Bondage, discipline, dominance/submission, sadism en masochism, of simpelweg BDSM. Het is een wereld die enorm tot de verbeelding spreekt, maar daar omwille van de taboes ook vaak in blijft. Tijd om die taboes (of moeten we zeggen ta-boeien?) te doorbreken. In deze aflevering: hoe is het mogelijk dat iemand kan genieten van BDSM? Psychiater en onderzoeker Manuel Morrens geeft uitleg.

‘BDSM? Dat is iets voor perverten’, ‘Het is toch niet mogelijk om pijn opwindend te vinden?’, ‘Koppels die dit met elkaar doen, zien elkaar vast niet echt graag’. De vooroordelen omtrent BDSM zijn ontelbaar. Ervaren BDSM’ers kunnen dan nog zo hard hun best doen om duidelijk te maken dat het om vertrouwen en connectie gaat, toch hebben sommige mensen nog dat extra wetenschappelijk duwtje in de rug nodig om het écht te geloven.

Manuel Morrens is hoofd van de psychiatrische dienst van het UZ Antwerpen en van de onderzoeksgroep ‘Collaborative Antwerp Psychiatric Research Initiative’ (CAPRI) aan de UAntwerpen. Hij leidt het onderzoek naar al wat te maken heeft met de biologische, psychologische en sociale factoren verbonden aan de interesse in BDSM.

BDSM in cijfers

• 70 % van de Vlamingen heeft ooit wel eens over BDSM gefantaseerd.
• 50 % van de Vlamingen heeft al ervaring opgedaan met BDSM.
• 15 % van de Vlamingen doet op regelmatige basis aan BDSM.
• 8 % van de Vlamingen identificeert zich als BDSM’er, dus ziet het als hun levensstijl.
• 85 % van de mensen die aan BDSM doet, doet het thuis.
• 15 % van de mensen die aan BDSM doet, doet het in een meer sociale context zoals bijvoorbeeld een club.

Waarom de taboes?

De cijfers liegen er dus niet om: veel meer mensen dan je denkt dompelen zich wel eens onder in de BDSM-sfeer. Volgens prof. dr. Morrens is het echter niet vreemd dat er nog veel stigma rond het onderwerp hangt. ‘Alles wat non-normatief is, zorgt voor taboe en stigma. Veel mensen zijn ook verkeerd of helemaal niet geïnformeerd en zien BDSM als een vorm van misbruik, of als iets wat de submissieve partner tegen zijn/haar/hun zin toelaat om de “perverse dominante partner” te bevredigen. Allemaal misconcepties natuurlijk, maar het is moeilijk om die de wereld uit te helpen. Daarnaast zien velen ook enkel de extremen, terwijl BDSM een breed begrip is dat in verschillende gradaties voorkomt. De kans bestaat dus dat je het stigmatiseert, maar eigenlijk zelf ook doet.’

Binnen het onderzoek ging de psychiater ook na hoe niet-BDSM’ers naar de kink kijken en daar kwamen enkele schokkende resultaten uit.

• 40 % vindt dat een BDSM’er niet op hun kind mag babysitten.
• 20 % – 25 % zou niet kunnen leven met het feit dat hun beste vriend(in) aan BDSM doet.
• 20 % vindt dat BDSM illegaal en strafbaar moet zijn.

De appel valt niet ver…

Als je gevoelig bent aan die vooroordelen, is de kans kleiner dat je met BDSM gaat experimenteren. Maar er zijn veel meer factoren die beïnvloeden of jij al dan niet de stap waagt, zoals je kindertijd. ‘Sommige mensen geven aan dat ze al van jongs af aan wisten dat ze geïnteresseerd waren in de dynamieken of plays die bij BDSM horen, door bijvoorbeeld cowboy en indiaantje te spelen en graag vastgebonden te worden’, aldus Morrens.

Ook de relatie van je ouders kan een invloed hebben op je seksuele voorkeuren. ‘Mensen die hun ouders omschrijven als kil, militair en autoritair zullen discipline sneller erotiseren. Als je ouders een relatie hadden waarin één iemand het duidelijk voor het zeggen had en de ander niet, ga je die machtsdynamiek als volwassene ook sneller nastreven in een BDSM-context.’

Nog iets wat je vaak meeneemt vanuit je kindertijd, is je hechtingsstijl. Het mag dus niet verbazen dat die ook invloed heeft op je verdere leven én seksuele voorkeuren. ‘Ondanks wat sommige mensen denken, wijst onderzoek uit dat mensen die met BDSM bezig zijn doorgaans een veilige hechtingstijl hebben. Wat niet wil zeggen dat je sowieso meer interesse hebt in kink als je veilig gehecht bent, maar het is wel duidelijk merkbaar dat die mensen gezondere relaties onderhouden. En zo’n gezonde relatie is een omgeving waarin je je sowieso veiliger zal voelen om je seksuele fantasieën uit te spreken, of zelfs in de praktijk om te zetten.’

Connecterende achtbaankink

Een gezonde relatie hebben met een partner waar je van houdt, en elkaar toch pijn doen? Dat onderdeel van BDSM-activiteiten komt doorgaans nog het vaakst in opspraak. Een mens zou intrinsiek geneigd zijn om te vluchten van pijn of gevaar, maar binnen een veilige en consensuele context kan dit opwindend en zelfs euforiserend zijn. Meer nog: BDSM’ers geven toe dat zij deze activiteiten als intiemer en connecterender ervaren dan wat wij tegenwoordig “vanilla sex” noemen.

‘We hebben bij een veertigtal koppels in een BDSM-club driemaal bloed afgenomen: voor het spel, na het spel en na de aftercare’, legt Prof. dr. Morrens uit. ‘Daaruit bleek dat pijn ervaren voor de submissieve partner en controle/macht uitoefenen voor de dominante partner, bepaalde plezierhormonen (endocannabinoïden) doet stijgen. Die hormonenboost valt te vergelijken met de rush die je krijgt van eender wat doen dat sensationeel en (een beetje gevaarlijk) is.’

Laten we even wat voorbeelden schetsen. Een karretje dat aan een duizelingwekkende snelheid door loopings raast, klinkt als een angstaanjagend vervoermiddel. Maar veilig vastgegespt in het stoeltje van een rollercoaster ervaar je die angst als plezierige spanning en kriebels in de buik. Achtervolgd worden door een bloeddorstige man met een kettingzaag is nu ook niet bepaald een sprookje… Maar de stuipen op het lijf gejaagd worden door een horrorfilm terwijl je veilig in de zetel zit, is wél leuk. ‘Beide ervaringen zijn net als BDSM gevaarlijk op een veilige manier, waardoor je plezierhormonen de lucht in gaan. Dat samen beleven, zorgt voor een speciale connectie.’ Dat verklaart dus ook meteen waarom een horrorfilm kijken zo’n geliefde date-activiteit is.

De submissieve CEO

Tussentijdse uitslag: BDSM’ers zijn vaak wél veilig gehecht, zoeken naar thrills net als bergbeklimmers of achtbaanfanaten én maken een groter deel uit van de maatschappij dan je zou denken. Toch is er nog één cliché dat we graag de wereld uit willen helpen. ‘Iets wat ik vaak hoor is dat mensen denken dat je toch echt iets traumatisch meegemaakt moet hebben om aangetrokken te zijn tot BDSM. Ik kan zeggen: dat valt veel beter mee dan je denkt. Als je aan de algemene bevolking vraagt of ze ooit een trauma hebben meegemaakt, antwoordt 16 % bevestigend. Stel je dezelfde vraag aan de BDSM-populatie, wordt dat 21 %. Dat wil zeggen dat er inderdaad een traumaverschil is van 5 %, maar dat het echt niet als dé reden aangewezen kan worden.’

Daarbij kunnen BDSM-activiteiten en dynamieken net als helend of bevrijdend worden gezien, zoals kink educator Yingjia zelf ook al vertelde in de vorige aflevering. Manuel Morrens bevestigt dit: ‘Veel mensen die in het dagelijkse leven een leidinggevende rol hebben, kunnen er net naar snakken die controle eindelijk eens los te laten. Neem bijvoorbeeld een mannelijke CEO van een groot bedrijf, die in een BDSM-context geniet van onderdanig zijn.’

Gender roles?

Wacht… een mannelijke onderdanige? Ja hoor. ‘Als je een groep van 500 BDSM’ers bekijkt, is 80 % van de mannen dan wel dominant en 80 % van de vrouwen onderdanig, maar dat wil niet zeggen dat het niet anders kan’, besluit de psychiater. Hoe het dan precies is om als vrouw niet in de voor de hand liggende submissieve rol te kruipen, zoek ik (Annelies ja, aangenaam) zelf uit. Maar daarover volgende week meer…

Bron: flair.be

Queer & Pride Amsterdam is er voor alle leden van de lhbtiq+-gemeenschap, inclusief aseksuelen. Toch is die groep een stuk minder bekend en zichtbaar dan die van bijvoorbeeld homoseksuele, biseksuele en trans personen. NU.nl vroeg mensen die aseksueel zijn hoe het is om geen enkele interesse in seks te hebben.

Dit is aseksualiteit

Aseksualiteit houdt in algemene zin in dat iemand geen seksuele verlangens heeft. Daarbinnen zijn weer veel varianten te ontwaren. Zo zijn er ook mensen die daarnaast geen romantische verlangens hebben, of mensen die seks niets aan vinden maar het wel doen vanwege de intimiteit met een ander. Ongeveer 1 procent van alle mensen is aseksueel.

Voor Ken Beimer (35) uit Oldenzaal was niet van meet af aan duidelijk dat hij aseksueel was. “Op de basisschool had ik wel kalverliefdes, maar dat werd steeds minder en minder. Later dacht ik dat het nog wel zou komen. Dat het alleen even stilstond of dat ik er nu gewoon geen zin in had. Maar het is nooit gekomen. Iedereen had het over seks en hoe interessant dat is. Ik had dat niet. En nog steeds niet.”

Ken is zo’n aromantische aseksuele persoon. “Rond mijn dertigste ontdekte ik de term aromantisch, en dat past nog beter bij mij. Ik heb geen interesse in vrouwen, niet in mannen en geen interesse in seks. Ik ben puur platonisch, zeg ik weleens. Dat besef heeft mijn leven niet veranderd, want het was altijd al mijn leven.”

Toch zou Ken graag een gezin willen. “Vrienden gaan settelen, hebben een gezinnetje en doen daar leuke dingen mee. Dat zou ik ook graag willen. Maar bij het idee van liefde denk ik toch van: nee, dat is niets voor mij.”

Een andere vorm van gezinsleven is wel een optie voor Ken. “Ik heb nagedacht over onorthodoxe vormen van gezinsleven, bijvoorbeeld met andere aseksuele mensen. Daar hoop ik nog op, maar het is erg ingewikkeld. Ik weet niet eens waar ik zou moeten zoeken.”

‘Ik voelde me een alien’

Pauline Surink (59) uit Weesp is ook aseksueel. Iemand in haar omgeving vertelde dat hij aseksueel was, en dat opende haar ogen.

“Ik wist er heel weinig van, want in mijn wereld betekende dat niet meer dan ‘je doet niet aan seks’. Maar ik herkende me er toch in. Hoewel ik wel seks heb gehad, want ik heb twee kinderen. Wat hij omschreef, dat ben ik ook. Ik ben vervolgens gaan lezen en gaan praten met mensen. Toen kwam ik erachter dat dít was wat ik al mijn hele leven voel.”

“Ik voelde me een alien”, zegt Pauline over haar gebrek aan seksuele verlangens. “Als ik met vriendinnen op het terras zat, zeiden ze dingen als ‘nou, die zou ik mijn bed niet uit schoppen’ over een knappe jongen. Dan was dat voor mij dan volkomen absurd. Waarom zeg je zoiets, je kent hem toch helemaal niet?”

Dat is volgens Pauline de rode draad van aseksualiteit. “Wij zien nooit iemand lopen waarvan we denken: ‘Wow, die wil ik!’ Daardoor ga je twijfelen aan jezelf, want alle anderen hebben dat blijkbaar wel.”

‘Seks is als voetbal kijken met vrienden terwijl je voetbal stom vindt’

Pauline had sommige zaken in haar verleden anders aangepakt als het kwartje eerder bij haar was gevallen. “Het is als met voetbal kijken: ik hou niet van voetbal, maar als iemand zegt: ‘ga je mee Oranje kijken?’, dan ga ik wel mee. Want dat is dan heel gezellig. Maar ik zal nooit degene zijn die zegt: ‘Kom, we gaan voetbal kijken.'”

“Ik heb relaties gehad die stukliepen omdat hij zei: ‘Je neemt nooit initiatief in bed.’ Nou, dat klopt, dat komt dus niet in me op”, zegt Pauline.

“Als ik het eerder geweten had, had ik eerder tegen potentiële partners kunnen zeggen: ik wil graag oud met je worden, ik wil graag met je naar de film, maar dat gerommel in bed hoeft van mij niet. Dan had die ander in ieder geval een geïnformeerde keuze kunnen maken. Dat is hen en mij nu wel ontnomen.”

Pauline is tegenwoordig direct als ze een potentiële partner tegenkomt. “Als iemand met me flirt, zeg ik het maar gewoon meteen. Ik ben aseksueel, dus als je bepaalde dingen verwacht, kan ik je nu meteen vertellen dat dat er niet in zit.”

“Het liefst zou ik willen dat mensen het normaal vinden dat iemand niet van haar stoel glibbert als er een knap iemand langsloopt”, zegt Pauline. “We hebben een libido, we kunnen seks hebben, alles werkt gewoon, we zijn geen misbruikslachtoffers. We hebben gewoon geen seksuele verlangens.”

‘Idee dat ik alleen ga sterven is niet leuk’

Voor Ken zijn er ook voordelen aan het niet willen van een romantische relatie. “Ik kan veel meer tijd in mijn hobby’s steken. En omdat ik niet van uitgaan houd, houd ik ook veel geld over. Ik heb huisdieren, ik doe vrijwilligerswerk, ik hou van moestuinieren, gamen. En als ik slecht in mijn vel zit, schrijf ik. Ik heb al twee kinderboeken uitgebracht.”

Ken vindt het wel spannend om ouder te worden. “Het idee dat ik alleen ga sterven vind ik niet leuk. Ik heb nu genoeg vrienden, maar ik weet niet of ik mensen aan me kan binden zodat ze ook als ik later oud ben nog bij me zijn. Ik zie sowieso op tegen ouder worden op deze manier.”

Bron: nu.nl

Uit de categorie ‘brood, daar zit wat in’: M. wordt zo opgewonden van witbrood, dat hij het wil neuken. ‘Als ik mezelf bevredig, ligt het brood altijd binnen handbereik.’

Er gaat niks boven versgebakken brood. De geur, de smaak en hoe het voelt om brood…te penetreren. Wat?! Ja, je leest het goed. Dat laatste geldt natuurlijk maar voor een zeer kleine groep: zij met een yeastiality fetisj, oftewel geil worden van bakkerswaren. M. heeft zo’n fetisj. Hij wordt helemaal wild van witbrood, een volkoren- of meergranenbrood doet hem niks.

Ik ontving vorige week een mail waarin fetisjist M. opbiechtte waarvan hij het warm krijgt. Zijn tekst riep veel vragen op, dus besloot ik ze te stellen. Terwijl ik zijn reactie afwachtte, ging ik op onderzoek uit. Ik klikte op een filmpje met de naam: Big Dick Fucking Bread. Twaalf minuten lang staarde ik naar een reusachtige pik die in en uit een brood gleed. Zo nu en dan kreeg het brood een zachte tik. Het filmpje was bijna dertienduizend keer bekeken. Zo héél uniek is de yeastiality fetisj blijkbaar niet.

M. mailt een dag later terug dat hij zijn verhaal wil vertellen. Ik val meteen met de deur in huis: wat windt hem op aan witbrood? ‘Het voelt zacht en het ruikt lekker.’ Wat hij precies met het brood uitspookt verschilt. Soms doet hij het met een halfje ongesneden, en andere keren met een stapel boterhammen. ‘Net waarin ik zin heb.’ Af en toe is hij ‘stout’. Dan stopt hij brood in zijn onderbroek. ‘Het is spannend om zo over straat te lopen.’

Soms masturbeert M. met brood in zijn hand, andere keren neukt hij deegwaar. Fetisjist zijn is lang niet altijd makkelijk. Wie opgewonden wordt van het buitengewone kan rekenen op onbegrip van de buitenwereld. Om die reden houdt M. zijn fetisj al zijn leven lang angstvallig geheim. Alleen zijn ex en zijn vrouw weten van zijn liefde voor witbrood. M. wil niet liegen tegen zijn partner. Maar zelfs als hij dat wel wilde, had dit niet gekund. Verklaar maar eens waarom je wekelijks grote hoeveelheden witbrood inslaat, zonder het ooit te eten.

Op zijn twaalfde kwam hij erachter dat witbrood hem opwond, door een toevallige aanraking. ‘Voor die tijd had ik er niks mee. Ik at het niet. Nog steeds nauwelijks, trouwens.’ Er volgden erotische dromen met witbrood in de hoofdrol. Hij fantaseerde er in die tijd op los, maar pas rond zijn vijftiende durfde M. voor het eerst te (s)experimenteren met brood. Een spannende ervaring. M. woonde thuis en moest op zijn tellen passen. Hij wist meteen: dit is geweldig, maar hij voelde zich ook ‘een rare’.

‘Ik was een onzekere puber, bang voor wat anderen van mij zouden vinden, als mijn geheim ontdekt werd.’ Een akelig gevoel dat nooit helemaal overging. ‘Ik heb soms nog steeds het idee dat mij iets mankeert.’ M.’s ex was not amused toen hij haar over zijn fetisj vertelde. Ze wilde dat hij ermee stopte. Dat probeerde M., maar zonder succes. ‘Omdat het verboden was om te spelen met brood, wilde ik het juist. Zo werkt dat nou eenmaal.’

Zijn nieuwe vrouw haalde haar schouders op bij ‘het nieuws’. Zolang ze genoeg aandacht krijgt, zal het haar worst wezen wat hij uitspookt met brood. Maar natuurlijk zijn er grenzen. ‘Als ik iedere avond porno kijk in mijn eentje terwijl ik met brood aan de slag ga, vindt ze dat niet leuk. Dat is logisch.’ Brood is tegenwoordig niet alleen onderdeel van zijn soloseksleven. ‘We doen het ook samen met brood.’ Hoe werkt dat? M. legt brood op zijn penis, of op de borsten van zijn vrouw, en speelt daarmee.

Ik wil weten hoe belangrijk witbrood voor hem is. Waarvoor zou M. kiezen: nooit meer seks met een vrouw, of nooit meer seks met brood? Witbrood is voor M. de kers op de taart. ‘Een lekker extraatje. Als ik mezelf bevredig, ligt het brood altijd binnen handbereik.’ Maar de keuze tussen vrouw en brood is snel gemaakt. ‘Seks met mijn vrouw is belangrijker.’ Gelukkig hoeft M. niet te kiezen.

Bron: Revu.nl