De wijkagenten in Delfshaven beschrijven regelmatig opvallende zaken die ze in hun gebied meemaken. Dit keer vertelt de wijkagent van de Pupillenbuurt, Osseweibuurt en Nieuwe Westen over drugs en prostituees in een seniorencomplex.
Tijdens een surveillance wordt de wijkagent aangesproken door een oudere dame. ‘Meneer, we worden gek! In een woning in ons complex wonen erg lieve mensen. Maar zij verblijven een deel van het jaar in Spanje. In die tijd laten ze hun dakloze zoon in het huis verblijven. Maandenlang zijn er dan feesten tot diep in de nacht. We zien hoeren, ja echt meneer, hoeren die de woning in gaan. Er wordt drugs gebruikt. En die herrie gaat dan maar door. Ze liggen soms gewoon onder invloed in gang en staan overal te piesen. Echt te piesen in de gangen meneer!’
Het huilen staat haar nader dan het lachen. ‘We zijn wanhopig. We durven er niets van te zeggen, straks krijg je een klap voor je hoofd. Een melding maken vinden we spannend, de politie is ook druk. En ik ben maar alleen, mijn man is gestorven, wat moet ik dan?’
Als de wijkagent vervolgens een rondje door het complex loopt, wordt het verhaal door de buren bevestigd. Het is duidelijk tijd voor actie, besluit hij. ‘Ik bel Woonbron en de familie in Spanje. De familie is het met ons eens maar zij weten ook niet hoe ze de man uit de woning kunnen krijgen.’
Samen met de wijkagenten, Woonbron en de gemeente maakt de agent een plan en nog diezelfde maand gaan ze langs bij de woning. Het verhaal van de buren wordt direct bevestigd: ze treffen de man aan met een prostituee. Tijd om in te grijpen dus: ‘Luister, je mag nu je spullen pakken. Je gaat eruit, je staat hier niet ingeschreven. Daarbij krijgen je ouders grote problemen en kunnen zij zelfs hun woning verliezen doordat jij je hier zo misdraagt.’
De man begrijpt het en verlaat zonder weerwoord het huis. De bewoners zijn blij en staan hem nog net niet enthousiast uit te zwaaien. ‘We zijn zo opgelucht! Eindelijk kunnen we weer slapen. Als de bewoners terug zijn uit Spanje ga ik bij hen op bezoek. Ik krijg thee met een heerlijke koek. Ze zijn zo blij en lief! Dat raakt me. Hier doe ik mijn werk voor!’
Bron: dehavenloods.nl