Weekje op vakantie naar Griekenland, huis verhuurd via Airbnb. Gaat de telefoon, team mensenhandel aan de lijn: er zitten Zuid-Amerikaanse sekswerkers in zijn huis. Paniek in de tent. ,,Hoe had ik dit kunnen voorkomen?”, vraagt de Tilburger zich af. De gemeente legt hem een dwangsom van 5000 euro op.
In eerste instantie denkt hij dat het een grapje was. Dat een vriend hem belt en voor de gek houdt met het verhaal dat er in zijn via Airbnb verhuurde huis in de Tilburgse binnenstad vier dames uit Venezuela zitten. ,,Ik geloofde het niet”, zegt Kees, een gefingeerde naam, omdat hij vanwege privacyoverwegingen niet onder zijn echte naam zijn verhaal wil doen. Hij zat op dat moment in een Grieks restaurant een wijntje te drinken, op vakantie met zijn vriendin.
Maar het video-beeldgesprek met de coördinator van de controle naar mensenhandel en illegale prostitutie bewijst het tegendeel. ,,Ze liepen door mijn huis, ik zag agenten de vrouwen verhoren. In mijn slaapkamers lagen condooms en glijmiddel op het nachtkastje. In de badkamer erotische lingerie en de zolder leek een verkleedplek met make-up en kleren.”
‘Op dit moment word jij hieraan gelinkt’, krijgt hij te horen. Er vallen termen als mensenhandel, verlopen paspoorten en mogelijk minderjarigen. ,,Ze zagen me als een pooier die dit had georganiseerd.”
Kees is op Airbnb een ‘superhost’. Dat is iemand die door verhuurders heel goed wordt beoordeeld. Zes keer eerder had hij zijn woning aangeboden. En dat verliep zonder problemen, wat zorgt voor vertrouwen: Tilburg blijkt geliefd bij gezinnen, zo vlakbij de Efteling en Beekse Bergen. Andersom kiest de Tilburger ook voor huurders die vijf sterren hebben gehad.
Ook dit keer had Kees het account van de huurder gecheckt. ,,Door andere huurders was hij positief beoordeeld. Ik heb contact gezocht. Hij wilde Tilburg bezoeken samen met zijn vriendin. Het klonk allemaal heel plausibel.” Bovendien: ,,Airbnb verifieert de identiteit waardoor huurders te vinden en aan te spreken zijn.”
Terug naar die bewuste avond in het najaar van 2022. In het Griekse restaurant zijn Kees en zijn vriendin inmiddels in alle staten. Hun vakantie is na drie dagen voorbij. ,,Ik heb ze gevraagd: gooi die vrouwen eruit, dit is mijn huis. Maar daar was geen mankracht voor, werd gezegd. Ze zouden vertrekken en de dames in huis achterlaten. Toen brak bij mij helemaal de paniek uit.”
Vrouwen maken woning perfect schoon
Hij belt zijn zus in Tilburg, die samen met hun vader naar de woning gaat. Een van de dames doet open, het gesprek aan de deur verloopt via een vertaalprogramma – google translate – op een mobieltje. Ondertussen chat Kees met de man die zijn woning huurt. Die lijkt in eerste instantie niet zo onder de indruk. ,,Maar dat veranderde toen we het over zero-tolerance hadden en dat op mensenhandel de hoogste straffen staan.”
De sekswerkers in de Tilburgse woning lijken ondertussen ook contact met de ‘huurder’ te hebben. Kees’ zus wordt gevraagd om een half uurtje naar buiten te gaan. Als ze terugkomt is de woning perfect schoongemaakt, inclusief geleegde prullenbakjes.
Buurtbewoners en zijn zus zien hoe de vrouwen in een grote witte SUV-wagen worden opgepikt. Het kenteken van de wagen spelen ze later door aan de politie. Kees: ,,Ze hadden het huis zo netjes achtergelaten. Als die controle niet had plaatsgevonden en ik niet was gebeld, had ik nooit van de illegale prostitutie in mijn woning geweten.” Maar daarmee is de ellende voor hem nog lang niet klaar.
Als Kees en zijn vriendin na een paar dagen vanuit Griekenland weer thuis komen, voelt het huis niet meer hetzelfde. ,,Het gevoel van je eigen plekje was helemaal weg. Is er iets gestolen? Welke mannen zijn hier als klant naartoe gegaan? We konden niet meer relaxed op de bank zitten waar die vrouwen ook hebben gezeten.”
Dwangsom van 5000 euro
Het contact met Airbnb verloopt stroef, al wordt het huurcontract snel ontbonden. Ze betalen een schoonmaakploeg, die ook de bank in de woonkamer reinigt. Een door Kees ingediende schadeclaim van 1000 euro wordt toegewezen. Hij gebruikt het geld voor nieuwe matrassen en kussens en voor het vervangen van de sloten. ,,Die bank hebben we uiteindelijk weggedaan.” Wat niet meehelpt: maanden na de gebeurtenis komen er nog vreemde mannen aan de deur. ,,Mijn vriendin durfde lang niet alleen thuis te blijven.”
En dan ploft er een brief van de gemeente Tilburg op de mat. Hem wordt verweten zonder vergunning een bordeel te hebben opgezet in huis. ,,En dat ik meewerkte aan mensenhandel.” Met daarbij een dwangsom van 5000 euro, die de gemeente verbeurt als hij nogmaals de fout in gaat.
Dat laatste zal niet gebeuren, bezweert Kees. ,,Ik verhuur mijn woning niet meer.” Hij dient een zienswijze tegen de dwangsom in. ,,Ik dacht: als ik het uitleg snappen ze het wel. Een waarschuwing was genoeg geweest. Ik ben ook slachtoffer. We hebben alles geprobeerd om het risico tot nul te beperken en hebben de situatie zo snel mogelijk beëindigd toen we er vanaf wisten.”
Naam zuiveren
Dat ziet de gemeente anders, die legt de zienswijze naast zich neer. Ze vindt de dwangsom een noodzakelijk middel om de overtreding aan te pakken en te voorkomen dat het nog eens gebeurt. Kees stapt daarop naar de rechter om de dwangsom van tafel te krijgen – of op zijn minst fors te verlagen – en zijn naam te zuiveren. De zaak diende ondanks bij de rechtbank van Breda.
Tijdens de zitting benadrukt de rechter dat de Tilburger niets met de illegale prostitutiepraktijken te maken heeft, wat ook de jurist van de gemeente erkent. Maar stelt de jurist ook: Kees had veel beter toezicht moeten houden tijdens de verhuurperiode – ,,Ik had in mijn straat moeten staan posten” – én de sleutel van zijn huis persoonlijk moeten (laten) overhandigen. Nu lag deze onder een grote bloembak, waar de huurder die zelf kon pakken.
Waarschuwing: weet dat dit gebeurt
Kees: ,,Maar als je een sleutel aan iemand overhandigt kun je toch ook niet zien wat zijn plannen zijn.” Had hij zaken anders kunnen doen? ,,Mijn huis niet verhuren. Want zelfs als ik dit met terugwerkende kracht had geweten, had ik het niet kunnen voorkomen.”
Daarom zijn waarschuwing aan iedereen die zijn woning via Airbnb tijdelijk verhuurt: ,,Weet dat dit gebeurt, denk erover na. Het gaat niet alleen om je portemonnee, ook om je veiligheid. Ik denk dat 99 procent van de toeristische verhuurders dit niet weet.”
De rechtbank doet binnen enkele weken uitspraak in de zaak.
Bron: bd.nl
