Een groot deel van de seksbranche blijft buiten zicht van politie en gemeenten, blijkt uit eigen onderzoek. Veel sekswerkers werken illegaal vanuit huizen en dit maakt ze kwetsbaar voor misdrijven. Experts wijzen op gebrekkig beleid en verandering. „In Scandinavië maken ze de klant strafbaar.’’

Nog geen 24 uur nadat ze Zuid-Amerika verliet, staat een jonge vrouw zwaar opgemaakt in de deuropening van een flatje in Brabant. Achter haar doemt een oudere man op die naar alcohol ruikt en haar taal niet spreekt. Als controleurs de flat binnenstappen, vlucht de vrouw de slaapkamer in. Welkom in een kat-en-muisspel tussen pooiers, prostituees en controleurs, waar slachtoffers van de radar verdwijnen.

Eerder die dag gaan bij de paspoortcontrole op Schiphol alle alarmbellen af. Het adres dat de jonge vrouw aangeeft als verblijfplaats staat bekend vanwege prostitutieoverlast. Zelf zegt ze, via een tolk, op vakantie te zijn. Zonder harde bewijzen kan de marechaussee niet anders dan haar laten gaan. Niet veel later ziet de marechaussee dat de vrouw op de site Kinky.nl staat, waarop sekswerkers zich aanbieden. De betreffende gemeente wordt ingeseind en controleurs daarvan maken zogenaamd een seksafspraak. Met een team gaan ze erheen, waar al snel blijkt dat er sprake is van illegaal sekswerk.

Lappendeken

Het enige wat het controleteam kan doen, is een dwangsom opleggen aan de man die de woning huurt. Toch is het vooral de kwetsbare toestand van de vrouw die hun zorgen baart. Maar met de naar alcohol ruikende man hijgend in haar nek blijft ze via een tolk beweren dat ze geen hulp nodig heeft. De jonge vrouw uit Zuid-Amerika is geen uitzondering. Dagelijks zitten handhavers met de handen in het haar. Sinds de wetswijziging in 2000 bepaalt elke gemeente zelf hoe sekswerk geregeld is. Dat heeft geleid tot een lappendeken van regels, vergunningstelsels en ook handhavingscapaciteit.

Read more…

WonenBreburg mag het contract van een Bredase huurder ontbinden nadat de woning is gebruikt voor illegale prostitutie-activiteiten. Dat er maar één keer een seksafspraak is gemaakt en dan ook nog door een logé is totaal ongeloofwaardig, zo oordeelt de kantonrechter.

Er wordt nogal wat aangetroffen wanneer twee toezichthouders op 20 maart 2024 een Bredase woning in een appartementencomplex binnengaan. Zij komen langs nadat omwonenden een melding hebben gedaan omdat ze vermoeden dat de woning wordt gebruikt om seksafspraken te faciliteren.

Wanneer een slotenmaker de inspecteurs toegang tot de woning heeft verschaft, wordt het vermoeden bevestigd. In een van de slaapkamers liggen seksattributen, lingerie op bed, babydoekjes en in de prullenbak gebruikte condooms. In een andere slaapkamer ligt latex lingerie en zijn seksattributen aanwezig.

Ook ligt op een spiegel een creditcard en een rietje, waarvan de toezichthouder vermoedt dat die bedoeld zijn om drugs mee te gebruiken. Daarnaast zijn er glijmiddel en doekjes aanwezig, ongeopende condoomverpakkingen en erectiepillen.

Op een aangetroffen telefoon staat bovendien een account om advertenties te plaatsen waarin seksuele handelingen tegen betaling worden aangeboden.

Vrouw blijkt man te zijn

Twee maanden later treffen toezichthouders na het maken van een fictieve seksafspraak naast de huurder zelf ook een vrouw aan in de woning. Zij doet open in nachtjapon en verklaart dat ze in de woning seks heeft tegen betaling. Deze vrouw bleek later volgens het paspoort een man te zijn, zo constateren de toezichthouders: ‘Het betrof een man die zich deels om had laten bouwen tot een vrouw.’

In de woning zijn de ramen afgedekt met doeken. De vrouw vertelt de toezichthouders dat ze het geld zelf mag houden. Ze betaalt geen huur en verzorgt zelf het huishouden.

Onacceptabel, aldus woningcorporatie WonenBreburg. Illegale seksafspraken faciliteren mag niet en het zonder toestemming in gebruik geven van een woning aan iemand anders, wat hier gebeurde, ook niet.

Woont dochter er wel of niet?

Het huurcontract van de huurder loopt sinds 2018. Dat er seks heeft plaatsgevonden, kan kloppen, verweert de huurder zich, want hij houdt van seksfeestjes. Volgens hem vinden daarbij geen betalingen plaats. Dat de toezichthouders de vrouw aantroffen, was toeval. Hij had haar als logé te gast, voor de eerste keer, en wist niets van haar seksactiviteiten af, zo beweerde hij.

Onzin, oordeelt de kantonrechter. ‘Het is moeilijk voorstelbaar dat een logé één seksafspraak maakt en dat die ene afspraak net tot een controle van een toezichthouder leidt.’

Dat uithuiszetting de dochter van de huurder zou schaden omdat zij tot vijf dagen per week daar logeert, negeert de rechtbank. Ook het verweer dat ze door haar vader haar medicatie neemt en naar school gaat, acht de rechter niet doorslaggevend. Haar behandelaar verklaart namelijk dat het meisje per week hooguit één dag, avond en nacht bij haar vader verblijft.

WonenBreburg mag het huurcontract binnen een maand ontbinden. De rechter oordeelt dat ‘prostitutie kan leiden tot overlast in een wijk en negatieve invloed op de woonomgeving heeft. Het exploiteren van een seksinrichting vanuit een woning zorgt voor kans op gevaar, overlast, verloedering en/of schade aan de woning en omgeving.’

WonenBreburg wil niet zeggen waar in Breda de woning zich bevindt. „Ik kan wel zeggen dat we meteen optreden als wij signalen krijgen van woonfraude of illegale onderhuur”, zegt woordvoerster Eva Boon. „Onze betaalbare woningen zijn een schaars goed en moeten beschikbaar blijven voor diegene die hard op zoek zijn naar een betaalbaar en fijn thuis.”

Bron: bndestem.nl

Catherine De Noire runt een van de grootste bordelen van Europa, waar dagelijks naar verluidt ‘tussen de 500 en 1.000 mensen’ over de drempel stappen. Het is dus niet overdreven om te zeggen dat de 31-jarige vrouw in bijna een decennium in de branche al het nodige heeft meegemaakt.

Ze zegt dat haar werkdag begint om 19.00 uur en eindigt om 06.00 uur. De Noire geeft leiding aan een team van zo’n 60 mensen, terwijl de sekswerkers ‘zelfstandige ondernemers’ zijn en zij een ‘relationele’ rol met hen heeft, niet die van manager. Naast haar werk doet ze ook onderzoek naar sekswerk en ze is behoorlijk open geweest over het ‘exacte tijdstip’ waarop mannen hun partner doorgaans bedriegen of waarom ze überhaupt langskomen.

‘Bizar’ geval

En één ‘bizar’ geval dat ze meemaakte, had blijkbaar niet eens echt iets seksueels. Op een voor haar ‘doodgewone dinsdag’ beschreef ze hoe een man binnenkwam met een gereedschapskist, een overall en een ‘dringende blik op zijn gezicht’. “Niet het soort urgentie dat je in een bordeel zou verwachten, maar dat wat je hebt als je cv-ketel stuk is,” schreef ze voor Newsweek.

“Ze liet hem ongestoord zijn rollenspel uitvoeren”

“Hij knikte beleefd naar de receptioniste, checkte in met dezelfde stille formaliteit als iemand bij de tandarts, en ging toen naar boven.” De Noire legde uit dat hij vervolgens het volgende uur druk bezig was – op werkgebied: de gootsteen repareren, de douche bijstellen en het toilet testen. “Alles volledig in karakter en met zijn eigen gereedschap. De sekswerker die hij had geboekt speelde mee en liet hem ongestoord zijn rollenspel als loodgieter uitvoeren,” legde ze uit.

“Zijn verlangen was bevredigd”

En toen zijn tijd voorbij was, kleedde de man zich weer om in zijn normale kleding en bedankte de sekswerker voor een ‘geweldige avond’. Hij verliet het bordeel met “de rustige tevredenheid van een man die in een diepe behoefte had voorzien”. “Er was niets seksueels gebeurd, althans niet in de traditionele zin, en toch had dat uur iemands heel echte verlangen bevredigd,” voegde De Noire eraan toe.

“Voor mij was het een gewone dinsdag”

“Voor sommigen klinkt dit misschien bizar, lachwekkend of zelfs ronduit triest. Maar voor mij, als manager van een legaal bordeel, was het gewoon een dinsdag,” klonk het. Het deert De Noire allerminst, want ze zegt dat ze “zo ongeveer elke vorm van seksualiteit die je je kunt voorstellen” al heeft gezien. “En een paar die je je absoluut niet kunt voorstellen,” besloot de bordeelmanager.

Bron: Clint.be

Wereldleiders zijn tijdens de NAVO-top niet alleen bezig met de norm van 5 procent en de oorlogen in Oekraïne, Iran en Gaza. Als je De Telegraaf, WNL en Hart van Nederland moet geloven, draaien escortdames ‘overuren’ om aan de vraag te voldoen. Maar het clichébeeld dat machtige mannen ‘massaal’ verwikkeld zijn in heftige seksfeesten klopt niet, blijkt uit een factcheck in het kader van de factcheck-marathon rondom de NAVO-top.

“Escorts draaien overuren tijdens NAVO-top”, kopt De Telegraaf op woensdag 18 juni. In de bijbehorende video vertellen drie eigenaren van escortbedrijven dat zij de komende week veel boekingen verwachten rondom de NAVO-top. “Dat is ook logisch, want zeker op dit soort grote events zit onze doelgroep”, legt Esmee uit, eigenaar van een escortbureau.

Fragmenten uit die video worden die ochtend in WNL Vandaag getoond en besproken door onder meer Rob Jetten (D66) en oud-hoofdredacteur van NRC Peter Vandermeersch. Op X wordt dat fragment gedeeld met de tekst dat NAVO-afgevaardigden massaal escortbureaus weten te vinden. Bij Hart van Nederland wordt zelfs beweerd dat escorts afspraken in Huis ter Duin hebben gepland: de uitvalsbasis van de Amerikaanse delegatie.

Het smakelijke nieuws wordt overgenomen door onder meer FHM, FunX en de notoire desinformatiewebsite De Dagelijkse Standaard (DDS). “En ja, we mogen best eens hardop zeggen wat dat betekent: NAVO-functionarissen, staatslieden en diplomaten komen hier niet alleen voor het beleid. Ze komen voor vertier”, concludeert DDS. “Wat een diep beschamende vertoning.”

Machtige personen die in de avonduren heftig feesten en escorts boeken: het is een clichébeeld dat beklijft op X (zoals hier, hier en hier). Een NAVO-feestje van Mark Rutte waar – op kosten van de Nederlandse belastingbetaler – sekswerkers worden geregeld. Maar wat klopt daar eigenlijk van?

Urban myths (of ‘opzettelijke leugens’)

De gigantische toename van sekswerkers rondom mega-evenementen is een mythe die al decennialang rondgaat – en zelden blijkt te kloppen. De Franse onderzoeker Véronique Campion-Vincent publiceerde in 2014 een onderzoek naar een vermeende instroom van liefst 40 duizend sekswerkers tijdens het WK voetbal in 2006, dat in Duitsland werd gehouden. Een groot deel van die sekswerkers zou worden gedwongen door mensenhandelaren om hun werk te doen. Die gevreesde uitbuiting en het getal van 40 duizend klopten echter niet: het bleek verzonnen te zijn door conservatieve politieke partijen, kerken en anti-globalistische activisten. De Duitse politie kon slechts 33 uitgebuite vrouwen direct in verband brengen met het WK voetbal.

Read more…