Prostitutie

Een inwoner van Almere is dinsdag in hoger beroep gegaan bij de Raad van State. Hij is het niet eens met een dwangsom die hij kreeg omdat er prostituees in zijn huis werkten.

De gemeente Almere legde de boete al in 2022 op. Dit gebeurde nadat er bij een controle een Spaanstalige prostituee in het huis was gevonden.

Deze controle volgde na een tip via Meld Misdaad Anoniem. Daarna hield de gemeente het huis een tijd in de gaten. Tijdens die controles bleek er ’s avonds en ’s nachts veel bezoek te komen.

,,Dat leverde heel veel overlast op. De bel die telkens ging en mannen die de trappen op en af gingen”, zegt een woordvoerder van de gemeente Almere tijdens de rechtszaak in de Raad van State.

‘Ik zag de angst in haar ogen’

Bij een inval in het huis vonden de politie en een toezichthouder de Spaanstalige prostituee. ,,Ik zag de angst in haar ogen en wist dat het niet goed zat”, zei de toezichthouder tegen de rechter.

De advocaat van de huurder zei dat er niets aan de hand was. Volgens hem was de prostituee alleen op bezoek en was er zeker geen sprake van bedrijfsmatige prostitutie. ,,Het is toch niet verboden om een prostituee in je huis uit te nodigen?”

15.000 euro veel te hoog

De advocaat vindt een dwangsom van 7500 euro per overtreding, met een maximum van 15.000 euro, veel te hoog voor een gewone huurder. De gemeentewoordvoerder zegt dat er van een dwangsom een flinke prikkel moet uitgaan om ervoor te zorgen dat mensen stoppen met overtredingen.

,,Wij hebben de cijfers erbij gepakt en het blijkt dat prostituees vaak 500 euro per dag huur betalen voor het gebruik van een woning en dat ze per avond en nacht zo’n 1500 tot 2000 euro verdienen. Daar moeten ze uiteraard ook weer het een en ander van afstaan. Dan is een dwangsom van twee keer 7500 euro niet te hoog.”

Uitspraak over enkele weken.

Bron: destentor.nl

‘Er wordt onterecht op ons neergekeken’, zeggen high-class escorts die in Leiden studeren. Aan Mare vertellen ze over hun werk en vooroordelen. ‘Als je van seks houdt, waarom zou je dat dan niet professioneel aanpakken?’

Er wordt onterecht op ons neergekeken’

Lynn* studeert filosofie. ‘Wat ik nooit had verwacht, is dat je niet bij elke boeking seks hebt.’

‘Ik ben pas eind november begonnen als high-class escort. Drie jaar lang zat ik in een relatie met een narcistische man, waarin ik constant over mijn grenzen heen ging. Toen het uitging, besloot ik eindelijk echt te gaan leven. Dan denkt iedereen: oh, die is toen meteen helemaal losgeslagen. Maar ik was altijd al open-minded en nieuwsgierig naar wat op seksueel gebied mogelijk was. Daarnaast vind ik het ook wel lekker om tegen de standaard normen en waarden aan te trappen.

‘Eerst belandde ik in de swingerswereld, waar ik veel heb geëxperimenteerd. Daar merkte ik hoe respectvol mensen kunnen zijn. Ik heb mijn grenzen leren kennen en ontdekte dat ik seks heel leuk vind. Dus waarom zou ik dat dan niet professioneel aanpakken? Ik werd meteen enthousiast van dit idee. Solliciteren vond ik wel heel eng, want je komt toch in een onbekende, geheimzinnige wereld. Ben ik wel high-class genoeg? Hoe moet ik lopen? Hoe gedraag ik me?

‘Bij twee bureaus werd ik niet aangenomen. Bij het ene omdat ik te weinig beschikbaar was, bij het andere omdat ik niet de juiste uitstraling zou hebben. Zoë was wel meteen heel enthousiast.

‘Ik heb nog nooit iets zo eng gevonden als mijn allereerste keer. Een man had mij uitgekozen als cadeautje voor zijn verjaardag. We zijn eerst gaan borrelen in het restaurant van een hotel en op een gegeven moment zijn we naar boven gegaan en begon het feestje. Dat ging eigenlijk heel erg vanzelf. Ik ontdekte meteen dat dit heel goed bij mij past.

‘Rollenspellen vind ik ook heel leuk. Het heeft wel iets om in de fantasiewereld van een ander te duiken. Zo moest ik ooit doen alsof ik bijles nodig had voor een examen economie. Ik kreeg zelfs een heel script. Op een gegeven moment legt de docent me uit wat meerwaarde betekent: een blouse met een knoop erop is meer waard dan een blouse zonder knoop. “Maar wat als ik een knoopje losmaak, heeft de blouse dan niet juist meer waarde?” vraag ik dan. “Als jij mij dan 50 euro geeft, maak ik een knoopje los.” En zo krijg ik voor elke handeling steeds 50 euro: knoopje los, hand onder het rokje, blouse uit, korte kus en ga zo maar door.

‘Wat ik nooit had verwacht, is dat je niet bij elke boeking seks hebt. Het is maar net wat de klant zelf wil. Ik werd een keer voor twee uur geboekt samen met nog een dame, die voor vijf uur was geboekt. Die man wilde graag licht worden gekleineerd. Hij had een verhaal getypt dat ik moest voorlezen en de andere dame moest uitvoeren. Hij was in dit verhaal het enige jongetje van de klas dat door alle meisjes werd geplaagd. De kleren gingen uit, maar de lingerie bleef aan. We hebben geen seksueel contact gehad, niet eens gezoend, maar eigenlijk alleen maar een beetje halfnaakt gestoeid op het bed en zijn toen weer naar huis gegaan.

‘Ik doe dus echt van alles, maar vooral ontmaagdingen vind ik heel bijzonder. Je mag iemand leren hoe alles bij een vrouw werkt. Dan komt de coach in mij naar boven. Het is iets moois wat je iemand kunt meegeven en hopelijk loopt hij daarna zelfverzekerder de deur uit.

‘Het soort mannen dat ik tegenkom in dit werk is best gevarieerd. Sommigen hebben heel veel geld, maar anderen sparen hier echt voor. De rijke zakenmannen hebben vaak gewoon een vrouw en kinderen thuis. Ik heb daar geen oordeel over, maar ben er wel nieuwsgierig naar en dan hebben we er gewoon een gesprek over.

‘Ik doe ongeveer twee of drie boekingen per week. Dat levert me zo’n 3000 euro op per maand. Van dat geld betaal ik onder meer mijn studie. Ik studeer filosofie. Ik merk dat ik in mijn gesprekken met klanten ook altijd op zoek ben naar de diepere laag.

‘Zelf date ik er ook gewoon nog naast. De mannen van mijn werk kan ik niet zelf uitzoeken en ik vind het belangrijk om dat wel te kunnen doen. Ik ben nu met iemand aan het daten en ik heb hem verteld over mijn werk. Hij heeft er begrip voor.

‘Familie en vrienden weten ook dat ik dit doe. Ik wilde het graag vertellen, want ik ben er heel enthousiast over en heb er niet voor niets voor gekozen. Mijn vader is er wel oké mee, maar het contact met mijn moeder verloopt helaas stroef, daar baal ik van. Ik wil haar graag uitleggen waarom ik dit ben gaan doen, maar ze staat er niet zo voor open. Mijn zusje is heel bezorgd.

‘Ik vind de bezorgdheid misplaatst. Er wordt te veel neergekeken op escortdames. Als een vrouw van seks houdt, wordt ze gelijk bestempeld als laag. Of ze zou het niet uit vrije wil doen, maar wordt gedwongen. Het zijn vooroordelen over prostitutie die zo onterecht zijn. Alsof ik alleen maar criminelen zou tegenkomen. Het zijn vaak heel zachtaardige, lieve mannen met wie ik afspraakjes heb.

‘Toch wil ik dit niet de rest van mijn leven doen, ik ga dit maximaal twee jaar doen. Daarna zou ik graag kinderen willen en een huisje-boompje-beestje-leven beginnen. Maar voorlopig ben ik nog even op ontdekkingsreis.

‘Dit werk heeft me zelfverzekerder gemaakt, vooral over mijn lichaam. Seks is weer iets leuks geworden. Ik voel me heel erg vrouw en het belangrijkst: ik heb de grenzen kunnen vinden in mijn grenzeloosheid. Zo, zie je gelijk dat ik filosofie studeer.’

‘Het voelt niet eens als werk’

Bo* studeert criminologie in Leiden. ‘Wat maakt het nou uit of ik een prostituee ben of de bakker op de hoek?’

‘Tijdens mijn eerste studie ging ik vaak met een vriendinnetje stappen. Onze avonden leken nooit te eindigen, want we hadden het altijd gezellig met mannen. Op een avond dachten we: als we het toch zo leuk hebben, waarom dan niet voor geld? We studeerden allebei, extra cash was welkom. Na een stevig glas wodka hakten we de knoop door. Een week later zaten we bij Vialet Escortservice.

‘Dat vriendinnetje had contact opgenomen met eigenaresse Zoë. Ik vond het prettig dat een vrouw de baas is van het bureau. Je wil niet dat een enge vent de boel voor je regelt. Ze is best streng, zowel voor ons als voor de klanten. Je moet minimaal hbo-niveau hebben, want je moet wel een beetje fatsoenlijk een gesprek kunnen voeren met de klant.

‘Mijn vriendin moest eerst afvallen voor ze mocht beginnen en zij was echt niet dik. Ze zat nog net niet twee weken aan een sapkuur, zó graag wilde ze het. Je moet de klanten wel iets te bieden hebben natuurlijk, niet dat je helemaal spekkie bent of helemaal onder de tattoos zit. Dan gaat niemand je boeken.

‘De eerste keer scheet ik dertig kleuren. Ik had geluk, want ik werd geboekt door een lieve man die wist dat het mijn eerste keer was en alle begrip had voor mijn zenuwen. Gelukkig was het ook nog geen boeking met van alles erop en eraan, waarbij je gelijk BDSM moet doen. We hebben eerst fijn gepraat en elkaar rustig leren kennen, waarna natuurlijk het belangrijkste onderdeel van de afspraak volgt.

‘Mijn meest bijzondere boeking was een cruise van een week op de Middellandse Zee met een leuke vent. Ik was zijn gezelschap en we hadden niet eens elke dag seks. Meestal zaten we lekker in het zonnetje op de boot, af en toe gingen we een dagje op pad. Het is toch geweldig als je helemaal verwend wordt en er ook nog voor betaald krijgt? Ik kreeg er 8000 euro voor.

‘Gemiddeld verdien ik tussen de 600 en 800 euro per week. Het geld gaat in mijn vakantiepotje. Daarnaast heb je vaak een superleuke avond, meestal met rijke mannen. Dus je krijgt regelmatig een tasje of schoenen cadeau, die verwennerij vind ik fantastisch.

‘Ik vind dit gewoon leuk om te doen, het voelt niet eens als werk. Als escort krijg je extra spanning in je leven, het geeft me ontzettend veel energie en vaak is de seks ook gewoon lekker. Het geld is eigenlijk meer een leuke bonus. Ik vind het geweldig om zoveel aandacht te krijgen van een man; je bent voor hem helemaal je van het. Ze doen zoveel moeite, dat is echt anders dan wanneer je een vriendje hebt.

‘Ik had tussendoor een vriendje dat niets van mijn werk wist. Technisch gezien ben ik in die relatie zo’n 180 keer vreemdgegaan. Het was bijna niet te combineren. Als ik bij hem was, zat ik steeds op mijn telefoon. Je moet reageren op een opdracht – anders gaat die naar iemand anders. ‘s Avonds ging ik regelmatig opgedoft de deur uit, en op een gegeven moment kon ik dat niet meer verkopen. Toen ben ik gestopt. Maar een maand nadat het uitging, smeekte ik Zoë of ik alsjeblieft weer mocht beginnen.

‘Behalve de vriendin met wie ik ben begonnen, weet alleen mijn neef van mijn dubbelleven. Na twee flessen wijn heb ik het hem verteld, en hij reageerde superchill. Hij was niet eens verbaasd – logisch, want in mijn privéleven ben ik ook best losbandig. Het is fijn dat ik mijn geheim met hem kan delen. Als de rest van mijn familie het zou weten, zouden ze waarschijnlijk net zo relaxed zijn. Toch hou ik het voor mezelf, want je weet nooit waar die informatie belandt.

‘Het liefst zou ik van de daken schreeuwen dat ik high-class escort ben, maar ik ben bang voor de reacties. Vroeger wilde ik de politiek in, maar dat kan natuurlijk niet meer. Dat vind ik zo krom: wat maakt het nou uit of ik een prostituee ben of de bakker op de hoek? We betalen allemaal belasting. Ik zou mensen zo graag laten zien dat dit werk helemaal niet gek is. Er hoeft niet zo’n taboe op te rusten.

‘Mensen denken vaak dat dit werk gevaarlijk of vies is, maar ik heb nooit problemen met klanten gehad. In al die jaren heb ik me maar één keer een beetje onveilig gevoeld. Dat was bij een man van islamitische afkomst. Hij wilde alleen maar seks, zonder het lulverhaal eromheen. Op een gegeven moment legde hij tijdens de seks ineens een doekje over mijn hoofd. Ik dacht echt: wat bén je aan het doen? Ik heb Zoë meteen verteld dat ik me niet chill voelde en die klant is niet meer teruggekomen.

‘Als er ook maar één klacht over een klant binnenkomt, is het meteen klaar. Je moet altijd bij Zoë inchecken wanneer je binnenkomt en uitchecken wanneer de afspraak is afgelopen. Als je daarna niet binnen één minuut je telefoon opneemt, heeft ze nog net niet de politie gebeld.

‘Inmiddels doe ik dit werk al acht jaar, met een pauze toen ik een relatie had. Toen ik begon volgde ik een studie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Die studie heb ik inmiddels afgemaakt en nu werk ik én studeer ik criminologie in Leiden.

‘Het is goed te combineren met mijn studie, want ik heb geen vaste werktijden. Het is vaak ’s avonds, maar als ik geen college heb, neem ik soms ook overdag een boeking aan. Het is de perfecte bijbaan tijdens je studie. Ik zou dit het allerliefst fulltime voor de rest van mijn leven blijven doen, maar dat kan natuurlijk niet. Mannen rijpen als een goede fles wijn, maar vrouwen meestal helaas niet. Ik sport veel en probeer mezelf een beetje knap te houden, dus hopelijk blijft deze fles wijn nog even goed. Als ik dit tot mijn veertigste kan blijven doen, teken ik ervoor.’

* De namen Bo en Lynn zijn gefingeerd omdat beide studenten graag anoniem willen blijven. Hun namen zijn bekend bij de redactie

Bron: mareonline.nl

De gemeente Moerdijk gaat ‘handhavend optreden’ richting de op TikTok populaire escortbaas Saskia van escortbureau Deepest Secrets. Meerdere escorts die voor de vrouw werkten voelen zich bedrogen, onthulde deze website eerder deze week.

De gemeente gaat met de escortbaas, die een vergunning heeft in deze gemeente, in gesprek en noemt het ‘dapper’ dat de sekswerkers naar buiten treden. Een woordvoerder bevestigt dat de werkwijze van het escortbedrijf in strijd is met de regels over sekswerk die gelden in de gemeente.

Deze website sprak met zeven (ex-)escorts en twee chauffeurs van het escortbureau, dat gerund wordt door de op TikTok populaire escortbaas Saskia. De medewerkers kaartten meerdere misstanden aan bij Deepest Secrets. Ze zeggen dat ze weinig te zeggen hadden over werktijden en klanten, en voelden vaak niet de vrijheid om bij ziekte of onprettige situaties te stoppen met een dienst. Bij een aantal van de vrouwen werd zelfs salaris ingehouden. Ook bood het escortbedrijf orale seks zonder condoom aan.

‘Handhavend optreden’

Dat mag niet. In de algemene plaatselijke verordening (APV) van de gemeente Moerdijk staat dat escorts klanten en diensten zonder gevolgen moeten kunnen weigeren, hun eigen werktijden moeten kunnen bepalen en dat onveilige seks aanbieden verboden is. Een woordvoerder van de gemeente zegt dat nu inderdaad is gebleken dat Deepest Secrets de regels niet naleeft.

Signalen dat sekswerkers niet altijd in de positie zijn om een klant of dienst te weigeren hebben de gemeente inmiddels ook bereikt en zijn ‘niet acceptabel’, aldus de woordvoerder. ,,In het gesprek met de vergunninghoudster (dat volgende week plaatsvindt, red.) zullen wij dan ook aangeven hier handhavend tegen op te zullen treden.’’

Handhavingsverzoek

De gemeente is sinds 2020 verantwoordelijk voor de handhaving van vergunde seksinrichtingen, maar volgens de woordvoerder is die handhaving ‘complex’, mede omdat er vaak bij klanten thuis wordt afgesproken en het hier niet gaat om een bordeel. Daarom is de gemeente vooral afhankelijk te zijn van signalen van sekswerkers.

,,Tot op heden zijn van de werknemers van Deepest Secrets geen signalen binnengekomen, die direct aanleiding gaven tot onmiddellijke handhaving. We zijn dan ook blij dat de sekswerkers van Deepest Secrets hun ervaringen nu delen. Vorige week hebben wij ook een verzoek om handhaving ontvangen. We vinden het dapper dat de sekswerkers naar buiten treden en zullen de signalen gebruiken voor verdere aanpak.’’

Zelf noemt Saskia de kritiek van de ex-werknemers een ‘bewuste lastercampagne’ en kunnen vrouwen ‘direct stoppen met werken als ze zich ziek of onveilige voelen’. Ook het programma BOOS maakte een aflevering over Deepest Secrets. Die aflevering bekijk je hier.

Bron: ad.nl

De op TikTok populaire escortbaas Saskia promoot haar escortbureau Deepest Secrets als vrouwvriendelijk. Maar dames die afkwamen op haar mooie beloftes voelen zich bedrogen, vertellen ze in een onthullend onderzoek. ,,Ik had expliciet ‘nee’ gezegd op plasseks, maar kreeg een klant die dat wel had geboekt.’’

Deze website sprak met zeven (ex-)escorts en twee chauffeurs van het bedrijf. Omdat hun omgeving vaak niet weet dat ze naast hun ‘normale’ baan ook nog escort zijn, willen ze niet bij hun echte naam worden genoemd.

De vrouwen solliciteerden bijna allemaal na het zien van de TikTok-filmpjes van Saskia. Sommige van de vrouwen zijn nieuw in de business, anderen werkten al voor zichzelf. ,,Ik was nieuw in de wereld, maar Saskia gaf me er een goed gevoel over. Zo van: het ís spannend, maar ik ga je begeleiden’’, zegt Vera, een jonge vrouw van begin twintig die twee jaar terug als escort begon.

Het bleek te mooi om waar te zijn. De sekswerkers hadden weinig zeggenschap over het aantal afspraken op een nacht, verklaren zij allemaal, en werden geregeld tot in de vroege uurtjes ‘doorgeboekt’. Ook wanneer ze aangaven te willen stoppen met werken.

Vaak kregen zij geen informatie over de klant die hen had geboekt, en voelden zij niet de vrijheid om bij ziekte, of bij onprettige of onveilige situaties te stoppen met een dienst. Bij een aantal van de vrouwen werd zelfs salaris ingehouden.

‘Ik was begin 20’

Twintiger Vera stuitte via TikTok op de filmpjes van Saskia, waarin de Brabantse haar 60.000 volgers openhartig en enthousiast vertelt over sekswerk, haar escortbedrijf en haar klanten. ‘Veilig kunnen werken’ en als escortdame ‘van de beste arbeidsomstandigheden in de seksbranche’ kunnen genieten is de boodschap die het bedrijf vertolkt.

Vera kan snel na haar sollicitatie aan de slag. Er worden foto’s in lingerie van haar gemaakt, ze geeft aan wat ze op seksueel vlak wel en niet wil doen. Een dag later staat haar foto op de website van Deepest Secrets, dat zo’n 500 euro voor een afspraak van twee uur rekent. Ongeveer de helft hiervan gaat naar de escortdame.

Een groepje mannelijke chauffeurs rijdt de vrouwen naar hun afspraken, die worden geboekt en ingepland door het escortbureau. Het valt Vera al snel op dat ze maar weinig te zeggen heeft over hoe haar avonden eruitzien. Ze weet vrijwel nooit bij wat voor klant ze binnenstapt. ,,Ik werd steeds weer verrast.”

,,Het kon ineens iemand zijn met een aandoening of handicap, of een specifieke wens op seksueel vlak. Dat wist je niet. Ik had bij mijn sollicitatie expliciet ‘nee’ gezegd op plasseks, maar kreeg een klant die dat wel had geboekt.’’

Al in haar tweede week kan ze op weinig begrip rekenen als ze aan het werk is en haar keelontsteking steeds pijnlijker wordt. De klant heeft al geboekt, is de boodschap. De ruimte om ‘nee’ te zeggen voelt Vera niet. ,,Het was mijn keuze om de branche in te gaan. Maar ik was begin 20. Het was aan háár om mij te begeleiden. Dat deed ze niet. Zodra je op de website stond, was het klaar.’’

Klant met ‘wratjes’

De escorts ondertekenen geen contracten, wel huisregels. Daarin gaan de dames akkoord met ‘tongzoenen en pijpen zonder condoom’, iets wat overigens niet gebruikelijk is in de branche.

Mid-dertiger Kim komt, zonder dat ze daar vooraf over wordt geïnformeerd, terecht bij een klant in een rolstoel die amper kan bewegen. En wanneer zij toch een condoom gebruikt bij een klant met ‘wratjes’, wordt dat haar niet in dank afgenomen. Ook dertiger Anne komt voor verrassingen te staan. ,,Op een dag kwam ik zo, zonder enige aankondiging, terecht bij een ernstig zieke man. Daar moet je je echt anders op voorbereiden dan wanneer je bij een gast van 30 binnenstapt.’’

Escort Lola sluit zich een paar maanden terug eveneens bij het bureau van Saskia aan. Het bureau geeft haar een ‘veilig’ en ‘vrouwvriendelijk’ gevoel, maar Lola komt al snel van een koude kermis thuis. ,,Van 19.00 uur tot 07.00 uur werken was normaal. Als ik terugkoppelde dat een klant erg onhygiënisch was geweest, werd daar niets mee gedaan.’’

Ook na onprettige of onveilige situaties – bij een van de vrouwen moeten hulpdiensten er zelfs aan te pas komen, een ander moet doorwerken nadat er een condoom ‘in haar’ kwijtraakt – worden de vrouwen geacht door te werken. Chauffeurs verklaren dat de dames geregeld vermoeid of emotioneel in de auto zitten, maar de volgende klant al weer is ingepland, vaak zonder overleg.

Een andere escort, Lisa, vertelt over een avond waarop zij begint te bloeden bij een klant, kort nadat ze een operatie heeft gehad. ,,Mijn lichaam was op. Maar ik was het hotel nog niet uit en het bureau hing aan de lijn. ‘Je gaat maar terug’.’’

Haar chauffeur brengt haar uiteindelijk toch naar huis. Niet lang daarna stopt ze met het werk. Ze is niet de enige. De vrouwen die deze site sprak legden hun werkzaamheden voor Deepest Secrets neer. Drie van hen zeggen nog geld te krijgen van het escortbureau. Bij alle drie de dames besloot het bureau eerder verdiend geld ‘in te houden’ om al geplande afspraken die de vrouwen niet meer wilden afmaken ‘te verrekenen’.

Exploitanten proberen afspraken te omzeilen

De vrouwen werkten voor Deepest Secrets via een ‘opt-inregeling’. Dat is een speciale belastingregel waarbij sekswerkers niet in loondienst zijn, maar ook geen zelfstandig ondernemer zijn. In de praktijk houdt die regeling in dat sekswerkers zelf mogen bepalen naar welke klanten zij toegaan en wanneer zij werken.

Informatiepunt Soa Aids Nederland ziet dat exploitanten die afspraken desondanks vaak proberen te omzeilen door te werken met schaduwcontracten, vermomd als ‘huisregels’.

Een onafhankelijk meldpunt voor sekswerkers geeft aan geregeld te horen dat escorts zelf niets te zeggen hebben over hun klanten of werktijden. Dat mag niet, valt ook te lezen in de Algemene Plaatselijke Verordening (apv) van de gemeente Moerdijk, waar Deepest Secrets een vergunning heeft. Daarin staat dat escorts klanten en diensten zonder gevolgen moeten kunnen weigeren, hun eigen werktijden moeten kunnen bepalen en dat onveilige seks aanbieden verboden is.

Een woordvoerder van de gemeente Moerdijk zegt dat de gemeente volgende week in gesprek gaat met het escortbureau en geeft aan ‘handhavend op te zullen treden’.

Recht om te weigeren

Andre van Dorst van vakvereniging Exploitanten Relaxbedrijven zegt dat ‘dames altijd moeten kunnen stoppen met werken’. ,,En ze hebben ook het recht om een klant te weigeren.’’

Bedrijven nemen het vaak niet zo nauw met de regels, weet ook Elma Brussé, vertrouwenspersoon voor sekswerkers. ,,Er is een grijs gebied en daarin pakken exploitanten vaak veel ruimte. Ze oefenen druk uit op dames om toch te komen werken. Of er wordt geld ingehouden, bijvoorbeeld. Dat mag niet. Sekswerkers staan vervolgens met hun rug tegen de muur.’’

De ex-werknemers van Deepest Secrets doen hun verhaal omdat ze de vrouwvriendelijke zelfpromotie van het bedrijf op TikTok willen doorprikken. Een deel van hen is door hun ervaring met het bedrijf helemaal uit de branche gestapt. Anne: ,,Saskia laat het op TikTok overkomen als een mooi beroep. En dat kan het ook zijn. Maar niet op de manier hoe dit bedrijf met zijn dames omgaat.”

Reactie Deepest Secrets

De kritiek van een reeks ex-werknemers is volgens eigenaar Saskia van Deepest Secrets ‘een bewuste lastercampagne’. Ze stelt bij de politie aangifte te hebben gedaan van smaad en laster. Volgens haar hebben de afgelopen vijf jaar meer dan tweehonderd dames voor Deepest Secrets gewerkt. ,,De overgrote meerderheid kijkt positief terug.”

Volgens de eigenaar kunnen vrouwen ‘direct stoppen met werken als ze zich ziek of onveilig voelen’. ,,Maar last-minute annuleringen zonder geldige reden worden niet zomaar toegestaan, want die hebben financiële gevolgen voor Deepest Secrets en voor klanten die bijvoorbeeld al een hotelkamer hebben geboekt.”

Dames mogen volgens haar klanten weigeren als de situatie onveilig is of de klant ‘extreem onverzorgd is’. ,,Maar zonder geldige reden kan een dame niet zomaar een klant weigeren. Dit zou niet alleen financiële gevolgen hebben, maar kan ook een diepe emotionele impact achterlaten op de klant. Een man die al onzeker is, kan hierdoor een diepgeworteld minderwaardigheidsgevoel ontwikkelen.” Op de vraag waarom vrouwen vooraf geen informatie krijgen over de klant gaat haar antwoord niet in.

Het standaard aanbieden van tongzoenen en pijpen zonder condoom is een ‘bewuste, doordachte en zakelijke keuze’. ,,Een dame die zich niet comfortabel voelt bij deze werkwijze, kan beter bij een ander bureau solliciteren.”

Volgens Deepest Secrets zijn er geen dames die nog ‘rechtmatige betalingen tegoed hebben’. ,,In een zeer beperkt aantal gevallen worden betalingen tijdelijk opgeschort of ingehouden wanneer een dame zich niet aan de afspraken houdt of schade veroorzaakt aan Deepest Secrets of een klant.’’

Bron: ad.nl

In de samenleving leeft het beeld dat iedereen die in de seksindustrie met klanten werkt vrouw is en bovendien wordt uitgebuit, stelt sekswerker Levi Jacobs. Hij vindt dat schadelijk en pleit voor een genuanceerder beeld van sekswerk, wat hij zelf met plezier en uit eigen keuze doet.

Onlangs publiceerde Het Parool twee artikelen over illegale prostitutie in Amsterdam. Er wordt een pijnlijk beeld geschetst van een vreselijke situatie: de uitbuiting van vrouwen in de seksindustrie.

Hoe naar dat ook is, het is wel het zoveelste negatieve verhaal over mensen die in de seksindustrie werken.

Het heersende beeld in de samenleving is dat vrijwel alle mensen die werken met klanten in de seksindustrie vrouwen zijn die worden uitgebuit; een schadelijk idee, omdat het een vertekende weergave van de situatie is. Men vergeet door dit soort verhalen bijna dat veel mannen en vrouwen ook juist heel bewust voor sekswerk kiezen, omdat ze het leuk werk vinden en het hen financieel ondersteunt.

Als mensen denken dat alle sekswerkers automatisch slachtoffers zijn, verliezen sekswerkers de controle over hun eigen keuzes. Dit heeft als gevolg dat hun zelfwaarde en zelfvertrouwen wordt aangetast, wat hun positie in de samenleving en hun werk verzwakt. Daarnaast zorgt dit beeld ervoor dat sekswerk steeds verder wordt gecriminaliseerd, onder andere door het ingewikkelde vergunningensysteem dat is opgezet en het feit dat sekswerk vanuit huis in Amsterdam niet mag.

Sekswerkers ervaren barrières in het contact met instanties, onder meer door het stigma dat er op sekswerk zit, en door hun vaak slechte rechtspositie. Dit heeft niet alleen een schadelijk effect op sekswerkers, maar ook op slachtoffers van mensenhandel, omdat die groep hierdoor ook barrières ondervindt bij het krijgen van hulp.

Cijfers van de politie

Ook het beeld dat alleen vrouwen worden uitgebuit klopt niet en is schadelijk. In de samenleving hoor je vrijwel alleen over mannelijke daders en vrouwelijke slachtoffers, terwijl dit lang niet altijd zo is. Het kan zo zelfs lijken alsof mannen geen slachtoffer kúnnen zijn van uitbuiting en mensenhandel in de seksindustrie. Hierdoor worden de mannen die hier wel slachtoffer van zijn niet gezien en geholpen door de hulpverleners, en niet geloofd door de politie en het OM.

Dit heb ik zelf ondervonden toen ik in een situatie van gedwongen prostitutie zat. Mijn aangifte tegen de uitbuiter werd vanwege mijn gender niet serieus genomen door de politie. Hierdoor duurde de uitbuiting langer, en werd het moeilijker voor me om uit de situatie te ontsnappen.

In een van de twee Paroolartikelen staat dat ‘80 procent van de aangetroffen sekswerkers zich in een precaire situatie bevindt’. Bij het Sekswerk Meld- en Adviespunt, een landelijk platform dat sekswerkers helpt wanneer ze discriminatie door organisaties en (overheids)instanties meemaken, herkennen wij dit cijfer niet vanuit de verhalen die ons bereiken.

Belangrijk om te realiseren is dat deze 80 procent een percentage is van de politie, gebaseerd op hun controles. Het overgrote deel van de sekswerkers werkt echter niet vanuit huis, omdat dit in bijna alle gemeentes niet mag. De sekswerker riskeert dan namelijk een huisuitzetting – precies zoals vorige week nog in Diemen-Zuid gebeurde. Een huisuitzetting die als een zwaard van Damocles boven je hoofd hangt: dát noem ik pas een precaire situatie.

Stigma door banken en artsen

Uiteraard ben ik voor het aanpakken van mensenhandel. En uitbuiting komt vaak ook niet aan het licht – denk ook bijvoorbeeld aan seksclubs en escortbedrijven, waar nog veel minder controles plaatsvinden. Maar dat neemt niet weg dat ik tegenwoordig uit eigen keuze sekswerker ben, en dat met veel plezier doe. Ik kies zelf mijn klanten en hou het geld – na aftrek van de belastingen – helemaal zelf. Ik voel me zelfverzekerd en krachtig in mijn werk, en wil dit absoluut blijven doen.

Daarnaast werk ik voor het Sekswerk Meld- en Adviespunt, waar sekswerkers terechtkunnen die last hebben van stigma door bijvoorbeeld banken en artsen. Wanneer zij niet krijgen waar ze gewoon recht op hebben, zoals een bankrekening of een soatest, kaarten we deze gevallen aan bij de instanties. Zo versterken we de positie van sekswerkers in de maatschappij.

Ik hoop dat men een genuanceerder beeld van sekswerk krijgt, en dat uitbuiting en mensenhandel op een manier wordt aangepakt die geen schade toedeelt aan sekswerkers. De rechtspositie en werkmogelijkheden voor álle sekswerkers moet worden versterkt, dat helpt ook de slachtoffers van mensenhandel.

Bron: Parool.nl

Wat er schuil kan gaan achter een goedkoop uurtje seksplezier. In de rechtbank begint maandag een megazaak tegen verdachten die realityster Samantha de Jong (Barbie) seksueel zouden hebben uitgebuit. Maar zij is niet de enige die dit overkomt.

In de rechtbank deed afgelopen donderdag een Hagenaar (29) zijn verhaal. Hij zit in het verdachtenbankje, omdat hij notabene voor een vriend seksafspraken regelde. Een vriend – we noemen hem Sem*- die dat helemaal niet wilde, en ook nog gedwongen werd het geld dat hij kreeg voor de seks weer af te staan aan nog weer een andere ‘vriend’, Amin. Ook deze Hagenaar streek er tegen wil en dank een paar honderd euro voor op. Maar wie hem hoort praten, hoort hem een verhaal vertellen over angst en manipulatie, vanwege Amin. Hij durfde niet tegen te sputteren.

En dat heeft mede te maken met wat Sem overkomt. Hij is op de een of andere manier het pispaaltje geworden, en toen – zo vertelt hij later aan de politie – in de macht geraakt van deze Amin. Hij moet sekswerk verrichten en een schuld van vele duizenden euro’s terugbetalen. In de tussentijd wordt hij vernederd. Moet zich gedragen als een hond. Als hij terugkomt van boodschappen, moet hij bij terugkomst drie keer blaffen, en Amin aanspreken als ‘baas’.

Tussen de klantbezoeken in gebeurt er geregeld iets waardoor Amin ontploft. Dan krijgt hij klappen. Zijn borstkas is bont en blauw. Of hij krijgt trappen tegen zijn achterhoofd, terwijl hij op de grond ligt. Het levert een fikse hoofdwond op.

Zijn ouders hebben geen idee wat er speelt, en op zijn werk houdt hij de schijn op. Tot zijn laatste klant – een politieman – zijn verwondingen ziet. Twee weken en zo’n dertig klanten later gaat deze man vragen stellen.

Vernedering

,,Het is echt heel vernederend wat deze mensen overkomt. En het is belangrijk om te zien dat dit soort slachtoffers ook gewoon mensen zijn”, zegt officier van justitie Daphne Kortekaas. ,,Niet zomaar een of andere junk die seks heeft voor nieuwe drugs, bijvoorbeeld. En dat ook klanten beseffen welke tragische dingen er schuil kunnen gaan achter jouw goedkope uurtje seksplezier.”

In de zaak van Samantha de Jong verdenkt het OM drie mannen van seksuele uitbuiting. Ook zij moest vernederingen ondergaan en haar hond, identiteitspapieren en telefoon zouden zijn afgenomen. De zaak dient de komende weken bij de Haagse rechtbank. Ook andere vrouwen zouden zijn uitgebuit en waren, net als Samantha, volledig afhankelijk van drugs.

Kortekaas: ,,Je vraagt je in zaken als deze vaak af: hoe kan het dat mensen er niet uitstappen? Maar je ziet dat verdachten geen deur op slot hoeven te doen, de verslaving aan drugs is de gevangenis. Die maakt dat slachtoffers blijven. Of dat er iets anders speelt: ze zijn dakloos, hebben geen verblijfstatus, of spreken de taal niet.”

En vertelt ze verder: ,,Een slachtoffer vertelde mij eens dat het is als een kikker die in een pan met koud water gegooid wordt, en dat dan het water langzaam verwarmd wordt. De kikker doet niets, maar zou hij in een keer in een pan met kokend water gegooid worden, dan zal hij er alles aan doen om te ontsnappen. Het gaat stap voor stap steeds een beetje verder. In dat opzicht zie je ook een parallel met huiselijk geweld.”

Signalen

Ze pleit ervoor dat klanten actiever zijn in het herkennen van signalen én daarover praten. ,,Behalve aan lichamelijke verwondingen is ook een belangrijk signaal: wie doet de deur open? Is dat een man, terwijl de afspraak met een vrouw is? Neemt hij ook het geld in ontvangst en vertelt welke handelingen je mag verrichten. En hoe ziet de advertentie eruit. Is ze 24/7 beschikbaar, bereid verregaande seksuele handelingen te verrichten, zonder condoom: het zijn signalen om eens door te vragen.”

Tegen de verdachten in Sems zaak is tegen Amin een celstraf geëist van netto 30 maanden. Tegen de 29-jarige vriend een werkstraf van 240 uur, en een voorwaardelijke celstraf van 300 dagen. In de zaak van Samantha de Jong ontkent hoofdverdachte Tony J. dat hij haar heeft uitgebuit. Hij zegt dat hij de meiden bescherming bood, en dat ook hij zwaar verslaafd was.

*om Sems privacy te beschermen blijven zijn naam onvermeld, net als andere details die naar hem te herleiden zijn.

Bron: ad.nl

Burgemeester Femke Halsema benadrukte woensdag in de gemeenteraad dat er nog geen onomkeerbaar besluit is genomen over het erotisch centrum in Amsterdam-Zuid. ‘De raad heeft voor deze route gekozen.’

Het debat volgde op de publicatie van interne stukken van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat (I&W), verkregen via een Woo-verzoek van Het Parool. Uit die documenten bleek dat Den Haag niet alleen juridische en financiële zorgen had over de locatiekeuze, maar ook economische en politieke bezwaren besprak, zoals de impact op het vestigingsklimaat op de Zuidas.

VVD-fractievoorzitter Daan Wijnants wees op de oplopende kosten en het risico op een conflict met het Rijk. “We stevenen af op een forse clash tussen I&W en de gemeente Amsterdam over de kosten. Het project kampt al met een ongedekte overschrijding van 600 tot 800 miljoen euro, en dan komt Amsterdam er nog eens bij met extra ingrepen die enorm veel geld gaan kosten.”

Cas van Berkel (JA21) haalde de vrijgegeven ministeriële notities aan en legde de link met de zorgen over het vestigingsklimaat. “Uit hun eigen documenten blijkt dat de aanwezigheid van het erotisch centrum de aantrekkelijkheid van de Zuidas als internationaal zakendistrict zou kunnen schaden. Als het ministerie daar zorgen over heeft, moeten wij dat als gemeenteraad serieus nemen.”

Internationale vestigingsklimaat

Halsema pareerde de kritiek met een tegenargument over de economische dynamiek van de stad. “Op de Wallen en in het gebied daaromheen zijn nu meer internationale bedrijven gevestigd dan op de Zuidas. Je zou dus kunnen zeggen dat de vestiging van een erotisch centrum misschien een positief effect zou kunnen hebben op het vestigingsklimaat op de Zuidas,” stelde ze, met een ironische ondertoon.

Ze voegde daaraan toe dat het ‘wetenschappelijk niet houdbaar’ is om te veronderstellen dat de aanwezigheid van sekswerk een negatieve invloed heeft op het internationale vestigingsklimaat. “We weten ook dat er altijd goede zaken worden gedaan in de periode dat er veel internationale congressen zijn.”

Naast de locatiekwestie stond ook de verdeling van de kosten centraal in het debat. Uit de Woo-stukken bleek dat het ministerie van I&W in april twijfelde of de gemeente Amsterdam wel volledig verantwoordelijk kon worden gehouden voor de eventuele meerkosten van het erotisch centrum. Halsema herhaalde dat de gemeente zich aan eerdere afspraken houdt en eventuele kosten voor eigen rekening neemt, wat pas bekend zal worden bij een eventueel investeringsbesluit in 2026.

Moment van onomkeerbaarheid

Het erotisch centrum is al jaren een controversieel dossier binnen de Amsterdamse politiek. Momenteel steunen alleen de coalitiepartijen PvdA, GroenLinks en D66 de plannen. De vraag is of zij na de gemeenteraadsverkiezingen van 2026 nog steeds achter het plan staan én een meerderheid hebben om het door te zetten.

Halsema benadrukte dat het besluit bij de gemeenteraad ligt. “De raad heeft jaren geleden voor deze route gekozen, die ik heel netjes aan het uitwerken ben. Maar het kan altijd zo zijn dat de raad op een gegeven moment zegt: doe het toch maar niet. Pas in het najaar van 2026 kan een moment van onomkeerbaarheid ontstaan.”

Bron: Parool.nl

De buren merkten al in 2021 dat er steeds ‘vreemde figuren’ een huis in Almere Buiten binnenkwamen en vermoedden dat er sprake was van illegale prostitutie. Toen de gemeente in 2024 het huis van de verdachte binnenkwam, troffen zij daar condooms aan, seksspeeltjes en twee mensen die vertelden dat ze sekswerk verrichten. In de rechtbank werd vrijdag in overleg besloten dat de huurder in september zijn huis uit moet.

Verhuurder Ymere spande een rechtszaak aan tegen de man die het huis huurde. De woningcorporatie wil dat hij de woning verlaat. “Prostitutie is oké,” zegt de advocaat van Ymere. “Maar niet in een woning van Ymere. Daarin moet je wonen.”

Het werd een welles-nietes discussie die bijna drie uur lang aanhield. De man ontkende dat de mensen in zijn huis sekswerkers waren. “Het zijn gewoon mijn vrienden,” zegt hij. Als de rechter hem een foto van een vrouw op Kinky.nl voorhoudt, ontkent hij dat dat de vrouw is die de gemeente in de woning aantrof. Volgens zijn advocaat baseert de woningcorporatie haar claim alleen op anonieme meldingen.

De advocaat van Ymere vindt dat echter ongeloofwaardig. “De verdachte ontkent bij hoog en laag dat de woning wordt gebruikt door prostitutie, maar hij onderbouwt verder niets,” zegt hij. “Bovendien is het gewoon vastgesteld door de gemeente. Hij zegt eigenlijk gewoon dat de gemeente liegt.”

Ymere stelde bovendien dat de hele huurovereenkomst niet in eerlijkheid is getekend. Zo gaf hij destijds aan dat hij de woning met een partner en twee kinderen zou gaan huren, maar dat is nooit gebeurd, omdat de relatie uitging. Volgens de woningcorporatie wist hij toen hij het contract ondertekende al dat de relatie verbroken was.

De huurder ontkent dat en zegt dat de relatie met zijn ex ten tijde van de verhuizing geëindigd is. Ook zegt hij dat hij een dochter heeft die de helft van de tijd bij hem in de woning verblijft.

Sekswerk in Almere

Prostitutie is in Nederland legaal, maar vereist een vergunning. Sekswerkers mogen in Almere onder specifieke voorwaarden zelfstandig thuiswerken. Daarbij moet de sekswerker ingeschreven staan op het adres waar de activiteiten plaatsvinden. Is dat niet het geval, dan is er sprake van illegale prostitutie.

In Almere werden in vijf jaar tijd 110 gevallen van illegale prostitutie ontdekt, waarvan de helft in de afgelopen twee jaar.

Bron: omroepflevoland.nl

Ruby werkte lange tijd illegaal als sekswerker, omdat ze geen vergunning kreeg. Wat betekent dat in de praktijk?

Toen Ruby besloot zelfstandig als sekswerker aan de slag te gaan probeerde ze hiervoor een vergunning aan te vragen, maar dat ging nog niet zo makkelijk: ‘Ik heb onderzoek gedaan naar hoe dat in zijn werk ging. Het eerste waar ik tegenaan liep, is dat al jouw privégegevens dan in het regionale krantje komen te staan.’ Net zoals andere vergunningen, voor bijvoorbeeld een dakkapel, wordt deze vergunningsaanvraag bekendgemaakt aan buurtbewoners: ‘Dan kunnen zij daartegen bezwaar maken, bijvoorbeeld’.

Wat is het risico van het aanvragen van een vergunning?

Anoniem ben je dan dus niet echt meer. ‘Iedereen weet dat daar een sekswerker woont en het is ook nog niet eens zeker dat je een vergunning krijgt, want de meeste gemeentes geven geen vergunningen uit aan individuele sekswerkers.’

Daarom werkt Ruby lange tijd vanuit bungalows op vakantieparken. ‘Ik heb het meeste geld verdiend in de Biblebelt, daar waar de minste seksclubs en privéhuizen zijn – want daar worden gewoon geen vergunningen uitgegeven. Maar die mensen hebben toch behoeftes.’

Wat zijn de gevolgen van sekswerk zonder vergunning?

Een huis huren of kopen is heel moeilijk. Het openen van een zakelijke bankrekening is ook praktisch onmogelijk: ‘Er is bijna geen enkele bank die met sekswerk akkoord gaat. Ze gaan er automatisch van uit dat iemand die vanuit een huis werkt gedwongen wordt of slachtoffer is van mensenhandel, maar dat is natuurlijk niet zo. Ik ken zoveel sekswerkers die al jaren zelfstandig werken, vanuit hun eigen huis werken en nooit problemen veroorzaakten in de buurt’.

Is het gevaarlijk om als zelfstandige sekswerker te werken?

Er hoeven niet zoveel gevaren te zijn, volgens Ruby. ‘Je hebt de mogelijkheid tot screenen. Dat heb je in een privéhuis of in een club natuurlijk niet, want daar kan iedereen binnenlopen.’ Als je voor jezelf werkt heb je, volgens Ruby, meer controle over wie er bij je langskomt: ‘De klant is in direct contact met jou en je hebt sowieso zijn telefoonnummer. Dan kun je bij het maken van de afspraak vragen om bepaalde documenten, zoals een kopie van het paspoort.’

Ook stond Ruby altijd in nauw contact met collega-sekswerkers. ‘We hadden een groepsapp; daar lieten we elkaar altijd weten welke tijd we een afspraak hadden. Soms deelden we daar ook het telefoonnummer van de klant of uiterlijke kenmerken. Als er dan tien minuten na de afspraak nog geen reactie was, dan zou het noodplan in werking worden gezet: politie.’ Dat noodplan heeft Ruby zelf nog nooit nodig gehad. ‘En ik ken heel veel sekswerkers waarbij het nog nooit mis is gegaan.’

Waarom is het zo moeilijk om een vergunning te krijgen?

Gemeentes gaan over het uitgeven van vergunningen. 95% van de gemeentes behandelt sekswerkers anders dan andere ondernemers. ‘Als zelfstandig sekswerker schrijf je je – net als iedere andere zzp’er – in bij de Kamer van Koophandel, maar wanneer je dan je beroep wil gaan uitoefenen mag dat alleen op aangewezen plekken’, legt Roos uit. ‘En die zijn er dus veel te weinig. Wil je ergens zelf een ruimte huren of aan huis werken, dan heb je bijna altijd een extra vergunning nodig voor een heel bedrijf. Waar andere zzp’ers zoals kappers en masseurs die vergunningen vaak makkelijk krijgen, is het als zelfstandig sekswerker zowat onmogelijk om die te krijgen.’ Daarom werken veel zelfstandige sekswerkers vaak onvergund, en dus illegaal.

En illegaal werk is natuurlijk risicovol. ‘Als je het heel slecht treft, dan sluit de gemeente jouw woning voor drie maanden.’ En dat gebeurt vaker dan je denkt: ‘In de gemeente waar ik nu woon zijn in het afgelopen jaar dertien panden gesloten.’

Hoe lossen we dit probleem op?

Ruby hoopt dat haar werk gedecriminaliseerd wordt. ‘Sekswerk valt nog steeds onder het ministerie van Veiligheid en Justitie; daarmee geef je als overheid aan dat het crimineel is.’ Ook moet er een duidelijke scheiding komen tussen sekswerk en mensenhandel. ‘Een sekswerker is iemand die het vrijwillig doet en een slachtoffer van mensenhandel die sekswerk doet, is slachtoffer van een misdaad.’

Van de klanten moet Ruby het niet hebben, weet ze: ‘Zij zullen nooit in de bres springen voor onze rechten, betere omstandigheden of meer werkplekken’, omdat het taboe nog steeds groot is. Daarom is het belangrijk dat gemeenten beter gaan luisteren naar de sekswerkers en daar ook naar handelen. ‘Wij hebben veel kennis, wij weten wat onze gemeenschap wil en wat wij nodig hebben.’

Bron: bnnvara.nl

Meer dan twee jaar de buurvrouw zijn van een illegaal bordeel in je appartementencomplex – het gebeurt in Amsterdam. Hoe kan dat en wat gebeurt er in de stad om mensenhandel en uitbuiting tegen te gaan? In negen vragen: de aanpak en de knelpunten.

Wat is het probleem?
In Amsterdam werken naar schatting minstens zesduizend jonge vrouwen buiten het vergunde circuit in de prostitutie, waarschijnlijk zijn het er meer. Ze werken vaak onder slechte omstandigheden of worden zelfs uitgebuit.

Illegale prostitutie blijft daarmee een hardnekkig probleem in Amsterdam: niet alleen voor de uitgebuite sekswerkers, ook voor omwonenden. Zaterdag vertelde een koppel in Het Parool hoe het meer dan twee jaar heeft gewoond onder en naast illegale bordelen in hun appartementencomplex in Nieuw-West. Geluidsoverlast leidde tot slapeloze nachten, er hing een wietlucht in het complex en taxi’s reden af en aan. Ondanks een stortvloed aan meldingen bij de woningcorporatie gebeurde er heel lang niets om de bordelen op te doeken.

Wat is illegale prostitutie?
Sekswerk is legaal in Nederland, maar daar is een vergunning voor nodig. Of sekswerk vanuit een woning is toegestaan, verschilt per gemeente. Amsterdam geeft nooit vergunningen voor sekswerk vanuit woningen. In Rotterdam, Tilburg en Hilversum mogen sekswerkers wél vanuit huis werken, mits ze op dat adres wonen en helemaal zelfstandig werken. De minister van Justitie en Veiligheid werkt aan de Wet regulering sekswerk, die sekswerk thuis mogelijk moet maken.

In Amsterdam is daarom alle sekswerk vanuit woningen illegale prostitutie. Daaronder valt verder ook prostitutie in hotels, massagesalons en tippelen.

Wie werkt in Amsterdam aan het tegengaan van illegale prostitutie?
In Amsterdam werkt een gemeentelijk prostitutieteam dat zeventien voltijdsbanen groot is. Het richt zich op het verlenen van vergunningen en toezicht op en handhaving van de legale prostitutie. Daarnaast controleert het team op illegale prostitutie via bijvoorbeeld advertentiesites voor sekswerk, waarvan Kinky.nl de grootste is. In 95 procent van de controles stuit het team op misstanden.

Wat treft de gemeente aan achter de voordeur?
Het clichébeeld van illegale prostitutie – schimmige appartementen, schaars geklede vrouwen en af en aan rijdende taxi’s – blijkt in veel gevallen te kloppen. Handhavers zien kamers zonder persoonlijke bezittingen, slaapruimtes met matrassen op de grond en vrouwen die amper Nederlands of Engels spreken. “Soms zijn er niet eens dekens,” zegt een ambtenaar van het team. “Dat is vaak een teken dat ze er niet echt wonen.”

Van de aangetroffen sekswerkers bevindt 80 procent zich in een precaire situatie. Onder hen zijn ook geregeld trans personen. De sekswerkers zijn veelal onder valse voorwendselen naar Nederland gelokt.

Naar wie doet de gemeente onderzoek?
De gemeente kijkt naar de netwerken achter illegale prostitutie en mensenhandel: wie bezitten de panden waar het gebeurt, wie zijn de pooiers? Verdiensten worden veelal via vastgoedconstructies witgewassen.

Recentelijk probeerden ambtenaren een nieuwe werkwijze bij de tien vermoede grootste uitbuiters. Ze sloten zich een week lang op in een hotel met experts van de politie, de marechaussee, het Openbaar Ministerie en financiële opsporingsdiensten om gezamenlijk de structuren achter uitbuiting in kaart te brengen. Tegen een van deze tien, die zeker tonnen aan seksadvertenties uitgaf, loopt een rechtszaak. Bij een ander loopt een naheffing van de Belastingdienst over een bedrag van meer dan 9 ton; weer een ander is veroordeeld voor mensensmokkel. Ook is de gemeente meerdere handhavingstrajecten begonnen.

Amsterdam heeft hiermee een landelijk voorbeeld gesteld. Maar: deze aanpak staat of valt bij capaciteit. Op de gemeentelijke afdeling prostitutiebeleid zijn vijf extra handhavers aangenomen – een forse investering. Om uitbuiters aan te pakken, is echter ook politiecapaciteit nodig.

Burgemeester Femke Halsema waarschuwde onlangs nog dat de inzet op mensenhandel onder druk staat. Politie-eenheden zijn overbelast en controles vragen veel tijd en mankracht. Handhaving kan daardoor slechts een fractie van de vermoedelijke illegale prostitutie in de stad aanpakken.

Waarom is het zo moeilijk om in te grijpen?
Panden worden vaak op naam gezet van stromannen of doorverhuurd via een keten van huurders, waardoor de werkelijke eigenaren buiten schot blijven. “We zien regelmatig dat dezelfde namen opduiken bij verschillende panden,” zegt een ambtenaar. “Soms blijven ze nét binnen de wet opereren, maar in andere gevallen overtreden ze de regels en hebben we meerdere handhavingstrajecten lopen.”

Daarnaast verplaatst illegale prostitutie zich voortdurend. Zodra een locatie te veel aandacht krijgt, wijken illegale exploitanten uit naar andere panden, vakantieverhuur of hotels. Dit maakt het voor handhavers lastig om grip te krijgen op de situatie.

Een groot deel van de exploitatie verloopt ook digitaal: van het plaatsen van seksadvertenties – die regelmatig niet door de sekswerkers zelf worden geplaatst, maar door tussenpersonen die dit voor meerdere sekswerkers doen – tot het werven van klanten, het regelen van werkplekken en betalingen via mobiele kanalen.

Hoe komen woningen in handen van exploitanten?
Op Instagram en andere platforms worden woningen openlijk aangeboden als werkplekken voor sekswerk, terwijl officiële huurcontracten anders doen vermoeden. Verhuurders en huurders kunnen zo, zonder directe sporen achter te laten, woningen ter beschikking stellen aan pooiers en exploitanten. Die zetten er vervolgens een illegaal bordeel op. Sommige huurders blijken onder druk gezet te worden om hun woning ‘door te verhuren’, terwijl anderen er juist bewust aan meewerken.

Ambtenaren zien dat illegale prostitutie er enorm van profiteert als de omgeving het faciliteert, ofwel: als iedereen wegkijkt. Soms gebeurt dat onbewust – een eigenaar denkt een woning regulier te verhuren – maar vaak ook doelbewust.

Wie zitten achter deze netwerken?
Volgens signalen van de landelijke politie hebben partijen uit bijvoorbeeld Roemenië, Bulgarije en Rusland panden gekocht in de stad om ze in te zetten voor prostitutie. Deze eigenaren verhuren woningen of kamers door aan exploitanten van illegale bordelen.

Roemenen werken – mede door de taal die overeenkomsten vertoont – ook veel samen met Spaanstalige netwerken die een rol spelen in de logistiek van illegale prostitutie. Maar het is niet één groot netwerk, benadrukken ambtenaren. De praktijk is complex, met verschillende schakels en individuen die elk een deel van de exploitatie voor hun rekening nemen – van werving en vervoer tot witwassen en geweld.

Hoe effectief is de meldingsprocedure?
Bewoners wordt aangeraden verdachte situaties te melden bij Meld Misdaad Anoniem of direct bij de gemeente. Meldingen kunnen worden gedaan via het telefoonnummer 020-256 4102 en per e-mail via misstandenprostitutie@amsterdam.nl. Volgens het team prostitutiebeleid komen meldingen van Meld Misdaad Anoniem doorgaans binnen een week binnen, en bij acuut gevaar binnen 24 uur. Alle meldingen worden opgepakt, maar de ervaring van bewoners wijst erop dat de opvolging soms traag verloopt, vooral als meldingen via woningcorporaties gaan.

Bron: parool.nl