Geen verbod op sekswerk in Middelburg: christelijke partijen krijgen respect, maar geen steun

Middelburg voert geen totaalverbod op sekswerk in. De SGP en de ChristenUnie vroegen daar donderdag om. ,,Het toestaan van seksinrichtingen verandert seksualiteit van een kostbaar geschenk in iets plats en triviaals”, stelden ze. Maar het lukte de twee partijen niet voldoende steun voor een verbod te krijgen.

,,Wie ambieert dit als carrière voor zijn dochter?”, vroeg Priscilla Vrolijk (ChristenUnie) zich af. ,,Er zijn niet voor niets uitstapprogramma’s voor sekswerkers. Die zijn er niet voor receptionistes of vrachtwagenschauffeurs. We maken met legaliseren van sekswerk iets heel gewoon waarvan we allemaal voelen: dat is het niet.” Ze raakte geëmotioneerd tijdens haar betoog. Want, zo vertelde ze tijdens de vergadering, ze heeft een goede vriendin die in de prostitutie heeft gewerkt.

Criminaliteit en overlast

Ook Jonathan Schroevers (SGP) deed een dringende oproep: ,, Wij geloven dat seksualiteit een kostbaar geschenk van God is, bedoeld om binnen de veilige en liefdevolle context van huwelijk beleefd te worden. Bovendien kunnen seksinrichtingen de leefbaarheid van woonwijken aantasten. We maken ons zorgen over criminaliteit en overlast.

De twee christelijke partijen betwijfelen of legalisering van sekswerk zorgt voor minder uitbuiting en mensenhandel. SGP en ChristenUnie stelden dat onderzoek aantoont dat legalisering juist zorgt voor een toename van de problemen. Maar op veel steun voor hun standpunt hoefden ze niet te rekenen.

,,Welk probleem lossen we eigenlijk op met een verbod?” vroeg Jesse Aarnoutse (LPM) zich af. ,,Zolang er vraag is, zal er aanbod zijn. Als we het legaal maken, is het zichtbaar en kunnen we hulp geven als dat nodig is. Houd je het in de illegaliteit, dan is het verstopt.”

Bas van der Reest (D66) stelde dat een algeheel verbod de positie van sekswerkers schaadt. ,,Niemand zegt dat met legalisering alle problemen de wereld uit zijn. We staan schouder aan schouder met de SGP en de ChristenUnie als ze zeggen dat gedwongen sekswerk uitermate problematisch is en dat we moeten helpen. Maar uw oplossing is niet de juiste. We moeten accepteren dat mensen de keuze kunnen maken om sekswerk te doen.”

Uiteindelijk kregen SGP en ChristenUnie alleen steun van het CDA bij hun voorstel voor een totaalverbod op sekswerk in Middelburg. Dat hadden ze ook wel verwacht, zei SGP’er Jonathan Schroevers: ,,We beseffen dat wij als christelijke partijen een andere mening hebben dan de meeste andere partijen”, zei Jonathan Schroevers van de SGP. ,,Maar voor ons is het belangrijk om ons standpunt te laten horen.”

Dat leverde de twee christelijke partijen weliswaar geen steun, maar wel respect op. Alex Wöhler (VVD): ,,Dit standpunt verwachten wij van u. Het siert u en het past bij hoe u in het leven staat. Maar wij kijken er anders tegenaan.” Ruth Poppe (GroenLinks/PvdA) sloot zich daarbij aan: ,,Uw toelichting raakt mij, maar wij staan er anders in. Een verbod werkt illegaliteit in de hand en criminaliseert sekswerkers.”

‘Dat wil ik onder geen beding’

Vorige week sprak burgemeester Yvonne van Mastrigt zich al uit tegen een totaalverbod op sekswerk. ,,Mensen in de illegale prostitutie leven in de rafelranden van de samenleving. Ik ben burgermoeder om ook daar oog voor te hebben. De SGP zei ‘laten we het maar helemaal verbieden’. Mijn reactie was: dan accepteren we dus dat we daar niet meer naar omkijken? Dat wil ik onder geen beding. Waar het mij om gaat is dat er ongelofelijk veel ellende vastzit aan illegale prostitutie. Ik weet dat het gebeurt. Laten we het dan in ‘s hemelsnaam maar legaal doen.”

Bron: pzc.nl

Geschiedenis van prostitutie tot leven gewekt in raadzaal gemeentehuis

Nu donderdag 17 april heeft de Okra Academie Voorkempen schrijfster Diane De Keyzer, bekend van haar sociaal-historische boeken, te gast in de raadzaal in het gemeentehuis van Zandhoven. Het gaat om de laatste voordracht van dit voorjaar. In het najaar start Okra Academie Voorkempen met een nieuwe reeks voordrachten.

Ze komt er vertellen over Quel Bordel, een lezing over het ontstaan van de bordelen in de grote steden.

Het geeft een fascinerende inkijk in het leven van ontelbare vrouwen die eeuwenlang hun geld verdienden met seks.

In de middeleeuwen noemden ze hen lichtekooien en waren zij slachtoffer van heksenjachten. Vandaag spreken we over sekswerkers. Wie interesse heeft in prostitutie door de eeuwen heen, is welkom van 14 tot 16 uur in het gemeentehuis aan de Liersebaan 12 in Zandhoven.

De toegang bedraagt 7 euro voor Okra-leden en 10 euro voor niet-leden.

Bron: gva.be

Huisje op vakantiepark werd gebruikt voor sekswerk: drie mensen weggestuurd

Op een vakantiepark in de gemeente Loon op Zand zijn drie personen weggestuurd die hun verblijf bedrijfsmatig gebruikten voor sekswerk. De activiteiten zijn in strijd met de huisregels van het park.

Begin april zijn gedurende drie dagen controles uitgevoerd in de gemeenten Loon op Zand, Goirle en Oisterwijk. De politie werkte daarbij samen met toezichthouders van de gemeenten. Veertig locaties in het buitengebied zijn bezocht. Het gaat daarbij vooral om plekken waar grote bijgebouwen zoals schuren, loodsen of stallen staan.

Een aantal voormalige stallen in het buitengebied is omgebouwd tot caravanstalling, of in losse units opgedeeld voor de verhuur. De verschillende gemeenten gaan controleren of dit mogelijk in strijd is met het omgevingsplan.

Mag motorclub?

In het buitengebied van Goirle werd in een bijgebouw een ruimte ontdekt die is ingericht voor het organiseren van bijeenkomsten voor een motorclub. De gemeente onderzoekt of dit is toegestaan.

In Loon op Zand zijn vijftien locaties in het buitengebied gecontroleerd, waaronder loodsen en schuren. Daar is niks bijzonders ontdekt. Wel troffen de controleurs ‘s avonds, zoals gemeld, een accommodatie op een vakantiepark aan die werd gebruikt voor sekswerk.

De controleurs van het bestuurlijk interventieteam hebben ook voorlichting gegeven over het gevaar en de signalen van ondermijnende criminaliteit. Lege stallen en schuren zijn mogelijke locaties voor criminelen die op zoek zijn naar een plek om drugs te produceren. Verder is ook de bouwkundige staat en de brandveiligheid van de panden gecheckt.

Bron: bd.nl

Man met mes betrapt in Schipperskwartier, en dus schiet prostitutieteam van politie in actie: “110 personen gecontroleerd”

In het Schipperskwartier in Antwerpen werd een klant van een sekswerker zaterdagavond betrapt met een mes op zak. De vrouw verwittigde het prostitutieteam, dat meteen ter plaatse kwam.

“De man kreeg een proces-verbaal aan zijn broek”, vertelt de woordvoerder van de Antwerpse politie. De vaststelling gebeurde tijdens een grootschalige controleactie in de buurt. “In totaal werden 110 personen en 26 voertuigen gecontroleerd”, klinkt het nog.

Overtredingen

De politie stelde verschillende pv’s op voor onder meer foutparkeren, rijden onder invloed en inbreuken op het voorlopig rijbewijs. “Daarnaast kreeg het team ook drie meldingen van sluikstort, waarvoor GAS-pv’s werden uitgeschreven.”

Bron: pzc.nl

Illegale prostitutie vaker gesignaleerd in Leiden

De gemeente Leiden en het Haags Economisch Interventie Team (HEIT) melden een toename van illegale thuisprostitutie te signaleren in de Leiden. In 2024 werd op negen locaties illegale prostitutie vastgesteld, waarvan zeven keer in studentencomplexen. Deze praktijken vinden vaak plaats op plekken met weinig sociale controle en waar bewoners regelmatig wisselen.

Illegale prostitutie brengt risico’s met zich mee voor de sekswerkers zelf. Zij kunnen sneller slachtoffer worden van uitbuiting, mensenhandel of raken sociaal geïsoleerd. Daarnaast kan het voor omwonenden overlast veroorzaken en de leefbaarheid van een wijk negatief beïnvloeden.

Intensievere controles

HEIT geeft aan dat de situatie in Leiden vergelijkbaar is met andere gemeenten. Door meer capaciteit kon in 2024 intensiever worden gecontroleerd, wat resulteerde in een duidelijker beeld. De opvallende aanwezigheid van illegale prostitutie maakt gemeente en handhaving extra waakzaam.

Maatregelen

In alle negen gevallen waarin in 2024 illegale prostitutie werd aangetroffen, heeft de burgemeester een bestuurlijke maatregel getroffen. Dit kan een dwangsom of sluiting van de woning zijn. Wanneer er aanwijzingen zijn voor mensenhandel, wordt ook de politie ingeschakeld. Daarnaast werken de gemeente en HEIT samen met het expertisecentrum SHOP, dat ondersteuning biedt aan (voormalig) sekswerkers. SHOP helpt onder andere met psychosociale begeleiding en opvang.

Oorzaken

HEIT stelt dat de groei van illegale prostitutie deels is veroorzaakt door de sluiting van vergunde prostitutie-inrichtingen tijdens de coronaperiode. Sekswerkers weken toen uit naar de illegale sector. Ook het internet maakt het makkelijker om diensten aan te bieden. Daarnaast kunnen sekswerkers zonder legale verblijfstatus niet terecht bij officiële werkplekken en wijken zij daardoor uit naar het illegale circuit.

Kaders

Het verbod op illegale prostitutie staat in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) van de gemeente Leiden. Burgemeester Peter Heijkoop wijst erop dat verhuurders duidelijke afspraken moeten maken in huurcontracten en zelf ook actief toezicht moeten houden op het gebruik van hun panden.

Melden

Een groot deel van de ontdekte situaties kwam aan het licht na meldingen van inwoners. Volgens burgemeester Heijkoop zijn deze signalen van groot belang om kwetsbare vrouwen uit benarde situaties te halen. Zowel telefonisch als online is het mogelijk om (anoniem) melding te doen. Bij spoed kan gebeld worden met 112, bij minder urgente situaties met 0900 – 8844. Anoniem melden kan via 0800 – 7000 of via de website van Meld Misdaad Anoniem.

Bron: Centraaplus.nl

Is sekswerk misbruik of gewoon een vak? Het boek ‘De vrouw de baas’ gaat op zoek naar een antwoord

Is sekswerk criminele vrouwenuitbuiting? Of ‘leuk werk, waarbij iedereen je mooi vindt’? Journalist Marijn Heemskerk zoekt naar een feministische kijk op prostitutie – en doet dat zonder vooroordelen. Hieronder lees je een recensie van de Volkskrant over het boek.

Een paar jaar geleden zag ik Good Luck to You, Leo Grande, een Britse film over een vrouw van begin zestig, weduwe, die moed heeft verzameld om een afspraak te boeken met een sekswerker. Zij heeft in haar lange huwelijk nooit van seks genoten; hij is een lieve, beeldschone jongen die haar op haar gemak stelt.

Ze hebben een mooi gesprek, en uiteindelijk seks, waarbij zich voor Nancy het wonder van het orgasme voltrekt. Aan het eind van de film kijkt zij voor het eerst zonder schaamte naar haar naakte lichaam in de spiegel. Hartverwarmend.

De film werd geprezen om de humor en het vrouwelijke perspectief op lust en lichamelijkheid – terecht. Ik vond nog iets opmerkelijk: de vanzelfsprekende manier waarop betaalde seks als een vriendelijke, respectvolle ontmoeting tussen twee mensen wordt verbeeld.

Niet vernederend

Ik vroeg me af: zou dat niet altijd zo kunnen, ook als een man afnemer is en de vrouw aanbieder? Of tussen twee mannen of twee vrouwen? Een ‘gewone’, tevreden stemmende transactie, zonder morele lading of bijsmaak van verdorvenheid en uitbuiting? Of was ik nu naïef?

Good Luck to You, Leo Grande wordt niet genoemd in De vrouw de baas van Marijn Heemskerk, een zoektocht naar ‘een feministische kijk op prostitutie’ waarbij zij alle uithoeken van de branche verkent, maar had er goed in gepast. Hoe feministisch is deze film? Romantiseert hij, zoals enkele Britse critici schreven, de gevaarlijke, criminele seksindustrie? Verdoezelt hij de ongelijke verhoudingen?

Het gaat immers om een rijke witte dame en een jongen van kleur met moeilijke familierelaties. Maar tijdens de ruzie die de twee ook krijgen, zegt Leo dat hij wil dat zijn vak serieus wordt genomen: het is werk, waarin hij steengoed is. Niks vernederend, juist die aanname vindt hij laatdunkend.

Per definitie uitbuiting

Tussen die twee polen beweegt zich al jarenlang de discussie over sekswerk, en vooral het feministische discours. Aan de ene kant zijn er de principiëlen, voor wie prostitutie per definitie uitbuiting en vrouwenmisbruik is, een vorm van moderne slavernij, waarbij pooiers en mensenhandelaren zich verrijken ten koste van kwetsbare vrouwen die geen andere keus hebben. Lijnrecht daartegenover staat de opvatting dat je door sekswerk legaal te maken het uit de criminele sfeer haalt en de werkers beschermt tegen misbruik. Het kan een gewoon, lucratief beroep zijn, waarvoor mensen vrijwillig kiezen.

Voor mij als ontwakend feminist, eind jaren zeventig van de vorige eeuw, was het kraakhelder: je moest de kant van de zelfbewuste prostituees kiezen, dát was pas vrouwensolidariteit. Niet de moraalridder uithangen die ze op het rechte burgermanspad wilde dwingen. Deze mensen werkten hard voor hun geld en verdienden bescherming en eerlijke betaling. Het was de tijd van de ‘Hoerencongressen’ en later vakverenigingen als De Rode Draad, die pleitten voor normalisering van het beroep.

Zweden: de klant is strafbaar

De richtingenstrijd is nog steeds niet uitgewoed. De zoektocht van Heemskerk, journalist, onderzoeker en oud-advocaat, beweegt zich tussen de twee standpunten, waarbij ze zich uitstekend informeert en documenteert, en met veel betrokkenen praat. Ze gaat er met een open geest en hart in, zonder vooroordelen, en bezoekt dapper bordelen en afwerkplekken. Daarvan doet ze nuchter verslag, betrokken bij de problemen die ze ziet, maar nooit larmoyant.

Twee landen geven een voorbeeld van mogelijk overheidsbeleid. In Zweden is sinds 1999 niet de sekswerker, maar de klant strafbaar; niet het verkopen van seks is illegaal maar het kopen. Prostitutie verdwijnt dan vanzelf, is de gedachte. Nieuw-Zeeland pakte het in 2003 totaal anders aan: daar werd sekswerk volkomen gedecriminaliseerd; sekswerkers hebben er dezelfde rechten als anderen, zijn sterk georganiseerd en worden beschermd door politie en justitie. ‘De cijfers lijken te suggereren’, schrijft Heemskerk voorzichtig, ‘dat [mensenhandel] minder voorkomt dan in Nederland.’

Maar het Zweedse model is populairder: ook Noorwegen, IJsland, Ierland, Canada en Frankrijk hebben het ingevoerd. In 2023 werd en EU-resolutie aangenomen die verklaart dat prostitutie ‘onverenigbaar is met de menselijke waardigheid’. Grote woorden. Maar mensenhandel komt in Zweden nog steeds voor en prostitutie ook, via advertenties.

IJzersterke argumenten

In Nederland vergunningenland zitten we er zo’n beetje ertussenin. In 2000 werd het bordeelverbod opgeheven; bordeelhouders zouden normale werkgevers worden. Maar sekswerkers werden geen werknemer. Ze dragen wel de lasten, maar niet de lusten van werknemerschap: geen verzekeringen of doorbetaling bij ziekte, geen cao. De mensenhandel ging onverminderd door, ook in bordelen met vergunning.

Heemskerk ‘zwiebelt’ tussen de twee standpunten, en wij zwiebelen mee; voor beide bestaan ijzersterke argumenten. De meerwaarde van dit boek zit voor mij in de gesprekken met sekswerkers en klanten. Die laten zien dat iedereen een eigen, aannemelijk verhaal heeft dat vertelt hoe ze in deze wereld terechtkwamen. Nancy, bijvoorbeeld, die haar werk ‘leuk’ vindt: ‘Iedereen vindt je mooi, je krijgt complimenten.’ Vervelende, gevaarlijke mannen ‘zijn echt uitzonderingen’.

Te verlegen voor onbetaalde seks

Esther, die zegt dat ze zonder dit werk nooit de hulpverleners was tegengekomen die haar van haar verslaving afhielpen. Lex, die een escortbureau runt voor vrouwen die aarzelen of ze lesbisch zijn. Sommige klanten zijn te verlegen voor onbetaalde seks. ‘Als je een relatie hebt, dan moet je ook betalen. Ja toch, of niet?’

Het zijn de sekswerkers die me uiteindelijk richting ‘Nieuw-Zeeland’ trekken. ‘Gewoon’ wordt sekswerk misschien nooit door iedereen gevonden. Maar sekswerk is wel onuitroeibaar. Niet het morele oordeel van de beleidsmakers, maar de veiligheid van sekswerkers en hun vrijwillige keuzes moeten leidend zijn. Elk slachtoffer van uitbuiting is er een te veel, maar een hele beroepsgroep ongevraagd tot slachtoffer bestempelen is ronduit denigrerend. ‘Leo’ heeft gelijk.

Bron: Volkskrant.nl

Illegale bordelen opgerold in Harderwijk

Vier vrouwen zijn afgelopen week uit de illegale prostitutie gehaald door een actie van politie en gemeente Harderwijk. De bordelen waren gevestigd in een woonhuis en een recreatiewoning.

Deze panden werden gecontroleerd nadat er diverse meldingen van overlast waren binnengekomen. Het team mensenhandel van de politie Oost-Nederland was ook bij deze invallen betrokken.

Waar de panden zich precies bevinden, wil de gemeente in verband met de privacy niet zeggen. Het betreft een woonhuis in de wijk Frankrijk en een huisje op een recreatiepark.

Mogelijk gedwongen

In beide huizen zouden er bewijzen zijn gevonden van illegale prostitutie. In het woonhuis werd één sekswerker aangetroffen; in het vakantiehuis drie. Al deze vrouwen komen van buiten de Europese Unie.

Of er sprake is van dwang, wordt onderzocht; volgens een woordvoerder van de gemeente Harderwijk zijn er vermoedens dat zij dit werk tegen hun wil deden. Er zijn door de politie nog geen aanhoudingen verricht.

Hulpverlening

,,De eerste stap is en dat er hulpverlening komt voor de betrokkenen. Daarnaast wordt er een rapport opgemaakt. Op basis daarvan kijken we of er extra maatregelen nodig zijn en zo ja, welke dat zouden moeten zijn.”

Bron: destentor.nl

Melissa (36) wil met website en podcast sekswerkers helpen en hun beroep uit taboesfeer halen: “Respect en erkenning zijn zeer belangrijk”

Sekswerkers spelen al eeuwen een rol in onze samenleving, maar desondanks opereren velen nog altijd in de schaduw. Daarom richt Melissa Van den Broeck (36)uit Dendermonde (België) de website Eros Elite op. “We willen niet alleen ondersteuning bieden, maar ook structurele verandering. We willen sekswerk van zijn stigma ontdoen”, zegt ze.

“Stigma, discriminatie en systematische obstakels belemmeren sekswerkers in hun fundamentele rechten, zoals toegang tot banken, verzekeringen en betaalbare huisvesting”, zegt Melissa Van den Broeck. “Dit onrecht inspireerde ons om het platform Eros Elite te creëren. Dat biedt niet alleen ondersteuning, maar streeft ook structurele verandering na.”

Slachtoffers van mensenhandel

“De kiem van dit idee werd geplant tijdens mijn studies, toen ik stage liep bij slachtoffers van mensenhandel, en door een gesprek met een vriendin die werkte bij het prostitutieteam van de politie in Antwerpen”, zegt Melissa. “Zij wees me op de schrijnende tekortkomingen in de hulpverlening.”

Eros Elite is op het eerste gezicht een website met advertenties van sekswerkers. Maar er schuilt veel meer achter. “We bieden ook juridische ondersteuning en helpen sekswerkers op medisch vlak, maar ook met huisvesting en hygiëne”, zegt Melissa. “We willen de bestaande hulpverlening versterken en doorverwijzen indien nodig. Wie uit het beroep wil stappen, willen we verbinden met bedrijven die openstaan voor ex-sekswerkers, zodat ze een nieuwe carrière kunnen uitbouwen.”

Veerle Malsschaert

Het project staat nog in zijn kinderschoenen. “Mijn vennoot Stéphane en ik zijn ook bezig met een podcast om sekswerk te destigmatiseren”, zegt Melissa. “Vele mensen beseffen de maatschappelijke waarde ervan niet. Respect en erkenning zijn zeer belangrijk en daar willen we voor zorgen. In een eerste seizoen met actrice en comédienne Veerle Malsschaert, afkomstig uit Dendermonde, als host. Eros Elite is meer dan een platform, het is een beweging naar erkenning, veiligheid en bestaansrecht voor sekswerkers.”

Bron: nieuwsblad.be

Banken blijven sekswerkers in België weigeren als klant: “Wat heb je aan wettelijke erkenning als je geen lening krijgt?”

Sekswerkers en hun werkgevers ondervinden grote problemen bij het openen van een bankrekening of het aanvragen van een lening. Ondanks de nieuwe wettelijke bescherming weigeren veel banken en verzekeraars hen als klant. “Een wet is mooi, maar zonder bankrekening kun je weinig”, zegt Daan Bauwens, directeur van Utsopi, de Belgische vereniging voor sekswerkers, in ‘Zijn er nog vragen?’ op Radio 1.

Sinds 1 december 2024 genieten sekswerkers in België van een officieel arbeidsstatuut. Daarmee hebben ze toegang tot sociale zekerheid, pensioen, werkloosheidsuitkering en meer. De wet is bedoeld om sekswerkers volwaardig te integreren in de maatschappij, maar de financiële sector blijft achter.

“Zelfs uitbaters die alles legaal en transparant willen doen, lopen tegen dichte deuren aan. Hoe kunnen zij sociale bijdragen betalen als ze geen bankrekening kunnen openen?”, vraagt Bauwens zich af.

Uit een recente studie van het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen blijkt dat sekswerkers regelmatig problemen ondervinden bij het openen of behouden van een bankrekening. Rekeningen worden dan zonder reden stopgezet.

Daisy is sekswerker bij Alexandra’s Erotische Massages en hoort van collega’s dat banken hen weigeren. “We mogen nu officieel werken, maar als je geen lening kunt krijgen of je rekening zomaar wordt stopgezet, blijf je vastzitten.”

Politieke druk nodig om financiële sector te dwingen

Volgens Bauwens is politieke actie noodzakelijk. “De regering heeft sekswerk gelegaliseerd, maar nu moeten de ministers van Justitie en Gelijke Kansen ook druk zetten op banken en verzekeraars. Anders blijft de praktijk achter op de theorie.”

De studie bevestigt dit probleem: sekswerkers voelen zich nog steeds economisch kwetsbaar, omdat financiële instellingen hen als risicovol blijven beschouwen. Ondanks een stabiel inkomen worden ondervraagde sekswerkers door hun bank geweigerd bij het aanvragen van een lening.

“Banken hebben het recht een contract af te sluiten met wie zij willen en weigeren bijvoorbeeld ook expats of bepaalde horecazaken”, legt Bauwens uit. “Al denk ik wel dat zij een bepaalde maatschappelijke missie hebben en een verantwoordelijkheid dragen.”

Vooruitgang met obstakels

Ondanks deze problemen wordt België door velen gezien als een van de beste landen voor sekswerkers. “We hebben nu rechten en bescherming, dat is al een enorme stap vooruit”, zegt Daisy.

Bauwens hoopt dat de overheid strengere maatregelen zal nemen om discriminatie door financiële instellingen tegen te gaan: “De hele wetgeving is erop gericht sekswerkers op een evenwaardige wijze te doen deelnemen aan de maatschappij. Zonder toegang tot financiële diensten is dat een illusie.”

Bron: vrt.be

Utrecht verwerpt voorstel voor inclusiever sekswerkbedrijf in parkeergarage Paardenveld

Maak het toekomstige sekswerkbedrijf in parkeergarage Paardenveld inclusiever, die oproep doen partijen in de Utrechtse gemeenteraad. Zij vinden dat kwetsbare groepen, waaronder ongedocumenteerden en verslaafden, ook ruimte moeten krijgen om hun diensten aan te bieden.

Afgelopen januari lanceerde wethouder Eelco Eerenberg (D66) het voorstel om in parkeergarage Paardenveld ruimte te bieden aan een sekswerkbedrijf, met vijftien plekken. In eerste instantie gaat het om een proef. Als blijkt dat aanpassing van de regels leidt tot meer veiligheid en minder illegaliteit, dan kan het stadsbestuur het beleid definitief veranderen.

Dit tot enthousiasme van de beroepsgroep. Sinds begin dit jaar is het weliswaar toegestaan om klanten thuis te ontvangen, maar niet alle sekswerkers kunnen dat of vinden dat prettig.

Kwetsbare sekswerkers

Sommige politieke partijen vrezen echter dat de proeftuin te weinig ruimte biedt aan sekswerkers die geen vergunning of registratie kunnen aanvragen. Veelal omdat zij zich in een kwetsbare positie bevinden omdat ze ongedocumenteerd, transgender, thuisloos of verslaafd zijn. Het gevolg daarvan is dat hun activiteiten plaatsvinden in de illegaliteit.

Bij1 dient samen met de Partij voor de Dieren, Volt en EenUtrecht een voorstel in om dat te veranderen. Zij vragen het stadsbestuur om te bekijken of potentiële exploitanten van een sekswerkbedrijf ruimte willen bieden aan sekswerkers uit achtergestelde groepen. Ondernemers die oog hebben voor diversiteit zouden, bij gelijke geschiktheid, voorrang moeten krijgen.

Vorige maand mocht de gemeenteraad zich voor het eerst uitspreken over de motie, maar de stemming eindigde toen onbeslist. Daarom komt het voorstel donderdagavond opnieuw ter tafel. Maar de partijen zijn wederom tot op het bot verdeeld: 21 raadsleden stemmen voor en 20 tegen. Na de tweede onbesliste stemming is de motie nu verworpen.

Bron: ad.nl