Twee jaar lang zag mijn leven er ongeveer zo uit: uitslapen, accessoires kopen, mijn kamer opruimen, online gaan, mijn show doen en naakt gaan. Dit was mijn leven als webcammeisje.
Ik ben altijd al gefascineerd geweest door sekswerk. Ik was seksueel. Ik was verleidelijk. Ik was het meisje dat haar kleren uitdeed op feestjes. Ik was het meisje dat gewild wilde zijn. Ik was het meisje dat altijd aandacht nodig had – seksuele aandacht. Mensen die me kenden zouden geschokt zijn als ze wisten dat ik nooit echt plezier haalde uit seks. Het was de controle die ik nodig had; de seks voelde uiteindelijk verplicht. De waarheid is dat ik in mijn tienerjaren en als jonge twintiger geen idee had hoe ik een fijn gevoel aan seks kon overhouden. Ik vond alles rondom seks leuk, maar van de seks zelf genoot ik niet. Het was moeilijk voor me om dat te accepteren. Het duurde jaren voordat ik er mee om leerde te gaan.
Sekswerk
Sekswerk was voor mij een verleidelijk en empowering idee – een manier om zo erg begeerd te worden dat mannen voor mijn gezelschap zouden betalen en mijn seksualiteit zouden aanbidden bij een transactie waarin mijn genot irrelevant was. De perfecte baan.
Er was alleen één probleem: ik had geen idee hoe of waar ik moest beginnen. Toen ik erachter kwam wat sugar daddies zijn, vond ik er eentje op een sugar daddy dating website. We hadden veel lol samen, maar uiteindelijk wilde ik meer uit mijn carrière als sekswerker halen. Op een nacht vertelde ik hem dat ik wilde proberen om stripper te worden. “Heb je wel eens van webcammeisjes gehoord?” vroeg hij. Dat had ik nog niet.
Cam girl
Ik kwam er al snel achter dat er verschillende soorten webcammeisjes zijn. Veel cam girls voerden seksuele handelingen en erotische activiteiten uit in ruil voor geld. Velen deden daarnaast ook schilderen, zingen, kunst maken, vriendschappen en gemeenschappen opbouwen, klanten emotionele steun bieden, en meer. Ik werd verliefd op wat ik deze artiesten zag doen. En dus maakte ik een profiel op een high class webcamsite, bedacht een webcamidentiteit en ging online. Ik had er zin in.
“Iedere nacht masturbeerde ik voor honderden vreemden”
De eerste site waarmee ik werkte had een cultuur gebaseerd op privésessies, waarbij kijkers per minuut voor mijn tijd betaalden. Tijdens die sessies deden kijkers specifieke verzoekjes. Ik dwong mezelf om hun verzoeken in te willigen, uit angst dat ze de privéshow zouden beëindigen als ik dat niet deed. Ik voelde me zoals ik me bijna altijd voelde als ik seks had in het echte leven: ik ging mee in wat zij wilden, omdat ik de druk voelde om dat te doen van die andere persoon, of van de maatschappij, of van mezelf. In al die situaties vertelde ik mezelf dat ik hén verleid had – en dus ook seks met ze moest hebben. Nu werd ik er ook nog eens voor betaald – ik was het de kijkers verschuldigd.
Webcam seks
Dit was niet het empowering sekswerk dat ik me had voorgesteld, maar ik was er nog niet klaar voor om het webcammen op te geven. Ik wilde meer zeggenschap over mijn seksualiteit en dus ging ik bij een andere webcamsite werken. Deze was gratis en gebaseerd op een systeem waarbij kijkers ‘fooi’ konden geven voor verschillende acties: fooi om muziek op te zetten in mijn chatroom. Fooi om de lichten te dimmen. Fooi om een grap te vertellen of mee te zingen. Fooi om mijn borsten te laten zien. Fooi om me mijn borsten te laten aanraken. Fooi om een seksspeeltje erbij te pakken. Fooi om het te gebruiken. Ik maakte een menu en stelde prijzen vast.
Iedere nacht trad ik op voor mijn webcam. Ik maakte quirky shows, probeerde een arsenaal aan seksspeeltjes uit, praatte met de kijkers in mijn chatroom en bouwde een clientèle op. Binnen een paar maanden stond ik in de top 100 populairste webcammeisjes van de website.
Dit is waar ik op zoek naar was. Door op deze manier te webcammen, had ik een structuur gevonden waarin ik niet alleen de grenzen zelf bepaalde, maar ze ook nog eens afdwong. Net zoals Julia Roberts in Pretty Woman: ik zei wie, ik zei wanneer, ik zei hoeveel. Het gaf me een gevoel van eigenwaarde en belangrijker nog: webcammen gaf me op een krachtige manier controle over de waarde van mijn lichaam. Het was een veilige plek om te bestaan als sekswerker én als seksueel persoon.
“Ik worstelde met de schaamte van een seksueel trauma uit mijn jeugd”
Masturberen voor de webcam
Iedere nacht masturbeerde ik voor honderden vreemden, terwijl de rauwheid van mijn orgasme door hun schermen gloeide. Mijn show was een veilige plek, waardoor masturberen ook veilig voelde. Ik had de controle en ik begon langzaam maar zeker te beseffen dat het wél mogelijk voor me was om genot te beleven tijdens seks. Naarmate de maanden verstreken, begon ik me steeds comfortabeler in mijn eigen lichaam te voelen.
Als webcammeisje realiseerde ik me dat dit fijne gevoel was hoe seks hoort te voelen. Mijn ervaring met seks was tot dat punt kromgetrokken geweest. En ik snapte eindelijk waarom: ik worstelde met de schaamte van een seksueel trauma uit mijn jeugd dat ik nog niet had kunnen verwerken.
Seksueel trauma
Seksueel trauma vertelt je dat je nooit veilig bent, dat je lichaam geen waarde heeft en dat je de controle over je lichaam niet verdient. Webcammen was voor mij een middel om deze conditionering om te draaien. Het creëerde een veilige omgeving voor me om mijn trauma te herkennen – en het gaf me zeggenschap over mijn eigen genot.
Het gevoel dat je zeggenschap in iedere seksuele situatie hebt, is zo belangrijk. Iets dat ik geleerd heb van sekswerk is de kracht van toestemming. Ik voel het in mijn lichaam, wanneer ik ‘ja’ zeg. Ik kan grenzen stellen, ik kan ‘nee’ zeggen. Terugkijkend op seksuele ontmoetingen vóór het webcammen blijkt dat ik wel vaak mijn toestemming heb gegeven, maar dat ik tegelijkertijd druk op mezelf legde. Ik was nog steeds niet helemaal in controle.
Zeggenschap over mijn lichaam hebben was van het grootste belang bij het ervaren van seksueel genot. Genot is moeilijk, omdat het met een bepaalde kwetsbaarheid samengaat. Iemand – waaronder jezelf – toestaan om je seksueel genot te geven, is een ongelofelijk kwetsbaar en intiem iets. Of dat nu is met één partner, of met een chatroom vol kijkers.
Bron: Glamour.nl