Het Parool plaatste onderstaande opinie van Mariska Majoor na aanleiding van het besluit van de gemeenteraad Amsterdam om sekswerkers te laten werken achter gesloten gordijnen op de Wallen. Zij is schrijfster, voormalig sekswerker en oprichter van PIC (Prostitutie Informatie Centrum).
Met dichte gordijnen voelt de sekswerker zich pas echt als een aapje in een kooi
“Ik val nog net niet van ongeloof van mijn stoel als ik in Het Parool van vorige week vrijdag lees over het plan om sekswerkers op de Wallen van achter gesloten gordijnen te laten werken. Het raadslid dat dit onzalige plan in een vlaag van verstandsverbijstering moet hebben bedacht, zegt zich zorgen te maken om respectloze uitingen van voorbijgangers. Brallende toeristen zouden zorgen voor ‘onwenselijke vernedering voor sekswerkers’.
Ik schrijf deze reactie in tranen. Hoewel ik zelf niet meer achter het raam sta, kan ik tot in mijn tenen voelen wat het effect zou zijn op mijn gemoedstoestand als ik afgesloten van de straat in een kleine donkere kamer zit, mensen voorbij hoor lopen – die ongetwijfeld op de ramen bonken – in afwachting van die ene klant die het nog ziet zitten om op deze manier gebruik te maken van mijn diensten.
Nú pas voel ik me als een aapje in een kooi. Mijn mening en mens-zijn volledig genegeerd, gedegradeerd tot ongewenst overlastveroorzakend individu. Om de schijn op te houden dat men zich druk maakt om mijn welbevinden, nog getolereerd maar alleen onzichtbaar. Ik word misselijk.
Onze burgemeester geeft aan dat er mogelijk weerstand van sekswerkers zal komen op dit plan en dat ze naar hen wil luisteren.
Ik smeek haar om dit ook echt te doen, want die ‘onwenselijke vernedering voor sekswerkers’ zal volkomen zijn op het moment dat u ze opsluit achter dat gesloten gordijn.”