Sekswerkers moeten makkelijker een rekening kunnen openen en een verzekering kunnen afsluiten. Daar heeft de beroepsgroep samen met banken en verzekeraars afspraken over gemaakt. Maar in de praktijk komt er weinig van terecht.

Nationale-Nederlanden (NN) maakte begin 2024 bekend dat sekswerkers vanaf dat jaar twee soorten verzekeringen konden afsluiten bij de verzekeraar: een aansprakelijkheidsverzekering en een inventaris- en goederenverzekering. Sekswerkers noemden het een “belangrijke stap in het destigmatiseren” van de beroepsgroep. Toch maakt bijna niemand er gebruik van.

Er zijn nog geen tien aansprakelijkheidsverzekeringen afgesloten in de afgelopen zestien maanden, laat een NN-woordvoerder weten aan NU.nl. “De inventaris- en goederenverzekering is helemaal niet afgesloten.”

De verzekeraar weet niet hoe het komt dat bijna geen sekswerker een verzekering afsluit. “De meeste andere ondernemersgroepen sluiten meer verzekeringen af”, zegt de woordvoerder. NN wil de verzekeringen blijven aanbieden en wil kijken of de dienstverlening kan worden uitgebreid voor sekswerkers.

Het meldpunt voor sekswerkers heeft wel een vermoeden waarom zo weinig sekswerkers zich laten verzekeren. “De digitale route werkt niet voor sekswerkers, dus zij moeten persoonlijk contact opnemen”, zegt een woordvoerder.

“De drempel om een verzekering aan te vragen wordt dan best wel hoog.” Volgens NN moeten alle klanten voor dat type verzekering langs een verzekeringsadviseur, en heeft dat niet met de doelgroep te maken.

‘Nieuw excuus van de banken’

Ook bij het openen van zakelijke rekeningen loopt het niet storm. Afspraken met de bankensector uit 2023 hebben “niks veranderd”, zegt Irina Hornstra van de Sekswerk Alliantie Destigmatisering (SWAD). “Banken sluiten de toegang tot normale maatschappelijke dienstverlening af.”

In 2023 is afgesproken dat banken minder lastige vragen stellen als een sekswerker een degelijke administratie laat zien, zoals een belasting- of btw-aangifte en een inschrijving bij de KVK. Verder mogen sekswerkers per jaar maximaal 100.000 euro aan contanten storten.

“Vervolgens hebben banken toch weer een excuus gevonden”, zegt Hornstra. “Ze vragen sekswerkers naar een vergunning, wetende dat die vergunning toch niet komt. Voor sekswerkers is dat proces heel duur en riskant.”

Een bank kan flinke boetes krijgen

• Banken zijn verplicht om witwassen en financiering van terrorisme te voorkomen. Bij grote sommen contant geld, waar sommige sekswerkers mee aan komen zetten, gaan alarmbellen af bij de bank.
• Verder moeten banken hun klanten kennen. Bankmedewerkers proberen daarom slachtoffers van mensenhandel eruit te pikken door veel vragen te stellen. Voor gewone sekswerkers kan dat erg vervelend zijn.

Vergunning is lastig te krijgen

Gemeenten bepalen zelf of sekswerkers zonder vergunning thuis mogen werken. In enkele steden, zoals Rotterdam, Tilburg en Utrecht, hoeven ze die vergunning niet meer te hebben. Daar werken de banken wel mee, zegt Hornstra. Maar in de meeste plaatsen is een vergunning verplicht.

Om een vergunning te krijgen, moeten sekswerkers een aantal hordes nemen. “Vaak zijn er geen vergunningen meer te verkrijgen in de gemeente. Verder worden er eisen gesteld aan het huis, zoals een nooduitgang en een brandblusser. Die eisen worden niet aan de thuiswerkende nagelstilist of advocaat gesteld”, zegt Hornstra.

Er kleven ook risico’s aan deze vergunningsaanvraag. “Als gemeenten klikken en tegen de woningbouw zeggen dat er sekswerk wordt verricht, kan de woningbouwvereniging per direct de huur opzeggen.”

Ook banken liggen dwars

Hornstra, die zelf ook als escort werkt, heeft ervaring met “een heel naar proces” met de bank. “Ze stellen allemaal vragen en je hoort nooit of het goed is.”

Terwijl er voor haar veel op het spel staat. “Als ik geen zakelijke rekening meer heb, kunnen mijn klanten niet meer met de pin betalen”, legt ze uit. “Ik vraag nieuwe klanten altijd om een deel van de rekening vooraf over te maken. Alternatieve oplossingen liggen net buiten wat normaal en juridisch acceptabel is.”

In 2023 kwam het toenmalige kabinet met een plan om de sociale en juridische positie van sekswerkers te versterken. Omdat er veel vooroordelen zijn over sekswerk, worden sekswerkers eerder uitgesloten van bijvoorbeeld een hypotheek of bankrekening. Ook in de zorg en bij de politie ervaren sekswerkers discriminatie.

Reactie van de banken

• De Nederlandse Vereniging van Banken (NBV) houdt geen aantallen van zakelijke rekeningen bij. Wel zegt een woordvoerder dat het sinds 2023 “makkelijker is geworden voor sekswerkers om een zakelijke bankrekening te openen”. Een evaluatie van de afspraken uit 2023 volgt later dit jaar.
• Volgens ABN AMRO “komt het niet echt van de grond”, maar worden er wel zakelijke rekeningen geopend voor sekswerkers. “Als er geen vereiste vergunning is, kán dat een reden zijn voor afwijzing.”
• Rabobank laat weten dat de beroepsgroep ook vóór 2023 zakelijke rekeningen kon openen. Om grote hoeveelheden contanten te voorkomen, moeten sekswerkers wel een pinautomaat gebruiken. In de afgelopen maanden zijn er “tientallen” zakelijke rekeningen geopend voor deze doelgroep, nadat de bank ‘ambassadeurs’ naar het werkveld had gestuurd.
• Het is niet bekend in welke gemeenten de meeste rekeningen worden geopend en of dat samenhangt met een lokale vergunningsplicht.

Bron: nu.nl

Van alle dames in The Real Housewives van het Zuiden heeft Brigitte misschien wel het spannendste beroep. Zij runt namelijk een bordeel in het Limburgse Weert. In gesprek met Grazia vertelt ze hier openhartig over.

Bordeel

Dat Brigitte een bordeel runt zorgt voor veel nieuwsgierigheid. Niet alleen bij kijkers, maar ook bij de andere housewives. In de vorige aflevering kregen Estelle en Petrouschka daarom een rondleiding in Brigitte’s club C’est La Vie. Wie hoopt op nog meer inkijkjes in het privéhuis, heeft pech. “Ik heb in de serie wat laten zien, maar ik wil de anonimiteit van de klanten ook waarborgen. We blijven daar natuurlijk niet filmen, want dan blijven de klanten weg”, legt Brigitte uit. Ook wil ze haar medewerkers beschermen. “Ik heb daar meiden rondlopen en die vinden het ook niet fijn als er een filmploeg komt. Dat respecteer ik.”

Aparte branche

Als bordeel-eigenaresse heeft Brigitte met de nodige vooroordelen te maken. “Het is natuurlijk een hele aparte branche. De meisjes zijn toch sekswerkers. Er wordt natuurlijk wel gezegd dat ik ze uitbuit of dat je de pooier bent – niet eens alleen tegen mij, maar ik denk tegen elke uitbater die in deze branche zit”, vertelt ze. “Maar ik kan je garanderen dat ik mijn meiden als baby’s verzorg.” Ze heeft dan ook een heel hecht team. “Wij hebben het ontzettend leuk samen, we eten samen, we lachen samen. Ze zorgen goed voor mijn hondjes”, aldus Brigitte. “Ik heb altijd vaste meisjes, en er komen regelmatig nieuwe bij. We hebben het gewoon supergezellig en de meiden voelen zich thuis.”

Vrouwen met een rugzak

Brigitte vindt het heel belangrijk om er te zijn voor ‘haar meiden’. “Het zijn toch vrouwen die uit een ander land komen en een behoorlijke rugzak hebben”, vertelt ze. “Ik vind het gewoon heel belangrijk om hun een tweede huis te bieden. Dat kan ook bij mij in de zaak, want we hebben een aparte keuken, we hebben een woonkamer. En ’s avonds breng ik ze naar hun slaapplaats – want ze mogen natuurlijk niet blijven slapen – en dat is ook allemaal heel mooi. Ze werken graag bij mij.”

Natuurlijk zijn er ook weleens meisjes die weggaan omdat ze denken dat het gras ergens anders groener is. “Ergens anders zal het misschien mooier zijn, want waar ik zit is het oud. Het is een oud gebouw, het is natuurlijk wel schoon, maar het is niet het nieuwste van het nieuwste”, aldus Brigitte. “Maar ze komen toch allemaal terug.”

Bron: grazia.nl

Wat is er nog over van de beruchte Wallen? En hoe moet het verder met het gebied dat piept en kraakt onder toerisme en criminaliteit? In seizoen 2 van de AVROTROS-podcast Bureau Warmoesstraat keren Babs Assink en Cees Koring terug naar de buurt rond het legendarische politiebureau, precies 25 jaar na de sluiting.

Femke Halsema over de toekomst van de Wallen

Een opvallende gast in deze reeks is burgemeester Femke Halsema. In de eerste aflevering uit ze scherpe zorgen over het gebied en de toekomst ervan. Zo wil ze 1,5 miljoen euro vrijmaken om toeristenwinkels vergunningplichtig te maken, in een poging malafide praktijken en witwasconstructies te stoppen.

“Als je drie aanstekers verkoopt met een huur van 3000 euro per maand, dan voel je aan je water dat dit niet klopt,” zegt Halsema in de podcast. “Ik hoop dat de gemeenteraad het nut inziet van een hardere aanpak van al die toeristenwinkels.”

Volgens de burgemeester is het cruciaal dat de Wallen een woon- en leefgebied blijven, ook voor Amsterdammers zelf:

“In zo’n klein gebied als de Wallen heb je veel tegengestelde belangen, en dat botst, daar is weinig aan te doen. Maar wat voor mij van groot belang is, is dat dit prachtige, historische deel van de stad, op de lange termijn alleen kan overleven als het een woonwijk blijft. Ook Amsterdamse jongeren moeten in dit gebied een nachtleven kunnen hebben, en niet alleen toeristen. Anders kun je dit deel van de stad over 30 jaar afschrijven.”

Terug naar de beruchte jaren 80′

Naast Halsema komen in de zesdelige serie onder anderen oud-agenten, een voormalig zedenrechercheur, raamexploitanten en misdaadjournalist John van den Heuvel aan het woord. De podcast blikt terug op spraakmakende verhalen: van seksclubs tot vrouwenhandel en van de brand in Casa Rosso tot het legendarische bordeel Yab Yum en legt de vinger bij de vraag of de Wallen opnieuw afglijden naar de rauwe jaren ’80.

Bureau Warmoesstraat 2 is te beluisteren via de NPO Luister-app of via je favoriete podcast-app.

Bron: avrotros.nl

Een legaal bordeel met een vergunning in Middelburg zou goed zijn om de illegale prostitutie tegen te gaan. Dat vindt een meerderheid van de politieke partijen in de Zeeuwse hoofdstad. Sekswerkers die nu nog illegaal werken zouden dan kiezen voor legaal werk, is de gedachte. Maar de christelijke partijen denken dat misstanden als mensenhandel, seksueel misbruik, slechte hygiëne en uitbuiting alleen maar toenemen als er een legaal bordeel zou komen.

Wat de omvang van de illegale prostitutie is in Middelburg, is onbekend. De gemeente weet het niet en de GGD en de politie ook niet. Een legaal bordeel zou een goed middel zijn om de illegale prostitutie in te dammen, denken politici.

Omroep Zeeland sprak met alle politieke partijen in Middelburg. Een meerderheid van hen denkt dat de illegale prostitutie afneemt als er een legaal seksbedrijf is in de stad. “Ik hoop dat illegale sekswerkers dan in de openbaarheid komen. Of ze gaan bij het legale bedrijf werken of ze vragen zelf een vergunning aan”, zegt GroenLinks-PvdA-raadslid Ruth Poppe.

Waterbedeffect

“Prostitutie is in Nederland legaal, dus dat moet je dan ook faciliteren”, zegt Jesse Aarnoutse van de Lokale Partij Middelburg (LPM). “Als iemand de prostitutie in wil en dat als inkomstenbron wil gebruiken en je staat het als gemeente niet toe, dan is er de kans dat het illegaal gaat gebeuren.” Hij verwacht een zogenoemd ‘waterbedeffect’ als er een legaal bordeel zou komen in Middelburg: minder illegale en meer legale prostitutie.

Prostitutie is in Nederland al sinds 2000 gelegaliseerd, maar de Zeeuwse hoofdstad heeft geen legaal bordeel en dat is er de afgelopen 25 jaar ook niet geweest. Illegale prostitutie is er in Middelburg wel volop en politieke partijen vinden dat ongewenst.

Geweldsdelicten

“Een bezwaar tegen illegale prostitutie is dat de sekswerkers niet worden gezien. Ze hebben misschien geen toegang tot de gezondheidszorg of hebben te maken met geweldsdelicten. Je wilt deze mensen uit de illegaliteit halen. Het is een beroep”, zegt Ruth Poppe.

Mensenhandel en uitbuiting

Jesse Aarnoutse is het met Poppe eens: “Je hebt geen zicht op illegale prostitutie. Je kunt dus geen misstanden zien, maar die wil je eigenlijk wel boven tafel hebben, zodat je mensen kunt helpen. Ik denk dan aan zaken als mensenhandel, uitbuiting en gedwongen werken.”

Priscilla Vrolijk, gemeenteraadslid van de ChristenUnie in Middelburg vertegenwoordigt een ander geluid. Ze is het niet eens met haar collega’s die voor de komst van een legaal bordeel in Middelburg zijn. De ChristenUnie heeft sowieso een andere mening als het gaat om prostitutie, illegaal of legaal. “In de praktijk is het een schimmige wereld die niet te controleren is. Daarom blijft onrecht als mensenhandel, uitbuiting en mishandeling bestaan, ongeacht of de prostitutie nu legaal of illegaal is.”

‘Je maakt het erger’

Ook in het waterbedeffect gelooft het gemeenteraadslid niet. Als er een bordeel komt, blijft de illegale prostitutie bestaan en heb je als effect alleen maar nog meer prostitutie, zegt Vrolijk. “Met legalisering van prostitutie wek je de schijn dat het in orde is. Maar dat is het niet. Misschien wordt een vrouw wel gedwongen om zich in te schrijven bij de Kamer van Koophandel. Hoe controleer je dat? Je maakt het eigenlijk erger. Het is dan legale verkrachting.”

Toch zal het ‘oudste beroep’ blijven bestaan, ook in Middelburg. Is legale prostitutie dan niet toch beter dan illegaal sekswerk? Vrolijk denkt van niet: “Het klopt dat het zal blijven bestaan. Het kwaad is aanwezig. Ik denk dat het beter is om in te zetten op bestrijding daarvan, op hulp aan slachtoffers en het vervolgen van daders. Als je daar je tijd, geld en energie aan besteedt, krijg je een beter systeem dan het legaal maken van iets dat niet juist is.”

In april heeft de Middelburgse politiek de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) aangepast. Er is toen uitgebreid gesproken over het prostitutiebeleid, dat in de APV is geregeld. De voorwaarden voor het verkrijgen van een vergunning voor een seksbedrijf in de gemeente zijn strenger gemaakt. Zo moeten ondernemers die zo’n bedrijf willen beginnen, aangeven hoeveel sekswerkers er gaan werken en wat de oppervlakte van het bedrijf is.

‘Uit de illegaliteit halen’

De burgemeester Yvonne van Mastrigt gaf in die vergadering aan prostitutie uit de illegaliteit te willen halen, bijvoorbeeld door sekswerkers vergunningen aan te laten vragen. Er is sinds de wijzigingen nog geen aanvraag ingediend.

Bron: omroepzeeland.nl

Zes maanden na de invoering van de wet die sekswerkers toelaat om legaal in loondienst te werken in België, zijn er nog maar vier aanvragen ingediend om erkend werkgever te worden. Dat schrijft De Standaard.

De wet, die sinds december 2024 van kracht is, werd internationaal geprezen als baanbrekend. Toch blijkt de uitvoering in de praktijk moeilijk. Volgens de FOD Werkgelegenheid zijn momenteel drie dossiers in onderzoek bij de beleidscel van de minister van Justitie, een vierde aanvraag is net ingediend.

Volgens belangenvereniging Utsopi zijn sekswerkers terughoudend door onduidelijkheden rond bijvoorbeeld privacy, vergoedingen en het statuut van soa’s als beroepsziekte. Ook banken en verzekeraars blijken niet mee te stappen, wat de legalisering bemoeilijkt. “Banken weigeren rekeningen te openen, uit vrees voor reputatieschade of wegens vermeende witwasrisico’s. Dat geeft geen enkele stimulans om te legaliseren”, zegt woordvoerder Daan Bauwens.

Daarnaast blijft er maatschappelijk debat. Verschillende organisaties, waaronder de Brusselse vzw Isala, stapten naar het Grondwettelijk Hof om de wet aan te vechten. Volgens hen legitimeert de wet pooierschap onder het mom van ondernemerschap. Een uitspraak wordt pas eind 2026 verwacht.

Toch blijft Utsopi voorzichtig optimistisch. Tegen het einde van het jaar hopen ze op tien tot vijftien erkende werkgevers die als voorbeeld kunnen dienen.

Bron: Bruzz.be