Prostitutie

De Duitse Bondsdagvoorzitter Julia Klöckner pleit voor strengere wetten tegen prostitutie – en ziet de regelgeving in Zweden als een mogelijk voorbeeld. De CDU-politica betreurde dat sekswerkers in Duitsland momenteel onvoldoende beschermd zijn tegen mannelijk geweld: “Noch de Prostitutiewet, noch de Wet ter Bescherming van Prostituees versterkt de rechten van vrouwen in de prostitutie op duurzame wijze.” Ze ging zelfs zo ver om te zeggen dat Duitsland het “bordeel van Europa” is geworden. Klöckners eis: “We moeten prostitutie en het kopen van seks in dit land eindelijk verbieden.”

Volgens Klöckner kan het Scandinavische koninkrijk als voorbeeld dienen. Zweden was een wereldleider toen het in 1999 de aankoop van seksuele diensten strafbaar stelde. De bijbehorende wet maakte deel uit van een groter pakket maatregelen waarmee politici alle denkbare vormen van geweld tegen vrouwen wilden bestrijden. Sindsdien is de wet meerdere keren aangescherpt: zo kunnen klanten van sekswerkers in Zweden nu tot een jaar gevangenisstraf krijgen. Aanvankelijk was de maximale straf zes maanden, maar veel overtreders kwamen er met boetes vanaf. In 2022 werd de boete als mogelijke straf uit de wet geschrapt.

OnlyFans-livestreams zijn onlangs verboden.

Zweden neemt ook andere strenge maatregelen: sinds 1 juli is het strafbaar feit “het kopen van seksuele diensten” uitgebreid naar “het kopen van seksuele handelingen”. Dit betekent dat “digitale prostitutie” nu ook illegaal is. Concreet betekent dit dat iedereen die betaalt voor een livestream, bijvoorbeeld op het platform OnlyFans, een gevangenisstraf kan krijgen. Het consumeren van opgenomen videomateriaal – oftewel traditionele pornografie – blijft echter onbestraft.

Omdat prostitutie en mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting in Zweden over het algemeen worden beschouwd als vormen van mannelijk geweld tegen vrouwen, is de verkoop van seks niet strafbaar. Sekswerkers worden daarom niet gecriminaliseerd. In plaats daarvan krijgen ze talloze ondersteunende diensten aangeboden die hen helpen een leven buiten de prostitutie op te bouwen. En voor mannen die hun “destructieve seksuele gedrag” willen overwinnen, zijn er in Zweden ook veel hulpmiddelen beschikbaar.

Klanten van sekswerkers kunnen in bepaalde gevallen ook gestraft worden op grond van de wetgeving inzake zedendelicten. Sinds 2018 heeft Zweden de zogenaamde ‘consensuele’ wetgeving. Deze bepaalt dat alleen een expliciet ‘ja’ tegen seks als toestemming wordt beschouwd. Seks zonder wederzijdse toestemming kan daarentegen door de rechter als verkrachting worden beschouwd.

Straatprostitutie is gehalveerd

Sinds het kopen van seksuele diensten in Zweden strafbaar is gesteld, is straatprostitutie met ongeveer de helft afgenomen, aldus de Nationale Coördinatie-eenheid tegen Prostitutie en Mensenhandel. Het probleem: Sekswerk vindt nu vaak plaats op locaties die veel minder gemakkelijk door de autoriteiten te controleren zijn dan straatprostitutie – bijvoorbeeld in hotelkamers. Afnemers en aanbieders van seksuele diensten leggen vaak contact via besloten internetfora. Critici van de Zweedse regelgeving wijzen er ook op: strenge wetten kunnen er aanzienlijk toe bijdragen dat prostitutie in het geheim plaatsvindt.

De Zweedse Raad voor Criminaliteitspreventie wijst er echter op dat het aantal gemelde gevallen van mensenhandel de afgelopen 25 jaar gestaag is gestegen. Het oplossingspercentage ligt nu op 58 procent. Verschillende andere landen hebben vergelijkbare regelgeving ingevoerd als Zweden – waaronder Noorwegen en IJsland, maar ook Frankrijk, Ierland en Canada.

In Duitsland bestaat er geen wet die het kopen van seksuele diensten strafbaar stelt. De juridische positie van prostituees in Duitsland werd voor het laatst versterkt in 2017 met de inwerkingtreding van de Wet ter Bescherming van Prostituees. Sindsdien zijn alle sekswerkers in Duitsland verplicht zich te registreren. Ze moeten een algemene informatie- en consultatiebijeenkomst bijwonen en regelmatig een medische keuring ondergaan.

Minister Prien benoemt een commissie van deskundigen

Er werd destijds een vergunningplicht ingevoerd voor de prostitutiebranche. Sindsdien omvatten de minimumnormen in bordelen bijvoorbeeld een noodoproepsysteem in de werkruimtes en minimumnormen voor hygiëne, die regelmatig door de autoriteiten worden gecontroleerd.

Het Criminologisch Onderzoeksinstituut van Nedersaksen heeft onlangs een wetenschappelijke evaluatie van de Wet bescherming prostituees uitgevoerd. Het eindrapport documenteerde implementatieproblemen en structurele zwakheden.

Bondsminister van Familiezaken Karin Prien is van plan een onafhankelijke commissie van deskundigen te benoemen die voorstellen voor wetshervorming zal ontwikkelen. “Bescherming tegen gedwongen prostitutie en seksuele uitbuiting, evenals de rechten van de betrokkenen, zijn belangrijke taken waar dit ministerie zich intensief mee bezighoudt”, aldus de CDU-politica.

Bron: msn.com

De gemeente heeft na het besluit in 2002 om één seksinrichting in Veenendaal toe te staan haar beleid niet meer aangepast. Ondanks deze mogelijkheid is er reeds 18 jaar geen bordeel meer, nadat de laatste eigenaar was uitgekocht. D66 en GroenLinksPvdA hadden vragen over het huidige sekswerk in Veenendaal. Zij hadden vernomen dat bij een recente controle in vier woningen illegaal sekswerk was aangetroffen.

,,Tijdens de week tegen de ondermijning zijn er in Veenendaal controles uitgevoerd op het gebied van illegale prostitutie en mogelijke seksuele uitbuiting. Hierbij is er bij vier woningen in Veenendaal illegaal sekswerk aangetroffen. D66 Veenendaal en GroenLinksPvdA Veenendaal staan voor een stad waar niemand uitgebuit wordt, en iedereen vrije keuzes kan maken. Daarom zijn we blij met de actie tegen illegaal sekswerk en seksuele uitbuiting. Niemand zou hier slachtoffer van mogen worden’’, geven de fractievoorzitters Robin Palma van D66 en Kim Faber van GroenLinksPvdA aan.

Legaal

Het was de twee fracties onduidelijk hoe het op dit moment is geregeld met de vrije keuze om sekswerkers te bezoeken: ,,Als partijen zien we echter ook geen mogelijkheden in Veenendaal voor legaal en veilig sekswerk, terwijl er blijkbaar wel vraag is. Waar vraag is, zal altijd aanbod zijn. Daarom zijn we als D66 en GroenLinksPvdA voor legale, veilige en goed controleerbare sekswerkplekken. Zo voorkomen we dat criminelen sekswerk aanbieden en mensen hiervoor uitbuiten. Ook kan de gemeente dan de sekswerkplekken goed controleren en sneller ingrijpen wanneer er wel misstanden zijn’’, vervolgen Faber en Palma.

Controle

Zij hadden tevens de vraag hoe lang de gemeente of politie al wist dat er in de vier woningen illegaal sekswerk plaatsvond. ,,De afgelopen periode hebben er controles plaatsgevonden naar aanleiding van overlastmeldingen. Tijdens de week tegen de ondermijning hebben we echter gekozen voor actief toezicht. Voor de controle zijn er daarom gericht advertenties geselecteerd waarin het kader van mensenhandel of uitbuiting extra zorgen op waren. Voorbeelden hiervan zijn advertenties waarbij het duidelijk is dat deze niet door de sekswerker zelf zijn geschreven en waarin seksuele diensten tegen opvallend lage prijzen worden aangeboden’’, meldt het college.

Signalen

De gemeente wilde daarmee een belangrijk aandachtspunt in haar aanpak van ondermijning oppakken; de misstanden zoals mensenhandel en seksuele uitbuiting. Burgemeester en wethouders lieten de fracties weten dat bij signalen er ook altijd eerst een onderzoek volgt voor er een controle plaatsvindt. Zij hadden bij deze controle geen signalen of meldingen voor deze vier adressen. Door samen met de politie, het Regionaal Informatie en Expertise Centrum Ondermijningen de hulpverlening van Belle langs te gaan konden zij ook direct zorg aanbieden. Waar GroenLinksPvdA en D66 meer vragen over hadden.

Zorg

,,Belle is een hulpverleningsorganisatie die er is voor alle (ex-)sekswerkers en slachtoffers van mensenhandel in de provincie Utrecht en regio Gooi en Vechtstreek. Zij gaan tijdens de controle met de sekswerkers in gesprek en sekswerkers kunnen bij hen terecht voor allerlei vragen. Zowel over werkervaringen als praktische vragen met betrekking tot financiën, wonen, werk of opleidingen. De hulp die zij bieden is kosteloos en ze werken vertrouwelijk. Daarnaast geldt dat afhankelijk van de constateringen, en daaropvolgende consequenties of maatregelen tijdens en na een controle, wanneer nodig maatwerk wordt toegepast in de juiste nazorg aan betrokkenen.’’

Aanvraag

Het college kon melden dat bij deze controle de sekswerkers de huizen niet direct hoefden te verlaten en deze niet zijn gesloten: ,,De sekswerkers mochten geen sekswerk meer aanbieden vanuit de woning. Maar kregen wel de tijd en ruimte om hun zaken op orde te stellen en elders onderdak te zoeken.’’ D66 en GroenLinksPvdA kregen verder medegedeeld dat in Veenendaal er de mogelijkheid is voor één legale seksinrichting. Hiervoor zijn de afgelopen tien jaar echter geen aanvragen binnengekomen: ,,Wel zijn er, voor zover nog is na te gaan, twee keer vragen gesteld over de regels. Na beantwoording is geen reactie of aanvraag ontvangen.’’

Bron: derijnpost.nl

Een woning aan de Jan Sijbrandsteeg in Zaandam is op last van burgemeester Jan Hamming drie maanden gesloten nadat bij een controle illegale prostitutie werd geconstateerd.

Tijdens een regionale controle werden in de woning vijf sekswerkers aangetroffen zonder vergunning op deze plek. De woning was volledig ingericht op prostitutiewerkzaamheden en er waren geen persoonlijke spullen van de ingeschreven bewoner. Na de sluiting is hulp geboden aan de sekswerkers.

Zaanstad laat in het persbericht over de sluiting weten dat prostitutie in een pand vaak gepaard gaat met overlast in de buurt: ‘op allerlei tijdstippen, ook ’s avonds en ’s nachts, lopen mensen zo’n pand aan, hangen rond of bellen soms aan bij omringende adressen. Bovendien gaat illegale prostitutie dikwijls hand-in-hand met andere criminele activiteiten, zoals mensenhandel en illegaal gokken’. Om het pand uit het circuit te halen, is een tijdelijke sluiting nodig, aldus de gemeente.

Eerder werden panden aan de Fluitekruidweg, C. Th. Kamphuijsstraat, Panneroodstraat (twee keer), Belgischestraat, Gerhardstraat, Peperstraat, Heijermansstraat, Poelenburg, Indigostraat, Jonge Arnoldusstraat, Rosmolenstraat, Geersbroekstraat (allen in Zaandam), het Gortershof en het Paukenhof (in Zaandijk) gesloten.

Bron: deorkaan.nl

Het is dit najaar 25 jaar geleden dat het bordeelverbod werd opgeheven en prostitutie in Nederland volledig legaal werd. Maar de idealen van toen zijn niet verwezenlijkt. En zelfs de discussie over misstanden in de seksindustrie is verstomd. Wat te doen?

Het was 2009 toen ik me begon te verdiepen in mensenhandel in de seksindustrie, een onderwerp dat me vervolgens niet meer zou loslaten. Een jaar eerder had de politie een rapport uitgebracht over de mensenhandelbende van Saban Baran, die miljoenen had verdiend aan de grootschalige uitbuiting van vrouwen in de prostitutie, vooral op de Amsterdamse Wallen. Dat rapport deed veel stof opwaaien: mensenhandel, de officiële term voor uitbuiting, in de seksindustrie stond sindsdien meer in de belangstelling. Ik wilde als journalist over dit fenomeen schrijven en bij wijze van vooronderzoek deed ik vrijwilligerswerk bij een opvang voor slachtoffers van mensenhandel in Amsterdam.

De verhalen die ik daar hoorde, vielen niet mee. Een Oegandese vrouw vertelde dat ze in een kamertje in een privéhuis was opgesloten, zonder eten en drinken. Tot ze brak. Daarna moest ze seks hebben met mannen. Haar uitbuiters filmden alles en dreigden dat op internet te zetten.

Er was ook een vrouw uit Nigeria die, omdat ze geen condoom had mogen gebruiken van haar uitbuiters, zwanger was geraakt en aids had opgelopen. Een andere Oegandese vrouw was uitgebuit in een bordeel waar ze ook aan bondage deden. Het ergste daar, vertelde ze me, was de zweep.

De verhalen van de slachtoffers brachten mij in verwarring; ik dacht namelijk dat prostitutie in Nederland goed was geregeld.

Read more…

Naomi Steijger wil een echt mens maken van Betty Szabó die op de Amsterdamse Wallen werd vermoord. En dat maakt De zeven levens van Betty zo anders dan de gemiddelde true-crimepodcast.

Misdaadjournalist tegen wil en dank. Dat wordt podcastmaker Naomi Steijger als ze duikt in het leven van Betty Szabó, een 19-jarige sekswerker die in 2009 met tientallen messteken om het leven werd gebracht op de Amsterdamse Wallen. Steijger raakt tijdens haar bijbaan in het Seksmuseum op de Wallen geïntrigeerd door Betty. Wie was zij? Waarom was ze hier? Hoe was het om met haar te praten? En, waarom is ze vermoord?

Het onderzoek naar het antwoord op die laatste vraag kronkelt als een rode draad door de podcast De zeven levens van Betty heen. Steijger leest Sherlock Holmes-romans om zich haar nieuwe, ietwat ongemakkelijke rol van detective eigen te maken. Ze praat met ervaren misdaadjournalisten en met de politie.

Op een gegeven moment heropent de politie de zaak: op de Wallen komt een hologram te staan van Betty die verleidelijk op het raam tikt, voorbijgangers wenkt, condens op het raam blaast waarin het woord HELP staat geschreven. De politie hoopt op die manier tips te krijgen.

Eendimensionaal beeld

Maar de belangrijkste vraag waar Steijger je tussen al het sensationele politie-onderzoek steeds naar terug sleurt, is toch wel: wie was Betty? Dat maakt deze podcast zo anders dan de gemiddelde true-crimepodcast.

Want het is zo makkelijk om een ‘dode hoer’ alleen maar als dat te zien: een arm meisje dat uit Hongarije naar Amsterdam kwam, haar lichaam verkocht en werd vermoord. In dat narratief lijkt geen ruimte te zijn voor Betty als zelfstandige vrouw die goed is in haar werk. Betty is voor de meesten slechts een slachtoffer, dat ook nog eens hoogzwanger voor het raam stond en acht dagen na haar bevalling weer aan het werk ging. Dat pikt Steijger niet. Met haar podcast wil ze van Betty een echt mens maken.

Een prachtig portret

Dat doet ze op fenomenale wijze. In elke aflevering staat een facet van Betty’s leven centraal: de pop, de moeder, de drakenvrouw, de gedoemde. Zo leren we Betty steeds een beetje beter kennen. Steijger spreekt bijvoorbeeld Agnes, die tegelijk met Betty op de Wallen werkte. Er komen beveiligers aan het woord, verhuurders van peeskamers. Oud-sekswerkers vertellen hoe de maatschappij naar hen kijkt en hoe onterecht dat beeld kan zijn.

In elke aflevering daagt Steijger de luisteraar uit om de eigen vooroordelen en projecties uit het raam te gooien. Combineer dat met een drukkend sound-design, een spookachtig lied van een koor van sekswerkers en degelijk onderzoek naar deze cold case, en je hebt niet alleen een prachtig portret van de onfortuinlijke Betty, maar ook van de Wallen in Amsterdam als een wonderlijke mini-maatschappij.

Bron: Trouw.nl

Een woning in de Haarlemmerstraat in Leiden is gedwongen gesloten nadat een illegale seksinrichting werd gevonden. De woonruimte boven de drukke winkelstraat in de binnenstad werd gebruikt voor sekswerk en niet om in te wonen.

De woning moet vier weken dicht. Het exploiteren van een seksinrichting zonder vergunning is in strijd met de APV van de gemeente Leiden. Burgemeester Heijkoop treedt streng op tegen illegale prostitutie.

Alleen al dit jaar sloot hij meerdere woningen om deze reden. ‘Illegale prostitutie brengt de sekswerkers in een kwetsbare situatie, omdat het vaak onder de radar blijft en er maar beperkt toezicht op is’, zegt de gemeente.

Meerdere woningen dicht

Eerder dit jaar moest een huis aan de Verbeekstraat in Leiden vier weken dicht. Ook hier werd de woning illegaal gebruikt voor het aanbieden van seks tegen betaling.

In 2024 werden de deuren van negen woningen gesloten vanwege illegale prostitutie.

Bron: omroepwest.nl

Sekswerkers die willen stoppen met hun werk kunnen in de regio Amersfoort voorrang krijgen bij woningtoewijzing. Verwacht wordt dat dat er jaarlijks twintig zullen zijn.

Sekswerkers, die volgens de overheid vallen in de categorie kwetsbare groepen, die willen stoppen, kunnen alleen kans maken als ze meedoen aan het overheidsprogramma Stoppen met Sekswerk. Zij krijgen dan ondersteuning bij het wegwerken van schulden, huisvesting en psychosociale problemen. Ook mantelzorgers, mantelzorgontvangers en mensen met een beperking kunnen voorrang krijgen.

De grootste groep van mensen in een kwetsbare positie die naar verwachting voorrang krijgt, zijn mensen die ‘uitstromen’ vanuit een vorm van maatschappelijke opvang. Bijvoorbeeld uit detentie, de jeugdzorg, daklozenopvang of slachtofferopvang van huiselijk geweld.

Tot nog toe worden deze mensen vooral in de stad Amersfoort opgevangen. De bedoeling is, zo hebben de gemeenten Amersfoort, Baarn, Bunschoten, Eemnes, Leusden, Nijkerk, Soest en Woudenberg afgesproken, dat mensen voortaan zo veel mogelijk terugkeren naar de gemeente van herkomst.

227 mensen

Voor dit en volgend jaar wil de regio 227 van deze mensen voorrang verlenen: in Amersfoort aan 135 van deze urgente woningzoekenden en 92 in de overige gemeenten samen. Voor de jaren 2027 tot en met 2030 gaat het naar schatting om 108 in Amersfoort en 119 in de overige gemeenten samen. De afgelopen drie jaar zijn in totaal 7165 sociale huurwoningen toegewezen in de regio, 2388 per jaar.

De voorrang voor statushouders (vluchtelingen met een verblijfsvergunning) staat los van deze afspraken. De verplichting om deze groep te huisvesten wordt door het Rijk per gemeente opgelegd.

Bron: ad.nl

Sekswerk is een thema waar nog altijd een taboe op rust: zowel sekswerkers als hun klanten zijn er niet altijd open over dat ze sekswerk doen of een sekswerker bezoeken. Levi Jacobs, casemanager bij het Sekswerk Meld- en Adviespunt, wil dat taboe doorbreken: “Het vooroordeel dat klanten van sekswerkers alleen maar oude, vieze mannetjes zijn, is gewoon niet waar.”

Bij het Sekswerk Meld- en Adviespunt, kunnen sekswerkers terecht met al hun vragen. Levi helpt hen als casemanager en is daarnaast zelf ook sekswerker. Zo weet hij veel over de klanten van sekswerkers. “Over het algemeen zijn de meeste klanten van sekswerkers man, maar er zijn zeker ook vrouwen die naar een sekswerker gaan.”

“Mensen zien mannen die veel seks hebben als stoer, vrouwen daarentegen worden al snel veroordeeld.” Maar Levi ziet dat beeld langzaam verandert. “Steeds meer vrouwen zoeken een gigolo op, vrouwen gunnen het zichzelf steeds meer.”

Volgens Levi is het cliché dat alleen oude, vieze mannen naar een sekswerker gaan, helemaal niet waar. “Meestal gaat het om mannen boven de 35, maar ook jongere mensen bezoeken een sekswerker.”

Zelf is hij al jong begonnen met sekswerk en had hij lang niet alleen maar oudere klanten. “Toen ik zelf 19 was, had ik ook klanten van 21. Dat waren bijvoorbeeld mensen die het eng vonden om te daten”, aldus Levi.

Er is niet één type klant. “Uit mijn eigen ervaringen en wat ik van de sekswerkers die ik spreek hoor, zijn er heel veel soorten klanten. Er wordt wel eens gedacht dat het mensen zijn die minder knap zijn en geen seks kunnen krijgen, maar dat is gewoon niet waar.”

Tegenwoordig zijn er een heleboel datingapps waar je een date kunt zoeken, waarom zou je daar dan voor betalen? “Dat soort apps brengen ook onzekerheid met zich mee. Via Tinder of Grindr kunnen mensen er misschien in het echt anders uitzien dan op de foto of soms komt iemand niet opdagen”, vertelt Levi.

Bij een betaalde seksdate is er meer zekerheid. “Je weet wat je krijgt, je zult minder snel afgewezen worden en je weet dat je seks gaat hebben. Ook kun je reviews van andere mensen lezen zodat je weet wat je kunt verwachten.”

Sommige klanten komen maar één keer en andere klanten keren terug. “Dat is heel verschillend. Zo zijn er toeristen en zakenmensen die hier op reis zijn en maar één keer komen, maar er zijn zeker ook klanten die al jaren naar dezelfde sekswerker gaan. Als je als sekswerker ervoor zorgt dat het een fijne date is, is de klant sneller geneigd om weer terug te komen.”

Bron: omroepbrabant.nl

De rosse buurt van Leeuwarden, de Weaze, moet sterk veranderen. Dat vindt de gemeente Leeuwarden. Om dat in eigen hand te houden, heeft de gemeente maatregelen genomen.

De gemeente heeft daarom het bordeel Walhalla opgekocht. Dat gebeurde eigenlijk toevallig via een makelaar die het bordeel aanbood aan de gemeente. Het college was echter al bezig met een nieuwe ontwikkelvisie op de Weaze, in opdracht van de gemeenteraad.

Dit naar aanleiding van klachten over prostitutie, overlast, drugshandel en het aantal politiemeldingen. Ook staan er veel gebouwen leeg.

Over het bordeel hoefde dan ook niet lang nagedacht te worden, vertelt wethouder Hein de Haan. “Wij dachten dat het een goede zaak was om dat alvast aan te kopen.”

Een andere stap die de gemeente wil zetten, is om een beroep te doen op de Wet voorkeursrecht gemeenten (Wvg) in dit gebied. Daarmee heeft het als eerste recht op koop wanneer er een pand in de buurt wordt aangeboden.

Meer controle

Eigenaars kunnen dan hun pand niet meer zomaar verkopen. Daarmee is de gemeente echter niet verplicht om de woning te kopen.

Op die manier hoopt de gemeente meer controle te houden over de toekomst van de Weaze, zodat er zelf kan worden beslist wie de volgende eigenaar wordt. De buurt moet namelijk flink worden opgeknapt.

“Sommige mensen komen er niet graag”, zegt De Haan. “Ze lopen er omheen. Daar is aandacht voor. Aan de andere kant is het geconcentreerd en is er toezicht op. Maar het is wel een andere straat dan heel veel andere straten in ons stadshart. Dat zal iedereen erkennen.”

Vroeger was het een andere straat

Dat ziet ook kenner van de geschiedenis van Leeuwarden, Ad Fahner. Als klein kind kwam hij vaak in deze straat, maar toen zag het er heel anders uit. “In de jaren 50 was dit een ‘gewone’ straat”, herinnert hij zich.

“Er waren een paar kroegen, wat winkels, een Chinees restaurant en een autohandelaar. We schaatsten en speelden hier. Het was onze leefomgeving. Langzamerhand is dat overgenomen door de prostitutiewereld, helaas.”

Toch een vermoeden

Destijds was er dus meer leven in de straten en merkte Fahner weinig van de problemen die er speelden. Achteraf gezien heeft hij toch het vermoeden dat er toen ook al wat speelde.

“Op vrijdagen kwamen opvallend veel dames naar de kroeg en natuurlijk ook veel klanten. Maar dat was alleen vrijdags.” Nu herkent hij niet veel meer terug van de straat in zijn tijd.

Hij vindt de plannen van de gemeente dan ook een goede zaak.

“Je wilt graag de tijd hebben om na te denken wat je met de Weaze wilt”, vertelt De Haan. Het vestigen van het Wvg wordt wel meer gedaan in de gemeente “om de speculatie niet zijn gang te laten gaan”.

“Zo voorkom je dat anderen het kopen en er niets mee doen”, vervolgt hij. “Soms is dat nodig om een maatschappelijk doel te bereiken. Als gemeente moeten we soms een stap naar voren zetten in het belang van ons allemaal.”

Verschillende scenario’s

Er liggen nu meerdere scenario’s op tafel, zegt de wethouder. “We kunnen niets doen aan de prostitutie. Dan laten we het zoals het is, maar maken we het wat mooier.”

“Als tweede kunnen we het beperken en concentreren. Als derde kunnen we alle prostitutie weghalen, maar dat heeft ook andere hele grote gevolgen waar je voor uit moet kijken.”

Fahner denkt dat het slechte imago nog wel kan worden hersteld. Hij heeft wel een idee over hoe het eruit kan komen te zien.

“Een beetje zoals mijn jeugd. Bedrijven, woningen, maar zo zal het niet meer worden. Maar maak er een deftige woongracht van. Het is een hele mooie gracht, maar dan moet iedereen wel meewerken.”

Onvoldoende aandacht

De gemeente geeft toe dat er de afgelopen jaren niet altijd even veel aandacht is geweest voor de Weaze. “Terwijl het in het hart van het centrum ligt”, zegt De Haan.

“We zijn het erover eens dat de Weaze een impuls moet krijgen. De eerste indrukken zijn positief. We zijn wel bereid om ook met de Weaze aan de slag te gaan.”
Er moet nog een keuze worden gemaakt over de exacte invulling. Dat gebeurt aan het eind van dit jaar.

Bron: omropfryslan.nl