Twentse mannen zoeken meer en meer hun gerief bij illegale sekswerkers. Het aantal legale seksclubs in deze regio is de laatste drastisch gedaald. Volgens de sekswerkers en clubeigenaren jaagt het overheidsbeleid het gros van de ‘dames’ de illegaliteit in. De vraag blijft echter onverminderd hoog.
„Vroeger waren er zo’n 16 tot 19 clubs in de stad. Nu zijn alleen wij er nog”, zegt Daniël Ceran van seksclub Casanova in Enschede. De meeste andere bordelen in de regio zijn allemaal gesloten, op een enkeling na. In Almelo kunnen mannen legaal terecht bij El Amor. Haaksbergen heeft Bar ‘t Oude Haasje nog, althans op papier.
Nauwelijks controle
In veel gevallen zijn er te weinig sekswerkers zijn om de tent open te houden. Clubeigenaren zeggen dat veel sekswerkers niet meer terugkwamen na de coronalockdowns. Zij gingen zwart verder. Sekswerkers vertellen op hun beurt over clubeigenaren die het niet zo nauw nemen met de wet. Zij eisen ‘testritjes’, dwingen hen tot seks met vervelende klanten of houden het meeste geld zelf. De overheid controleert hier nauwelijks op.
Het is een landelijke trend. Volgens de brancheorganisatie VER (vereniging exploitanten relaxbedrijven) zijn er in heel Nederland nog maar 150 clubs en escortbureaus over. Naar schatting werkt daar ongeveer 20 procent van de 27.000 sekswerkers. De rest werkt in de raamprostitutie. Of illegaal.
In de illegaliteit is in iedereen kwetsbaar, zeggen sekswerkers. Het zwarte werk vanuit hotels of eigen slaapkamers brengt grote risico’s met zich mee. Op soa’s wordt niet gecontroleerd en de vrouwen zijn kwetsbaar voor geweld, uitbuiting en mensenhandel. Naar de politie stappen is praktisch onmogelijk.
Uitsterfbeleid
Beide groepen wijzen echter naar de overheid als grootste aanstichter van de problemen. De meeste gemeenten voeren een uitsterfbeleid voor seksclubs. Clubeigenaren en sekswerkers zien dat gemeenteambtenaren en zedenpolitie namenlijsten maken tijdens controles. Dit is tegen de wet en zorgt voor een onveilig gevoel bij de sekswerkers. Zij zeggen legaal hun vrije beroep te willen uitoefenen en willen niet op een lijst van de overheid staan. Rosanna Ramirez van sekshuis El Amor uit Almelo ziet met lede ogen haar dames verdwijnen. „Ze willen bijvoorbeeld niet dat ze thuis weten welk werk zij doen.”
Een grotere vlucht naar de illegaliteit dreigt door het Wetsvoorstel regulatie sekswerk. Het kabinet wil een grote database met namen aanleggen, registratie wordt verplicht. Maar er staat geen enkele werkgarantie of grotere veiligheid tegenover, waarschuwen experts en sekswerkers. Hun oproep is om het sekswerk te organiseren als iedere andere vorm van arbeid.
Bron: Tubantia.nl