Sekswerkers laten klanten niet in de steek na verwoestende brand in Beekbergen

Een puinhoop achter een gesloten hek, meer herinnert net buiten Beekbergen niet aan de Villa, jarenlang de meest exclusieve seksclub van Nederland. Door de verwoestende brand van vorige maand raakten de sekswerkers niet alleen hun exclusieve werkomgeving kwijt, ook werd het contact met hun klanten in een klap verbroken. Daar hebben ze nu iets op bedacht.

‘Club de Villa is in de nacht van 15 op 16 juli door brand verwoest, dus GESLOTEN’. Het is een korte mededeling waar de klanten het mee moeten doen, op de website van de seksinrichting. Eronder staat een linkje waarmee ze zouden moeten kunnen zien welke dames er vandaag aanwezig zijn. ‘Klik hier’. Dat werkt niet meer. Via de site kunnen de klanten – die er soms al jarenlang komen – de vrouwen niet meer bereiken.

De telefoon wordt ook niet meer beantwoord. ‘U bent uitgekomen op de voicemail van Club de Villa. In verband met een brand zijn we helaas gesloten’. Exploitant Eric Witten steekt er geen werk meer in. Het erotische bedrijf ligt volledig plat. Een tijdelijk onderkomen is er niet.

Uitkomst

Meerdere sekswerkers hebben buiten de exploitant om hun eigen weg gezocht en hebben een andere club gekozen, nu vlammen hun luxe werkomgeving hebben verwoest. Dat ze in één klap onbereikbaar zijn geworden voor hun vaste klanten, voelt echter slecht. Een gezamenlijke informatielijn moet nu uitkomst bieden. ,,Wie het nummer belt, krijgt te horen waar we zijn.’’

Klanten die op de bonnefooi naar de club rijden, stuiten naast de gesloten poort op een A4’tje, dat op de brievenbus is geplakt. ‘Informatielijn’, staat daarop. ‘Dagelijks bereikbaar via WhatsApp of bellen’. Achter de poort, waar ze voorheen buiten het zicht konden parkeren, ligt nog slechts een hoop geblakerde stenen.

Al zes jaar

,,Het is een informatielijn om onszelf vindbaar te maken’’, wijst Naomi (32) op het nummer bij de poort. Ze werkte acht jaar in de Villa. Net als veel van haar collega’s heeft ze een relatie opgebouwd met haar klanten. Sommige mannen kent ze al zes jaar. ,,Die komen speciaal voor mij en voor niemand anders. We hopen dat mensen naar dat nummer bellen en zeggen: ik zoek Naomi. Dan zegt mijn collega waar ze mij kunnen vinden.’’

Met toestemming van de exploitant en de eigenaar van hun nieuwe club mogen de vrouwen van de Villa die mannen naar hun nieuwe werkplek laten komen. ,,We hebben een simkaart gekocht en een van die meiden heeft die in haar telefoon. Het nummer hangt aan het hek, zodat klanten dat zien.’’

Massagesalon

De prostituees waaierden vanuit Beekbergen uit over Nederland. Een grote groep vond onderkomen bij een andere seksclub, een paar anderen werken nu in een massagesalon en een privéhuis. Een enkeling stapte uit het wereldje.

Wat hen verbindt, is dat ze hun voormalige clientèle graag terugzien. ,,Wij waren een speciaal soort club en daarmee trokken we ook een speciaal soort klanten aan. Dat zijn niet dezelfde klanten als we nu zien. Ik heb heel veel vaste gasten waarvan je nu denkt: die zie ik misschien nooit meer terug. Sommige gasten ken ik al zes jaar, snap je? Dan is het toch leuk. Als je per dame tien klanten terug zou kunnen krijgen, zou dat echt helemaal top zijn. Ook zakelijk natuurlijk.’’

Belangrijk

Veel klanten vinden het belangrijk om de vrouwen terug te zien, verwacht Naomi. ,,Voor sommige mannen is het ook lastig om maar even een nieuwe dame te vinden met wie ze een klik hebben. De clubeigenaar waar we nu zitten, is akkoord en pakt ook een percentage natuurlijk.’’

Bron: destentor.nl

Fabienne werkte in afgebrande seksclub Club de Villa, dit maakte ze mee: ‘Heb me de billen uit de broek gelachen’

De een begint voor zichzelf. Een ander verdwijnt in de illegaliteit. Een groot deel kan terecht bij een ander bordeel. Sekswerker Fabienne over haar ervaringen in de laatste exclusieve club van Oost-Nederland, de afgebrande Club de Villa in Beekbergen. ,,Ik heb me de billen uit de broek gelachen.’’

Een mooie verschijning. En een oogopslag die van verleidend naar emotieloos kan schieten. Fabienne werkte anderhalf jaar in De Villa. Ze geeft een uniek inkijkje over hoe het er achter de schermen aan toe ging in de exclusieve seksclub die vorige week tot de grond toe afbrandde.

,,Laten we in een rustig hoekje gaan zitten, want wat ik te vertellen heb hoeft niet iedereen te horen’’, vertelt Fabienne* in een restaurant van Hotel Van der Valk.

Een saillante setting omdat juist in dergelijke hotels prostituees afspreken om zwart wat bij te verdienen. ,,Ik ben een loyaal beestje. Spreek je af buiten de club, dan pak je iemands brood af. Dat doe ik niet.’’

Billen uit de broek

Voor Fabienne begint het op 18 januari 2022. Net na de laatste lockdown. Ze had Dagboek van een callgirl gezien, een Nederlandse serie over het dubbelleven van een escortmeisje.

,,Ik dacht: leuk, dat ga ik doen. Met knikkende knieën ging ik naar Club de Villa. Ik dacht niet dat ik het kon. Maar Eric (exploitant Eric Witten, red.) dacht van wel. En de andere meiden slepen je erdoorheen. Ik heb me ook de billen uit de broek gelachen. Het is ineens een andere wereld.’’

Girlfriend experience

De wereld waar Fabienne over vertelt is anders dan reguliere seksclubs in Nederland. Club de Villa was de laatste exclusieve privéclub in het oosten van Nederland. Met een prijskaartje van 250 euro per uur konden gasten genieten van een zogeheten girlfriend experience.

Hoe dat ging? ,,Je komt binnen. Dan neem je plaats aan de bar of in de lounge. Dames in elegante jurken stellen zich voor. Dan kun je kiezen: ik denk dat ik haar wel leuk vind. Je gaat apart zitten en maak je een praatje. Als je ‘het’ niet voelt, kun je met een andere dame praten. Uiteindelijk kies je dan met wie je naar boven wil. De dame in kwestie gaat eerst. Trekt boven een leuk setje aan, maakt de kamer in orde, zet de jacuzzi aan. Dan kan de man naar boven komen.’’

De ervaring is anders dan een regulier bordeel waar het puur om de seks draait, weet Fabienne. ,,Je biedt een man geborgenheid. Knuffelen, elkaar aanraken, zoenen en uiteindelijk seks hebben. Fijn. Geen porno (harde seks, red.). Dat valt onder kinky en daar betaal je 100 euro extra voor. Mannen denken: ik betaal jou, dus je bent van mij. Zo werkt het niet. Je bent nog steeds iemands dochter.’’

Mooie herinneringen

Club de Villa bestond uit vijf kamers. De een met jacuzzi, een ander met spiegelplafond en weer een deur verder zat de kinky kamer. ,,Daar heb ik eens een man met een zweep geslagen, maar dat was niet echt mijn ding’’, lacht Fabienne bij de herinnering.

Ze koestert de mooie herinneringen. Zo verdiende ze eens een maandsalaris toen ze met een klant mee naar zijn huis ging. Bezoekers van De Villa zijn doorgaans rijk. Deze man had een zwembad en paarden. ,,Het was heet. Hij vroeg me die paarden naar buiten te doen. Je kunt niet bedenken dat je in een elegant jurkje op klompen paarden van stal haalt en daarvoor betaald krijgt. Bizar! Ook die dagen heb je.’’

Vreemde kostgangers

Dat het niet alleen maar bubbelen in de jacuzzi is, hoort ook bij het vak. Zo goed als bij De Villa zullen ze het niet snel meer krijgen. En dat is vervelend, want er zitten rare kostgangers tussen de klanten. Het ging Fabienne tegenstaan.

Kort voor de brand besloot ze al uit het wereldje te willen stappen. ,,Ongeschoren mannen met opgedroogd speeksel in de mondhoeken, kalknagels of bilgeur’’, somt ze op terwijl ze een kokhalsgebaar maakt. Nóg erger was de dirty talk. ,,Heel goor als een mannetje van 75 bij je komt en zegt: ik vind jou een lekker geil klein meisje. Echt, hou je bek.’’

,,Wil je vies praten? Prima, honderd euro extra. Maar ik doe niet iets wat ik niet wil. Zonder condoom? Nee. Daar begin ik niet aan. Als ze dan bleven vragen, kwam er vijftig euro bovenop. Nee is nee. En dan boeken ze jou niet meer. Dan kreeg ik te horen dat ik een chagrijnig wijf ben.’’

Slechte jeugd

Ze verzon trucjes om thuis geen last te hebben van de nare ervaringen, maar de vieze praatjes echoden na. ,,Wil ik jou niet ruiken, adem ik door mijn mond. Wil ik je niet zien, dan sluit ik mijn ogen. Maar mijn gehoor, daar kan ik me niet voor afsluiten. Dat blijft hangen. Dan lig ik in bed en hoor ik die man nog praten…’’

Veel dames hebben een slechte jeugd gehad, weet Fabienne. Ze komt zelf ook ,,van heel ver’’. Dat verhaal hoeft niet in de publiciteit. ,,Dan ben ik herleidbaar.’’ Een groep bejaarden komt naast ons zitten. ,,Het wordt heel erg druk hier. We gaan even ergens anders zitten.’’

Een van de weinige veilige clubs

Een deel van de vijftien vrouwen kan terecht bij een andere club. Niet zo exclusief als De Villa. ,,Dat is heel pijnlijk’’, vindt Fabienne. ,,De Villa was een heel veilige haven. Je hebt je zusjes. Gastvrouw Kerstin was echt een beschermvrouwe. En als ik een zusje even aan kon kijken, dan fotografeerde ik dat moment en wist ik dat ik boven dat uurtje aan kon.’’

Fabienne maakt zich zorgen om de toekomst van haar ‘zusjes’. ,,De Villa was een van de weinige heel veilige clubs. Ik weet van één collega dat zij haar grenzen nu gaat verleggen. In Beekbergen werd er bij labiele meisjes op hun veiligheid gelet. Andere clubs denken alleen aan geld.’’

,,Je gaat inderdaad van Ajax naar PEC Zwolle’’, herhaalt ze de vergelijking van de verslaggever. ,,Dat is fakking kut. Er zijn clubs waar je zonder condoom mag pijpen, neuken, alles. Drugsgebruik? Mag gewoon. Wil je drinken? Ook goed. Maar als je lam bent, moet je zelf naar huis. Daarbij vergeleken was De Villa een paradijs.’’

* Vanwege haar privacy is de naam van Fabienne gefingeerd.

Bron: ad.nl

Politie en justitie zoeken geautomatiseerd naar bewijs voor seksuele uitbuiting – maar dat mogen ze eigenlijk niet

Politie en justitie zoeken op advertentiewebsites voor sekswerk al jaren geautomatiseerd naar foto’s van meisjes en vrouwen die mogelijk slachtoffer zijn van uitbuiting. Probleem: dit ‘webcrawlen’ is wettelijk nog steeds niet geregeld en dus niet rechtmatig.

Het is haast ondoenlijk voor zedenrechercheurs om handmatig online te zoeken naar signalen van seksuele uitbuiting en gedwongen prostitutie. Omdat ze slachtoffers zo vroeg mogelijk willen vinden, gebruiken de opsporingsdiensten sinds enige tijd de ‘webcrawler mensenhandel’ om tienduizenden seksadvertenties te doorzoeken én foto’s en teksten op te slaan in de politiesystemen.

Het gaat om een computerprogramma dat automatisch en systematisch zoekopdrachten loslaat op webpagina’s, waarvan mensenhandelexperts vermoeden dat er advertenties staan voor uitgebuite prostituees, bijvoorbeeld via trefwoorden. Als de webcrawler een hit vindt, beoordelen gespecialiseerde rechercheurs de advertentie. Verdachte advertenties zetten ze in de politiesystemen.

Zelden aangifte

Volgens het Openbaar Ministerie mag dat binnen de algemene Politiewet, zonder concrete verdenking tegen een verdachte, omdat er maar geringe inbreuken op grondrechten worden gemaakt. Een strafzaak tegen een man die een 16-jarig meisje had uitgebuit in de prostitutie, werd op dit vlak een soort proefproces. De officier van justitie verwees daarin ook naar de aanstaande ‘modernisering’ van het Wetboek van Strafvordering. Daarin staat wat de opsporingsdiensten mogen zodra ze wél een concrete verdenking hebben.

In de nieuwe versie komt te staan dat de politie persoonsgegevens uit open bronnen mag vastleggen als dat ‘niet meer dan een geringe inbreuk op de persoonlijke levenssfeer’ oplevert. De vraag blijft hoe ‘gering’ de inbreuk is.

De webcrawler is volgens justitie cruciaal omdat slachtoffers van uitbuiting in de prostitutie zelden aangifte doen. Áls ze zich bij de politie melden, is het bewijs – zoals seksadvertenties – vaak al verdwenen. Het aantal strafzaken over gedwongen prostitutie is fors gedaald, terwijl het probleem niet kleiner lijkt geworden. De Nationaal Rapporteur Mensenhandel schat dat jaarlijks 6000 prostituees slachtoffer zijn, waar de ongeveer 200 slachtoffers in strafzaken ‘schraal tegen afsteken’.

‘Strafrechtelijke aanpak stokt’

Nu de gedwongen prostitutie zich steeds meer naar internet heeft verplaatst, is de mensenhandelrapporteur een verklaard voorstander van de inzet van de webcrawler. ‘Omdat de strafrechtelijke aanpak van mensenhandel stokt’, zoals hij in 2021 schreef. De Tweede Kamer heeft in 2021 een motie aangenomen om ‘de brede invoering’ van het middel ‘niet langer uit te stellen’, maar die is nog niet uitgevoerd.

Zowel aan de rechtbank als het gerechtshof vroegen de aanklagers in deze strafzaak een oordeel over de rechtmatigheid van het via de webcrawler verkregen bewijs, en over de vraag hoelang de staat die gegevens mag bewaren. Achteraf, dus, nadát de webcrawler al was gebruikt.

De rechters geven zo’n oordeel niet, omdat ze de via de webcrawler verkregen informatie niet gebruiken, maar het gerechtshof ventileert wel kritische vragen en zorgen. Het ‘vergaren, bewaren en analyseren van seksadvertenties’ via de software kan een vergaande inbreuk maken op de personen die op de foto’s in de advertenties staan. Die kunnen inmiddels spijt hebben van hun werk in de prostitutie, de advertentie hebben laten weghalen, of niet willen dat de politie weet dat ze sekswerker zijn. Als een prostituee tegen haar zin op (bijna-)naaktfoto’s staat, is die er mogelijk evenmin van gediend dat die foto’s in de politiesystemen belanden.

Het hof ziet de webcrawler nu duidelijk nog niet zitten. Eufemistisch, in het arrest: ‘Het is de vraag of (..) de Politiewet daar voldoende basis voor biedt’.

‘Niet gewoon maar proberen’

Advocaat Peter Plasman van de verdachte in deze zaak, zegt de behoefte aan de efficiënte webcrawler te begrijpen, maar heeft stevige kritiek op het handelen van de opsporingsdiensten. “Als je zo’n opsporingsmiddel wilt, moet je daar een wettelijke basis voor regelen. Niet het gewoon maar gaan proberen en dan vragen of het mag.”

Bron: Parool.nl

Klant wil 24.000 euro terug van prostituee omdat zij niet bij hem wil intrekken

Hij dacht ware liefde te hebben gevonden en wilde dat een Limburgse prostituee bij hem zou komen wonen. Maar toen de escortdame aangaf hier geen zin in te hebben, spatte zijn droom uit elkaar. Nu wil de Brabander zijn geld terug. Pech, oordeelt de rechter.

De Brabander uit de gemeente Drimmelen en de escortdame van Hongaarse afkomst troffen elkaar geregeld in 2020. Hij was stapelverliefd op haar. Via berichtendienst WhatsApp bekende hij zijn liefde voor de prostituee en maakte hij plannen om samen met haar een leven op te bouwen. ’Ik hou echt van je’, schreef hij in meerdere berichtjes aan de vrouw. ’Wil dolgraag dat je mijn vriendin/vrouw wordt, dat weet je’.

’Amoureuze relatie’

Voor de kantonrechter in Maastricht verklaarde de eiser dat hij in de veronderstelling was dat tussen de twee een ’amoureuze relatie’ bestond. De Brabander dacht dat de liefde die hij voelde wederzijds was. Verblind door liefde maakte hij grote bedragen over naar zijn ’geliefde’. Naast fysieke diensten als orale seks, betaalde hij duizenden euro’s voor pikante foto’s en spannende chatgesprekken. Geld dat de prostituee graag aannam, want ze kon naar eigen zeggen ’niet eten van love’.

Leningen

De man maakte daarnaast een geldbedrag over aan de vrouw als start van hun nieuwe leven samen. De vrouw zou in oktober dat jaar definitief bij hem intrekken, was zijn plan. Maar toen ze aangaf niet bij hem te willen wonen, drong tot de Brabander door dat hij geen verkering met de prostituee had. Hij wilde zijn geld terug en sleepte de vrouw voor de rechter. Want de 24.208 euro die hij in totaal had overgemaakt, waren volgens hem geen betalingen voor diensten, maar leningen. De kantonrechter gaf hem in november 2022 in eerste instantie gelijk en beval de prostituee, die niet bij de zitting aanwezig was, om het geld terug te geven.

Liefde is niet te koop

De escortdame was het niet eens met deze uitspraak en maakte gebruik van de mogelijkheid tot verzet bij dezelfde kantonrechter. Na het verweer van de vrouw op 19 juli te hebben aangehoord, kwam die tot een ander oordeel. Uit de berichten die de klant en de prostituee naar elkaar stuurden viel volgens de rechter af te leiden dat het niet om leningen, maar om betalingen voor escortdiensten ging. Ook bleek uit de gesprekken duidelijk dat de man en de prostituee geen liefdesrelatie hadden. ’Dat de klant is teleurgesteld, betekent niet dat daardoor de al gedane betalingen opeens leningen zijn of dat de vrouw anderszins geld terug moet betalen’, stelde de rechter in zijn vonnis. ’Evenmin betekent dit dat de ze bij de eiser moet komen wonen of zijn vrouw moet worden. Liefde is nu eenmaal niet te koop.’

Met die uitspraak van de rechter lijkt de kous echter nog niet af. Edmond Baert, advocaat van de Brabander, laat weten dat de klant het er waarschijnlijk niet bij laat zitten en in hoger beroep gaat bij het gerechtshof.

Bron: Telegraaf.nl

Prostituees veroorzaken overlast in Bossche woning: gemeente waarschuwt met boete van 5000 euro per overtreding

Prostituees in een woning in Den Bosch-Zuid veroorzaakten volgens buurtbewoners overlast. Om daar een einde aan te maken, is de bewoner(s) een boete van duizenden euro’s in het vooruitzicht gesteld. Wat is er aan de hand?

Zonder een straatnaam te noemen maakte een wijkagent via sociale media bekend dat daar in een woning sprake was van prostitutie. Hij schreef dat ‘onlangs in de wijk meerdere prostituees werden aangetroffen’. ,,Deze dames huren een huis in de wijk om hun beroep uit te oefenen. Dit met de nodige overlast tot gevolg”, schrijft de wijkagent.

Hij laat in het midden om wat voor overlast het gaat. Wel houdt hij er rekening mee dat deze situatie niet uniek is. Daarom doet hij de oproep om bij een vermoeden van prostitutie in woningen de politie of de gemeente te waarschuwen.

Melding maken van opvallende zaken

Volgens een woordvoerder van de politie heeft deze oproep (nog) niet geleid tot nieuwe meldingen. ,,Wij vinden het wel heel fijn als burgers alert zijn in hun buurt én melding maken van zaken die hen opvallen of die duiden op (mogelijke) prostitutie.” Volgens de woordvoerder zijn de prostituees ontdekt bij een aantal controles in Den Bosch-Zuid. ,,We controleren op veel andere plaatsen binnen ons werkgebied. We hebben niet het beeld dat prostitutie in Den Bosch-Zuid meer voorkomt dan in andere wijken.”

Tilburg, Lelystad en Assen zijn in Nederland de enige gemeenten waar sekswerkers hun klanten ook in huis mogen ontvangen. Den Bosch staat prostitutie alleen toe in daarvoor aangewezen panden. ,,Dit beleid is erop gericht om de prostitutie gecontroleerd te laten plaatsvinden en eventuele overlast in de wijken tegen te gaan”, aldus een woordvoerder van de gemeente.

Maximaal 20.000 euro

Met een last onder dwangsom (boete) wil de gemeente de illegale prostitutie in de woning laten stoppen. Het gaat om 5000 euro per overtreding. En dat kan oplopen tot maximaal 20.000 euro. ,,De maatregel geldt voor iedereen die in de woning verblijft. Dus voor de bewoner, en ook voor mensen die daar als klant op bezoek komen.”

Volgens de woordvoerder is dit voor de gemeente een gebruikelijke werkwijze. ,,Controles worden uitgevoerd in Den Bosch-Zuid en ook op veel andere plaatsen binnen ons werkgebied”, aldus de woordvoerder die geen nadere bijzonderheden wil vertellen over de woning.

Via de rechter

Het is niet duidelijk of het om een huurwoning gaat. Als dat het geval is, dan zou de eigenaar via de rechter kunnen vragen om ontbinding van de huurovereenkomst en ontruiming van de gehuurde woning.

Twee jaar geleden ontdekte de gemeente illegale prostitutie in een woning in de Leyhof (Aa-wijk-Zuid). Er werd niemand aangehouden. Om herhaling te voorkomen werd een dwangsom van 3000 euro per overtreding opgelegd.

Bron: Gelderlander.nl

‘Deventer moet zich meer bekommeren om gezondheid en welzijn sekswerkers’

Deventer heeft zich in de afgelopen vijftien jaar met name gericht op het stellen van regels voor seksondernemingen. Maar het gemeentelijk sekswerkbeleid zou zich meer bezig moeten houden met de gezondheid, het welzijn en de economische positie van de sekswerkers. Dat stelt onderzoeksbureau Beke in een evaluatie van het lokale sekswerkbeleid. De gemeente Deventer gaf zelf opdracht voor het onderzoek.

Sinds de landelijke opheffing van het bordeelverbod in 2000 kunnen gemeenten zelf invulling geven aan het sekswerkbeleid. De gemeente Deventer kiest voor regulering van de plaatselijke seksbranche, die vooral actief is aan de Bokkingshang in het centrum van Deventer. Daar worden door ondernemers met een vergunning legaal kamers verhuurd aan sekswerkers.

Het gemeentelijk beleid heeft de focus op het stellen van een maximum aan seksbedrijven die zich mogen vestigen in Deventer. Ondernemers die een vergunning voor sekswerk willen moeten van onbesproken gedrag zijn. Verder is er toezicht op de exploitatie van het seksbedrijf en is het beleid gericht op handhaven op misstanden. De handhaving wordt uitbesteed aan de politie.

Illegaal sekswerk

Waar het sekswerkbeleid tekort schiet is het toezicht op illegale sekswerkers die vanuit huis werken. Via advertentiesites is er wel een beeld van illegaal en onvergund sekswerk in Deventer, maar het beeld is verre van volledig. Dat wordt bemoeilijkt door de wens van sekswerkers om in de anonimiteit te blijven. Het sekswerkbeleid van Deventer kan zich hierdoor niet richten op het realiseren van een veilige werkomgeving en het bestrijden van criminaliteit in de illegale seksbranche.

Ook kan het streven om misstanden in de seksbranche te voorkomen er juist toe leiden dat het sekswerk wordt gestigmatiseerd, wat niet ten goede komt aan het welzijn van sekswerkers. Dus alle goede bedoelingen van de gemeente ten spijt, het sekswerksbeleid kan averechts werken als het blijft steken in regulering van de branche, stelt Bureau Beke.

Klankbord ex-sekswerkers

Het onderzoekbureau adviseert de gemeente het beleid te richten op decriminalisatie van de seksbranche. Dat kan door een klankbordgroep op te richten van ex-sekswerkers die feedback geven op basis van praktijkervaringen met het gemeentelijke beleid. Waar de gemeente zeker mee moet beginnen is het verbeteren van de uitstraling van de Bokkingshang. De slecht verlichte kamertjes van de sekswerkers in combinatie met het verloederde straatbeeld geven meer kans op klein crimineel gedrag. Een nettere omgeving zou een positieve bijdrage kunnen leveren aan het welzijn van de sekswerkers.

Bron: rtvoost.nl

‘Big Brother’ Kelly van der Veer over haar werk als prostituee: ‘Blijf het doen tot ik erbij neerval’

Ruim twintig jaar nadat Nederland dankzij Big Brother kennismaakte met Kelly van der Veer (43) vond ze het tijd voor een documentaire. Het werd een rauw portret van een sterke, maar beschadigde vrouw.

Kelly van der Veer

We zagen in groten getale hoe Kelly haar entree maakte in het derde seizoen van Big Brother en rap uitgroeide tot misschien wel de meest roemruchte deelneemster ooit. Want Kelly was bloedmooi, had een grote bek én, zo bekende ze tijdens haar verblijf in het Big Brother-huis, ze was niet als vrouw, maar als man geboren.

“Ik was de eerste transpersoon op televisie, dat maakte veel los. Ik was altijd ‘die omgebouwde’, kreeg van alles naar mijn hoofd geslingerd. Door mensen op straat, maar ook in de media. Tegenwoordig vind je via internet veel gemakkelijker mensen die met hetzelfde worstelen en is het makkelijker om hulp te krijgen. Met de documentaire wilden we laten zien dat dat in mijn tijd toch anders was”, aldus Kelly.

Door alles wat Kelly heeft meegemaakt, is ze hard geworden. “Dat is een overlevingsmechanisme en volgens mijn psycholoog kan het nog heel lang duren voordat ik weer opensta voor anderen. Ik huil eigenlijk nergens om, maar toen ze me dat vertelde, brak ik. Ik besefte dat ik weer moet leren om liefde te ontvangen, ik weet niet meer hoe dat moet. Ik laat het niet toe omdat ik altijd in die overlevingsmodus sta.”

Carrière

Na haar carrière als webcamgirl, werkt Kelly alweer een paar jaar in de prostitutie. “Voor vrouwen die dit vak niet uitoefenen, is seks een verzetje. Voor mij is het werk. In al die jaren heb ik een vaste klantenkring opgebouwd en voor de rest zijn het toeristen. Ik doe het drie, maximaal vier dagen per week en dat is meer dan genoeg, want het kost wel energie. Al zijn mijn vaste klanten vaak heel leuk.” Er zijn vele recensies ook te vinden van klanten.

Ze heeft dan ook nooit overwogen om iets heel anders te doen. “Misschien was dat anders geweest als ik een normale jeugd had gehad, me net als andere kinderen had kunnen focussen op een carrière, op wat ik later wilde worden. Maar daar was ik niet mee bezig. Ik wilde maar één ding: een vrouw zijn. En het is niet zo dat ik het altijd geweldig vind, maar over het algemeen heb ik het naar mijn zin in de prostitutie. Dus ik blijf het doen tot ik erbij neerval. Wat anderen daarvan vinden, interesseert me geen hol.”

Bron: linda.nl

Tijdens ‘de daad’ op heterdaad betrapt…. Zaandams pand gesloten na vondst illegaal bordeel

Op woensdag 12 juli is een pand aan de straat Poelenburg in Zaandam per direct gesloten wegens exploitatie van een onvergunde seksinrichting en de verstoring van de openbare orde die dit al langere tijd opleverde (art. 3.3 APV).

Woning Poelenburg gesloten na constatering illegale prostitutie

Dit gebeurde nadat medewerkers van het interventieteam van het PACT Poelenburg Peldersveld bij een observatie constateerden dat op het adres sprake was van illegale prostitutie.

De afgelopen tijd waren er bij zowel de gemeente als de politie meerdere meldingen binnengekomen over (bedrijfsmatige) illegale prostitutie op het adres. Dit is verboden. Daarop is er meerdere keren gepost bij de woning en zijn er meerdere waarnemingen gedaan. Op 12 juli zijn medewerkers van het interventieteam, samen met politie en medewerkers van een regionaal prostitutieteam de woning binnen gegaan en was er sprake van betrapping op heterdaad. De precieze sluitingsduur moet nog worden bepaald en aan huurder worden meegedeeld.

Interventieteam PACT

Het interventieteam van het PACT is een team bestaande uit professionals vanuit verschillende afdelingen binnen de gemeente, politie en arbeidsinspectie dat zich gezamenlijk inzet voor het verstoren van criminele netwerken en verdienmodellen. De focus richt zich op een viertal fenomenen (witwassen, uitbuiting, illegale arbeid en drugshandel).

Vanuit het team vinden er sinds mei 2022 wekelijks meerdere bedrijven-, woning- en winkelcontroles plaats. Ad-random, soms naar aanleiding van een melding, maar vooralsnog veelal naar aanleiding van verdachte waarnemingen door professionals of bewoners.

Bron: rodi.nl

Dinah Bons (Bij1) over ruzie in de fractie, onbegrip in de raad en het erotisch centrum: ‘Sekswerk haalt een ongelofelijke druk uit de maatschappij’

Dinah Bons (53), fractievoorzitter van Amsterdam Bij1, blikt terug op haar turbulente eerste jaar. De eerste trans vrouw in de Amsterdamse gemeenteraad strijdt als ervaringsdeskundige voor de veiligheid van sekswerkers, terwijl haar fractie worstelt met interne conflicten. “Raadsleden snappen niet dat wat er achter de deur van peeskamers gebeurt niet alleen platte seks is.”

Het was een unicum in de Amsterdamse politiek: voor het eerst werd vorig jaar september een trans vrouw geïnstalleerd in de Amsterdamse gemeenteraad. Dinah Bons werd niet veel later ook fractievoorzitter van de Amsterdamse Bij1 – een van de grote winnaars van de gemeenteraadsverkiezingen in 2022.

Maar het was politiek ook een onrustig jaar. Een ruimte verderop zit Carla Kabamba, die vorig jaar vertrok uit de partij na interne ruzies. De eigenlijke leider, Jazie Veldhuyzen zit al bijna een jaar ziek thuis en moet deze zomer bepalen of hij terugkeert en daarmee Bons’ plek inneemt. Het bestuur van de partij is afgetreden. En tussen Bons en nummer drie Nilab Ahmadi botert het niet altijd.

Het kost haar energie, zegt Bons, maar gelukkig heeft ze genoeg andere zaken in het leven waar ze zich aan vasthoudt en die haar afleiden. Ze houdt zich bezig met gezondheidszorg voor trans mensen, heeft bestuursfunctie bij ngo’s als Trans United Europe en Global Sex Workers Project en kijkt als bestuurslid van de landelijke Bij1 al vooruit naar de verkiezingen in november.

Deze maand had ze ook nog op de planken moeten staan. Ze is onderdeel van de muziektheaterperformance Cheikhats, ritueel voorbij het binaire denken, onder leiding van Adelheid Roosen en Ola Mafaalani. Een opvoering met zang en percussie over de liefde, dood en stereotiepe opvattingen over gender, die eindigt met een hypnotiserende dans.

Maanden heeft u daarvoor gerepeteerd.
“Echt, fucking hell hoor… Dat ik dan net deze week zo’n heftige astma-aanval heb waardoor ik er niet bij kan zijn. Zo jammer. Het is een stuk over mijn eigen leven. Over het begin van mijn transitie, toen ik een Marokkaans vriendje had. Ik kwam bij hem thuis over de vloer in nikab. Dat heb ik zo’n zes jaar gedaan, begin deze eeuw.”

Zonder dat zijn familie wist dat u man was en in een transitie ging naar vrouw?
“Ik denk niet dat ze het doorhadden, maar je weet het nooit. Die moeder is natuurlijk niet achterlijk. Ik denk dat ik werd gedoogd binnen een heel conservatieve omgeving. Het was wel een antropologische ervaring. Van binnenuit leerde ik wat de positie is van een vrouw die leeft in een religieuze setting. Mannen hebben alle ruimte om dingen te doen, terwijl ik moest bellen of ik naar buiten mocht.”

Die periode moet ook veel spanningen hebben opgeleverd.
“En aan de andere kant heeft het me veel geleerd en moois opgeleverd, namelijk dat er meer mensen zijn zoals ik. Samen met een vriend ben ik daarna begonnen met het aanbieden van workshops op het gebied van gender en religie. We lieten zien dat er in de Koran wel degelijk staat dat er perspectief is op een derde geslacht. Of dat homoseksualiteit daarin echt wel beschreven staat als iets liefdevols. Dat is een beweging die ik daarmee in Nederland op gang heb gezet.”

Waarom is die relatie voorbijgegaan?
“Na mijn transitie was er geen seksuele aantrekkingskracht meer. Hij zei dat als de penis weg was, het voor hem wel klaar was. Zo ging het ook.”

En de emotionele verbinding?
“Achteraf zie ik toch dat het veel meer ging over erotiek en seksualiteit. Ikzelf zat toen ook in de ‘parkeertijd’ – een wachtruimte met in het vooruitzicht een operatiedatum. Dat zit allemaal in het theaterstuk. Ik hoop dat ik het later nog ergens mag spelen en dat we ermee naar Marokko kunnen.”

U kwam in de gemeenteraad nadat Jazie Veldhuyzen zich in september ziek had gemeld. Maar eigenlijk had u hier al moeten zitten, als Nilab Ahmadi door Bij1-leden niet hoger op de kieslijst was gezet.
“Het is prima dat mensen omhoogschieten, maar ik vind het wel problematisch dat Jazie leden aanspoorde om op Nilab te stemmen. Hij had als leider een neutrale houding moeten hebben.”

Neemt u het hem kwalijk?
“Niet helemaal. Hij is daarna ziek geworden, en het is duidelijk dat rondom hem wel meer speelde. Ik vind het wel jammer dat het zo’n enorme strijd heeft opgeleverd binnen de partij, die tot op de dag van vandaag wordt gevoerd.”

Neemt u het Ahmadi kwalijk?
“Ik neem in principe niemand iets kwalijk, maar we moeten als partij beter nadenken hoe we een kandidatenlijst opstellen. Zit iemand hier puur vanwege de idealen van de partij of omdat iemand zelf iets wil?”

U merkt bij Ahmadi dat ze hier vooral voor zichzelf zit?
“Dat merk ik bij heel veel mensen in de partij.”

Na de verkiezingen kregen nummer twee Carla Kabamba en Ahmadi ruzie.
“Het hele fractiebudget was door Jazie opgemaakt aan mediators om die twee bij elkaar te houden. Daarna konden we niet eens meer punaises kopen. Maar ik begrijp dat Carla’s grenzen overschreden zijn als je niet ziet dat een zwart iemand in een politieke setting twee keer zo hard moet hollen om iets voor elkaar te krijgen.”

Toch koos u vorig jaar de kant van Ahmadi door het fractievoorzitterschap op te eisen.
“Ik heb gekozen voor de partij. Voor onze partij was het duidelijk dat er een andere politiek zou komen als Carla Kabamba leider zou worden. Die hangt toch meer aan de rechterkant, zoals we nu zien rondom de knip die ze wil stoppen of de aandacht naar kerken.”

Waren die verschillen onoverbrugbaar? Kabamba is immers als nummer twee op de kieslijst van Bij1 gekomen.
“Dat is wat ik net zei: bij de volgende verkiezingen moeten we beter kijken wat onze ideologie is en of het past binnen de partij. Intersectionele politiek is ingewikkeld, want het betekent dat je met allerlei verschillen de bühne op moet en zonder belangen. Het is een dure les voor ons.”

Inmiddels zit Bij1 met de situatie dat raadslid Ahmadi al maanden afwezig is.
“Klopt. We bellen af en toe, maar het is vervelend dat ik er bij een raadsdebat alleen voor sta zonder dat ze het vooraf laat horen.”

Ook in de commissies is ze er niet.
“Ik probeer het te managen, maar dat kan je tot op een bepaalde hoogte doen. Als er te veel mentale problemen bijkomen, kan ik het niet met mijn capaciteiten en kennis oplossen. Het afgelopen jaar heb ik binnen de partij genoeg psychiatrie gedaan, maar dat kan ik niet continu doen.”

Uw geduld is op met Ahmadi?
“Misschien niet op, maar ik denk dat het belangrijk is dat Nilab reflecteert en ziet dat dit misschien niet de beste plek voor haar is. Ze is ongelofelijk goed in activisme en dingen aankaarten. Misschien is ngo- of societywerk meer iets voor haar. Je kan individueel veel meer doen.”

Veldhuyzen kan in augustus terugkeren. Voelt het wrang dat u dan uw plek moet afstaan?
“We weten nog niet of hij terugkomt, maar als hij mijn plek weer inneemt, wordt het ook spannend voor de partij. Zowel hij als Nilab hebben niet echt contact met de partij en we weten niet of ze door willen met Bij1. We weten dan niet goed welke kant het met de partij opgaat.”

Naast uw raadslidmaatschap zet u zich in voor de belangen van sekswerkers. Vanuit die hoek wordt nu vaak gezegd dat ze tegen een erotisch centrum zijn, maar Bij1 zegt dat nog niet.
“Bij een debat in Pakhuis de Zwijger heb ik al gezegd dat we tegen een heel groot centrum zijn. We zijn wel voor een lhbtq-plek waar de kwetsbaarste sekswerkers kunnen werken. Op de Jodenbreestraat boven de Albert Heijn kan dat bijvoorbeeld. Die ruimte is in het bezit van de gemeente en vroeger zat daar de afdeling diversiteit.”

Specifiek voor lhbtq-gemeenschap?
“En voor mensen die willen webcammen, of vrouwen die sekswerk willen doen dat niet op de Wallen kan. Het moet een centrum zijn voor diegenen die niet op de Wallen kunnen werken. We willen de Wallen ook zo laten en geen ramen sluiten.”

In een commissiedebat zei u eerder: “Ik ben hier niet voor de bewoners.”
“Ik had beter kunnen zeggen: ik ben hier niet voor Els Iping, de vroegere stadsdeelvoorzitter van het Centrum. Els woont zelf dichter bij de Stopera dan op de Wallen. De bewoners van de groep Stop de Gekte zijn ook vaak mensen die niet op de Wallen wonen. Ik laat naar dat soort bewoners gewoon niet zo mijn oren hangen.”

Zelf heeft u ook een tijd gewerkt als sekswerker.
“Ik heb op de Wallen gewerkt, heel veel straatwerk gedaan, in clubs gewerkt. Vanaf mijn achttiende. Nou eigenlijk vanaf mijn zeventiende, maar dat kun je natuurlijk niet zeggen in een krant. Tot vorig jaar heb ik nog actief sekswerk gedaan. Dat was vooral in Parijs, tijdens de lockdowns. Sekswerk is een metier dat ik altijd bij me heb en altijd kan doen. Met de klanten heb ik bijzondere relaties opgebouwd. Ik heb het privilege dat ik ze lang ken en dat ik niet achter de ramen hoef te staan.”

Hoe vindt u dat de raad naar sekswerk kijkt?
“Ze snappen niet dat wat er achter een deur gebeurt niet alleen platte seks is. In peeskamers komen ongelofelijk kwetsbare jongens binnen die buiten onwijs stoer zijn, maar hier leren om met hun seksualiteit om te gaan. Ze kunnen hun grenzen verleggen. Dingen die ze eigenlijk stiekem in hun fantasie willen, mogen hier wel. Daarmee haal je een ongelofelijke druk uit de maatschappij. Het heeft een functie. Ik vind het echt ongelofelijk dat hier vaak zo bagger over wordt gepraat door raadsleden.”

Raadslid Daan Wijnants (VVD) zei tijdens een commissiedebat dat u hier niet over mocht praten, omdat er sprake was van belangenverstrengeling.
“Hier zie je dat het stigma en het denken over groepen ook op deze manier wordt besproken in de raad. Ik ben na dit debat wel even naar Halsema gelopen. Dit trek ik niet, zei ik tegen haar. Ik kom door alle geloofsbrieven heen om dit raadswerk te doen. Ik sta hier toch niet als het niet kan?”

Wat zei burgemeester Halsema?
“We zoeken juist mensen die kennis hebben uit een veld dat soms zo ver weg staat van onze realiteit. Dat zijn juist de rafelranden die we moeten hebben. Ze is het ermee eens dat ik deze ervaringen juist moet vertellen. Het zou hetzelfde zijn als dat je een leraar in de raad hebt en dat die niet over onderwijs mag praten.”

Zegt u in zo’n gesprek met Halsema ook: stop met de plannen voor het erotisch centrum?
“Nee. Ieder heeft zijn eigen vak en eigen uitgangspunten. Maar ik zal wel altijd duidelijk maken dat we moeten luisteren naar de mensen over wie het gaat. Als 80 procent van de mensen met goede onderbouwing zegt dit niet te doen, dan vind ik dat we daar naar moet luisteren.”

Als het politieke seizoen in september weer begint, waar bent u dan?
“Dan ga ik keihard het debat voeren over het erotisch centrum. Ik wil hoe dan ook blijven als commissielid.”

Bron: Parool.nl

Halsema heeft zorgen over erotisch centrum niet weggenomen: locaties in Noord en Zuid ‘echt niet geschikt’

Het was nee, het blijft nee. In hun definitieve advies blijven de stadsdeelbesturen uit Noord en Zuid onvermurwbaar over de voorgestelde locaties voor een groot erotisch centrum, óók na kleine toezeggingen van burgemeester Femke Halsema: ‘Onduidelijk en onbegrijpelijk’.

Na vele conceptadviezen, petities, bewonersavonden, postercampagnes én brieven van Halsema met extra toelichting op gestelde vragen, presenteren de stadsdeelbesturen in Noord en Zuid dinsdag hun definitieve advies over het erotisch centrum.

Ze waren tegen, ze blijven tegen. In Noord nemen de bestuurders geen blad voor de mond: ‘Het is onduidelijk en onbegrijpelijk waarom het college de locatie NDSM Docklandsplot als een geschikte locatie voor een Erotisch Centrum beschouwt.’ Stadsdeelvoorzitter Brahim Abid (PvdA): “Ook na de aanvullingen van de burgemeester maken we ons enorm zorgen over de aantasting van de werf.”

In Zuid is de toon gematigder, maar de strekking hetzelfde: ‘Er zijn geen nieuwe inzichten die de locaties alsnog geschikt zouden maken voor een erotisch centrum.’ Stadsdeelvoorzitter Bart Vink (D66): “Of wij het nou willen of niet, deze locaties zijn echt niet geschikt.” Hoofdargument daarbij is volgens hem de bereikbaarheid die onder druk komt te staan.

Grote onrust

Nadat eind 2021 een raadsmeerderheid instemde met de komst van een erotisch centrum om de leefbaarheid van de binnenstad te vergroten en de positie van sekswerkers te verbeteren, stelde burgemeester Halsema in februari drie voorkeurslocaties voor. Een daarvan op de NDSM-werf in Noord, twee in Zuid: bij De Groene Zoom en de Europaboulevard, vlak bij de RAI.

Het leidde tot grote onrust bij bewoners, lokale politici en bestuurders. Er kwamen vanuit de twee stadsdelen adviezen aan het Stadhuis, waarin die zorgen benoemd werden: de effecten op de bereikbaarheid en de veiligheid in de buurt, de verminderde aantrekkelijkheid van de wijken en zorgen over overlast rondom het centrum in de avonduren.

Honderden vragen werden ingediend door alle partijen, waar burgemeester Halsema in juni in een raadsbrief op terugkwam. Duidelijk is dat ze de zorgen niet heeft kunnen wegnemen. Volgens stadsdeel Noord ontbreken nog steeds ‘juiste en grondig onderbouwde onderzoeksrapporten’.

De door Halsema beloofde quickscan over de gevolgen op de bereikbaarheid zijn volgens de stadsdelen daarnaast niet nodig. ‘Bestaande studies geven nu al aan dat het problematisch is, nog zonder EC,’ aldus Noord. Zuid wijst erop dat ze zelf al weten wat de gevolgen zullen zijn: een potentieel verkeers- en parkeerinfarct.

Terug naar tekentafel

Om enigszins tegemoet te komen aan alle kritiek stelde Halsema vorige maand kleine wijzigingen aan het erotisch centrum voor. Minder grootschalige horeca moet helpen om het aantal bezoekers te verminderen. In Noord wordt echter gevreesd voor een waterbedeffect, waarbij de bezoekers van het centrum zich naar omliggende horeca begeven, met bijbehorende overlast. ‘Juist iets wat u met het originele concept probeerde te voorkomen.’

Stadsdeelvoorzitter Vink (Zuid) stelt dat de aanpassingen ook niets betekenen voor de twee locaties in Zuid, maar hij is positief dat de gemeente openstaat voor wijzigingen. Hij ziet meerdere opties. Volgens hem zou de gemeente, als het toch voor één grootschalig centrum kiest, dat moeten doen bij nieuwe gebiedsontwikkeling. “Bijvoorbeeld Schinkelkwartier, of Haven-Stad.”

Het zou volgens Vink nog beter zijn als de plannen terug naar de tekentafel gaan en er wordt ingezet op meerdere kleine centra in meerdere stadsdelen. Zuid is dan ook een optie. “Ik wil niet mijn rug toekeren naar de Wallen. Dit probleem moeten we met zijn allen tackelen.” Ook Noord-bestuurder Abid wil constructief meedenken over ‘eventuele kleinere centra’. “Maar dan wel met alle stadsdelen, en niet alleen Noord en Zuid.”

Beslissing in najaar

Tot nu toe kan dat idee op weinig enthousiasme rekenen bij burgemeester Halsema. Zo liet de politie eerder weten voorstander te zijn van één locatie in verband met handhaving. Daarnaast loopt er momenteel een marktconsultatie om de interesse voor het alternatieve plan te peilen, maar bleek al eerder dat ondernemers meer interesse hebben in één grote locatie, dan in meerdere kleine.

Na alle adviezen van lokale politici en stadsdeelbesturen moet er in principe in het najaar een beslissing vallen over de toekomst van het erotisch centrum. Daarin kan de raad en Halsema de adviezen ook naast zich neerleggen. Donderdag is er nog een commissiedebat, waarin het onderwerp ook op de agenda staat.

Bron: Parool.nl