Tijdens een grootschalige politieactie tegen mensenhandel zijn dertig bordelen in de Brabantwijk gesloten en vijfentwintig personen opgepakt. De actie maakt deel uit van een onderzoek in het Nigeriaanse en Ghanese prostitutiemilieu. “De laatste keer dat er zo’n grote actie was, was tijdens het onderzoek naar Mama Leather.”

Op woensdag is de Federale Gerechtelijke Politie van Brussel met de steun van andere politie-eenheden binnengevallen op 56 adressen in Brussel en andere steden, in het kader van een onderzoek naar mensenhandel. Daarover bericht het parket van Brussel.

Waarover het onderzoek precies gaat, is nog niet duidelijk. Wel laat het parket weten dat het onderzoek zich situeert binnen het Nigeriaanse en Ghanese prostitutiemilieu. Drie jonge mannen worden ervan verdacht jonge Nigeriaanse meisjes te prostitueren. Die verkeren vaak in een kwetsbare en onwettige situatie en zijn via Frankrijk of Italië naar België gekomen.

De speurders viseren ook de huurders van de bordelen, ook ‘carrés’ genoemd. Zij zouden de ramen aan buitensporige huurprijzen onder hebben verhuurd aan de meisjes en vrouwen. “De meisjes werken dag en nacht,” zegt een sekswerker in de Linnéstraat.

Verzegeld

Tijdens de actie van woensdag voerde de politie huiszoekingen uit op 56 adressen, verspreid over Brussel, Antwerpen, Oost-Vlaanderen en Luik. In Brussel ging het zowel om de bordelen in de Brusselse Brabantwijk als om verblijfsadressen van verschillende verdachten.

Vijfentwintig personen werden gerechtelijk gearresteerd, nog 23 andere personen werden administratief van hun vrijheid beroofd. Na verhoor zal de onderzoeksrechter beslissen wie van hen al dan niet zal worden voorgeleid.

Alle dertig bordelen werden verzegeld en maken het voorwerp uit van een gerechtelijke sluiting. Op twee adressen werden geldsommen in beslag genomen, van 15.000 en 6.500 euro.

‘Mama Leather’

Sociaal werkers van sekswerkersverenigingen Utsopi en Espace P hebben in de loop van woensdag al heel wat sekswerkers opgevangen die met vragen bij hen kwamen. “Ze maken zich zorgen en ze kennen soms mensen die zijn opgepakt,” zegt Isabelle Jaramillo.

Veel antwoorden heeft de coördinatrice van Espace P nog niet. Toch is het niet de eerste keer dat ze een dergelijke operatie ziet in de wijk. “Ook in het onderzoek rond Mama Leather waren er een aantal hevige interventies,” herinnert ze.

Destijds draaiden die om een Nigeriaanse dame die bekend stond als ‘Mama Leather’. Ze was een spilfguur in het Nigeriaanse prostitutienetwerk en is door het Brusselse hof van beroep veroordeeld tot een gevangenisstraf van tien jaar.

Bron: Bruzz.be

Steeds vaker worden in Antwerpen op last van de burgemeester panden verzegeld. De oorzaak: prostitutie, met overlast voor de buren of mogelijke uitbuiting. Dat is geen toeval. In de voorbije jaren heeft een scherpe verschuiving plaatsgevonden van raamprostitutie naar prostitutie vanuit privélocaties, meestal appartementen. Het aantal ‘traditionele’ raamprostituees in het Antwerpse Schipperskwartier is gezakt van 1.513 in 2017 tot 966 in 2023. Op de website Redlights.be, waarop sekswerkers hun diensten aanbieden, waren er vorig jaar zo’n 1.700 advertenties voor Antwerpen.

“Meestal gaat dat dan om rondreizende prostituees die voor korte tijd iets huren en dan weer verder trekken, vaak naar steden in andere landen”, zegt iemand bij de stad. “Ze huren via Airbnb of Booking.com. Voor de sekswerkers zelf is dat handig omdat ze geen huurcontracten moeten tekenen of loondocumenten moeten voorleggen. Ze hebben geen domicilie nodig, ze ‘logeren’ hier zogezegd een tijdje en kunnen zo lang bezig blijven zonder ergens een vaste stek te moeten hebben.”

Voor de verhuurder is het financieel interessant. “Zoals dat appartement dat onlangs nog gesloten werd door de burgemeester wegens overlast voor de buren, met de lift die de hele nacht op en neer bleef gaan. Daar verbleven drie sekswerkers die samen 1.200 euro huur betaalden. Eén gewone huurder zou voor zo’n appartement misschien maar 800 euro betalen.”

Huurmarkt lijdt

Iedereen tevreden, zou je denken. Maar de verschuiving heeft een paar forse nadelen. “Het gaat om zulke aantallen dat het weegt op de huurmarkt”, zegt de persoon bij de stad.

We schreven al eerder dat Antwerpen, net als zo veel steden over heel de wereld, op de huurdersmarkt last heeft van de impact van Airbnb en andere toeristische platforms. Veel eigenaars verkiezen de toeristische markt boven vaste huurders omdat die meer opbrengt en sommigen zijn er in gespecialiseerd om meerdere, tot zelfs tientallen, panden uit te baten als toeristische verblijven. Dat vergroot het tekort aan huurflats en drijft de huurprijzen op. Voor een deel is dat dus te wijten aan prostitutie via die panden.

“Dat wil daarom niet zeggen dat deze sekswerkers worden uitgebuit”, zegt Els Traets van Violett, de vzw die prostituees gratis medische en sociale ondersteuning biedt, met hoofdkantoor in het Schipperskwartier zelf.

Als de politie een pand sluit, is er in de regel iemand bij van de stadsadministratie die de sekswerkers voorstelt om hun naam en telefoonnummer te geven, als ze dat willen, en die doorspeelt aan Violett. “Ze kunnen bij ons terecht voor begeleiding, maar ze zijn daar vrij in”, zegt Els Traets. “Als er van mensenhandel sprake is, is het een zaak voor Payoke.”

Voor Violett betekent de verschuiving naar privépanden een extra uitdaging. “Het is lastiger om hen te bereiken. De sekswerkers in het Schipperskwartier lopen elke dag voorbij ons kantoor, dan is de drempel laag. We proberen ons kenbaar te maken bij de ‘onzichtbare’ prostitutie via de gespecialiseerde websites. We horen ook dat prostituees elkaar vertellen over onze werking.”

Verschuiving door corona

Er zijn naar schatting ook een paar honderd mannelijke sekswerkers actief in Antwerpen en meer dan 150 trans personen (meestal mannen die zich half tot vrouw hebben omgevormd). Ook zij werken steeds vaker vanuit privélocaties. Voor specifieke steun kunnen ze terecht bij het door de stad gesubsidieerde Boys Project.

Corona heeft de verschuiving weg van ramen een extra boost gegeven. “Tijdens de lockdowns waren privélocaties het enige alternatief”, zegt de persoon bij de stad. “Soms wordt met tussenpersonen gewerkt. Het komt zelfs voor dat een tussenpersoon een pand huurt van een eigenaar, dat onderverdeelt en er zelf drie keer meer aan verdient. Soms vragen verhuurders overdreven hoge prijzen of is er overlast voor de buurt. Dan grijpt het stadsbestuur in. Vorig jaar heeft de stad aan het bedrijf achter Redlights.be gevraagd hoeveel Antwerpse advertenties ze hadden gepubliceerd. Dat bleken er zo’n 1.700 te zijn. Daarmee zijn de raamprostituees fors in de minderheid geraakt.”

Bron: gva.be