gemeente.

In twee gemeenten werden drie legale seksbedrijven gecontroleerd. Bij twee clubs in Zundert werden in totaal 24 sekswerkers aangetroffen, van wie er 13 niet geregistreerd waren. Bij de derde club, in Breda, bleek alles in orde te zijn.

In Tilburg werden diverse locaties gecontroleerd. Op één adres troffen de controleurs vier Colombiaanse vrouwen aan die hier niet mochten werken. Aan een van hen was eerder al een verplichte terugkeer opgelegd. Elders werd een vrouw uit Brazilië aangehouden. In totaal zijn acht paspoorten ingenomen van sekswerkers die illegaal aan het werk waren.

19-jarige

Verder troffen controleurs een ‘handelshoeveelheid’ harddrugs aan in een woning, waarna een aanhouding volgde. Bij vijf mensen is een onderzoek gestart naar mogelijke uitkeringsfraude.

Elders troffen controleurs een 19-jarige vrouw aan die werkzaam was in de seksindustrie, terwijl dat pas mag vanaf 21 jaar. Voor haar is hulpverlening in werking gesteld.

Ook het West-Brabantse Prostitutie Maatschappelijk Werk (PMW) was betrokken bij de controle. Medewerkers gingen ter plekke in gesprek met sekswerkers. „We bieden hulp aan”, vertelt een van hen. „Een gratis soa-test vinden ze sowieso fijn.” Zes sekswerkers gaven aan verder in gesprek te willen met PMW.

„Het doel van dit soort acties is om illegale werkplekken aan te pakken en handhavend op te treden tegen hen die deze locaties faciliteren. Sekswerkers willen we duidelijk maken dat deze manier van werken niet is toegestaan”, vertelt Emy van Erp van het Bestuurlijk Interventieteam dat namens de gemeenten de controle uitvoerde.

In advertenties en tijdens controles wordt vooral ook gelet op signalen van dwang en mensenhandel. „In de hoop dat we het netwerk eromheen kunnen aanpakken en de sekswerker hulp kunnen bieden.”

Bron: bndestem.nl