Prostitutie

Eerst decriminalisering, nu een arbeidswet: sekswerkers in België lijken hun strijd te hebben gewonnen. Maar volgens belangenorganisaties zoeken Belgische gemeenten naar manieren om sekswerk tóch te beperken. ‘Een belasting van duizenden euro’s: is dat voor de publieke rust?’

Amsterdamse sekswerkers zijn ‘best jaloers’ op hun Belgische collega’s, lieten zij in december al weten. Die maand had België een wereldprimeur met een arbeidswet voor sekswerkers: met het ingaan van de wet krijgen sekswerkers die onder een baas werken dezelfde arbeidsrechten als andere werknemers – of zelfs méér.

Sekswerkers krijgen een degelijk contract met alle sociale zekerheden, zoals een pensioen, ziektedagen en een werkloosheidsuitkering. Ook krijgen ze de wettelijke vrijheid om klanten of bepaalde handelingen te weigeren, voorwaarden te stellen aan hun klanten, en een seksuele handeling op elk moment stop te zetten.

Die arbeidswet ontstond niet uit het niets: België is al jaren koploper als het gaat om de rechtspositie van sekswerkers. In 2022 was België ook het eerste Europese land dat sekswerk volledig decriminaliseerde. Nederland is nog niet zo ver. Hier moet nog altijd aan voorwaarden worden voldaan, zoals het hebben van een vergunde werkplek, voordat sekswerk níét als criminele activiteit wordt gezien.

Over de gevolgen van de Belgische arbeidswet valt zo snel nog niets te zeggen, maar drie jaar na dato heeft de decriminalisering wél een tastbare impact gehad, zegt Daan Bauwens van Utsopi, de landelijke vereniging van sekswerkers.

Vóór 2022 was het aanbieden van seksuele diensten of hiervoor betalen niet verboden in België, maar het beleid stelde wel de ondersteuning van alle derde partijen strafbaar. Denk aan verhuurders, bankiers, advocaten, chauffeurs en vooral ook werkgevers, waardoor het vrijwel onmogelijk was om op legale wijze onder in loondienst te werken.

Hierdoor dachten sekswerkers wel twee keer na voordat ze bij hulpdiensten – van de politie tot maatschappelijk hulpverleners – aanklopten. Uit angst voor vervolging van de mensen in hun omgeving, en uit schaamte voor hun beroep.

Uit de taboesfeer gehaald

Sinds 2022 zijn die angst en schaamte zichtbaar afgenomen, zegt Bauwens. “Dat is misschien wel de grootste waarde van decriminalisering, de toegenomen trots onder sekswerkers. Het is uit de taboesfeer gehaald, het is bespreekbaar geworden. We horen van sekswerkers dat ze merken dat er in het maatschappelijk veld iets is veranderd. Als ze nu bij het ziekenfonds of bij een vakbond aankloppen voor hulp, worden ze gewoon geholpen zoals ieder ander, ze hoeven niets te verbergen. Daardoor zijn ze ook sneller geneigd om hulp in te schakelen als dat nodig is.”

Toch blijft het hard werken, zegt Els Traets van Violett, een medisch en sociaal steunpunt voor Vlaamse sekswerkers. “Sekswerk is wel uit de grijze zone gehaald met de decriminalisering, het is bespreekbaar geworden, maar vervolgens heb je een enorme mentaliteitswijziging nodig bij allerlei actoren, van banken tot de politie. Dat zal tijd en ondersteuning kosten.”

De arbeidswet is een ‘noodzakelijke tweede stap’ in de decriminalisering van sekswerk, zegt Bauwens. Met deze wet is er ‘geen legale discriminatie meer tussen sekswerkers of mensen die een andere activiteit uitvoeren’. Sterker nog, sekswerkers hebben door deze wet bepaalde rechten die werknemers in andere sectoren níét hebben.

“Het is namelijk niet zoals ander werk. We willen bijvoorbeeld nooit iemand verplichten om sekswerk te blijven doen tegen hun wil. Daarom hebben sekswerkers het recht gekregen om ook een werkloosheidsuitkering te ontvangen als ze zelf besluiten te stoppen.”

Compleet nieuwe realiteit voor gemeenten

Maar de strijd is nog niet volledig gestreden. Op dit moment houdt Utsopi zich veel bezig met lokale regelgeving, zegt Bauwens. “We zien nu namelijk dat burgemeesters zich heel wat permitteren om te zorgen dat sekswerk niet op hun turf plaatsvindt.”

Denk aan vergaande eisen qua minimale oppervlakte van werkruimtes of een zware prostitutietaks die tot wel 12.000 euro per kamer kan oplopen. “In de gemeente Brussel-stad is het ongeveer 3300 euro per jaar én geldt een totaalverbod op het aanbieden van seksuele diensten op straat. Luik heeft het verplicht om je in te schrijven als zelfstandige.”

Volgens Traets van Violett is het voor gemeenten vooral nog ‘een zoektocht’ in hoe ze de nieuwe wet in de praktijk moeten brengen. “Uitbating is natuurlijk heel lang verboden geweest, dus hebben veel gemeenten hun eigen gedoogbeleid opgesteld waarbij zij de voorwaarden konden bepalen waaronder sekswerk nog werd toegelaten. Nu moeten ze in een compleet andere realiteit werken.”

Dat geldt vooral voor grotere gemeenten als Antwerpen. Andere steden hadden voorheen juist helemaal geen regels rondom sekswerk, en zijn pas in de laatste 2,5 jaar begonnen met het opstellen ervan.

Verschil met Amsterdam

In principe mogen burgemeesters van de nationale wet alleen sekswerk reguleren zolang er een juridische grond bestaat, namelijk in het belang van de openbare rust of openbare zeden.

Maar volgens Utsopi ontbreekt die grond vaak. “Een belasting van duizenden euro’s: is dat voor de publieke rust? Of een totaalverbod op sekswerk aanbieden op straat? Dat vinden wij disproportioneel. Het doel van de landelijke regels is juist dat je géén blokkades meer opwerpt voor sekswerk, want die blokkades zorgen alleen maar dat het onder de radar verdwijnt, waar er meer kans is op uitbuiting.”

Amsterdamse sekswerkers verklaren het succes van de Belgische beweging deels door een politiek en cultureel verschil: confessionele partijen hebben minder invloed in België. Ook missen sekswerkers in Nederland een officiële landelijke belangenbehartiger, zoals Utsopi in België is.

Volgens Bauwens van Utsopi was het ook een kwestie van geluk. “Maar we werken ook heel hard natuurlijk. Ook is het belangrijk dat deze strijd wordt geleid door sekswerkers zelf en hun vertegenwoordigers – en daarvoor moet je intern sterk staan. Een van meest beproefde antisekswerktechnieken is om te zeggen dat wij spreken voor de ‘happy few’. Dus het is onze taak om te zorgen dat élke sekswerker vertegenwoordigd is.”

Bron: Parool.nl

Het starten van een eigen bedrijf is voor niemand ‘makkelijk’. Maar voor sekswerkers die zzp’er willen worden, komt er nog veel meer bij kijken. Moira (34) weet daar alles van: vijf jaar geleden begon ze zelf als zzp’er in de sekswerk wereld. Nu helpt ze anderen die diezelfde stap willen zetten.

Sinds december mogen sekswerkers in de gemeente Utrecht vanuit huis werken. Utrecht is daarmee één van de acht Nederlandse gemeentes die een ‘goed’ sekswerkbeleid hebben. Dit heeft voor een groep sekswerkers de deur naar ondernemerschap opengezet. Samen met hulporganisatie Belle en de GGD gaf Moira daarom een workshop waarin sekswerkers alles leren over zelfstandig ondernemen. En dat is hard nodig, want als sekswerker zzp’er worden is allesbehalve een makkie.

Waarom geef je deze cursus?
“Ik heb zelf veel eigen ervaring als zzp-sekswerker, maar heb ook veel geleerd van de verhalen van anderen. Mensen proberen sekswerkers soms te discrimineren, wat officieel niet mag, maar toch gebeurt het. Als dat bij mij gebeurt, weet ik inmiddels precies wat mijn rechten zijn en waar ik tegenin kan gaan. Maar niet iedereen heeft die kennis. En dat is precies waarom zo’n workshop zo belangrijk is. We willen kijken naar welke informatie mensen nog missen en welke ze nodig hebben om als zzp-sekswerker te werken. Want in deze branche hebben we nogal wat extra hoepels waar je doorheen moet springen.”

Wat bespreek je in deze cursus?
“De cursus gaat over allerlei praktische zaken die belangrijk zijn als je als je als zzp’er wil beginnen. Een ‘Hoe start ik als zelfstandig ondernemer-cursus’ zijn er genoeg voor andere zelfstandige ondernemers, maar die sluiten niet aan op wat sekswerkers willen. Veel dingen waar wij tegenaan lopen zijn namelijk anders: als je een eigen nagelstudio hebt, mag je daar best een beveiligingscamera hebben hangen. Maar op het moment dat er iemand naakt is en je seks hebt, mag dat weer niet. We bespreken daarom in eerste instantie je rechten, plichten en voorwaarden waaronder je thuis mag werken. We praten ook over andere belangrijke onderwerpen, zoals belastingen en het aanvragen van je KvK-nummer. Daarnaast bespreken we hoe je jezelf veilig houdt, bijvoorbeeld door het screenen van klanten. Ik geef ook tips over online adverteren, het maken van goede foto’s voor je advertenties en het opzetten van een website. Tot slot komen hygiëne en de inrichting van je werkplek aan bod.”

Wat zijn de grootste uitdagingen voor sekswerkers die als zzp’er willen beginnen?
“De grootste uitdaging is eigenlijk alles op de goede manier regelen.Veel banken weigeren nog steeds zakelijke rekeningen voor sekswerkers en verzekeringen krijgen is ook veel lastiger. Een hypotheek krijgen is bijna onmogelijk. Ik ken geen één sekswerker die met alleen een sekswerkinkomen een hypotheek heeft kunnen krijgen. Daarbij heb je toestemming nodig van je verhuurder om een bedrijf aan huis te runnen als je thuis wil gaan werken. Als je zegt dat je sekswerk wilt doen, is de kans groot dat ze ‘nee’ zeggen. Ook in de sociale woningbouw staat er in het huurcontract dat je geen bedrijf aan huis mag hebben, dus daar kom je ook niet verder mee.”

Wat wil je met deze cursus mensen vooral meegeven?
“We willen door al deze moeilijkheden een soort netwerk en support systeem opbouwen. Ons motto is eigenlijk: ‘Zelfstandig ondernemen hoef je niet alleen te doen.’ Je bent wel zelfstandig, maar niet alleen. Het is belangrijk dat je elkaar kunt steunen wanneer dat nodig is. En dat je toegang hebt tot de juiste informatie en resources, zoals een vertrouwenspersoon of hulporganisaties. Er zijn altijd mensen met veel kennis. En als er vragen zijn, is er altijd wel iemand die je verder kan helpen.”

Wat zou je in de toekomst graag willen zien?
“Dat sekswerk gewoon als een beroep wordt gezien, net als ieder ander beroep. Het is soms heel zwaar omdat je constant tegen dingen aanloopt die voor andere mensen vanzelfsprekend zijn, maar voor jou ineens niet. Als ik met mensen praat over wat er allemaal bij komt kijken als sekswerk-zzp’er, zeggen ze vaak: ‘Oh, het is net echt werk.’ Ze zijn altijd zo verbaasd, omdat ze het in eerste instantie niet als écht werk zien. Het is eigenlijk heel grappig. Nou ja, eigenlijk helemaal niet grappig. Maar we lachen er maar om, want anders moeten we ervan huilen.”

Bron: npo.nl

Het interventieteam van de gemeente Vlaardingen heeft op donderdag 6 februari 2025 in samenwerking met het Regionaal Controle Team (RCT) controles uitgevoerd in woningen aan de Kamerlingh Onnesstraat en de Madridweg in Vlaardingen. Dit deden zij naar aanleiding van diverse meldingen.

Tijdens de controles zijn in beide woningen onvergunde seksinrichtingen aangetroffen. In elke woning was een sekswerker aanwezig. Daarbij werd duidelijk dat een van de sekswerkers illegaal in Nederland verbleef. De woningen zijn door de burgemeester van Vlaardingen met spoed gesloten.

,,Het sluiten van een onvergunde seksinrichting is een bestuurlijke maatregel. Zowel om de overlast voor de omgeving weg te nemen als voor het welzijn van de betrokken sekswerkers”, aldus de gemeente Vlaardingen.

Bron: Vlaardingen24.nl

Regisseur Roy Dames volgt het leven van vier voormalige sekswerkers: Wendy, Lieke, Sonja en Christel. Wat is er geworden van de vrouwen die destijds hun lichaam verkochten voor drugs? Hoe leven ze nu? Hoe kijken zij terug op die tijd? En kunnen ze ooit de wonden van hun verleden helen?

De kijker ziet hoe Wendy haar comeback heeft gemaakt: ze is moeder van drie, heeft de drugs voorgoed afgezworen en motiveert andere vrouwen om hetzelfde te doen. Maar ondertussen worstelt ze met onverwerkte trauma’s. Lieke lijkt weer vast te zitten in een neerwaartse spiraal. Ze valt terug in haar oude patronen, terwijl haar giftige relatie met Mike – een man die weigert haar los te laten – haar aan de rand van de afgrond brengt.

Sonja heeft haar verleden de rug toegekeerd en ruilt de tippelzone in voor een nieuw leven als BDSM-meesteres. Christel, geconfronteerd met een terminale ziekte, vecht tegen haar verslaving om met waardigheid afscheid te nemen. Wat de vrouwen verbindt, is een gedeelde pijn: ze dragen allemaal littekens van een gebroken jeugd.

Meiden van de Keileweg, 25 jaar later is een rauwe en indringende serie over doorzettingsvermogen, vallen en opstaan. Roy Dames biedt een confronterende blik achter de schermen van levens waarin het gevecht om jezelf terug te vinden centraal staat.

De verschillende afleveringen zijn hier te bekijken.

Bron: npodoc.nl

Burgemeester Jan Hamming heeft vorige week donderdag een woning aan de Fluitekruidweg in Zaandam voor drie maanden gesloten. Bij een controle bleek dat er illegale prostitutie plaatsvond.

Tijdens een regionale controle werden twee sekswerkers aangetroffen zonder vergunning. Het pand was volledig ingericht voor prostitutie en er waren geen persoonlijke spullen van de bewoner. Hulpverleners waren aanwezig om de sekswerkers op te vangen. Illegale prostitutie zorgt vaak voor overlast en kan gepaard gaan met criminaliteit. Sluiting is nodig om de orde te herstellen.

Bron: ad.nl

Samen met hulporganisatie Belle helpt Moira (werknaam) collega’s die als zelfstandig ondernemer verder willen gaan als sekswerker. Ze geeft hun tips over veiligheid, belastingen en over het schrijven van de juiste advertenties. Dat meldt RTV Utrecht.

In de gemeente Utrecht is het sinds december 2024 mogelijk om als zelfstandige sekswerker vanuit huis te werken. Moira merkt dat veel sekswerkers niet weten hoe ze moeten beginnen.

Sekswerkers worden niet hetzelfde behandeld als zzp’ers die als nagelstyliste of grafisch ontwerper aan de slag gaan. Sekswerkers kunnen niet bij alle banken een zakelijke rekening openen, omdat de erotische branche als hoog risico wordt gezien als het om criminele activiteiten gaat.

Zakelijke kant

Moira heeft zelf de nodige ervaring en daarom helpt ze nu andere sekswerkers die vastlopen in het systeem. Ze geeft advies over de zakelijke kant. Zo moeten zzp’ers bij de Kamer van Koophandel registratie codes aanvragen. Ze geeft de nieuwe zzp’ers ook tips vanuit haar eigen ervaring. Bijvoorbeeld over de keuze van de bedrijfsnaam.

Onderling kennismaken

De workshop moet ervoor zorgen dat sekswerkers elkaar onderling ook beter leren kennen. Zo is een buddy systeem heel belangrijk voor de veiligheid. “Dan kan je elkaar appen als je een klant hebt.” Het is de bedoeling dat er meer workshops over verschillende thema’s gegeven gaan worden.

Vertrouwenspersoon en de GGD

Een vertrouwenspersoon van Belle is ook aanwezig tijdens de workshop en de GGD beantwoord vragen over soa-testen en vaccinaties.

Bron: nationaleonderwijsgids.nl

De gemeente heeft terecht maatregelen genomen om de openingstijden van horecagelegenheden in het kerngebied van de Wallen in het weekend te beperken. Dat oordeelde de meervoudige kamer van de Amsterdamse rechtbank donderdag.

De gemeente stond samen met Stichting Stop de Gekte, die opkomt voor het leefbaar houden van de Wallen, tegenover een aantal horecaondernemers en de BIZ-vereniging Burgwallen. De zaak speelt al veel langer: sinds 1 april 2023 mogen horecabedrijven in de weekends geen nieuwe bezoekers meer toelaten na 1.00 uur. Dan moeten ook de terrassen leeg zijn. Ook moeten horecagelegenheden – zelfs als ze een ruimere exploitatievergunning hebben – om 2.00 uur dicht.

Met dat beleid wilde de gemeente zowel de leefbaarheid als het woonklimaat op de drukke Wallen verbeteren. De rechtbank stelde de gemeente al eerder in het gelijk en ging daar donderdag opnieuw in mee. Volgens de meervoudige kamer staat het woon- en leefklimaat op de Wallen ‘ernstig onder druk’.

Economische schade

De ondernemers wilden met het beroep aantonen dat de maatregel van de gemeente onevenredig was en dat zij daarnaast economische schade leden. De rechtbank erkende dit, maar oordeelde tegelijkertijd dat het nadeel niet opwoog tegen het belang van de maatregelen.

Ook werd de onderbouwing van overlast betwist. Dat veegde de rechtbank van tafel: de beperkingen zijn noodzakelijk om de balans tussen bewoners en bezoekers te herstellen.

Volgens de rechter heeft de gemeente zorgvuldig gehandeld door de maatregel te beperken tot een klein deel van het Wallengebied en de duur van de maatregel te beperken tot twee jaar.

De ondernemers kunnen nog in hoger beroep gaan tegen de uitspraak. Dat is mogelijk bij de Raad van State.

Bron: ad.nl

Aparte ingangen voor automobilisten en voor bezoekers van sekswerkers, een creatieve broedplaats én volop hulpverlening: daar kunnen bewoners van Wijk C op rekenen met de mogelijke komst van een sekswerkbedrijf in parkeergarage Paardenveld. Dat hoorden ze woensdagavond hoofdschuddend aan van wethouder Eelco Eerenberg. ,,Pooiers willen we buiten de deur houden.”

Dat er grote zorgen bij bewoners leven, was al bekend. De plannen werden ook woensdagavond tijdens een wijkbijeenkomst met vrees ontvangen. Wijk C werd eerder deze maand via een brief op de hoogte gebracht van de mogelijke komst van vijftien werkplekken voor sekswerkers.

Want sekswerkers hebben sinds de sluiting van het Zandpad geen plek meer in Utrecht. Ze moeten daardoor thuiswerken. Maar, zo legde Eerenberg uit: ,,Het is goed als er in de vierde stad van Nederland een plek voor sekswerkers komt.”

Overlast in de wijk

Daar lijken de meeste bewoners het mee eens. Maar in hun wijk? ,,Een belachelijk idee”, wordt er geroepen terwijl Eerenberg aan het woord is in Vergadercentrum Vredenburg. Daar konden bewoners van Wijk C woensdagavond alles horen over de plannen met de parkeergarage, waaronder dus sekswerk. Buurtbewoners zijn vooral bang voor overlast als de dames er straks zijn.

Zo ook bewoonster Jeanne (56). ,,Je kunt al raden wat er gaat gebeuren als dit er doorheen komt. We gaan nóg meer overlast krijgen.” Ja, als je in het centrum gaat wonen, is enige vorm van overlast te verwachten, ,,maar dit wordt ons echt te gek”.

Tijdens de bijeenkomst wordt duidelijk dat de bewoners onder meer bang zijn voor ‘goedkope concurrentie’ van de sekswerkers. ,,Dames die misschien wel met pooiers in de buurt gaan hangen om een goedkoop alternatief te bieden”, roept één van de bewoners door de zaal.

Deugdelijke exploitant

Om de overlast te voorkomen moeten er maatregelen worden genomen. ,,Er moet een deugdelijke exploitant voor het bedrijf komen”, legt Eerenberg uit. ,,Maar ik zou ook het liefst sekswerkers zien die vrijwillig voor dit werk kiezen. En pooiers? Die willen we buiten de deur houden.”

Ook zou hij het liefst zien dat hulpverleners van bijvoorbeeld Belle (organisatie die (ex-)sekswerkers ondersteunt) continu bij het bedrijf aanwezig zijn. Of dat lukt, is nog de vraag.

Voordeel van de twijfel

Ook bewoonster Carmen maakt zich zorgen over de komst van sekswerkers in haar wijk. Dat er buurtbewoners emotioneel reageren op het betoog van de wethouders begrijpt ze wel. Tijdens de bijeenkomst wordt Eerenberg regelmatig onderbroken door cynisch gelach of geroep uit de zaal. ,,Zelf probeer ik er constructief in te staan, want ik realiseer me heus wel dat sekswerkers een plek moeten hebben in de stad. Ik denk niet dat dit de juiste plek is, maar wil wel weten wat de gemeente allemaal gaat doen, mocht het wél doorgaan.”

Of de avond dan vertrouwen heeft gekweekt? Dat niet. Ze mocht haar vragen niet plenair stellen, al kon ze daarna wel met Eerenberg in gesprek. ,,Ik geef de gemeente het voordeel van de twijfel, al ben ik héél bang voor de overlast die komt. Ook vanwege kinderen die in de wijk opgroeien. Ja, ik ben bekend met not in my backyard, maar ik geloof oprecht dat er plekken zijn waar minder mensen direct beïnvloed worden. Die beter passen.”

Na de bijeenkomst van woensdagavond volgen er nog twee bewonersbijeenkomsten, waar omwonenden mee mogen praten. De komende maanden komt er een definitief voorstel voor de invulling van de parkeergarage waar de gemeenteraad rondom de zomer over gaat stemmen.

Bron: ad.nl

Eerder berichtten wij over een petitie van omwonende tegen het idee van de Gemeente Utrecht om sekswerkplekken te openen in de parkeergarage Paardenveld. Nu is er een petitie vóór dit idee gestart. In de petitie staat vermeld dat dit is van bewoners, werkenden en bezoekers van Wijk C en andere betrokken burgers.

“De gemeente Utrecht heeft met een wijkbericht laten weten dat zij in garage Paardenveld, gelegen in de binnenstad, 15 sekswerkplekken wil realiseren. Deze garage ligt veilig naast het politiebureau en is makkelijk te bereiken zonder meer verkeer in de binnenstad te veroorzaken” stellen de starters van deze petitie.

Daarnaast constateren ze dat:

• sekswerk een legaal beroep is dat respect en een veilige werkomgeving verdient, wat parkeergarage Paardenveld kan bieden.
• een gereguleerde en goed beheerde locatie voor sekswerk een positieve bijdrage levert aan de veiligheid en gezondheid van sekswerkers, terwijl het overlast op ongecontroleerde plekken voorkomt.
• de gemeente hiermee invulling geeft aan haar verantwoordelijkheid om sekswerk op een verantwoorde en georganiseerde manier te faciliteren, zoals eerder is besloten.
• vergelijkbare initiatieven in andere steden laten zien dat gereguleerde locaties overlast in de openbare ruimte kunnen verminderen en leiden tot een betere samenwerking tussen sekswerkers, hulpinstanties en de gemeente.

En verzoeken ze:

• door te gaan met de plannen voor de realisatie van 15 sekswerkplekken in parkeergarage Paardenveld, onder toezicht van een goed beheer en duidelijke afspraken om zowel de veiligheid van sekswerkers als die van omwonenden en bezoekers te waarborgen.
• de gemeenteraad om zich uit te spreken voor een inclusieve stad waarin sekswerkers de ruimte krijgen om in een veilige, gereguleerde omgeving te werken.
• extra aandacht te besteden aan voorlichting, toezicht en communicatie met omwonenden, zodat misverstanden worden weggenomen en een goed functionerend beleid wordt gerealiseerd.

De petitie is hier te vinden en eventueel te ondertekenen als je het hier mee eens bent.

In de Fabriekstraat in Ruisbroek is een illegaal bordeel opgedoekt. Drie prostituees, die illegaal in België verbleven, werden gearresteerd, de politie voert nu een onderzoek naar de achterliggende organisatie.

In de Fabrieksstraat trof het korps van politiezone Zennevallei eerder deze maand drie Braziliaanse prostituees aan. De vrouwen waren vermoedelijk het slachtoffer van uitbuiting. Ze werden tewerkgesteld zonder enig statuut of sociale rechten, verbleven ze illegaal in ons land en moesten ze een groot deel van hun inkomsten afgeven.

De vrouwen werden gearresteerd en ter beschikking gesteld van de Dienst Vreemdelingenzaken. Momenteel verblijven ze in een gesloten centrum met het ook op hun gedwongen terugkeer. De politie voert intussen een onderzoek naar de achterliggende organisatie die het bordeel uitbaatte, maar kon nog geen verdachte oppakken.

Bron: ringtv.be