De eigenaresse van Escort Nirvana mag in Nederland voor 18 maanden de cel in, waarvan 6 voorwaardelijk. Aldus de kop vandaag in De Telegraaf. Het oordeel is vandaag inderdaad gevallen.
Het hoger beroep c.q cassatie is verworpen, en het oordeel luidt ook zeer helder, 18 maanden cel waarvan 6 maanden voorwaardelijk, effectief een geheel jaar dus. Nou nu weten we dat dit pas het begin is, omdat de zitting in Belgie op 10 januari plaats zal vinden.
Bron: escortbureaus.nl
Sekswerkers op de wallen zijn zzp’ers die werkruimte huren en diensten naar eigen keuze aanbieden. De ramen zijn cruciaal om klandizie aan te trekken, én om potentiële klanten te screenen, zeggen Lisa Philippo en Nadia van der Linde. Laat die gordijnen dus alsjeblieft open.
Om nachtelijk overlast voor bewoners te verminderen wil de gemeenteraad sekswerkers op de Wallen laten pezen achter gesloten gordijnen (Het Parool, 15 december). Tot onze verbazing zei burgemeester Halsema hier iets op waar wij het mee eens zijn, namelijk dat dit onder sekswerkers veel weerstand zal oproepen. Wat ons dan weer niet verbaast, is dat de serieuze zorgen geuit door sekswerkers niet lijken uit te maken voor de gemeente.
De afgelopen jaren zijn al de helft van de ramen op de Wallen gesloten, is de leeftijd om te sekswerken verhoogd, hebben de Amsterdamse burgemeesters zelf bijgedragen aan het vergroten van het stigma (‘vierhonderd verkrachtingen per nacht’, ‘aapjes kijken’), en worden sekswerkers continu bedreigd met verdere sluiting. Eerst waren ze volgens de gemeente allemaal slachtoffers van mensenhandel, nu van loerende toeristen.
In werkelijkheid zijn sekswerkers op de Wallen zzp’ers die werkruimte huren en diensten naar (eigen!) keuze aanbieden. De ramen zijn belangrijk om klandizie aan te trekken, maar ook juist om potentiële klanten te screenen. Wil ik deze persoon binnenlaten, en zo ja voor welke diensten en welk bedrag? Zo niet, dan blijft de deur dicht. Het sluiten van de gordijnen ontneemt sekswerkers de autonomie om te bepalen wie ze binnenlaten. Hiermee verdwijnt een belangrijk veiligheidsmechanisme. Daarentegen zou een ‘qr-reserveringssysteem’ bij de klant de verwachting kunnen scheppen dat een reservering gelijkstaat aan het ‘recht’ op een dienst. Zo werkt het niet. De klant is op de Wallen namelijk geen koning; de sékswerker bepaalt.
Ook het vroeger sluiten van de ramen ontneemt sekswerkers – die toch al zeer beperkt worden in hun werklocaties door de gemeente – essentiële inkomsten en maakt het moeilijker en onveiliger om thuis te komen. Als je tot ‘s ochtends werkt kom je gewoon thuis met het ov. Maar ‘s nachts reizen is veel beperkter en brengt meer risico met zich mee op beroving, zeker wanneer je met cash rondloopt.
Maar waar ging het eigenlijk om? De gemeente wil – nadat ze hier eerder al het politiebureau hebben gesloten – nu overlast voor bewoners op de Wallen verminderen. Dit terwijl onderzoek al laat zien dat er na de horecasluitingstijd nauwelijks overlast is. Laat de ramen dus gewoon open en bescherm de arbeidsrechten van een toch al zeer gestigmatiseerde groep professionals.
Dit is een opinie van Lisa Philippo en Nadia van der Linde in het Parool op 21 december 2022.
Een voorstel om gordijnen van sekswerkers op de Wallen dicht te laten, lijkt op steun te kunnen rekenen van een ruime meerderheid in de gemeenteraad. De maatregel zou er volgens indiener Ilana Rooderkerk (D66) voor moeten zorgen dat sekswerk minder “als attractie” gezien wordt en zo overlast vermindert. Maar sekswerkers zelf zijn fel tegenstander van de maatregel: “Dit creëert juist een onveilige situatie die iedere betrokken partij wil voorkomen.”
Dat schrijft het Prostitutie Informatie Centrum (PIC) aan AT5 naar aanleiding van een artikel van Het Parool over het voorstel. “We pleiten ervoor om de gordijnen van de ramen te sluiten”, zei Rooderkerk donderdag in de raadscommissie waar het voorstel werd besproken. “Daarmee gaan we de uitwassen van aapjes kijkende toeristen die vrouwen bejegenen tegen en kunnen we de sekswerkers hun beroep laten uitoefenen met waardigheid, in vrijheid en in veiligheid.”
Maar volgens het PIC zou het sluiten van de gordijnen juist een heel ander effect hebben. “Wij leggen graag uit dat, nog meer dan dat sekswerkers bekeken worden achter de ramen, de bezoekers van het gebied bekeken worden door de sekswerkers”, aldus het PIC. “Een essentieel deel van het werk is het screenen van potentiële klanten waar veel sekswerkers in het wallengebied een grote rijkdom aan mensenkennis in hebben opgebouwd.” En dat screenen kan niet meer op het moment dat de gordijnen dicht zijn.
Bij dichte gordijnen weten potentiële klanten bovendien niet of een sekswerker aan het werk is of niet. Een qr-code bij het raam of een reserveringssysteem zou uitkomst moeten bieden. Volgens het PIC kan dit bij de klant de verwachting scheppen dat reservering gelijk staat aan het recht om naar binnen te mogen.
“Deze onrechtmatige verwachtingen, in combinatie met het afnemen van de grootste veiligheidsmethode van sekswerkers: het raam, creëert juist de ‘wetteloze vrijplaats’ die mevrouw Rooderkerk, de burgemeester én sekswerkers allemaal niet wensen”, aldus het PIC.
Rooderkerk zal vermoedelijk volgende week een motie indienen over het voorstel. De PvdA, VVD, JA21, Denk, Partij voor de Dieren, Volt en BIJ1 lijken het plan te steunen. “Al jaren worden de sekswerkers in Nederland en dus ook in Amsterdam, achtergesteld en niet meegenomen in beleidsontwikkeling, terwijl de wil tot samenwerking met het college soms zelfs in coalitieakkoorden stond beschreven”, zei Dinah Bons (BIJ1) daarover. “Sekswerkers zijn de meest gestigmatiseerde en gemarginaliseerde populatie van deze stad, de overheid dient voor hen te zorgen.”
Maar volgens het PIC worden de sekswerkers op dit moment juist weer niet meegenomen in dat beleid. Volgens Celia Sluijter, stadsdeelcommissielid in Centrum namens de PvdA, is het advies vanuit de stadsdeelcommissie hierover niet meegenomen. Dat advies was juist om de gordijnen niet te sluiten. “PvdA stadsdeel Centrum is voor participatie en niet praten over, maar met”, aldus Sluijter.
Burgemeester Halsema voorspelde donderdag al dat het voorstel tot onvrede bij de sekswerkers zou leiden. Halsema gaf aan in een eerder stadium zelf ook voorstander te zijn geweest. “Maar mijn enthousiasme werd gedempt toen ik de bezwaren hoorde van de sekswerkers.” Halsema zei verder graag nogmaals te willen verkennen of de bereidheid voor sekswerkers hierin veranderd is. “Maar dan moet ik wel nieuwe aanwijzingen hebben.” En die aanwijzingen lijken er, afgaande op de reactie van het PIC, dus zeker niet te zijn.
Zaterdag zullen sekswerkers, zoals elk jaar, stilstaan bij geweld tegen sekswerkers. Dat start om 16.00 uur bij het PIC-kantoor in het centrum.
Bron: at5.nl
Het lijkt enigszins tegen het idee van raamprostitutie in te gaan, maar door het sluiten van de gordijnen denken verschillende partijen de drukte op de Wallen te kunnen aanpakken. Want als de sekswerkers niet te zien zijn, dan zullen ze ook geen attractie meer vormen voor hordes toeristen die vaak verre van respectvol zijn.
D66-fractievoorzitter Ilana Rooderkerk opperde het idee donderdag tijdens een debat over sluitingstijden van de horeca op de Wallen. Het is niet alleen een middel tegen de drukte, legt ze uit. „Het is ook met het oog op de veiligheid van sekswerkers en het tegengaan van intimidatie door Britse toeristen en mannen in piemelpakken.”
Burgemeester Femke Halsema ziet ook dat de ramen ’een toeristische attractie zijn geworden die gepaard gaat met vernedering van de sekswerkers’. „Er ontstaat een klimaat op de Wallen dat niet meer houdbaar is.” Ze wás voorstander van het idee, maar hoorde van sekswerkers en hun belangenorganisaties juist bezwaren tegen het idee. Dat dempte haar enthousiasme. „Hoor ik andere geluiden, dan wil ik dat graag verkennen. Maar dan moet ik wel aanwijzingen hebben.”
Rooderkerk ziet bijvoorbeeld een systeem voor zich waarbij sekswerkers online hun afspraken maken; ze denkt bijvoorbeeld aan een ’reserveringssysteem’ of qr-codes. Mogelijk alleen in de drukte uren, als klanten sowieso door alle pottenkijkers nauwelijks sekswerkers durven te bezoeken.
D66 wil daarom toch een motie indienen om het sluiten van de gordijnen te onderzoeken. Daarvoor is al opvallend veel enthousiasme, bij onder andere PvdA, Volt, Bij1 en CDA. Een meerderheid lijkt daarmee al in zicht.
„Ik denk dat het kan bijdragen aan het veranderen van het imago van het gebied en het gebrek aan respect voor de sekswerkers”, zegt PvdA-fractievoorzitter Lian Heinhuis. „Je ziet grote groepen jonge jongens die nu komen om te staren, grappen te maken of foto’s te nemen.”
Bij1-fractievoorzitter Dinah Bons was betrokken bij ’gemeentebordeel’ My Red Light, waar dit idee ook al bestond maar niet ingevoerd kon worden vanwege de apv. „Wij willen de optie gordijnen sluiten voor de uren twee tot zes zeker onderzoeken”, aldus Bons.
Bron: Telegraaf.nl
Overlastgevende jongeren, winkeldiefstal of huiselijk geweld; het werk van de wijkagent is elke dag anders. Hier een waargebeurd verhaal van een wijkagent uit het Groene Hart, opgetekend door Janet de Vos.
Samen met een jongen sta ik op een verlaten parkeerplaats bij een recreatieplas te wachten. De jongen is zenuwachtig. Een tijdje geleden heeft hij me via Facebook benaderd en om advies gevraagd. Op een erotische website had hij gechat met een vrouw. Die chat was steeds spannender geworden en hij had een paar erotische foto’s van zichzelf gestuurd. Maar toen nam het gesprek een andere wending.
De vrouw die in het echt een man bleek te zijn dreigde de foto’s en de chat naar de familie van de jongen sturen. Hij eiste een prostituee op kosten van het slachtoffer, alleen dan zou hij stoppen. Ik nodigde de jongen uit op het bureau. Daar nam ik zonder dat de oplichter het doorhad de chat over. Al chattend kwamen we tot een afspraak: op die verlaten parkeerplaats zou een prostituee bij hem in de auto stappen.
Nu staan we daar te wachten. Dan komt de auto van de oplichter eraan. De ‘prostituee’ is in werkelijkheid een collega die bij de afperser in de auto wil stappen. Als zij zich legitimeert, geeft de verdachte een dot gas met mijn collega nog aan de auto. Pas na een botsing kunnen we hem aanhouden. Opgelucht nemen we hem mee.
Even later gaan we naar zijn huis en nemen zijn computer in beslag. Op die computer treffen we honderden vergelijkbare afpersingszaken. Van slechts een handjevol is bij ons een aangifte bekend.
Dat er niet meer aangiftes zijn gedaan, komt vooral uit schaamte. Vaak kiezen slachtoffers ervoor ‘om maar te betalen’ in de hoop dat niemand erachter komt en het afpersen stopt. Maar als je betaalt, stopt het niet. Het stopt nooit. Een oplichter blijft je afpersen. Ons advies is daarom: ‘Betaal niet, maar doe aangifte, net als deze jongen’.
Daar is moed voor nodig, maar alleen dan kunnen we ingrijpen. Deze dader zit inmiddels vast en de afpersing is gestopt. Voor deze jongen, maar ook voor honderden anderen, is de angst voorbij. En de oplichter? Die heeft een forse gevangenisstraf gekregen.
Bron: ad.nl
Stichting Woonwaard Noord-Kennemerland mag een huurster op straat zetten, omdat zij vanuit de woning seksuele diensten aanbood. Dat heeft de kortgedingrechter in Alkmaar beslist.
De woningbouwvereniging was naar de rechter gestapt, nadat zij in september via handhavers van de gemeente Alkmaar signalen kreeg dat de vrouw de woning gebruikte voor prostitutiedoeleinden. Zij deed dit volgens de boa’s (buitengewoon opsporingsambtenaren) om met de verdiensten haar drugsverslaving te kunnen bekostigen.
Omdat deze activiteiten illegaal hebben plaatsgevonden en in strijd zijn met het huurcontract, heeft Woonwaard de vrouw de mogelijkheid geboden zelf het huis te verlaten en de overeenkomst op te zeggen. Daaraan is geen gehoor gegeven.
Via een spoedprocedure bij de rechter is vervolgens ontruiming van de huurwoning geëist. Elke dag dat dit niet is gebeurd en de sleutels niet zijn ingeleverd, krijgt de vrouw een dwangsom van 250 euro opgelegd, met een maximum van 5000 euro. Haar bewindvoerder is hiervan op de hoogte gesteld.
Bron: noordhollandsdagblad.nl
In drie massagesalons in Den Haag is mogelijk sprake van illegale prostitutie. Bij een onderzoek dinsdag werden spermaresten gevonden in de salons, meldt de gemeente Den Haag woensdag.
Het Haags Economisch Interventie Team (HEIT) ging bij vier bedrijven op zoek naar spermaresten, omdat er signalen waren dat in de salons sprake zou zijn van seksuele handelingen. Daarnaast voerde het team gesprekken met eigenaren en medewerkers van de salons.
Bij het onderzoek werd in drie van de vier zaken sperma gevonden. Het is nog onduidelijk of dat komt door seks tegen betaling, of dat het een andere oorzaak heeft. Uit onderzoek moet blijken of de sperma van verschillende mannen komt. Hierbij wordt niet gekeken wat de identiteit is van de bezoekers. Aan de hand van de uitkomsten beslist de gemeente of er gehandhaafd moet worden. Voor prostitutie moet je een vergunning hebben: alle vier de salons hebben die volgens de gemeente niet in handen.
Bron: Omroepwest.nl
Krijgen we opnieuw prostitutie in de Oostendse uitgaansbuurt? Als we sociale media mogen geloven wel. In de Langestraat en de Madridstraat werden immers verschillende ‘bordelen’ opgetrokken en daarop werd meteen verontwaardigd gereageerd.
In de Oostendse Langestraat en in de Madridstraat doken eerder deze week verschillende bordelen op. Je weet wel: daar waar meisjes van plezier hun diensten aanbieden. Op sociale media werd meteen verontwaardigd gereageerd. De prostitutie verdween immers eind jaren 90 uit de Oostendse uitgaansbuurt en situeert zich op vandaag in de wijk Hazegras. Binnenkort trekken de ‘meisjes van plezier’ naar een megabordeel dat iets verderop wordt opgetrokken.
Verschillende horecazaken werden omgebouwd tot echte bordelen met raamprostitutie. Dat de verontwaardiging groot was lijkt dan ook de logica zelve. Inwoners van de Stad die bezorgd zijn kunnen echter op hun twee oren slapen: er komt geen prostitutie in de Oostendse uitgaansbuurt.
“Het gaat om opnames voor de Vlaamse misdaadreeks Styx”, verklapt Niels D’Hoedt van Film Office Oostende. “Een van de scènes speelt zich af in de rosse buurt waarbij het hoofdpersonage een prostituee gaat opzoeken. De Madridstraat en de Langestraat lenen zich daar perfect toe. Daarvoor werden verschillende horecazaken omgebouwd.”
De hele week en dat tot vrijdag zijn er nog opnames in de uitgaansbuurt. Dat is echter niet het einde van de opnames in de badstad. In Styx speelt Oostendenaar Sebastien Dewaele de hoofdrol als corrupte politieman Raphaël Styx. Verder hebben ook Koen De Bouw, Werner Kolf, Loes Haverkort, Aimé Claeys en Dahlia Pessemiers-Benamar een rol in de serie. De opnames, hoofdzakelijk in en rond Oostende, duren nog tot en met 14 april. De serie zal vanaf 2024 te zien zijn op Streamz. (Lees verder onder de foto)
Het zijn al de zoveelste opnames in Oostende. Met Styx blijft het rijtje van series en films die in de badstad worden opgenomen, groeien, en daar heeft Film Office Oostende een groot aandeel in. Het bedrijf zorgt ervoor dat producties aangetrokken worden tot de badstad. Dat doen ze door logistieke ondersteuning te bieden, in combinatie met bedrijven die investeren in de producties. En dan is er uiteraard ook Filmfestival Oostende. Samen maken ze van Oostende het Hollywood van België.
Bron: Nieuwsblad.be
Een stripclub, een sekstheater, cafés en ruim honderd werkplekken voor sekswerkers. Het nieuwe erotisch centrum dat buiten het stadshart moet komen zal, zo hoopt burgemeester Halsema, een belangrijke bijdrage leveren om de overlast op de Wallen tegen te gaan. Met Project 1012 en het ‘gemeentebordeel’ My Red Light probeerde het stadsbestuur al eerder het wallengebied op te schonen. Maar wordt er wel genoeg gedaan met de lessen die zijn getrokken uit die eerdere pogingen?
“We gaan het stadshart terug veroveren en teruggeven aan de Amsterdammers.” Het is de winter van 2007 als wethouder Lodewijk Asscher vol trots zijn nieuwe plannen voor de binnenstad presenteert. De Wallen moeten veiliger en leefbaarder worden, zonder crimineel geld en louche coffeeshops. De toeristenwinkels en massagesalons moeten zoveel mogelijk weg uit het straatbeeld. Hij noemt het Project 1012, naar de postcode van het gebied.
Met behulp van woningbouwcorporaties koopt de gemeente voor miljoenen de panden in de rosse buurt op. Seksbaas Charles Geerts wordt onttroond als Wallenkoning en de peeskamers worden naaiateliers. Het project kost de gemeente tientallen miljoenen euro’s. Het resultaat? Het sluiten van 112 ramen en 48 coffeeshops.
Een succes zou je zeggen, ware het niet dat de ondernemingen die er voor terug zijn gekomen veelal op toeristen zijn gericht. Daarnaast heeft het sluiten van de ramen een negatief effect op de positie van sekswerkers en zijn de criminele activiteiten steeds onzichtbaarder geworden, zo concludeert de Rekenkamer na bijna 10 jaar in een zeer kritisch rapport.
Orgiekamer en pijpbankjes
In mei 2017 probeert de gemeente opnieuw in te grijpen op de Wallen. Ditmaal door het initiëren van bordeel ‘My Red Light’. Zonder pooiers, zonder mensenhandel en gerund door de sekswerkers zelf. Aan de Oudezijds Achterburgwal en de Boomsteeg gaan de sekswerkers aan de slag en architect Janpaul Scholtmeijer ontwerpt de peeskamers met pijpbankjes en een orgiekamer. Het is een wereldwijde primeur en zelfs de New York Times schrijft er een artikel over.
Onder bezielend leiderschap van burgemeester Eberhard van der Laan wordt het plan uit de grond gestampt. Het wordt al snel het ‘gemeentebordeel’ genoemd, al hamert Van der Laan er keer op keer op dat de gemeente geen eigenaar zal worden maar slechts de initiator. ‘My Red Light’ staat op zichzelf als een zelfstandige stichting met een raad van toezicht met verschillende (ervarings)deskundigen. De gemeente treedt alleen op vergunningverlener, controleur en handhaver.
Na nog geen vier jaar na de opening sluit ‘My Red Light’ de deuren met een ton schuld en meerdere meldingen van mensenhandel. Voor de buitenwereld lijken schulden en de leegstand door de coronapandemie de oorzaak zijn, maar het is al veel langer onrustig bij het ‘gemeentebordeel’.
De inrichting van ‘het gemeentebordeel’ My Red Light
“Valse start”
Nog voor de opening is er frictie tussen het bestuur en de gemeente, als duidelijk wordt dat er niet verhuurd mag worden aan sekswerkers die hun klanten via internet werven. “In eerste instantie dachten we ook nog dat de ramen per uur zouden worden kunnen verhuurd aan sekswerkers die online wierven. Snel na de opening bleek dat dit niet het geval was”, vertelt Lyle Muns, destijds lid van de raad van toezicht, aan AT5.
Het resulteert in leegstand van de net gerenoveerde kamers en daarmee een disbalans in de financiën. “De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente. Het was een valse start”, zegt Muns.
“De financiële krapte hebben we meteen aan het begin al aangegeven bij de gemeente”
Lyle Muns, toenmalig Raad van toezicht My Red Light
Wie A zegt moet ook B zeggen
In 2018 vraagt burgemeester Halsema voormalig nationaal rapporteur mensenhandel en seksueel geweld Corinne Dettmeijer om onderzoek te doen. De conclusies van het rapport van Dettmeijer liegen er niet om. De gemeente had nooit aan het bordeel moeten beginnen. ‘My Red Light’ heeft een zwakke financiële positie en de vooraf gestelde doelen zijn niet haalbaar.
Ondanks de felle kritiek ziet Dettmeijer ook een aantal positieve punten, zoals sekswerkers die vol lof zijn over de voorzieningen, en er is een sekswerker opgeleid tot beheerder. Al met al concludeert Dettmeijer dat de gemeente nu ook commitment moet tonen. Het rapport krijgt dan ook de toepasselijke naam: ‘Wie A zegt moet ook B zeggen’.
Halsema besluit na de aanbevelingen van Dettmeijer om door te gaan met ‘My Red Light’, maar begin 2021 valt toch het doek voor het bordeel.
Zo ongeveer moet het nieuwe erotisch centrum eruit komen te zien – Thijs Wolzak / Moke Architecte
Voldoende draagvlak?
Wat gebeurt er nu precies met de lessen van deze twee eerdere projecten als we kijken naar de nieuwe plannen van het erotisch centrum? De Rekenkamer concludeerde dat een transformatie van het wallengebied een lange adem nodig heeft van zo’n 30 jaar, en dat er een stevig politiek draagvlak moet zijn om koersvast te werk te gaan
Voor de komst van het erotisch centrum lijkt dat politieke draagvlak er wel te zijn. Maar wat dat dan betekent voor de toekomst van de Wallen, daarover blijken binnen de coalitie flinke politieke meningsverschillen te bestaan. Met de komst van zo’n centrum wil burgemeester Halsema namelijk ook het aantal ramen op de Wallen verminderen. Coalitiepartijen PvdA en D66 laten aan AT5 weten nadrukkelijk voor het sluiten van ramen te zijn om zo de drukte op de Wallen tegen te gaan. Ook de grootste oppositiepartij VVD vindt dat.
Maar coalitiepartner GroenLinks laat weten juist tégen gedwongen sluiting te zijn. “Vanuit GroenLinks zetten wij de positie van de sekswerkers voorop. We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”, aldus raadslid Imane Nadif. De vraag is dus of er nu wél voldoende politiek draagvlak is voor de nieuwe richting die de Wallen op zou moeten gaan met deze eis van de tweede partij van de stad en coalitiepartner GroenLinks.
“We gaan sekswerkers niet dwingen om ergens anders te gaan werken”
Imane Nadif, raadslid GroenLInks
Dettmeijer concludeert in het rapport over ‘My Red Light’ dat de gemeente bij een dergelijke inzet een grotere rol moet krijgen binnen de organisatie, ook als dat er in resulteert dat de gemeente wordt gezien als bordeelhouder.
Bij het nieuwe erotisch centrum gaat de gemeente alleen optreden als initiator en het proces faciliteren. Ze verlenen de vergunning en treden daarna op als toezichthouder Daarmee vervullen ze eenzelfde soort rol als bij ‘My Red Light’, dat na schulden en meldingen van mensenhandel ten onder ging.
“Illegaal werken”
Conclusies uit de uitgebreide rapportages over eerdere pogingen om de Wallen op te schonen, lijken dus nauwelijks te worden meegenomen bij de start van het erotisch centrum. Wel zet de gemeente uitgebreid in op het betrekken van sekswerkers, exploitanten, pandeigenaren en belanghebbende bij de ontwikkelingen van de plannen.
Maar ondanks het uitgebreide marktonderzoek dat de gemeente doet, kunnen veel betrokkenen zich niet vinden in de nieuwe plannen. Zo hebben bewoners en ondernemers van de Wallen hun vraagtekens bij de plannen en doen zo’n 130 sekswerkers doen begin dit jaar een oproep aan architecten en bouwbedrijven om niet mee te werken de bouw van het erotisch centrum. “Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken. Ze willen niet op een plek werken waar ze zich niet comfortabel voelen”, zegt oud-sekswerker Felicia Anna in een interview met AT5.
Volgens Iris de Munnik van het Prostitutie Informatie Centrum (PIC) zou het verplaatsen van de raamwerkers ook zorgen voor minder klanten. “Het publiek op de Wallen bestaat voor de helft uit toeristen en voor de helft uit lokale mensen. Die Amsterdammers gaan juist in de menigte en anonimiteit op. Wanneer er een erotisch centrum komt, vraag ik me af of je die klanten behoud.”
Dan is er ook nog de vrees dat sekswerkers onvergund thuis gaan werken. “Je krijgt verplichte verplaatsing, waar de meeste het niet mee eens zijn”, aldus De Munnik.
“Als er meer ramen gesloten gaan worden, gaan sekswerkers illegaal werken”
Felicia Anna, Oud-sekswerker
Naast de bezwaren van de sekswerkers en het PIC, zijn ook veel buurtbewoners niet gecharmeerd van de nieuwe plannen. In Zuidoost en het Eenhoorngebied in Oost gaan buurtbewoners in protest tegen de mogelijke komst van het erotisch centrum.
Over het erotisch centrum en de toekomst van de Wallen is dus het laatste woord nog niet gesproken. Naar verwachting zal de gemeenteraad begin 2023 een beslissing nemen over de locatie van het erotisch centrum.
Nog een week of twee, dan sluit Club Diana, de roemruchte seksclub in het Brabantse Zundert, de deuren. Niet door te weinig klandizie. Maar bij gebrek aan vrouwen. ‘Illegaal werken is lucratiever.’ Daar heeft de hele sector last van.
De vrouwen schrokken wel toen hij ze vrijdag bijeen riep met een treurige mededeling. ‘Je zag de koppies wit worden’, zegt eigenaar Jan Siemons (58) zondagochtend. ‘Er was ongeloof. Sommigen lieten een traantje.’ Want na 44 jaar zal Club Diana de deuren sluiten.
De roemruchte seksclub in het Noord-Brabantse Zundert, bekend van de dubbeldekker langs de A16 richting Antwerpen, is niet meer levensvatbaar. ‘Mijn broer en ik stoppen ermee voordat we diep in de schulden zitten’, zegt Siemons tijdens een rondleiding langs de bank waarop de sekswerkers ‘s avonds naast elkaar zitten, het zwembad waar mannen met een vrouw kunnen vertoeven en de kamers met namen als Cleopatra, Minerva en Poseidon, waar de diensten geleverd worden.
Aan de klandizie ligt het niet, zegt hij. Mannen op zoek naar een verzetje – van bouwvakker tot directeur – zijn er namelijk nog genoeg. Het grootste probleem is dat Club Diana nog maar moeilijk vrouwen kan vinden die hun diensten willen aanbieden. En dat heeft niets met de aard van het werk te maken. ‘Illegaal werken is lucratiever.’
Andere seksclubs hebben daar ook last van, zegt André van Dorst van de Vereniging Exploitanten Relaxbedrijven (VER). ‘De hele sector staat er slecht voor. En dat is deels door de overheid in de hand gewerkt.’
Sauna Diana was jarenlang sponsor van een wielerploeg
Met de sluiting van Club Diana komt een einde aan een opmerkelijk avontuur, dat begon bij Jans ouders. In 1978 richtten Frans en Corry Siemons een seksclub op die ze ‘Sauna Diana’ noemden. ‘Sauna’ vanwege de stoute associaties die dat woord aan de Belgische zijde van de grens opriep, ‘Diana’ omdat ze toevallig vijf neonletters op de kop wisten te tikken die ze mooi vonden. Later bleek dat overigens een prima vondst. In de Griekse mythologie is Diana de godin van de jacht.
Naamsbekendheid kreeg Sauna Diana vooral via de wielrennerij. De drie zonen van Frans en Corry fietsten aanvankelijk bij de plaatselijke wielervereniging. Om de jongens meer comfort te bieden bij wedstrijden, schafte Frans op een dag een Engelse dubbeldekkerbus aan, waarin hij een bad en een keuken bouwde. Het was een ongekende luxe die destijds zelfs voor renners in de Tour de France niet was weggelegd.
Daar bleef het niet bij. In 1986 begon Sauna Diana met de sponsoring van een wielerploeg voor topamateurs. De ploeg reed niet alleen wedstrijden in Nederland en België, maar ook onder meer een ronde in de voormalige DDR en de Trump Tour in de Verenigde Staten – inderdaad, een project van de latere president.
Op de flanken van de wielerbus prijkte een halfnaakte vrouw
Toen de wielerploeg ter ziele ging, verhuurden Frans en Corry hun volgende dubbeldekker aan profploegen die meereden in de Tour de France. Op de flanken van de bus prijkte een afbeelding van een halfnaakte vrouw en de naam van de sauna. Soms bakte Corry aan boord pannenkoeken voor de renners.
Ondertussen bouwden Frans en Corry verder aan het bedrijf. Begin jaren negentig begonnen ze achter het pand met de aanleg van Parc Diana, een weelderige tuin met een vijver, een hagelwit strandje en een Afrikaanse hut. Ook daar konden de klanten zich met de vrouwen terugtrekken.
Na verloop van tijd kwamen ook hun drie zonen in het bedrijf. Eerst Jan, die als profwielrenner vijf keer de Tour de France reed, later ook Marc. Na Marcs overlijden raakte Ruud betrokken. In die tijd was de club zes dagen per week open. Er liepen tien tot vijftien sekswerkers rond.
‘De problemen met de dames’, zoals Jan Siemons het noemt, begonnen bijna vijftien jaar geleden. Tot die tijd kon de seksclub loonbelasting afdragen over het sekswerk zonder daarbij de namen van de vrouwen aan de Belastingdienst door te geven. Dat veranderde in 2008, tot afgrijzen van veel sekswerkers. ‘Als bekend is dat je sekswerker bent’, zegt Siemons, ‘gaan er nog altijd meer deuren dicht dan open.’ Het animo om in een seksclub te werken nam daardoor af.
Mede dankzij corona ging prostitutie ondergronds
Corona was een nieuwe dreun. Niet alleen moesten de clubs dicht, ook bleek dat de vrouwen ondanks hun braaf betaalde belastingen niet in aanmerking kwamen voor inkomensondersteuning. ‘Ze zaten zonder geld’, zegt André van Dorst van de VER, ‘maar ze hadden nog wel het nummer van Piet en Klaas in hun telefoon. Ze zijn ondergronds gaan werken.’
De vrouwen ontdekten zo dat illegaal werken ook voordelen heeft, zegt Siemons. ‘Ze vragen een uitkering aan en bieden zich via internet aan. Dan rekenen ze de helft van wat wij rekenen en houden ze meer over. En de overheid laat het gebeuren. Er wordt nauwelijks gehandhaafd.’
‘Zelfs de mooiste bedrijven van Nederland kunnen het daardoor niet meer rooien’, zegt Van Dorst. ‘Bedrijven zoals Club Diana, die hun mensen goed behandelen en alles volgens de regels doen. Dat vind ik treurig. We zijn weer terug bij af. De prostitutie gaat weer de illegaliteit in.’
Rest nog de vraag wat er met het pand en het park gaat gebeuren, nu Club Diana gaat sluiten. Maar dat weten Jan Siemons en zijn broer nog niet. ‘Mijn moeder fantaseerde ooit dat hier ouderen zouden kunnen wonen’, zegt hij. ‘Misschien is dat wat.’