Prostitutie

Haagse politici zullen Ruud en Jan Siemons dinsdag niet zien op het Binnenhof. Daar protesteren sekswerkers omdat ze hun beroep nog steeds niet mogen uitoefenen. Kappers, masseurs en anderen met een contactberoep mogen vanaf woensdag weer aan de slag in het coronatijdperk. Maar hét contactberoep bij uitstek vindt geen genade.

Niet sexy

,,Protestacties gaan ons niks brengen. De politiek is niet in ons geïnteresseerd, durft zich niet met ons te associëren. Niet sexy genoeg voor een breed publiek, wij hebben geen publiek terras”, glimlacht Ruud (54), samen met zijn broer Jan (56) eigenaar van Club Diana. Sinds 1978, toen onder leiding van hun ouders Frans en Corrie, een florerend familiebedrijf. Maar nu even niet.

,,Op een jaar tijd zijn we in totaal zeven maanden verplicht op slot geweest. Soms wisten we niet eens of het nou wel of niet moest of toch mocht. Over warrig beleid gesproken. Mocht er plots wél seks geboden worden, maar geen horeca.”

,,Geen peil op te trekken. Hoorde je premier Rutte op dinsdagavond onze branche niet noemen voor een nieuwe lockdown,maar zag je een paar uur later op de website van de Rijksoverheid dat we onze dames tóch weer naar huis moesten sturen.”

Schoffelen

De gebroeders, toch al geen branieschoppers, hebben zich al die tijd gedeisd gehouden. Hielden publiciteit af, klaagden niet tegenover de buitenwereld. Gingen klussen in het luxueuze Diana-zwembad of schoffelen in het immense vijverpark met erotische verblijfplaatsen achter de club aan het Frans Baantje.

,,Maar je kunt geen plafonds blijven schilderen. We hebben mensen in vaste dienst: voor de bar, de schoonmaak, het onderhoud. Daarvoor compenseert de overheid, gedeeltelijk. Maar er lopen zoveel kosten door en er komt gewoon niks binnen, voor ons is geen regeling.”

,,Anderen hebben het slechter getroffen, hebben mensen verloren. Wij overleven, hadden een buffer. Maar emotioneel is het verschrikkelijk, frustreert het enorm. En wat dacht je van onze dames? Die willen aan de slag, werken hier als kleine zelfstandigen. Doen dat graag, maar hebben ook gewoon geld nodig.”

Ander werk

Normaal gesproken bieden vijftien tot twintig dames hun diensten aan in de luxueuze seksclub. Het bestand wisselt, ze komen overal vandaan. Legaal, met de benodigde papieren en gezondheidsattesten en met medeweten van de Belastingdienst, verzekert Ruud. Maar hij heeft ze nu al maanden niet gezien. Af en toe een berichtje, dat wel.

,,Sommigen zitten thuis, sommigen hebben tijdelijk een andere job. Een paar van onze dames werken nu in de zorg, weet ik. Deden dat vroeger ook. Dat verzorgende, dat pleasende aspect zit er bij hen toch in, zie je wel. Ik spreek ze niet allemaal. Maar ik sluit niet uit dat er ook vrouwen zijn die nu in de illegaliteit werken. Illegaal, ja, want het mag nu eenmaal niet. Uitzonderlijk contactberoep, hè.”

Ultiem contact

De Zundertse uitbaters begrijpen best dat je sekswerkers niet een-op-een kunt vergelijken met kappers, masseurs en rij-instructeurs; contactberoepen die vanaf 3 maart weer aan de slag kunnen met de nodige voorzorgsmaatregelen om het coronaproof te doen.

,,Wij zijn het ultieme contactberoep, natuurlijk. Seks ís contact. Maar het kan veilig, het kan schoon en safe. Dat hebben we bewezen, want er waren periodes dat we open mochten zijn. Waarom nu niet? Als enige sector. Maar we krijgen de argumenten niet te horen. En dus ook niet wanneer we weer wel gasten mogen ontvangen.”

Half maart, begin april, daar hopen de gebroeders Siemons nu dan maar op. ,,Want hier word je niet vrolijk van. Je mist het werk, de klanten. Een deel komt hier al jaren, sommigen wekelijks. Die missen dit ook. Eerste zorg voor ons is dat wij eindelijk te horen krijgen wanneer de tent weer open kan. Dat je iets in het vooruitzicht hebt en de dames weer bij elkaar kunt bellen.”

Bron: Privehuizenblog.nl

VLISSINGEN – Zeeuwse sekswerkers balen dat ze op 3 maart niet terug aan de slag mogen. Het kabinet besloot dinsdag dat alle contactberoepen weer uitgeoefend mogen worden, behalve die van prostituees. ,,Je mag dus wel een gewone masssage krijgen, maar geen erotische massage? Dat gaat er bij klanten gewoon niet in.” Veel sekswerkers werken tijdens de lockdown dan ook gewoon door.

Anna werkt nu zo’n 1,5 jaar als prostituee in een middelgrote Zeeuwse stad*. Lockdown of niet, ze blijft gewoon klanten ontvangen in haar huis. Met een starttarief van 150 euro is ze niet de goedkoopste. Toch doet ze het niet voor het geld, zegt ze. ,,Ik voel me er gewoon happy bij. De seks houdt me gezond en mentaal stabiel. Hoewel ik alle orgasmes fake, geniet ik toch enorm van het contact met mannen.”

Ze ontvangt zo’n zes mannen per maand. De helft van al haar klanten komt uit Zeeland. De andere helft uit alle delen van Nederland. Ze is weleens bang dat ze met al die contacten een ‘superverspreider’ is. Aan mondkapjes tijdens de seks doet ze niet. ,,Dan zouden de mannen zeker wegblijven”, zegt ze. ,,Ze willen mijn gezicht kunnen aanraken, de intimiteit vinden ze erg belangrijk.”

‘Jonge mannen zijn eenzaam en boeken me langer’

Toch neemt ze wel voorzorgsmaatregelen. Als ze klachten heeft, belt ze al haar klanten af. En dat verwacht ze ook van hen. Verder is ze erg hygiënisch. Voor de zekerheid heeft ze een thermometer bij de hand waarmee ze haar klanten controleert op verhoging. ,,En als ik seksueel contact heb gehad, ga ik een periode niet op bezoek bij mijn 86-jarige moeder. Of ik laat me eerst testen in een teststraat.”

De vraag naar betaalde seks is enorm toegenomen, zegt ze. ,,Mijn klanten zijn vooral jonge mannen, tussen de 20 en 35 jaar. Ze hebben echt behoefte aan seks en intimiteit. Ze missen nu een hoop: niet sporten, niet stappen. Velen zijn eenzaam. Ze missen contact. Ik merk ook dat ze me langer boeken dan eerst. Ze willen eerst wat drinken, wat ontspannen, ze nemen de tijd,”

Speciaal avondkloktarief van 500 euro

Vanwege de avondklok heeft ze een speciaal ‘pakket’ opgesteld. Klanten kunnen voor 500 euro van 21.00 uur tot 04.30 uur bij haar blijven. ,,Daar wordt best veel gebruik van gemaakt. Een muziekje, wat drinken en ze hoeven niet te rijden.” En worden ze ’s ochtends om half vijf dan weer buitengegooid? ,,Nee hoor”, zegt ze lachend. ,,Dan krijgen ze koffie, een gebakken eitje, maar geen seks meer. Ik doe gewoon mijn huishouden en we babbelen nog wat. Daarna gaan ze naar werk of huis.”

Ze kent veel prostituees in Zeeland die ook gewoon doorwerken. ,,Het is ons werk. Als iemand tegen je zegt dat je je werk niet meer mag doen, dan is dat vreemd hoor. Je verliest je ritme, je wilt gewoon door. En veel sekswerkers verdienen enorm veel geld. Als dat ineens wegvalt, is dat gewoon raar. Ik hou me voor de rest aan alle regels. Ik zal er wel voor opgeknoopt worden, maar voor mijn werk neem ik gewoon een gecalculeerd risico.”

‘Maatregelen zijn discriminatie’

Roos Schippers uit Goes snapt dat Anna doorwerkt. Ze is al jaren actief als escort en runt een eigen bureau in Den Haag. ,,Waarom zou je wel een gewone massage mogen krijgen, maar geen erotische massage? Veel klanten snappen dat gewoon niet meer. De logica is weg.” Haar escortbureau ligt nu wel volledig stil. ,,Ik wil geen boete krijgen en mijn vergunning kwijtraken.”

Ze kent schrijnende gevallen van prostituees die buiten alle noodsteunregelingen vallen. Privéhuizen en escortbureaus werken vaak met een ‘opting-in’ regeling. Een sekswerker heeft dan geen arbeidscontract en is ook geen ZZP’er. Die tussenvorm valt buiten alle compensatieregelingen. Ze kunnen alleen nog de bijstand in, maar daar worden ook zware eisen gesteld aan de verblijfsduur in Nederland en kans op werk.

,,Het is een vreemd soort wantrouwen van de overheid. Alsof sekswerkers niet professioneel met hygiëne kunnen omgaan en een fysiotherapeut wel”, zegt ze. ,,Sekswerkers hebben al jaren strakke hygiënemaatregelen, vanwege de kans op soa’s. Als escortbureau screenen wij alle klanten sowieso al. En sekswerkers zijn gewend om goed handen te wassen en dingen te ontsmetten. Dat doen we al jaren, lang voor iedereen van Covid-19 hoorde.”

Smeekbedes van invalide mensen

Daar is Peter de Jong, van Erotheek L’Amour in Hulst, het roerend mee eens. Normaal lopen er in zijn seksshop zo’n acht prostituees rond. Nu zitten ze allemaal thuis, werkloos. ,,Terwijl de telefoon roodgloeiend staat. Het zijn allemaal mensen die omhoog zitten. Veel oudere klanten en weduwnaars. Maar we krijgen ook smeekbedes van mensen met een beperking of ze toch mogen langskomen.”

Die laatste groep bestaat uit mensen van bijvoorbeeld Zeeuwse zorginstellingen, die één keer in de maand langskomen. Met begeleiding. Ze hebben volgens De Jong behoefte aan intimiteit, maar soms ook gewoon aan een knuffel of een praatje. ,,Dat is een serieus probleem. Er zijn echt mensen die behoefte hebben aan een maatje. Ze vormen de grootste groep van onze klanten. Dat doet pijn.”

Virtuele seks

Terwijl zijn zaak geen cent omzet draait en steunmaatregelen niet voldoende zijn, ziet hij op sekssites als Kinky en Sexjobs volop advertenties van prostituees die wél klanten ontvangen. Vaak illegaal. ,,Er is helemaal geen goede controle daarop.” Zo adverteren veel sekswerkers nu met virtuele seks, ofwel: webcamseks. Die advertenties verschijnen als eerste op de sites, dat is volgens hun coronabeleid. Maar sommige vrouwen bieden in werkelijkheid helemaal geen webcamseks aan. Ze misbruiken de optie zodat ze bovenaan de site komen en de meeste views krijgen.

Virtuele seks is voor de vrouwen van l’Amour geen optie. De Jong: ,,Ze zijn bang dat de video’s worden opgenomen en online verschijnen. Ze hechten aan hun privacy en willen in de anonimiteit werken.” Hij hoopt dan ook dat het kabinet snel met een versoepeling komt voor sekswerkers. ,,Niet alleen ons bedrijf, maar ook de sekswerkers worden zwaar getroffen. Er is nu geen enkel perspectief.”

NIJMEGEN – De tippelzone in Nijmegen blijft voorlopig open. Dat hebben burgemeester en wethouders deze week besloten, onder grote en aanhoudende druk van een meerderheid in de gemeenteraad.

Het college van B en W, met burgemeester Hubert Bruls en D66-wethouder Grete Visser voorop, zette de afgelopen maanden stevig in op sluiting. De Nijmeegse tippelzone aan de Nieuwe Marktstraat is een van de laatste van het land. Bruls en Visser stelden voor om de huidige tippelprostituees gedurende anderhalf jaar intensief te gaan begeleiden naar een ander leven.

Maar: een meerderheid van de gemeenteraad wil vasthouden aan de officiële tippelzone, zo werd de afgelopen weken duidelijk. Vooral omdat die veiligheid biedt voor de vrouwen. Zonder tippelzone – waar toezicht en hulpverlening aanwezig is – zouden ze veel meer gevaar lopen, is de overtuiging van onder meer GroenLinks, PvdA en SP. Burgemeester en wethouders trekken hun sluitingsplan nu dus in, in zekere zin een opvallende politieke nederlaag. Niet voor het eerst trouwens: de afgelopen jaren deed het stadsbestuur vaker een poging om van de tippelzone af te komen, telkens trapte een raadsmeerderheid op de rem.

Blijft ‘huiskamer’ open?

Tot de zomer blijft het onduidelijk hoe de nieuwe zorg en opvang van straatsekswerkers eruit gaat zien. De gemeente wil dat nu eerst zorgvuldig onderzoeken. Grote vraag: blijft de ‘huiskamer’, een soort ontmoetingsplek bij de tippelzone waar de vaak verslaafde prostituees hulp en begeleiding krijgen, bestaan? Blijft de gemeente daar de portemonnee voor trekken? ,,Het in stand houden van de tippelzone kost minimaal 400.000 euro per jaar’’, zei Bruls eerder.

De Nijmeegse prostituee Sandra (niet haar echte naam) is blij met het besluit. ,,Geweldig nieuws’’, zegt ze. ,,Je kunt de tippelzone wel sluiten, maar sekswerkers stoppen niet; anders hadden ze dat al lang gedaan. Het werk is een stuk veiliger als de zone open blijft. We hoeven ons nu niet in bochten te gaan wringen, door bij iemand thuis of in de auto af te spreken.’’

Nieuwe pasjes?

Behalve de vraag of de ‘huiskamer’ met zorg en begeleiding blijft bestaan op de tippelzone, speelt er nóg een vraagstuk: worden er straks nieuwe prostituees toegelaten? Sinds 2011 zijn alleen tippelaarsters met een speciaal pasje welkom. Nieuwe pasjes worden al jaren niet meer verstrekt, sindsdien zijn veel vrouwen vertrokken of overleden. Feitelijk gold er dus een uitsterfbeleid, bedoeld om uiteindelijk de stekker eruit te kunnen trekken.

Een raadsmeerderheid wil weer nieuwe dames toelaten, zodat ook zij veiliger kunnen werken. Burgemeester Bruls wil dat nog niet toezeggen. Eerder waarschuwde hij al voor de risico’s. ,,Het gevaar van die aanzuigende werking is er nu weer, als alleen Nijmegen en Arnhem nog een tippelzone hebben.’’ Beide Gelderse steden zijn na 1 juli inderdaad de laatste twee overgebleven gemeenten met een tippelzone. Vorig jaar sloot Groningen, in de zomer ook Utrecht.

Moreel dilemma

Bruls wilde deze week niet verder ingaan op het B en W-besluit om de tippelzone toch open te houden. Eerder sprak hij van een moreel dilemma: is de tippelzonde nog wel te verantwoorden naar de tippelprostituees én naar de belastingbetaler? ,,Prostitutie is geen normale branche, sekswerker is geen normaal beroep. Er is wel het een en ander aan de hand in die branche. Het is de vraag of je als overheid aan die praktijken wil meewerken.’’

Masseurs en tatoeëerders mogen vanaf 3 maart weer aan de slag, maar bij de luxe seksclub Villa Weizigt in Dordrecht moet de deur dichtblijven. De eigenaresse hoopt snel op beter nieuws. ,,Sommige meisjes krijgen niet eens een uitkering.’’

Tijdens de persconferentie dinsdagavond kwam er goed nieuws voor mensen die een contactberoep beoefenen, behalve sekswerkers. De eigenaresse van de Dordtse club kan de situatie niet anders omschrijven dan ‘lullig’. ,,Hoe anders is sekswerk dan een massage of tatoeëren, waarbij er ook lichamelijk contact is? Corona is toch geen seksgerelateerde ziekte?’’ In haar ogen is er geen duidelijke reden voor deze uitzonderingspositie voor sekswerk.

De eigenaresse hoopt dat er snel licht aan het einde van de tunnel komt voor haar zaak. ,,Gelukkig krijgen we wat overheidssteun, al is dat maar een druppel op een gloeiende plaat. Met spaargeld kun je zoveel maanden sluiting niet redden.’’ Toch maakt ze zich vooral zorgen om de meisjes. ,,Voor hen vind ik het het ergst. Op een gemiddelde avond werken er 25 tot 30 dames. Sommigen ontvangen niet eens een uitkering en hebben een gezin te onderhouden. Ik hoop voor hen dat er snel goed nieuws komt.’’

Eén van de laatste branches

Net als de sportscholen waren seksclubs één van de laatste branches die na de eerste coronagolf de deuren weer mochten openen. Met extra hygiëneregels, verplicht reserveren en temperatuur meten voor ieder bezoek – zowel bezoeker als sekswerker – was vanaf juli ieder standje weer toegestaan. Sinds november zijn de deuren van Villa Weizigt als gevolg van de lockdown weer op slot.

De eigenaresse zit ondertussen niet stil. ,,Nu er binnen niets gebeurt, hebben we de tijd genomen de boel te verbouwen. De club is van binnen flink opgeknapt.’’ De seksclub, voorzien van onder andere een zwembad en gezellige bar, is helemaal klaar om weer open te gaan. ,,Hopelijk kan het als een groot deel, zeg vijftig procent, van de Nederlanders gevaccineerd is. Dan is de avondklok er waarschijnlijk ook wel af, want de avonduren zijn bij ons natuurlijk wel het drukst.’’

Bron: ad.nl

De directie van privehuis House of Dreams (Amersfoort), privehuis La Cloche (Utrecht) en SM Studio Almere heeft een brandbrief gestuurd aan het kabinet zo is te lezen op hun website. Hieronder is de hele brief te lezen.

Brandbrief namens de sekswerkers & seksexploitanten aan het kabinet

Met verbazing hebben wij kennis genomen van de nieuwe aangekondigde versoepelingen van u als regering in het zwalkende Coronabeleid. Alle contactberoepen mogen weer open per 2 maart BEHALVE sekswerkers.

Argument van Rutte om contactberoepen te openen is dat het 1-op-1 contacten zijn en daarom bijvoorbeeld minder risico geeft dan in de horeca of op de terrassen. Maar sekswerk is een 1-op-1 contact ook in 1 ruimte. Bij een kapsalon is het 1-op-1 contact met meerdere mensen in 1 ruimte. Sekswerkers zorgen altijd al voor goede hygiëne, immers zij moeten zichzelf én de klant beschermen voor andere virussen, soa’s etc.. Corona regels en maatregelen zijn in sekswerk net zo goed of beter te regelen.

Sekswerk vindt nu door de lange lockdown en het niet geven van financiële steun aan sekswerkers en ook vele seks-exploitanten, steeds massaler plaats in de al bestaande en grote illegale sector. De advertenties op vele prostitutiewebsites breiden zich de laatste weken snel uit. Sekswerkers die geen inkomen hebben moeten uit nood wel het illegale circuit in, waardoor er ook geen zicht is op hun veiligheid, mistoestanden etc.

Anno 2021 waarin men de mond vol heeft van mensen gelijk behandelen, samen het probleem oplossen, in het reine komen met het slavenverleden en of daarvoor excuses aan te bieden, is de Nederlandse overheid niet eens in staat een nieuwe vorm van slavernij te bestrijden, neen – ze veroorzaken deze juist zelf met slappe wetgeving, zeker met betrekking tot sekswerkers. Deze laatste hebben jaren geleden bij de legalisering van hun vak nooit de beloofde rechten gekregen. Neen slechts uitsluitend een belastingplicht. Zelfs nu tijdens de opgelegde lockdown van het vak sekswerk, is er geen enkele financiële steun van de overheid voor sekswerkers. Een vorm van slavernij dus.

Christelijke regeringspartijen zoals het CDA en de ChristenUnie hebben afgelopen maanden hun mond vol gehad over het helpen van sekswerkers om ze financiële steun te geven, of te helpen uit het sekswerk te halen. Er is nog steeds GEEN financiële steun, en waarom wil de politiek sekswerkers uit een beroep halen wat ze zelf gekozen hebben? Waarom moeten religieuze normen en waarden opgelegd worden op mensen die dat helemaal niet willen. Mensen kiezen hun vak zelf om geld te verdienen. Waarom mag een fabrieksarbeider of kantoorbediende wel zijn vak kiezen en een sekswerker niet?

Natuurlijk moeten misstanden bestreden worden. Maar ga niet het kleine percentage misstanden in een branche steeds gebruiken om een gehele branche een negatief imago te geven en te criminaliseren. Met als gevolg dat sekswerkers en seksexploitanten die in het legale circuit werkzaam zijn en daardoor de strengste controles hebben van overheden en instanties als politie, GGD etc. met een BIBOB-wet in de hand als dwingend gereedschap, geen of amper terecht kunnen bij banken, verzekeringsmaatschappijen, en geen hypotheken krijgen van banken/hypotheekverstrekkers of een huurwoning. Waardoor ze vaak gedwongen worden – om tegen veel hogere lasten – zich te begeven in een andere markt om hetzelfde recht te krijgen als iedere burger.

Waar is die Christelijke waarde dan van omkijken naar je medemens? De nieuwe prostitutiewet die nu bij de Eerste Kamer ligt brengt de sekswerkers en seksexploitanten ook verder in de verdrukking. En verbieden of sluiten van legaal sekswerk zal mensenhandel, criminelen en onveilig zwartwerk voor sekswerkers in de hand werken.

Onze eisen als sekswerkers en seksexploitanten:

• Geef ons gelijke rechten net als andere belastingbetalers, geef ons kans op een hypotheek, verzekeringen, recht op huren van woningen.
• Geef ons uitkering/financiële hulp van overheid bij gedwongen lockdown (met terugwerkende kracht!) en behandel ons niet als een groep paria’s die buiten de maatschappij staat, wij betalen ook belasting!
• Open de legale vergunde en streng gecontroleerde seksbranche (indien niet, geef met terugwerkende kracht financiele hulp).
• Stop met criminalisering van de seksbranche
• Pak illegale prostitutie hard aan

Stop met het negeren van sekswerkers en stop met deze oneerlijke behandeling van deze belastingbetalende burgers die zich al aan strengere wetgeving moeten houden dan andere burgers! Voorkom dat criminelen, pooiers in het illegale circuit de overhand krijgen en of vrijwillige sekswerkers in het illegale circuit vatbaar worden voor deze gasten of onveilig moeten werken t.o.v. kwaadwillende klanten.

Directie Privehuis La Cloche – Utrecht, Privehuis House of Dreams – Amersfoort & SM Studio Almere

Toevoeging 26 februari

Zie hier het bewijs dat het geen advies van het OMT was om sekswerkers uit te sluiten van de versoepelingen van alle andere contactberoepen. Dus wisselgeld voor de christelijke regeringspartijen, CDA en ChristenUnie? Help het sekswerk en hun mensen de illegaliteit in, en de ellende in zonder inkomen en of enig zicht op inkomen?

Onze hoop is op D66 die realistisch denkt en een plan heeft in hun verkiezingsprogramma m.b.t. prostitutie in Nederland. 

Sekswerkers demonstreren aankomende dinsdag in Den Haag. Ze eisen dat ze net als andere contactberoepen, zoals kappers, masseurs en rijscholen, vanaf woensdag weer aan het werk mogen gaan.

Het kabinet bepaalde dinsdagavond dat alle contactberoepen weer aan de slag mogen, behalve sekswerkers. ,,Bij sekswerkers heb je te maken met het bijzondere karakter van dat beroep, namelijk dat je heel dicht bij elkaar bent, met alle risico’s van overdracht van het virus”, verklaarde demissionair premier Mark Rutte daarover.

Sekswerker en organisator van de actie Moira Mona vindt dat onzin. ,,Sekswerkers zijn professionals en hebben zich altijd al beschermd tegen virussen en bacteriën. Het is gewoon belachelijk dat we niet dezelfde rechten hebben als andere werkenden en niet hetzelfde behandeld worden als andere contactberoepen terwijl daar geen enkele reden voor gegeven wordt.” Ze wijst erop dat veel leden van deze beroepsgroep buiten de voorwaarden voor financiële steun vallen.

Bron: AD.nl

In het radioprogramma van Tijs van den Brink genaamd ‘Dit is de Dag’ spreekt hij over prostitutie met de nummers twee op de kieslijsten van ChristenUnie, GroenLinks en SP. Ze worden gevraagd om te reageren op de stelling: “Voor prostitutie is geen plaats in Nederland.” Wij vatten de belangrijkste uitspraken voor je samen.

Carola Schouten van de ChristenUnie is van mening dat er geen plaats is voor prostitutie in Nederland: “Het kopen van seks zou altijd strafbaar moeten zijn. Het is een legaal beroep nu, maar ik denk dat niemand zou willen dat zijn dochter de prostitutie in gaat”.

Corinne Ellemeet van GroenLinks stelt dat het een feit is dat er wel plaats is voor prostitutie in Nederland. Want het is er al, het is er altijd geweest en denken dat het niet meer zal bestaan in de toekomst is ‘wensdenken.’ Ze heeft geen moreel oordeel over betaalde seks, zolang dat vrijwillig is. Ze hamert erop dat geregeld moet worden dat sekswerkers die dit werk vrijwillig willen doen, de juiste steun krijgen om veilig het beroep uit te voeren.

“Als dat een weloverwogen keuze is van mijn dochter, dan ga ik niet op voorhand zeggen dat het niet mag”

Ook antwoord de nummer twee van GroenLinks op de hypothetische vraag van Schouten. Zou Ellemeet willen dat haar dochter de prostitutie in gaat? “Als dat een weloverwogen keuze is, dan ga ik niet op voorhand zeggen ‘dat mag niet’. Ik vind het ingewikkeld dat wij hier een moreel oordeel vellen over anderen.”

Schouten reageert daarop: “Het gaat mij niet om het morele oordeel, er is misschien een deel vrijwillig in de prostitutie. Maar een groot deel heeft te maken met mensenhandel. En dat kunnen we niet als bijverschijnsel zomaar accepteren.”

Meer expertise in opsporing uitbuiting en criminaliteit

Renske Leijten van de SP ziet niets in een verbod op prostitutie: “Met een verbod heb je het niet weg. Er is heel veel mensenhandel en uitbuiting en dat moeten we opsporen. Maar door het illegaal te maken, bereik je het tegenovergestelde. Het is al strafbaar als er prostitutie is onder de 18 jaar en het zou ook strafbaar moeten zijn als je weet dat het onder dwang is.”

Leijten wijst Schouten erop dat haar partij, dat in het kabinet zit, de laatste jaren het opsporen en voor de rechter brengen van mensenhandelaren heeft terug laten lopen. En dat dit niet is rechtgezet. Schouten reageert erop dat juist om dat het een legaal beroep is, het lastiger te bewijzen is. De vrouwen moeten bewijslast hebben en dat is lastig te vormen.

“We moeten de rechtspositie van sekswerkers verbeteren”

“Waar ik moeite mee heb, is dat we al deze vrouwen in één groep duwen, namelijk dat het altijd voor iedereen een probleem is” stelt Ellemeet, waarbij ze ook aankaart dat we de mannelijk sekswerkers niet moeten vergeten en niet alleen over vrouwen moeten spreken. De rechtspositie van sekswerkers moet verbetert worden is haar mening: “In Zweden, waar de prostitutie verder de illegaliteit in is gekomen, zie je dat de mensen die in de problemen zitten omdat ze gedwongen zijn juist minder snel om hulp vragen.”

Ook Leijten ziet meer in verbeteren van de positie van sekswerkers: “Probeer uitbuiting en mensenhandel eruit te halen met goede rechercheurs, dan kan je het echt terugdringen. Daarmee kan je de positie verbeteren van degenen die wel bewust voor sekswerk hebben gekozen. Maar ik ben er ook niet naïef in, ik zie ook dat mensen erin belanden omdat er geen andere keuze voor ze is.”

Het volledige gesprek is te beluisteren via deze link naar nporadio1.nl.

Hoe vergaat het in deze langgerekte coronatijden de meisjes van plezier, die in het Anwerpse Schipperskwartier normaal gezien wellustig kronkelend klanten lokken vanachter hun ramen? En die nu al bijna een heel jaar niet één nachtshift hebben gedraaid, niet kunnen terugvallen op een overbruggingskrediet en over wie ook gisteren na het Overlegcomité met geen woord gerept werd? Hoe overleven ze?
Het Antwerpse Schipperskwartier – ingekapseld tussen het Eilandje en het centrum van de stad – ligt er als een uitgestorven, zieltogende driehoek bij. Honderden raamprostituees verdreven door een virus, de aanblik van al die lege barstoelen in de lege ramen heeft iets apocalyptisch. De rode neonlichten nog altijd gedoofd, elke stekker uit het stopcontact. Aan bijna elke gevel hangt hetzelfde bord: temporarily closed. En tijdelijk duurt hier al lang. De rosse buurt ging half maart voor drie maanden in lockdown, in juni konden de raamprostituees weer aan de slag – zij het uitsluitend overdag – en begin november viel het doek opnieuw over de straatjes die het niet gewend zijn om ooit te slapen. Sekswerk is per slot van rekening een niet-medisch contactberoep.
Toch slenteren hier nog mannen rond, en niet alleen voor de kortste weg van punt a naar b. Tersluiks speuren ze de ramen af, want er zou toch maar eens ergens één prostituee zijn blijven zitten op haar kruk. “Het is eigenlijk niet te geloven dat sommige mannen blijkbaar niet weten dat de rosse buurten nog altijd in lockdown zitten”, zegt Jan Adams (49), een onderhoudsman die werkt voor een Nederlandse groep die hier 17 panden met in totaal 68 ramen in eigendom heeft. “Ik blijf hier driemaal daags mijn toer doen om te zien of alles er nog oké bijligt en ik niet links of rechts een herstellingske moet doen, en gisteren vroeg een passant: ‘Hoe komt het dat dat hier niet open is?’ ‘Mijnheer, dat is al drie maanden in heel België zo.’ Waarop hij in alle ernst zei: ‘Maar ik ben speciaal uit Limburg naar hier gereden om te vogelen!’ Ja, je komt hier wat tegen.”

Geen normaal werk
Wie je hier in het straatbeeld ook tegenkomt, tippelend: de Bulgaarse Angel (37). Ze wéét dat tippelen ten strengste verboden is en een dag eerder nog gaf de politie haar voor de tweede “en laatste” keer een waarschuwing, maar ze blijft de straatjes van het Schipperskwartier maar op- en aflopen, op zoek naar alstublieft toch maar een klant. “Want ik heb niks meer”, zegt ze zeer luid snikkend in zeer gebrekkig Engels en Duits. “Als de politie mij nog eens ziet tippelen, vlieg ik de bak in. Maar wat moet ik doén? Als ik niet snel een klant vind, heb ik vandaag zelfs geen geld om eten te kopen. En ik moet toch eten? En dan zwijg ik nog van de huur. De huisbaas heeft de huur tijdelijk van 900 naar 700 euro laten zakken, maar dat is nog altijd een fortuin wanneer je geen geld mag verdienen. Ik sta hopeloos achter met de huur, straks gooit hij mij nog buiten. En dan heb ik ook geen dak meer. Scheisse, maar ik ben echt rádeloos.” Ze schreit zich een oog uit, Angel.

“Ik zit hier acht jaar in een raam – daarvoor was ik tien jaar raamprostituee in Duitsland. En ik héb geprobeerd om hier in België normaal werk te krijgen, maar ze geven mij geen normaal werk. En van de shampoo en tandpasta die ik soms al eens krijg van Violett (de instantie die hier in het Schipperskwartier medische en sociale hulp biedt aan sekswerkers, red.) kan ik niet eten.” Ze roept nog zeker drie keer uit dat ze hulp wil, voordat ze met de moed der wanhoop wegwandelt. Om er elke vent die haar pad kruist smekend in de ogen te kijken. Triester dan dit wordt het niet.

Volgens het Belgische Strafwetboek is sekswerk op zich niet strafbaar. Het faciliteren van sekswerk – zoals het verhuren van raampanden – is dat wel. Zoals in wel meer steden, geldt ook in Antwerpen een gedoogbeleid ten aanzien van prostitutie. Maar waar sekswerkers zich in Gent bijvoorbeeld kunnen inschrijven als horecapersoneel, kan dat in Antwerpen niet. “En omdat raamprostituees hier geen statuut hebben als werknemers, kunnen ze in tijden als deze ook geen aanspraak maken op een tijdelijke werkloosheidsuitkering”, zegt Wendy Gabriëls, coördinator van Violett. “Ze weten zich dankzij een goed uitgewerkte politiecodex weliswaar zo goed mogelijk beschermd tegen uitbuiting en slechte werkomstandigheden, maar daar zijn ze natuurlijk niks mee in tijden waarin ze niet mogen werken. Het water staat hen aan de lippen. Nu nog meer dan in de eerste lockdown, want toen konden velen nog teren op spaarcenten. En de voedselbonnen van 20 euro die we tijdelijk van de stad kregen om uit te delen, zijn intussen ook allemaal op.”

Read more…