Woede in Colombia om pikante ‘stunt’ van Nederlander en vriendin: ‘Afgeschilderd als sekstoerist’

Een Nederlandse sportschooleigenaar ligt in Colombia flink onder vuur, nadat afgelopen vrijdag een video opdook waarin hij een schaars geklede vrouw aan een riem door het centrum van Medellín begeleidt.

De burgemeester van de stad reageerde furieus op de beelden en diende een verzoek in bij migratie om de Nederlander het land uit te zetten. De advocaat van de 29-jarige Patrick Slurink stelt dat de hele kwestie op een groot misverstand berust. ,,Ze hebben de goede naam van mijn cliënt aangetast.”

De twee minuten durende video, die op YouTube, Twitter en Facebook honderdduizenden keren is bekeken, roept in eerste instantie veel vragen op. Te zien is hoe een blonde, volwassen man in net pak door het uitgaanscentrum van Medellín loopt, met naast hem een vrouw in pikante lingerie, die later zijn vriendin blijkt te zijn. De twee zijn omringd door enkele filmende vrouwen. Ze zijn boos en betichten de man van respectloos gedrag. Surveillerende agenten proberen de onrustige situatie in de kiem te smoren.

‘Niet goed voor Medellín’

Aan de hand van de beelden is niet helemaal duidelijk wat er aan de hand is. Colombiaanse media buitelen over elkaar heen met verschillende verhalen, waarin diverse opiniemakers en activisten hun afschuw uitspreken over het zogenoemde ‘seksschandaal’. De man, die door lokale media wordt geïdentificeerd als een Nederlandse sport-influencer, wordt onder meer beschuldigd van sekstoerisme, het aanmoedigen van prostitutie en mensenhandel en van het denigreren en misbruiken van kwetsbare vrouwen.

De burgemeester van Medellín voelde zich eveneens genoodzaakt om te reageren. In een toespraak op televisie haalde hij snoeihard uit naar de Nederlander. ,,De vrouwen van Medellín respecteren elkaar. Deze man is niet goed voor het land, niet goed voor Medellín. Dit is niet waar de stad bekend om wil staan”, zei Daniel Quintero Calle, waarna hij een dringend beroep deed op de autoriteiten. ,,We vragen de migratiedienst om de Nederlander, die het imago van Medellín kwam schaden en vrouwen kwam misbruiken, het land uit te zetten.”

Onderduiken

Het harde betoog van de burgemeester bracht de Nederlander diep in het nauw. In de dagen daarop werd hij overladen met negatieve reacties. ,,Ik moest onderduiken en heb mijn account op Instagram afgeschermd, zoveel berichtjes en vriendschapsverzoeken van vreemden heb ik gekregen”, laat Patrick Slurink vanuit Medellín weten. Het verhaal in de Colombiaanse media is volgens de jonge sportschooleigenaar volledig uit zijn verband gerukt. ,,De vrouw in het filmpje is geen prostituee of een vreemde, maar mijn vriendin.”

Slurink vertelt dat ze die vrijdagavond een spannend, sexy filmpje wilden opnemen voor haar kanaal op Instagram en OnlyFans, waarin gebruikers tegen een maandelijks bedrag exclusieve content kunnen zien van hun favoriete sterren of vrienden. ,,We dachten aan een James Bond-thema, met Halloween-tinten. Het moest stoer en spannend worden”, aldus Slurink.

In het uitgaansgebied van Medellín reageerden omstanders aanvankelijk enthousiast, zegt Slurink. ,,Totdat er een vrouw aan ons begon te trekken en stampei begon te maken. Die vrouw, kennelijk een influencer, heeft het verhaal die avond nog aan de grote klok gehangen, waarop het vervolgens helemaal uit de hand is gelopen. Ik ben afgeschilderd als een sekstoerist die een hoer aan een ketting over de straten trok. Ik vind dat heel erg.”

Read more…

Dochter van Jeremy Clarkson deelt naaktfoto: “Ik was doodsbang om dit te posten, maar ik vind het belangrijk”

Emily Clarkson, de dochter van ‘Top Gear’-presentator Jeremy Clarkson, poseert op Instagram in haar blootje om een belangrijke boodschap duidelijk te maken.

Emily Clarkson heeft zich jarenlang geschaamd over haar lichaam, maar nu durft ze het aan om in haar blootje te poseren. Dat doet ze niet zomaar. Ze wil immers een belangrijke boodschap meegeven.

Vooroordelen wegwerken

De 27-jarige Britse vrouw betreurt het feit dat er nog steeds heel wat vooroordelen bestaan jegens vrouwen en op deze manier wil ze die uit de wereld helpen. “Dit voelt als een groot deel van een geweldige reis die ik beleef om zeggenschap op te eisen over een lichaam waarvoor ik me altijd geschaamd heb. Vrouwen worden beschaamd, vrouwen schamen zich. Als je in bed duikt met te veel mensen, ben je een slet. Als je met niemand seks hebt, ben je preuts. (…) Te mager is niet sexy, te dik evenmin. (…) Als je te veel werkt en te weinig met je kinderen bezig bent, ben je een slechte moeder. Als je een huismoeder bent, dan vinden mensen je niet ambitieus genoeg. (…) Als we dat allemaal accepteren, dan kunnen we niet winnen. Laten we het ‘reglement’ verbranden”, schrijft ze.

Angst overwonnen

Clarkson geeft toe dat het de nodige moeite kostte om uit de kleren te gaan, maar ze doet het voor een hoger doel. “Om eerlijk te zijn was ik doodsbang om deze foto te delen, ook al kan ik objectief zeggen dat hij verdomd mooi is. Ik vind het belangrijk dat deze foto bestaat en dat ik hem kan delen”, besluit ze.

Respect

Haar volgers bewonderen haar voor haar moed en inzet. “Prachtig geschreven! Bedankt om onze stem te laten horen”, “Ik hou van elk woord, en zelfs nog meer van de mooie foto”, en “Je bent knap en fantastisch in elk opzicht. Bedankt om dit te delen en zoveel vrouwen te inspireren”, laten ze onder meer weten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Emily Clarkson (@em_clarkson)

Bron: Metrotime.be

Utrecht zet deuren wijd open voor horeca met darkroom

Een club met een darkroom, waar mensen seks kunnen hebben, is volgens het college van de gemeente Utrecht een ‘gewenste uitbreiding van het aanbod’. Tenminste één exploitant heeft hier een vergunning voor aangevraagd en de gemeente wil deze inwilligen als aan alle eisen wordt voldaan.

Dit moet echter wel een vergunning voor een seksinrichting zijn en niet die voor een horecagelegenheid, zegt de gemeente. Dat zegt ze in antwoord op schriftelijke vragen van GroenLinks, die meent dat een horecavergunning genoeg zou moeten zijn. ”Een darkroom in een bedrijf met structureel karakter op een vaste locatie, waarbij er, na betaling van de entree, gelegenheid is tot het hebben van seks. Dit valt onder de definitie van seksinrichting in de algemene plaatselijke verordening (APV)”, meent de gemeente

Mensenhandel

Bepalingen in de APV zijn juist opgenomen om sekswerkers te beschermen en mensenhandel en overlast voor de omgeving te voorkomen. Wil een horecagelegenheid een darkroom dan moeten ze voldoen aan regels om de gezondheid van sekswerkers en klanten te beschermen en om te voorkomen dat er onvergunde en/of onvrijwillige seks wordt aangeboden.

Bron: Indebuurt.nl

“Ik zeg weleens: antipathie tegen prostituees zit in mensen hun DNA”

Ze voelt zich al lange tijd persoonlijk betrokken bij sekswerkers, en dan met name als het gaat om hun rechten. Mariska Majoor was in eigen woorden een jonge prostituee, zestien jaar oud, en rolde het vak in omdat ze 250 gulden nodig had om een hond te kopen. Ze weet als geen ander hoe het voelt om met een stigma te leven. Inmiddels heeft ze twee boeken geschreven waarvoor dochter Robin (24) de foto’s heeft gemaakt. “De meeste vooroordelen over prostituees zijn gebaseerd op misinformatie en morele overtuigingen, die niet altijd realistisch zijn.”

Toen ze rond haar twintigste stopte met werken, had Mariska de behoefte om uitleg te geven aan de maatschappij over het werk van een prostituee. “Ik merkte zelf dat door te praten over het onderwerp, er veel onbegrip heerste. Ik had daar last van en voelde me gestigmatiseerd. Als je dit werk doet of hebt gedaan, schrikken mensen. Ze zijn ongerust of bezorgd. Voor veel mensen heeft prostitutie toch iets te maken met mensenhandel, criminaliteit en narigheid. Of er is een soort van walging. Dat is wat sterk uitgedrukt, maar dat heb ik wel zo ervaren. Veel mensen denken slecht over sekswerkers. Ik voelde me daar wel tegenop gewassen, maar kon me voorstellen dat velen van hen daar moeite mee hebben.“

“Ik had geld nodig om een Duitse herder te kopen”

De media spelen volgens haar een grote rol in de stigmatisering van prostituees. “Het is schijnbaar interessanter om met sensatie over mensenhandel te schrijven dan een verhaal te publiceren dat iemand dit werk met plezier doet. Door de politiek wordt het onderwerp ook misbruikt voor eigen gewin. Politici laten liever zien dat ze strijden tegen mensenhandel.” Ze is zelf nooit gedwongen om de prostitutie in te gaan. “Ik ben het niet gaan doen omdat het de meest fantastische baan is. Ik was behoorlijk impulsief, eerst doen dan denken, en had geld nodig om een Duitse herder te kopen. Die hond was heel belangrijk. Dat is een gek, maar verder niet ingewikkeld verhaal. Geld lenen lukte niet en toen heb ik heel snel het besluit genomen. Ik ontdekte dat ik er geen moeite mee had. Ik kon de seks en de liefde van elkaar scheiden, waardoor ik er mijn werk van kon maken. Dat kan niet iedereen.”

Voor Mariska was het geen big deal, voor haar familie en vrienden wel. “Ik kon het lang voor mezelf houden, want ik woonde niet meer thuis. Ik wist wel dat ik ergens aan begonnen was waar mensen vraagtekens bij zouden plaatsen. Dat bleek uiteindelijk ook zo. Toen ik het vertelde, kreeg ik reacties als ‘ben je van de pot gerukt, wat doe jij nou? Ze hadden tijd nodig om het te verwerken, terwijl ik daar heel makkelijk mee om ging.” De jaren verstreken en Mariska voelde de noodzaak om een stem te geven aan (ex-) sekswerkers, zodat ze altijd gehoord worden. Ze ging zich met het onderwerp bemoeien en richtte in de jaren negentig het Prostitutie Informatie Centrum op de Wallen in Amsterdam op, waar mensen terecht kunnen met vragen en problemen rondom prostitutie. Ook is ze de oprichtster van PROUD, de belangenvereniging voor en door sekswerkers.

“Het gaat erom dat je in staat bent om seks en liefde te scheiden”

Ze begrijpt dat prostitutie intiem werk is, maar dit wil niet zeggen dat seksualiteit voor haar betekenisloos is. “Het wil ook niet zeggen dat je niets geeft om erotiek of dat je geen liefdesrelatie kan aangaan. Het gaat erom dat je in staat bent om seks en liefde te scheiden. Voor mij was dat heel helder. Ik vond het onvoorstelbaar dat dit zo moeilijk te begrijpen was. En dat zoveel mensen een mening hierover hebben op basis van hoe ze zichzelf voelen ten opzichte van het onderwerp. Ik begon me hier steeds drukker om te maken. Het ergerde me, vooral omdat veel collega sekswerkers hier last van hadden. Die leiden een dubbelleven en hebben met geweld te maken omdat ze dit beroep doen. In andere landen is het werk van prostituee crimineel. Er vindt veel uitsluiting en uitbuiting plaats. Dat vind ik echt verschrikkelijk.”

Read more…

Batman die Catwoman oraal bevredigt? Nee, dat kan écht niet, vindt DC Comics

Echte helden dragen geen capes, dat weet iedereen. Maar wat echte helden volgens de bazen van DC Comics niet doen, bleek iets volstrekt anders.

Toen de makers van de volwassen animatieserie Harley Quinn een scène bedachten waarin Batman Catwoman zou verwennen met een potje orale seks, ging dat de powers-that-be te ver.

‘Dat kun je niet doen’, zeiden ze. ‘Dat kun je écht niet doen. Helden doen dat niet.’

De bedenker van Harley Quinn vertelde de anekdote in een interview met vaktijdschrift Variety om te illustreren dat je meer artistieke vrijheid hebt als je over slechteriken schrijft dan over brave borsten. Dat zal best, maar toch opmerkelijk dat specifiek het vrouwelijk genot werd opgeofferd. Bovendien: geloofwaardig is anders, vond men op sociale media. ‘Natuurlijk’, schamperde iemand, ‘die twee lopen rond in een outfit die in een sm-kelder niet zou misstaan, maar ‘dat’ doet hij niet?’

Interessant punt. Want eigenlijk klopt het niet meer: superhelden paraderen nog maar zelden in nauwsluitende pakjes van leer of latex. Hun outfits hebben doorgaans nog wel de vorm van een extreem opgepompt lichaam, maar zijn hard, keihard. Afstand houden, zeggen die kostuums. Niet aanraken.

De Filmkrant publiceerde een paar maanden geleden een interessant artikel van RS Benedict onder de kop ‘Iedereen is mooi en niemand is geil’. Daarin schetst zij hoe de lijven in blockbusters de afgelopen decennia steeds stakker, perfecter en mooier zijn geworden, en hoe daarmee de fysieke lichamelijkheid verdween. Michael Keatons Batman en Michelle Pfeiffers Catwoman hadden wél seks.

Het weerspiegelt de maatschappij schrijft zij. Ons lichaam is een individuele zaak geworden. We trainen het af, ‘gefocust op rigide en geïsoleerde zelfverbetering’. En onze films weerspiegelen dat. ‘De sterren van nu zijn action figures, geen actiehelden. Die perfecte lijven bestaan alleen met als doel anderen geweld aan te doen.’ In de cultus van het perfecte lijf is geen plaats voor seksueel plezier.

‘Zijn helden zelfzuchtige minnaars?’, had de bedenker van Harley Quinn nog gevraagd. ‘Dat niet’, was het antwoord. ‘Maar van Batman verkopen we poppetjes. En dat wordt lastig als hij Catwoman bevredigt.’

Dat is niet nieuw, natuurlijk, dat beffen in Hollywood als problematischer wordt gezien dan geweld. Maar sex sells was ook ooit het adagium. Momenteel geldt blijkbaar het omgekeerde.

Floortje Smit, filmrecensent, werpt haar blik op de hedendaagse beeldcultuur voor de Volkskrant.

‘Sekswerk wordt bewust in een schimmige hoek gedrukt’

In Utrecht zijn te weinig plekken waar sekswerkers legaal hun werk kunnen uitoefenen. Het openen van nieuwe locaties is in deze branche ontzettend moeilijk, en de stad is niet de enige gemeente met dit probleem. D66-raadslid Ellen Bijsterbosch vindt dat er verandering in moet komen. “We maken het werk voor sekswerkers onmogelijk.”

Het is maandagochtend en we staan samen met raadslid Ellen Bijsterbosch op de stoep van het oudste, nog bestaande bordeel van Utrecht. In een volledig donkergrijs geverfd pand met geblindeerde ramen zit privéhuis La Cloche. Binnen zitten aan een lange donkere gang zeven kamers waarin vrouwen hun klanten kunnen ontvangen. Ellen heeft een afspraak met Raymond, de eigenaar van het privéhuis. Dat is niet de eerste keer want ze spreekt vaker met mensen uit de seksindustrie in de stad.

Samen met een ander privéhuis en een erotische massagesalon is La Cloche de enige vergunde plek voor sekswerk in Utrecht. In de afgelopen jaren zijn de ruim 160 ramen in de Hardebollenstraat en op de boten langs het Zandpad gesloten, nadat er op het Zandpad meldingen waren van mensenhandel. De gemeente nam de rigoureuze maatregel om alle plekken te sluiten. En in het voorjaar van dit jaar sloot ook de Utrechtse tippelzone, omdat er plaats gemaakt moest worden voor woningbouw. De gemeente probeert prostitutie op het Zandpad een nieuwe plek te geven, maar het vinden van een geschikte exploitant is tot nu toe niet gelukt. Zeven jaar na het sluiten van het Zandpad is er voor de Utrechtse sekswerker dus nog geen alternatief.

Adverteren op Kinky

Exploitant Raymond en Bijsterbosch geven aan dat met het verdwijnen van de werkplekken de prostitutie niet verdwenen is uit de stad. Raymond bekijkt de onlineadvertenties op sites als Kinky.nl, Citygirl.nl, Snacc.nl en Sexguide.nl wekelijks en ziet het aantal alleen maar toenemen. Vaak werken deze sekswerkers vanuit hotels of vanuit huis. Het probleem is alleen dat dit in Utrecht, en in veruit de meeste andere plaatsen in Nederland, niet is toegestaan.

Volgens Bijsterbosch maakt het tekort aan werkplekken sekswerkers kwetsbaar: “Sekswerkers werken noodgedwongen vanuit huis, maar als ze dan bijvoorbeeld geweld meemaken, zullen ze niet zo makkelijk naar de politie gaan. Het kan een boete opleveren en ze lopen zelfs een risico om uit huis gezet te worden.”

Openen vrijwel onmogelijk

Het openen van nieuwe locaties is ontzettend lastig, vertelt Ellen. “Als je op een andere plek een nieuw privéhuis wil openen, dan moet je het bestemmingsplan wijzigen. En dat is onwijs moeilijk.” In Utrecht, en ook in veel andere steden, staat in het bestemmingsplan of er op een locatie prostitutie mag plaatsvinden. Maar dit zijn alleen locaties waar prostitutiebedrijven gevestigd waren tijdens de opheffing van het bordeelverbod in 2000. Als die plekken sluiten en als er iets anders voor in de plaats komt, betekent het dus dat er minder locaties zijn waar prostitutiebedrijven geopend kunnen worden in Utrecht.

Bovendien speelt er ook een financiële component mee die het openen van nieuwe bedrijven moeilijk maakt. “Als je als ondernemer in deze branche een pand zou willen kopen dan moet je onwijs veel eigen geld meenemen. Een lening zal je niet snel krijgen. Dus het hangt met meerdere dingen samen waarom het heel lastig is om een locatie te openen”, aldus Ellen.

Stigmatisering

Dat is iets wat Raymond ook merkt. Terwijl hij naar eigen zeggen werkzaam is in de strengst gecontroleerde branche, willen banken aan hem geen hypotheek geven. Dat hangt volgens hem samen met het stigma dat er op sekswerk zit. Banken vinden de branche te riskant. “Ik moet heel vaak liegen tegen mensen over mijn werk. Ik zie bijvoorbeeld een deel van mijn familie niet meer sinds ik in dit vak zit. Je moet constant vechten tegen vooroordelen. Men denkt gewoon dat het vies of crimineel is.”

Volgens Bijsterbosch is dat iets waar verandering in moet komen, om te beginnen binnen het gemeentebeleid: “Het heeft er ook mee te maken dat we dit vak op heel veel manieren criminaliseren. We maken voor sekswerkers het werk zo onmogelijk dat we deze branche, bewust vind ik, een schimmige hoek indrukken.”

Bron: pointer.kro-ncrv.nl

Onderzoek: angst voor corona zou goed zijn voor seksleven

Corona en de daarbij horende maatregelen hebben veel mensen de nodige kopzorgen gebaard (en nog steeds). Maar volgens een nieuw onderzoek heeft het virus ook iets positiefs gebracht.

Stellen die de afgelopen tijd angstig waren om corona te krijgen zouden daarvan hebben geprofiteerd tussen de lakens. Althans, dat is de conclusie die onderzoeker David Rodrigues van de Universiteit van Lissabon trekt op basis van de resultaten van een studie naar de angst voor corona en het effect op relaties.

Voor het onderzoek, dat gepubliceerd is in The Journal of Sex, is het gedrag van 303 koppels onder de loep genomen. De stellen die zich zorgen maakten om besmet te raken, zagen een positieve verandering in hun seksleven. Hun behoefte aan seks groeide. Bovendien wilden zij meer tijd doorbrengen met hun partner dan de koppels die zich minder druk maakten om het virus.

De verklaring volgens Rodrigues? Situaties die stress opleveren maken mensen meer bewust van hun onsterfelijkheid én vergroten tegelijkertijd het verlangen naar seks.

Avontuurlijk

De resultaten van het onderzoek moeten wel met een korrel zout genomen worden. Een ander onderzoek van vorig jaar waarover Leisure Sciences schreef, liet namelijk zien dat bijna de heft van de 1559 ondervraagde volwassenen (zowel vrijgezellen als mensen met een relatie) vond dat corona een negatieve invloed had op hun seksleven. Wel is het zo dat de mensen die wél regelmatig seks hadden, avontuurlijker waren in bed.

Bron: Telegraaf.nl

Het veiligste land voor sekswerkers: dit kunnen we leren van Nieuw-Zeeland

Als je aan sekswerk denkt, dan denk je waarschijnlijk niet meteen aan Nieuw-Zeeland. Maar toch wordt het land tijdens de gesprekken die we voor ons onderzoek naar sekswerk voeren er bijna elke keer bijgehaald. Nieuw-Zeeland is pionier op het gebied van prostitutiebeleid. Criminoloog Joep Rottier deed er jarenlang onderzoek naar. “Wetenschappelijk onderzoek laat keer op keer zien: hoe repressiever het beleid, hoe onveiliger je het voor sekswerkers maakt.”

Sekswerkbeleid is een afspiegeling van de moraal van de samenleving, stelt Joep Rottier als ik hem bel om over zijn onderzoek te praten. Hij promoveerde in december 2018 aan de Universiteit Utrecht op het Nieuw-Zeelandse prostitutiebeleid en zag dat we in Nederland nog veel van het land kunnen leren. In ieder geval door het beleid rondom sekswerk minder op vooroordelen en moraal, maar meer op wetenschappelijk bewijs te baseren.

Dat we in Nederland niet dezelfde rechten en plichten aan sekswerkers geven als in Nieuw-Zeeland, heeft te maken met de stigmatisering van het beroep. “Kijk, bijvoorbeeld ook naar Zweden. Daar heerst over het algemeen de opinie: sekswerkers zijn slachtoffers. Het is een onmondig persoon die zelf niet kan beslissen. Dan krijg je beleid dat daarop is ingesteld. In Zweden ben je als bezoeker van een sekswerker strafbaar. Ze proberen prostitutie zoveel mogelijk uit te bannen.” Maar uitbannen is een utopie, stelt Rottier.

Decriminaliseren

Jarenlang was sekswerk verboden in Nieuw-Zeeland, maar daar kwam verandering in door een sterke campagne van de belangenvereniging voor sekswerkers, de NZPC (New Zealand Prostitutes’ Collective ). Zij verenigen zichzelf in 1987 en vochten voor een beleid dat niet langer gebaseerd was op moralistische ideeën, maar op pragmatische en rationele argumenten. Ze betrokken wetenschappers, politici, en mensen uit de gezondheidssector in hun lobby en in 2003 zorgde een meerderheid van één zetel in het parlement ervoor dat er een nieuw prostitutiebeleid kwam. De belangrijkste veranderingen: prostituees worden sekswerkers en sekswerk wordt gedecriminaliseerd. Daarnaast krijgen sekswerkers precies dezelfde rechten en plichten als ieder ander beroep. In plaats van bovenmatige staatsbemoeienis ligt het accent op zelforganisatie.

Veilig

Nieuw-Zeeland is het enige land dat op deze manier naar sekswerk kijkt. Tussen 2013 en 2018 deed Rottier onderzoek naar de situatie in het land. Hij zag dat het beleid daar nogal wat teweeg heeft gebracht. Door rechten aan sekswerkers te geven en door als overheid een sterke belangenorganisatie financieel te faciliteren en daar nauw mee samen te werken, is de positie van de sekswerker enorm verbeterd. In tegenstelling tot in Nederland zijn sekswerkers volwaardige onderhandelingspartners van de overheid. “Geweld tegen en misbruik van sekswerkers is afgenomen. Exploitanten en klanten van sekswerkers die uit zijn op uitbuiting weten dat ze daarmee diep in de problemen kunnen komen. Er zijn mooie voorbeelden van sekswerkers die met succes naar de rechter zijn gestapt”, legt Rottier uit. “In plaats van een ‘vogelvrij-status’ voelen sekswerkers in Nieuw-Zeeland zich sinds 2003 beschermd door politie en het justitieel systeem.”

Bovendien is het beeld van sekswerkers veranderd: “Een deel van mijn onderzoek was spreken met parlementsleden die in 2003 tegen het nieuwe beleid hadden gestemd. De meeste daarvan betwijfelden nog steeds het bestaansrecht van prostitutie op moralistische gronden, maar gaven aan dat ze inmiddels voor decriminalisering zouden stemmen nu ze de positieve effecten van het beleid hadden gezien. En ik merkte het ook los van de interviews die ik voor mijn onderzoek deed. Als ik bijvoorbeeld in een café of op een terras zat en ik vertelde over mijn werk, dan vroeg ik vaak aan mensen hoe ze dachten over sekswerk. Dan zie je dat het beleid heeft geleid tot destigmatisering, tot veel meer acceptatie van het beroep dan bijvoorbeeld in Zweden waar prostituees worden geframed als hulpeloze slachtoffers van brute dominante mannen”.

Moraal

In Nederland is sekswerk een legaal beroep, maar zijn sekswerkers gebonden aan veel restrictieve regels waar iemand met een ander beroep niet aan hoeft te voldoen. Zelfstandige sekswerkers moeten meestal een vergunning aanvragen om hun werk te mogen uitvoeren, maar in veel gemeenten is het in de praktijk onmogelijk om die te verkrijgen. Daardoor worden sekswerkers min of meer gedwongen om onvergund hun werk doen.

Rottier stoort zich aan de moraalpolitiek in het Nederlandse prostitutiebeleid. “Er worden onlogische keuzes gemaakt. Als je sinds 2000 kijkt naar de regelgeving dan zie je dat het beleid alleen maar repressiever wordt. En kijk naar het sluiten van de ramen in Utrecht en Amsterdam. Sekswerkers komen zonder werkplek te zitten en er worden geen vervangende arbeidsplekken aangeboden. Het is een ontmoedigingsbeleid zonder realiteitsgehalte. De sekswerkers stoppen immers niet, maar verdwijnen in het ondergrondse circuit.” En juist dat zorgt voor onveilige situaties, volgens Rottier: “Klanten kunnen hun gang gaan want zij weten: een onvergunde sekswerker gaat toch niet naar de politie uit angst voor sancties.”

“Natuurlijk, uitbuiting en mensenhandel vindt net als bijvoorbeeld in de agrarische industrie plaats in de prostitutie, en Nieuw-Zeeland is hiervan niet uitgezonderd. Daar moeten we ons hoofd niet voor in het zand steken. Maar wetenschappelijk onderzoek laat keer op keer zien: hoe repressiever het beleid, hoe onveiliger je het voor sekswerkers maakt. Het verbeteren van de positie van sekswerkers is een illusie zolang er sprake blijft van stigmatiserend en repressief beleid”, aldus Rottier.

Bron: pointer.kro-ncrv.nl

Heuse seksmarathon van 55 uur dit weekend in België

In het Belgische Meer start vrijdag 1 oktober een heuse seksmarathon van 55 uur!

Met deze driedaagse marathon heropent parenclub Amai feestelijk haar deuren na ruim anderhalf jaar door corona te zijn dicht geweest. Volgens uitbater Ian waren de toegangskaarten na de bekendmaking in no time uitverkocht. In België zijn de coronaregels net als in Nederland versoepeld zodat ook seks- en parenclubs weer open kunnen. “Er zal geknald worden en er zijn genoeg matrassen”, zo zegt Ian tegenover de Belgische media.

Brouwer leent bankkaart aan prostituee en speelt 90.000 euro kwijt: “Niet gestolen, dat geld was voor bewezen diensten”

Een brouwer uit het Antwerpse is een grote som geld kwijtgespeeld aan een prostituee en haar entourage. Drie verdachten riskeren nu tot 18 maanden cel. “Het geld was voor bewezen diensten, er is helemaal niets gestolen”, zegt een van hen.

Enkele verdachte transacties tussen de rekeningen van een bekende drankenhandel uit het Antwerpse en de Deurnese Giuseppe P. (30) deden in 2017 alarmbellen afgaan bij de bank. Vanop twee rekeningen van de vennootschap was in totaal 90.000 euro overgeschreven naar P., met ‘terugbetaling drank’ als mededeling.

Rolex en Bentley

“Mijn cliënt had zijn bankkaart uitgeleend aan een prostituee zodat zij er 200 euro mee kon overschrijven”, legde advocaat Tom De Meester uit. “Daags nadien merkte hij dat er van de rekeningen van de brouwerij 50.000 en 40.000 euro overgeschreven was naar P.” De Meester vorderde de teruggave van dat geld en een schadevergoeding van nog eens 90.000 euro.

Met het geld was P. al druk gaan winkelen. Hij kocht er een Rolex-horloge mee, ging luxekledij shoppen en betaalde alvast een voorschot voor de aankoop van een Bentley Continental. Toen hij samen met zijn vader opgepakt werd in een bankkantoor wilde hij net 40.000 euro afhalen.

Giuseppe P. en prostituee Daniela I. worden vervolgd voor informaticafraude en witwassen, P. riskeert achttien maanden cel, I. tien maanden. De vader van P., die een deel van het geld op zijn rekening kreeg, wordt ook van witwassen verdacht en riskeert een jaar cel.

Geen aangifte gedaan

De prostituee stuurde haar kat naar de rechtbank en vader en zoon P. vroegen de vrijspraak. “De uitleg van de brouwer is compleet ongeloofwaardig”, pleitte Sam Vlaminck voor Giuseppe. “Hij merkte een dag na de transactie al dat het geld weg was en deed geen aangifte.”

Waarom de man geen aangifte deed? “Omdat het om een rechtmatige overschrijving ging. De prostituee had maandenlang mannen en travestieten geregeld waar de brouwer seks mee had, daarvoor diende die betaling. Mijn cliënt wist dat het om rechtmatig geld ging dat op zijn rekening gestort werd voor de prostituee, zij zou het cash krijgen.” Althans het deel dat P. nog niet opgesoupeerd had, blijkbaar.

Vlaminck stelde dat er geen onrechtmatig vermogensvoordeel was en dat zijn cliënt dus vrijgesproken moest worden. “Mijn cliënt was trouwens niet aanwezig bij het overschrijven van het geld, onderzoek naar het IP-adres zou dat duidelijk gemaakt hebben, maar dat onderzoek is niet uitgevoerd.”

Toeval

De advocaat van vader Fiorenzo P. stelde dat het puur toeval was dat vader en zoon samen in de bank aanwezig waren. “Mijn cliënt is een getalenteerd pizzabakker, de 30.000 euro die hij cash bij had was afkomstig van de vennootschap. Dat is nadien ook netjes in de boekhouding en de fiscale aangifte opgenomen.”

“Allemaal ongeloofwaardige verklaringen om justitie mee om de tuin te leiden”, vond de procureur. Ze vorderde tegen vader en zoon ook een verbod om een vennootschap te besturen voor een termijn van vijf jaar.

Bron: GVA.be