Seks, singles en swipen: dit was het decennium van datingapps

Dates zijn maar een swipe van je verwijderd, je hebt keuze uit een bijna oneindige poel van singles en spelling is ineens een stuk belangrijker geworden. NU.nl blikt terug op het decennium van de datingapps.

Voor 2010 moest je nog de deur uit om een potentiële date tegen te komen. Dan leerde je nog iemand kennen bij de sportclub of op vakantie. Dan liep je nog blauwtjes in de club. Dan schreef je nog een uitgebreid profiel op een datingsite of – als je lef had – maakte je een video van jezelf.

Datingsites waren er al wel, al waren Nederlanders daar niet heel positief over, schreef NU.nl in 2010. “Gebruikers van dergelijke sites struikelen over de loze beloftes die hen gedaan worden en de moeite die het kost op deze manier de juiste partner te vinden.” Mensen zouden zelfs van de websites vertrekken en uitwijken naar relatiebureaus, die toen weer in opkomst waren.

Grindr, een datingapp die zich voornamelijk richt op homo- en biseksuelen, is in 2009 al opgericht. Maar de release van Tinder in 2012 zorgde voor een aardverschuiving. In 2012 bestormde Tinder de datingwereld met een oneindig lijkende poel van singles en dates die ineens maar een swipe van je verwijderd waren. Twee jaar later maakten er al meer dan een miljoen Nederlanders gebruik van de app. En in 2019 was Tinder de app waar mensen wereldwijd het meeste geld aan uitgaven.

In de app Tinder krijgen mensen een willekeurige foto te zien waarbij ze moeten aangeven of ze de persoon op de foto leuk vinden of niet. Als beide gebruikers op het hartje hebben geklikt, of de foto naar rechts hebben geveegd, kunnen ze met elkaar chatten.

“Het begon als een spelletje”, vertelt datingcoach Marcia Chong. “Mensen begonnen tegen elkaar op te boksen met het aantal matches. ‘Hoeveel heb jij er? Ik heb er al honderd’. Maar het is in de loop van de tijd uitgegroeid tot een app waar echt relaties uit voort zijn gekomen.”

Uit een enquête van de Volkskrant bleek afgelopen zomer dat 19 procent van de ondervraagden ooit een profiel heeft gehad op een datingapp of -site. Onder jongeren ligt dit percentage hoger; in de groep 18- tot 24-jarigen heeft 48 procent wel eens een datingprofiel gehad.

Dat was voor 2010 wel anders. In 2008 deed 4 procent van de Nederlanders aan online daten. “Het is nu veel minder raar om te zeggen dat je online datet dan tien jaar geleden. Tinder heeft online daten uit het verdomhoekje gehaald”, aldus Chong.

Iedereen is op zoek naar de ‘perfecte persoon’

Het grootste verschil tussen offline daten en datingapps is dat je potentieel veel meer mensen tegen kan komen, stelt Alexander Schouten, universitair docent op het gebied van communicatie en digitale media bij de Universiteit van Tilburg. “Als je in een café zit, heb je maar een beperkt aantal mensen waarmee je in contact komt. Op Tinder kun je continu nieuwe mensen ontmoeten.”

Dat is volgens Schouten zowel positief als negatief. “Het is goed voor je zelfvertrouwen. Op Tinder zie je alleen wie jou naar rechts heeft geswipet, dus wie jou aantrekkelijk vindt. Je ziet niet door wie je naar links bent geveegd. Dat geeft je zelfvertrouwen een boost.”

Maar het grote aanbod zorgt ook voor een soort marktwerking. “Uit onderzoek blijk dat mensen die meer keuze hebben, minder tevreden zijn met hun uiteindelijke keuze. Ik ken een onderzoek waarin mensen gevraagd werd om uit twee potten jam de lekkerste smaak te kiezen. Daarna kregen ze dezelfde vraag, maar konden ze kiezen uit twaalf potten. Bij het kiezen tussen twee potten, vonden ze de gekozen jam lekkerder dan wanneer ze de keuze maakten uit twaalf verschillende potten.”

Volgens Schouten is dit onderzoek ook toe te passen op Tinder: “Mensen worden minder zeker van hun keuze en dat kan ze onzeker maken in hun eigen relatie. Iedereen is op zoek naar de ‘perfecte persoon'”.

Je komt niet meer weg met spelfouten

Schouten heeft onderzoek gedaan naar de invloed van spelfouten in gebruikersprofielen van datingapps op hoe aantrekkelijk mensen worden gevonden. “Meer dan de helft van de mensen valt deze spelfouten helemaal niet op. Maar als het wel opvalt, dan vinden de meeste mensen dat negatief.”

Volgens Schouten vormen mensen een beeld van iemand op basis van uiterlijk en persoonlijkheid. Uiterlijk wordt gevormd door de foto’s die op iemands profiel staan. De persoonlijkheid van iemand krijgt vorm door de tekst die op het profiel staat. “Mensen die typefouten maken, worden sneller gezien als slordig”, concludeert hij. “Maar mensen die grammaticale fouten maken, worden ook echt minder aantrekkelijk gevonden.”

Wat handig is aan de biografieën op datingapps is dat je mensen specifieker kunt aanspreken, stelt Schouten. “Je hoeft niet het gesprek te beginnen met het vragen naar iemands naam en hobby’s, dat weet je vaak al. Je kan daardoor sneller de diepte in. En daar bedoel ik niet mee dat je meteen over seks moet praten, al doen veel mensen dat wel.”

‘Hebben we nou wel een relatie of niet?’

Datingapps brachten gemak met zich mee, maar ook een stuk onzekerheid, stelt datingcoach Marcia Chong. Onder de naam Dr. Date begeleidt Chong mensen bij online daten.

“Tinder heeft het imago gekregen van een app waarmee je makkelijk aan seks kan komen. Een app voor casual daten. En dat heeft gezorgd voor veel verwarring.” Chong helpt om die reden vaak mensen die niet goed weten waar ze precies staan in een relatie.

“Als je vroeger met iemand naar bed ging, had je een relatie met die persoon. Dat hoefde niet uitgesproken te worden, dat sprak voor zich. Tegenwoordig moet er een gesprek gehouden worden over de exclusiviteit van de relatie. Ik krijg vaak mensen over de vloer die wel meerdere keren met iemand naar bed zijn geweest maar eigenlijk niet weten of ze nou een relatie hebben of niet.”

Het advies van Chong: “Als je echt op zoek bent naar een serieuze relatie, kun je het beste een account nemen bij een betaalde datingsite of app. Als mensen de moeite nemen om te betalen voor de site, dan zijn ze vaak serieuzer op zoek.”