Sekswerk is al 25 jaar legaal in Nederland, maar ‘wordt onmogelijk gemaakt’

Sekswerk is al jaren een legaal beroep in ons land. Daarom zou je denken dat het goed geregeld is, maar niets is minder waar, zo blijkt uit een onderzoek van freelancejournalist Sien Boonen. “Door alle regels is het haast niet uit te oefenen”, zegt Boonen bij Spraakmakers.

Sekswerker Eve de Jong ziet nog steeds een groot taboe op het vak. Niet voor niets is Eve ook niet haar echte naam. Ze merkt dat mensen haar, als BDSM-meesteres, toch nog snel veroordelen. “Zowel privé als zakelijk wordt er toch anders naar je gekeken.”

Rollenspel

BDSM staat voor ‘Bondage & Discipline, Dominantie & Submissie, en Sadisme & Masochisme’. “Het is eigenlijk een vorm van dominantie en machtsverhouding”, vertelt de Jong. “Mijn klanten zijn onderdanig aan mij, soms in de vorm van een rollenspel, soms met pijn.”

Voor haar onderzoek dook journalist Boonen in het beleid en de wet en regelgeving en sprak ze met veel sekswerkers. “Doordat criminaliteit voorkomt in het beroep zie je dat de overheid er enorm veel restricties heeft ingebouwd.”

Moreel verwerpelijk

Daarnaast ziet Boonen dat het taboe rondom het beroep enorm mee speelt. Mensen lijken het moreel verwerpelijk te vinden wanneer je je geld verdient met seks, waardoor sekswerkers met veel verschillende hindernissen te maken krijgen.

Zo kan je als sekswerker niet in loondienst. In plaats daarvan hebben we in Nederland de zogeheten ‘opting-in regeling’: dat is een fiscale regeling waarbij de exploitant, bijvoorbeeld een bordeelhouder, voor de sekswerker belasting afdraagt. Maar volgens Boonen is die regeling er vooral gekomen omdat exploitanten niet de verantwoordelijkheden wilden dragen als iemand ziek zou worden, als een sekswerker niet meer kan werken. Sekswerkers hebben hierdoor niet dezelfde voordelen als mensen die in loondienst zijn.

Geen volwaardige werknemer

Toen Eve begon met haar werk als BDSM-meesteres, werkte ze ook onder die regeling. Aan het begin was dat fijn, omdat ze haar eerste stappen kon zetten onder begeleiding en aan het eind van de maand haar loonstrookje ontving. Toch was ze geen volwaardige werknemer, vertelt de Jong. “Het zijn met name de plichten en niet de rechten.” Zo ging er al 21 procent BTW van haar verdiensten af en moest ze daarnaast nog eens 56 procent afdragen aan de exploitant.

De Jong en haar collega’s moesten daarnaast werkzaamheden verrichten waar ze niet voor aangenomen waren. Zoals elke dag de wc’s schoonmaken en de was doen. Ook mocht de Jong geen rechtstreeks contact hebben met haar klanten, vanwege de angst dat ze klanten af zou pakken, en mocht ze maar op één locatie werken.

Momenteel wordt er nauwelijks gecontroleerd of exploitanten zich aan de regeling houden. Instanties wijzen daarvoor naar elkaar, vertelt Boonen. “Het komt er op neer dat gemeentes er verantwoordelijk voor zijn, omdat sekswerk gemeentelijk wordt bepaald. Maar zij doen in de praktijk maar weinig. Soms zie je dat gemeentes een locatie maar volledig sluiten, omdat ze hun vingers er niet aan willen branden.”

Zelfstandig

Als het zo moeilijk is om voor een bordeel of escortservice te werken, zou je toch voor jezelf kunnen beginnen? Maar voor zelfstandigen wordt het werk niet per se makkelijker gemaakt. Zo is het heel moeilijk om een zakelijke rekening te openen als sekswerker, vertelt de Jong. “Er is maar één bank die ons, na een jarenlange lobby, accepteert als klant.”

Daarnaast duurde het voor de Jong vier jaar voordat ze een zakelijke inboedelverzekering kreeg en dat was ook nog eens met een flinke omweg. “Zodra mijn tussenpersoon vertelt wat voor werk ik doe, zeggen bedrijven: oh nee, die willen we niet als klant. Of je komt in een hoog risico terecht, terwijl ik alleen mijn computer en camera wil verzekeren.” Een hypotheek krijgt de Jong ook niet.

Volgens Boonen zouden de samenleving en de politiek vaker hun moreel oordeel opzij moeten zetten als het gaat om sekswerkers. “Ik heb veel mensen gesproken die gewoon heel graag hun beroep, waar ze enorme passie voor hebben, willen uitvoeren, maar wiens werk onmogelijk wordt gemaakt.”

Bron: nporadio1.nl

Huisbaas ontkent illegale prostitutie op Haagdijk Breda: ‘Misschien had die boa zijn broek moeten uittrekken’

Een prostituee gaat illegaal aan de slag in een pand aan de Haagdijk. Dat kost de huisbaas een dwangsom van 5000 euro, maar dat vindt zijn advocaat onterecht. „Hoezo prostitutie? Omdat er een condoom in de slaapkamer ligt?”

Voor de gemeente Breda is de zaak zo klaar als een klontje: een vrouw uit Colombia maakt via de website Kinky.nl een afspraak met een klant en laat hem daarna binnen in een pand aan de Haagdijk. Daar zegt de man dat hij een boa is van de gemeente, waarna de Colombiaanse toegeeft dat ze aan het werk is als prostituee.

Dat wordt bevestigd door de aanwezigheid in de slaapkamer van in ieder geval een condoom en glijmiddel. Kortom: een duidelijk geval van illegale prostitutie en dat had de huisbaas moeten voorkomen. Daarom moet hij van het stadsbestuur een dwangsom van 5000 euro betalen.

Maar zo makkelijk komt de gemeente daar niet mee weg, blijkt tijdens een zitting van de Adviescommissie Bezwaarschriften van de gemeente Breda. Althans niet als het aan Sacha Namjesky ligt, de advocaat van de pandeigenaar. Hij vindt dat zijn cliënt het slachtoffer is van gemeentelijke willekeur.

Om te beginnen vraagt Namjesky zich af of boa’s van de gemeente zich überhaupt wel mogen bezighouden met ‘uitlokking’. En dan nog: ,,De gemeente piekt te vroeg, want welke sekshandelingen zijn er eigenlijk verricht? Misschien had die boa zijn broek moeten uittrekken, vijftig euro betalen en zeggen: nu heb ik je. Maar nu is van seks geen enkele sprake geweest.”

Waar de raadsman ook moeite mee heeft: de aanwezigheid van spullen die bewijzen dat er sprake is van prostitutie. ,,Hoezo? Er is één condoom gevonden. Sorry hoor, maar dat soort seksattributen kom je in meer slaapkamers tegen.”

Dat neemt niet weg dat de Colombiaanse dame in kwestie liet weten dat ze wel degelijk een sekswerker was. ,,Ja, maar dat wil niet zeggen dat ze op dat moment aan het werk was in het pand aan de Haagdijk”, is Namjesky’s reactie, die vindt dat de huisbaas daarom niets te verwijten valt.

Normale prijs

Dat zijn cliënt een huur van 900 euro per week vraagt, bewijst wat hem betreft ook niets: ,,Het is een AirBnB en dan is 900 euro per week een heel normale prijs. Trouwens, als je voor zo’n bedrag in Barcelona iets huurt, dan ben je toch ook geen pooier of prostituee?”

Toch vindt een gemeentejurist dat de pandeigenaar op de hoogte had moeten zijn van wat er in zijn huis gebeurt. ,,Wij verwachten juist extra waakzaamheid van mensen die hun woning voor korte tijd verhuren. Maar er is niets gebleken van welke inspanning dan ook om toezicht te houden”, aldus de gemeentejurist. Ze omschrijft de aanpak dan ook als een ‘prikkel’ aan pandeigenaren om ‘meer alert te zijn’.

Boa’s gevraagd

Ook van dat standpunt maakt Namjesky gehakt: „Er wordt wel degelijk toezicht gehouden. Beter nog, de eigenaar heeft boa’s zelfs gevraagd om een kijkje te nemen. En wat krijgt hij als bedankje? Een dwangsom van vijf mille.”

En wat de advocaat ook wil weten: waarom heeft de prostituee geen dwangsom gekregen? ,,Omdat zoiets geen zin heeft”, zegt de gemeentejurist. ,,Ze zijn meestal al naar het buitenland vertrokken, voordat de dwangsom is uitgeschreven.”

Kosten noch moeite

Namjesky vindt het een sterk staaltje willekeur: ,,Kosten noch moeite worden gespaard om mijn cliënt aan het kruis te nagelen.”

Vorig jaar hebben Bredase boa’s 36 woningen gecontroleerd op illegale prostitutie. In 22 gevallen bleek daar inderdaad sprake van te zijn. Er is volgens de gemeente ‘op dit moment overigens geen sprake van een aantoonbare toename of afname van illegale prostitutie’.

Bron: bndestem.nl

Sekswerk in Utrechtse parkeergarage Paardenveld gaat ondanks protest door

Een meerderheid van de Utrechtse gemeenteraad heeft vanavond ingestemd met een kleinschalige locatie voor sekswerk in parkeergarage Paardenveld. Buurtbewoners probeerden dat de afgelopen tijd juist tegen te houden.

De huidige parkeergarage krijgt een nieuwe functie met culturele broedplaatsen, horeca en sportgelegenheid. Daarnaast komen er zo’n vijftien ruimtes waarin sekswerkers aan de slag kunnen. Door de nieuwe invulling verdwijnt een groot deel van de parkeerplaatsen.

Onder andere GroenLinks, D66 en de PvdA stemden voor. VVD en CDA zien het plan niet zitten en stemden tegen. Uiteindelijk stemde 70 procent van de raadsleden voor, waardoor de sekswerkplekken er nu definitief komen.

Protest

De plannen van de gemeente voor sekswerkplekken in de garage stuitten de afgelopen tijd op flink wat protest uit de buurt. Bewoners vrezen voor overlast en onveilige situaties. Ze startten petities en hielden demonstraties om het plan tegen te houden.

Er is al langer een tekort aan sekswerkplekken in de stad. Ruim tien jaar geleden sloten plekken langs het Zandpad en de Hardebollenstraat. Ook de tippelzone aan de Europalaan moest in 2021 weg.

Bron: rtvutrecht.nl

‘Schoonheidswedstrijd’ voor raamexploitanten in Eindhoven? Burgemeester blijft sceptisch

Eindhoven gaat het nieuwe lotingsysteem voor raamexploitanten op het Baekelandplein nog één keer tegen het licht houden. Op verzoek van de gemeenteraad laat burgemeester Jeroen Dijsselbloem uitzoeken of het mogelijk is om de loting in te wisselen voor een ‘schoonheidswedstrijd’.

De burgemeester heeft dat dinsdagvond beloofd, hoewel hij zelf weinig heil ziet in de nieuwe verkenning. Volgens hem is het onmogelijk om objectieve criteria zoals ervaring, deskundigheid en betrouwbaarheid te bepalen, rangschikken én beoordelen voor het uitgeven van vergunningen. „Mijn aanname is dat het echt niet mogelijk is”, waarschuwde hij alvast.

Totdat er – volgend jaar – meer duidelijkheid is over de uitkomst van het onderzoek, blijft de gemeente loten als er vergunningen beschikbaar komen, aldus de burgemeester.

Het Baekelandplein in Woensel-West is de rosse buurt van Eindhoven. Sinds een jaar of twintig is het de enige plek in de stad waar prostitutie is toegestaan.

Er is ruimte voor dertien prostitutiebedrijven. Omdat vergunningen daarom extreem schaars zijn, is Eindhoven gebonden aan strenge Europese regels. Vergunningen moeten eerlijk verdeeld worden en nieuwkomers moeten een gelijke kans krijgen.

De huidige raamexploitanten kregen daarom vorig jaar te horen dat hun vergunning nog maar voor één keer met drie jaar wordt verlengd. Daarna moeten ze meedoen aan een loting. Sindsdien vond er voor nieuwe exploitanten een paar keer een loting plaats, steeds met massale belangstelling. In november waren er in totaal 107 kandidaten voor slechts twee vergunningen.

Prostituees de dupe

In een debat vorige week werd duidelijk dat de gemeenteraad unaniem ongelukkig is met het lotingsysteem. Partijen van links tot rechts waarschuwden dat prostituees de dupe worden en in de illegaliteit verdwijnen als exploitanten wisselen, met alle gevolgen van dien.

Maar een oproep van de Lijst Pim Fortuyn (LPF) om terug te keren naar het oude systeem en de huidige groep ‘goed functionerende’ ondernemers te behouden, schoot bij de burgemeester in het verkeerde keelgat.

Dijsselbloem waarschuwde dat de situatie op het Baekelandplein helemaal niet zo rooskleurig is. „Het is geen rozengeur en maneschijn. Het beeld dat we een ideale situatie overhoop halen, klopt niet. De situatie is niet ideaal en zal dat nooit zijn. Deze sector leidt overal tot problemen en overtredingen: soms mensenhandel, soms geweld.”

Coalitiepartij CDA maakte zich hard voor een onderzoek naar een vergelijkende toets als alternatieve selectieprocedure. In Nederland zijn nog geen gemeenten die de ‘schoonheidswedstrijd’ gebruiken voor raamexploitanten.

Op verzoek van coalitiepartner D66 kijkt Eindhoven wel naar voorbeelden uit andere gemeenten die het systeem toepassen voor andere bedrijven uit de seksbranche.

Bron: ed.nl

Utrecht houdt vast aan sekswerk in parkeergarage Paardenveld

Wethouder Eelco Eerenberg (D66) is niet van plan om zijn idee om vijftien sekswerkplekken te realiseren in Wijk C op te geven. Dat bleek gisteren tijdens een commissievergadering van de gemeenteraad. Een ruime meerderheid steunt het plan van de wethouder.

Gisteravond gaf Eerenberg antwoord op veel vragen die twee weken geleden door Utrechtse politici werden gesteld. De vergadering liep toen uit, waardoor er toen geen tijd meer was voor de wethouder om de vragen te beantwoorden. Veel politici verweten de wethouder veertien dagen geleden dat de participatie met de wijk mislukt is. Er was een uitgebreid participatieproces, maar daar zat het plan voor sekswerkplekken niet in. Dat kwam pas in het plan toen de participatie was afgelopen.

Parallel

Eerenberg legde uit hoe dat gekomen is. Daarbij gebruikte hij veelvuldig het woord “ongemakkelijk”, waarmee hij aangaf dat het hem ook niet lekker zat. “Ik vind dit zelf ook ingewikkeld, waar we nu staan”, hield hij de raadsleden voor, om vervolgens zijn beleid te verdedigen. “Ik zie niet in hoe ik het beter of anders had kunnen doen.” Eerenberg legde uit dat er twee participatieprocessen tegelijkertijd gaande waren.

Eentje was met de buurt en de buurtbewoners. De andere was een enquête onder de inwoners van de stad. Die twee liepen parallel. In de enquête was er één inwoner van de stad die voorstelde om in de garage sekswerkplekken aan te leggen. Dat bleek Eerenberg een goed plan te vinden, en dat heeft hij daarna uitgewerkt. Maar toen was de participatie met de Wijk C-ers al afgelopen.

De wethouder benadrukte verder dat hij sindsdien een half miljoen euro aan het project heeft toegevoegd om eventuele bezwaren van de wijk weg te nemen, zoals bijvoorbeeld de aanleg van extra openbare verlichting.

Woningbouw

De parkeergarage moet over tien jaar plaats maken voor woningbouw. Tot die tijd kan hij tijdelijk gebruikt worden. Een groot deel van de parkeerplaatsen in de garage worden in het plan van de wethouder opgeheven. In plaats daarvan komen er culturele broedplaatsen, sekswerkplekken, horeca, sportvoorzieningen en groen op het dak.

Eerder gaf Tess Meerding (VVD) in een uitzending op Bingo FM aan dat ze graag een lijstje zou willen hebben van mogelijke locaties elders in de stad die ook in aanmerking komen voor een kleinschalig project met sekswerkplekken. Eerenberg gaf aan dat zo’n lijstje niet bestaat, en dat hij die ook niet wil opstellen. “Ik ben er geen voorstander van om locaties in concurrentie te onderzoeken.”

Volgende week donderdag zal het plan nog één keer aan de orde komen tijdens de gemeenteraadsvergadering. De raad zal er dan over stemmen. Met name de oppositie zal dan nog een groot aantal wijzigingsvoorstellen indienen. Ook zal het debat over de participatie opnieuw gevoerd gaan worden, kondigde de VVD alvast aan. Toch is de verwachting dat het plan voor sekswerkplekken in de parkeergarage op een ruime meerderheid in de raad kan rekenen, en het dus zal worden aangenomen.

Bron: rtvutrecht.nl

Eindhovense politiek unaniem ongelukkig over lotingsysteem voor raamexploitanten Baekelandplein

De Eindhovense gemeenteraad is eensgezind ongelukkig dat raamexploitanten op het Baekelandplein hun vergunning kwijtraken en zijn veroordeeld tot een loting.

Partijen van links tot rechts waarschuwen dat prostituees de dupe worden en in de illegaliteit verdwijnen, met alle gevolgen van dien.

De gemeenteraad keert het liefst terug naar het oude model waarbij vergunningen steeds verlengd werden. Maar burgemeester Jeroen Dijsselbloem legde dinsdagavond in een debat uit dat hij geen enkele mogelijkheid of uitzondering ziet.

Het Baekelandplein in Woensel-West is de rosse buurt van Eindhoven. Sinds een jaar of twintig is het de enige plek in de stad waar prostitutie is toegestaan.

Extreem schaars

Er is ruimte voor dertien prostitutiebedrijven. En omdat vergunningen daarom extreem schaars zijn, is Eindhoven gebonden aan strenge Europese regels. Vergunningen moeten eerlijk verdeeld worden. En nieuwkomers moeten een gelijke kans krijgen.

De huidige raamexploitanten kregen daarom vorig jaar te horen dat hun vergunning nog maar één keer met drie jaar wordt verlengd. Ze moeten daarna meedoen aan een loting.

Er is sindsdien een paar keer geloot met telkens massale belangstelling. In november waren er in totaal 107 kandidaten voor twee vergunningen.

Mensenhandel en uitbuiting

De algemene teneur in de gemeenteraad is dat juist een rosse buurt is gebaat bij vertrouwde gezichten.

Fractievoorzitter Rudy Reker van oppositiepartij LPF die het initiatief nam voor het debat zegt dat de gemeente raamexploitanten over één kam scheert met oliebollenkramen en viskramen. „Exploitanten die zich jarenlang netjes aan de regels hebben gehouden worden gestraft. Vrouwen worden in onzekerheid en illegaliteit gestort en dat is onveilig en onverantwoord”, zei hij.

„Laten we kijken naar de vrouw achter het glas. Sekswerkers zijn gebaat bij stabiele werkplek en ondernemers die mensenhandel en uitbuiting signaleren”, voegde fractievoorzitter Remco van Dooren van coalitiepartij CDA toe. „Loting zet juist de deur open voor mensenhandelaren”, waarschuwde Alex Paauw van oppositiepartij SP.

Tegen het licht

De uitleg van de burgemeester dat Eindhoven de schaarste zelf heeft veroorzaakt, lokte bij enkele partijen de gedachte uit dat er dan maar meer locaties en vergunningen moeten komen. „Je zou haast gaan overwegen om meer mogelijkheden aan te bieden”, zei PvdA-fractievoorzitter Patrick van Tuijn. Op verzoek van Forum voor Democratie laat de burgemeester uitzoeken hoeveel vergunningen er beschikbaar moeten zijn om niet meer te hoeven loten.

De enige andere belofte die de burgemeester kon doen, is dat de gemeente goed gaat kijken wat er gebeurt met sekswerkers die hun baan verliezen. „We gaan een grote verandering doorvoeren. We gaan het beleid in brede zin tegen het licht houden en nemen de ongewenste effecten voor de dames mee.”

In ieder geval voor de LPF is dat niet genoeg. De partij komt in de gemeenteraadsvergadering over twee weken met een motie.

Bron: ed.nl

Drugspand én illegaal bordeel in Arnhem gesloten, buurt voelt zich onveilig: ‘Ik heb haar nog gewaarschuwd

Een rijtjeshuisbordeel. Met even verderop een drugspand. Twee huurhuizen in de Arnhemse Dragonstraat zijn korte tijd na elkaar gesloten door burgemeester Marcouch. De schrik zit er goed in bij de bewoners van de straat in Malburgen.

Er staat een leren bankstel midden in de woonkamer. Een stofzuiger. En een wasrekje. Op de vensterbank staat nog een bordje met daarop de – toepasselijke – tekst: ‘A true friend comes in…’ Meer niet.

Het rijtjeshuis aan de Arnhemse Dragonstraat dat eerder deze maand op last van burgemeester Ahmed Marcouch werd gesloten is nogal spartaans ‘ingericht’. Op het raam hangt een poster van de gemeente Arnhem met de reden van de sluiting voor drie maanden: ‘Dit pand is gesloten vanwege onvergunde seksinrichting.’ Ofwel: er zat een illegaal bordeel.

Vermoedens te over

Dat was de afgelopen maanden vrijwel niemand ontgaan in de straat in de wijk Malburgen. Vrijwel iedereen had zo wel een vermoeden wat er speelde, blijkt uit een rondgang. De vrouw die de woning bij Volkhuisvesting Arnhem officieel huurde, was er vrijwel nooit. „Ze kwam zich voorstellen toen ze er een paar maanden geleden net kwam wonen. Daarna heb ik haar nooit meer gesproken”, zegt een buurvrouw, die uit angst voor de eventuele gevolgen niet met haar naam in de krant durft.

„Het was foute boel. Dat dacht ik gelijk.” En ze kreeg ook gelijk in de weken en maanden die volgden. Het was een zoete inval bij het rijtjeshuis. Op de gekste tijdstippen. De vrouw die al haar hele leven in de Kruidenbuurt woont, zag via haar deurbelcamera regelmatig dat vrouwen met dure auto’s voor de deur werden afgezet. Om vervolgens een uurtje later weer te worden opgehaald. „Ik heb gek genoeg niets gehoord dat op seks wees, maar wel heel veel gezien. Het was echt een zootje daar.”

Drugs en seks

Maar de problemen en overlast gingen veel verder dan dat. Enkele tientallen meters verderop, in de Kleefkruidstraat, sloot burgemeester Marcouch kortgeleden nóg een woning. Reden: drugs. Meerdere buurtbewoners vertellen onafhankelijk van elkaar dat beide huizen met elkaar te maken hadden. Er was volop ‘verkeer’ gaande tussen de twee woningen. Eerst drugs scoren bij de een, om vervolgens bij de ander voor seks langs te gaan.

„Hetzelfde publiek. Het ging ook altijd met heel veel herrie”, zegt een buurman die even verderop woont. Ook hij wil vanwege de veiligheid van zijn kinderen niet met zijn naam in de krant. „Schreeuwen op straat, bonken op de deur. Het was raar volk. Ik woon hier al zeventien jaar en wist heel goed dat die mensen hier echt niks te zoeken hadden. Het werd echt hoog tijd dat ze eruit zou worden gezet.”

Veelzeggend: de vrouw in het onlangs gesloten rijtjeshuisbordeel ‘woonde’ er amper drie maanden. De buurtgenoot: „Maar het werd te bont. Ik heb haar al heel snel gewaarschuwd, op een van de eerste dagen: let op wat je doet, dat willen wij hier niet. Maar ze wilde niet luisteren.” Hij schat in dat de huurster een vrouw van in de 40 was. Ze leek volgens hem overduidelijk ook zelf te gebruiken. Meerdere straatbewoners onderschrijven dat.

Ook het gevoel van onveiligheid wordt breed gedeeld. Het is niet voor niets dat het overgrote deel van de bewoners een deurbelcamera heeft. Zowel voor de eigen veiligheid als om tastbaar bewijs te hebben als er zaken spelen die niet pluis zijn. „Het is hier de laatste jaren alleen maar ellende.”

Veel geweld in één straat

De Dragonstraat kent een recente historie met geweld. Zo was er vier jaar geleden al eens een dodelijke steekpartij. In 2018 ging, vlak voor kerst, een vader compleet door het lint, waarna hij zijn jongste zoon doodde. Een andere zoon wist maar net te ontkomen. De man deed dat in een psychose. Hij stond in de straat juist bekend als liefhebbende vader die álles voor zijn kinderen over had.

Hoe dan ook: de impact van het familiedrama op de buurt was groot en is jaren later nog voelbaar. De gebeurtenissen van nu wakkeren opnieuw onrust en gevoelens van onveiligheid aan. „Mijn kinderen mogen niet meer alleen de straat op. Laatst lagen hier de drugsspuiten in de achterom.”

Ook woningcorporatie Volkshuisvesting erkent dat de schrik er goed in zit in de straat. „Wij geven, waar mogelijk, uiteraard ook aandacht aan de omwonenden. Dit is ook een van de redenen waarom we ondermijning niet accepteren”, reageert Caroline Vos, manager Wonen.

Illegale prostitutie, maar ook drugs, vallen onder ondermijning. „Dat betekent dat wij te allen tijde een gerechtelijke procedure starten (in dit geval zijn gestart), waarin we de rechter vragen om de huurovereenkomst te ontbinden.” Het is niet zeker of dat binnen de drie maanden dat het ‘bordeelpand’ nu gesloten is, gaat lukken.

Volgens de woningcorporatie is ‘thuisprostitutie’ geen toenemend probleem in Arnhem. De laatste jaren is een handvol huurwoningen om deze reden gesloten, onder meer in de wijken Geitenkamp en Rijkerswoerd.

Meld Misdaad Anoniem is de plek waar veel meldingen over rijtjeshuisbordelen gedaan worden. Dat zijn er vele honderden per jaar, waarvan naar schatting tussen de twintig en dertig in Arnhem, geeft een woordvoerder aan. De piek lag in coronatijd, toen veel mensen thuis waren, maar ook afgelopen jaar liep het aantal meldingen weer flink op.

Bron: Gelderlander.nl

Sekswerkers krijgen lastig een bankrekening: ‘Dan kan mijn klant niet pinnen’

Sekswerkers moeten makkelijker een rekening kunnen openen en een verzekering kunnen afsluiten. Daar heeft de beroepsgroep samen met banken en verzekeraars afspraken over gemaakt. Maar in de praktijk komt er weinig van terecht.

Nationale-Nederlanden (NN) maakte begin 2024 bekend dat sekswerkers vanaf dat jaar twee soorten verzekeringen konden afsluiten bij de verzekeraar: een aansprakelijkheidsverzekering en een inventaris- en goederenverzekering. Sekswerkers noemden het een “belangrijke stap in het destigmatiseren” van de beroepsgroep. Toch maakt bijna niemand er gebruik van.

Er zijn nog geen tien aansprakelijkheidsverzekeringen afgesloten in de afgelopen zestien maanden, laat een NN-woordvoerder weten aan NU.nl. “De inventaris- en goederenverzekering is helemaal niet afgesloten.”

De verzekeraar weet niet hoe het komt dat bijna geen sekswerker een verzekering afsluit. “De meeste andere ondernemersgroepen sluiten meer verzekeringen af”, zegt de woordvoerder. NN wil de verzekeringen blijven aanbieden en wil kijken of de dienstverlening kan worden uitgebreid voor sekswerkers.

Het meldpunt voor sekswerkers heeft wel een vermoeden waarom zo weinig sekswerkers zich laten verzekeren. “De digitale route werkt niet voor sekswerkers, dus zij moeten persoonlijk contact opnemen”, zegt een woordvoerder.

“De drempel om een verzekering aan te vragen wordt dan best wel hoog.” Volgens NN moeten alle klanten voor dat type verzekering langs een verzekeringsadviseur, en heeft dat niet met de doelgroep te maken.

‘Nieuw excuus van de banken’

Ook bij het openen van zakelijke rekeningen loopt het niet storm. Afspraken met de bankensector uit 2023 hebben “niks veranderd”, zegt Irina Hornstra van de Sekswerk Alliantie Destigmatisering (SWAD). “Banken sluiten de toegang tot normale maatschappelijke dienstverlening af.”

In 2023 is afgesproken dat banken minder lastige vragen stellen als een sekswerker een degelijke administratie laat zien, zoals een belasting- of btw-aangifte en een inschrijving bij de KVK. Verder mogen sekswerkers per jaar maximaal 100.000 euro aan contanten storten.

“Vervolgens hebben banken toch weer een excuus gevonden”, zegt Hornstra. “Ze vragen sekswerkers naar een vergunning, wetende dat die vergunning toch niet komt. Voor sekswerkers is dat proces heel duur en riskant.”

Een bank kan flinke boetes krijgen

  • Banken zijn verplicht om witwassen en financiering van terrorisme te voorkomen. Bij grote sommen contant geld, waar sommige sekswerkers mee aan komen zetten, gaan alarmbellen af bij de bank.
  • Verder moeten banken hun klanten kennen. Bankmedewerkers proberen daarom slachtoffers van mensenhandel eruit te pikken door veel vragen te stellen. Voor gewone sekswerkers kan dat erg vervelend zijn.

Vergunning is lastig te krijgen

Gemeenten bepalen zelf of sekswerkers zonder vergunning thuis mogen werken. In enkele steden, zoals Rotterdam, Tilburg en Utrecht, hoeven ze die vergunning niet meer te hebben. Daar werken de banken wel mee, zegt Hornstra. Maar in de meeste plaatsen is een vergunning verplicht.

Om een vergunning te krijgen, moeten sekswerkers een aantal hordes nemen. “Vaak zijn er geen vergunningen meer te verkrijgen in de gemeente. Verder worden er eisen gesteld aan het huis, zoals een nooduitgang en een brandblusser. Die eisen worden niet aan de thuiswerkende nagelstilist of advocaat gesteld”, zegt Hornstra.

Er kleven ook risico’s aan deze vergunningsaanvraag. “Als gemeenten klikken en tegen de woningbouw zeggen dat er sekswerk wordt verricht, kan de woningbouwvereniging per direct de huur opzeggen.”

Ook banken liggen dwars

Hornstra, die zelf ook als escort werkt, heeft ervaring met “een heel naar proces” met de bank. “Ze stellen allemaal vragen en je hoort nooit of het goed is.”

Terwijl er voor haar veel op het spel staat. “Als ik geen zakelijke rekening meer heb, kunnen mijn klanten niet meer met de pin betalen”, legt ze uit. “Ik vraag nieuwe klanten altijd om een deel van de rekening vooraf over te maken. Alternatieve oplossingen liggen net buiten wat normaal en juridisch acceptabel is.”

In 2023 kwam het toenmalige kabinet met een plan om de sociale en juridische positie van sekswerkers te versterken. Omdat er veel vooroordelen zijn over sekswerk, worden sekswerkers eerder uitgesloten van bijvoorbeeld een hypotheek of bankrekening. Ook in de zorg en bij de politie ervaren sekswerkers discriminatie.

Reactie van de banken

  • De Nederlandse Vereniging van Banken (NBV) houdt geen aantallen van zakelijke rekeningen bij. Wel zegt een woordvoerder dat het sinds 2023 “makkelijker is geworden voor sekswerkers om een zakelijke bankrekening te openen”. Een evaluatie van de afspraken uit 2023 volgt later dit jaar.
  • Volgens ABN AMRO “komt het niet echt van de grond”, maar worden er wel zakelijke rekeningen geopend voor sekswerkers. “Als er geen vereiste vergunning is, kán dat een reden zijn voor afwijzing.”
  • Rabobank laat weten dat de beroepsgroep ook vóór 2023 zakelijke rekeningen kon openen. Om grote hoeveelheden contanten te voorkomen, moeten sekswerkers wel een pinautomaat gebruiken. In de afgelopen maanden zijn er “tientallen” zakelijke rekeningen geopend voor deze doelgroep, nadat de bank ‘ambassadeurs’ naar het werkveld had gestuurd.
  • Het is niet bekend in welke gemeenten de meeste rekeningen worden geopend en of dat samenhangt met een lokale vergunningsplicht.

Bron: nu.nl

Brigitte over runnen van bordeel: ‘Ik verzorg mijn meiden als baby’s’

Van alle dames in The Real Housewives van het Zuiden heeft Brigitte misschien wel het spannendste beroep. Zij runt namelijk een bordeel in het Limburgse Weert. In gesprek met Grazia vertelt ze hier openhartig over.

Bordeel

Dat Brigitte een bordeel runt zorgt voor veel nieuwsgierigheid. Niet alleen bij kijkers, maar ook bij de andere housewives. In de vorige aflevering kregen Estelle en Petrouschka daarom een rondleiding in Brigitte’s club C’est La Vie. Wie hoopt op nog meer inkijkjes in het privéhuis, heeft pech. “Ik heb in de serie wat laten zien, maar ik wil de anonimiteit van de klanten ook waarborgen. We blijven daar natuurlijk niet filmen, want dan blijven de klanten weg”, legt Brigitte uit. Ook wil ze haar medewerkers beschermen. “Ik heb daar meiden rondlopen en die vinden het ook niet fijn als er een filmploeg komt. Dat respecteer ik.”

Aparte branche

Als bordeel-eigenaresse heeft Brigitte met de nodige vooroordelen te maken. “Het is natuurlijk een hele aparte branche. De meisjes zijn toch sekswerkers. Er wordt natuurlijk wel gezegd dat ik ze uitbuit of dat je de pooier bent – niet eens alleen tegen mij, maar ik denk tegen elke uitbater die in deze branche zit”, vertelt ze. “Maar ik kan je garanderen dat ik mijn meiden als baby’s verzorg.” Ze heeft dan ook een heel hecht team. “Wij hebben het ontzettend leuk samen, we eten samen, we lachen samen. Ze zorgen goed voor mijn hondjes”, aldus Brigitte. “Ik heb altijd vaste meisjes, en er komen regelmatig nieuwe bij. We hebben het gewoon supergezellig en de meiden voelen zich thuis.”

Vrouwen met een rugzak

Brigitte vindt het heel belangrijk om er te zijn voor ‘haar meiden’. “Het zijn toch vrouwen die uit een ander land komen en een behoorlijke rugzak hebben”, vertelt ze. “Ik vind het gewoon heel belangrijk om hun een tweede huis te bieden. Dat kan ook bij mij in de zaak, want we hebben een aparte keuken, we hebben een woonkamer. En ’s avonds breng ik ze naar hun slaapplaats – want ze mogen natuurlijk niet blijven slapen – en dat is ook allemaal heel mooi. Ze werken graag bij mij.”

Natuurlijk zijn er ook weleens meisjes die weggaan omdat ze denken dat het gras ergens anders groener is. “Ergens anders zal het misschien mooier zijn, want waar ik zit is het oud. Het is een oud gebouw, het is natuurlijk wel schoon, maar het is niet het nieuwste van het nieuwste”, aldus Brigitte. “Maar ze komen toch allemaal terug.”

Bron: grazia.nl

Nieuw seizoen Bureau Warmoesstraat: hoe staat het met de Wallen?

Wat is er nog over van de beruchte Wallen? En hoe moet het verder met het gebied dat piept en kraakt onder toerisme en criminaliteit? In seizoen 2 van de AVROTROS-podcast Bureau Warmoesstraat keren Babs Assink en Cees Koring terug naar de buurt rond het legendarische politiebureau, precies 25 jaar na de sluiting.

Femke Halsema over de toekomst van de Wallen

Een opvallende gast in deze reeks is burgemeester Femke Halsema. In de eerste aflevering uit ze scherpe zorgen over het gebied en de toekomst ervan. Zo wil ze 1,5 miljoen euro vrijmaken om toeristenwinkels vergunningplichtig te maken, in een poging malafide praktijken en witwasconstructies te stoppen.

“Als je drie aanstekers verkoopt met een huur van 3000 euro per maand, dan voel je aan je water dat dit niet klopt,” zegt Halsema in de podcast. “Ik hoop dat de gemeenteraad het nut inziet van een hardere aanpak van al die toeristenwinkels.”

Volgens de burgemeester is het cruciaal dat de Wallen een woon- en leefgebied blijven, ook voor Amsterdammers zelf:

“In zo’n klein gebied als de Wallen heb je veel tegengestelde belangen, en dat botst, daar is weinig aan te doen. Maar wat voor mij van groot belang is, is dat dit prachtige, historische deel van de stad, op de lange termijn alleen kan overleven als het een woonwijk blijft. Ook Amsterdamse jongeren moeten in dit gebied een nachtleven kunnen hebben, en niet alleen toeristen. Anders kun je dit deel van de stad over 30 jaar afschrijven.”

Terug naar de beruchte jaren 80′

Naast Halsema komen in de zesdelige serie onder anderen oud-agenten, een voormalig zedenrechercheur, raamexploitanten en misdaadjournalist John van den Heuvel aan het woord. De podcast blikt terug op spraakmakende verhalen: van seksclubs tot vrouwenhandel en van de brand in Casa Rosso tot het legendarische bordeel Yab Yum en legt de vinger bij de vraag of de Wallen opnieuw afglijden naar de rauwe jaren ’80.

Bureau Warmoesstraat 2 is te beluisteren via de NPO Luister-app of via je favoriete podcast-app.

Bron: avrotros.nl