Ergernissen van dames van plezier / Meesteressen over klanten

Elders op internet vonden we een top 10 van de meest voorkomende ergernissen van commerciële Meesteressen/dames van plezier:

  1. Klanten die ongevraagd naaktfoto’s en filmpjes van zich zelf per telefoon sturen (dames houden daar sowieso niet van, laat staan als commerciële dame, want het is werk en daarbuiten is het niet interessant wat een klant stuurt, zeker niet betreffende seks/SM
  2. Klanten die blijven bellen, ondanks dat er nooit door de commerciele dame wordt opgenomen (verstoort andere sessies met klanten, of hun privetijd waarin ze niet met hun werk bezig willen zijn)
  3. Arrogante klanten
  4. Slechte hygiene mannen (veel mannen die zeggen van zich zelf goed hygiene te hebben, hebben dat ook niet)
  5. Ongevraagd vele sms’jes, what’s app berichten en of emails sturen door klant naar commerciele dame/cq verliefde klanten die maar niet willen zien dat dame niet daarin geinteresseerd is, ze spreekt immers nooit met je af zonder geld er voor te vragen etc.
  6. Tijdrekken bij vertrek door langzaam met aankleden, door blijven praten, terwijl de volgende klant zit te wachten of de dame haar korte pauze tijd mist
  7. Door blijven vragen/zeuren over diensten die een dame niet wil aanbieden
  8. Teveel privevragen stellen over dame (ze zit haar voor haar werk, wat ze prive doet etc. doet voor een klant niet terzake)
  9. Niet intiem geschoren zijn bij klant (onhygienisch)
  10. Liegen en of sterke verhalen vertellen over priveleven klant, zich beter voordoen
  11. Bemoeien met werkwijze en omstandigheden van de dame

Misschien wel geinig om als klant eens te lezen, en te beseffen dat een dame van plezier vriendelijk is etc. maar daardoor niet dom is of alles maar gelooft of over zich heen moet laten komen. Vriendelijk zijn omdat service en klantenbinding meespeelt is iets anders dan dom en goedgelovig zijn. Dames hebben iedere dag vele klanten op bezoek en kennen alle soort gedragingen wel. Ze zitten er voor hun geld, het is een beroep, waarmee ze in hun privétijd niet meer geconfronteerd willen worden.

Gemeenten maken zelfstandig sekswerk vanuit eigen woning onmogelijk

Zelfstandig sekswerk vanuit huis is in bijna alle Nederlandse gemeenten onmogelijk. Hoewel sekswerk vanaf 2000 een legaal beroep is, mogen prostituees in slechts drie van de 352 gemeenten hun diensten vanuit de eigen woning aanbieden. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer naar de vergunningsregels van gemeenten, ook wel de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) genoemd.

Sinds het afschaffen van het bordeelverbod in 2000 is prostitutie in Nederland gelegaliseerd. Toch mogen sekswerkers in bijna alle gemeenten hun klanten niet thuis ontvangen. Voor het verkrijgen van een vergunning mag de sekswerker namelijk niet zelfstandig werken. Naast de sekswerker moet er altijd een exploitant bij betrokken zijn.

Andere zelfstandige beroepen zoals nagelstylisten, kappers en masseurs mogen wel vanuit hun eigen woning werken. Voor sekswerkers gelden in de meeste gemeenten dus vergunningsregels. Daarnaast zorgen bestemmingsplannen er vaak voor dat sekswerk op woonlocaties niet is toegestaan.

Het aantal plekken waar sekswerkers hun werk legaal mogen uitvoeren, zoals privéclubs en bordelen, is vanaf 2000 fors afgenomen. Veel sekswerkers voelen zich gedwongen om illegaal vanuit huis te werken. Daarmee lopen zij het risico op hoge boetes en uithuisplaatsingen.

Volgens Rodney Haan van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) veroorzaakt dit lokale beleid dat sekswerkers in een kwetsbare positie komen. Illegaliteit en uitbuiting liggen op de loer. “Ze blijven hun werk wel doen, maar dat gaan ze in het grijze circuit doen. Mochten ze dan hulp nodig hebben, dan durven ze niet meer zo snel naar de instanties te stappen.”
Hoe ziet ons sekswerkbeleid eruit?
   
Nieuwe regels

Lelystad, Tilburg en Assen zijn in Nederland de enige gemeenten waar sekswerkers ook vanuit huis hun klanten mogen ontvangen. Hiervoor hebben deze gemeenten de afgelopen jaren de regels voor deze sekswerkers versoepeld. Zo kunnen in Lelystad sekswerkers zich bij de gemeente als thuiswerker laten registreren en hebben zij de mogelijkheid om hun gegevens met hulpinstanties te delen.

“Wij willen zo zicht krijgen op de sekswerkers die in onze gemeente actief zijn”, zegt Rob de Bie, beleidsadviseur APV van de gemeente Lelystad. Tot nu toe heeft slechts één sekswerker zich bij de gemeente geregistreerd.

“Er is een groot wantrouwen opgebouwd bij sekswerkers. Met name de angst dat er repressief wordt opgetreden door de politie op het moment dat sekswerkers in de woningen worden aangetroffen. Juist dat vertrouwen proberen we terug te winnen door het bieden van veiligheid en hulp”, aldus De Bie. In Lelystad lopen sekswerkers die hun klanten thuis ontvangen niet het risico om uit huis geplaatst te worden.

Maandag uitzending TV, Nederland 2: NPO2 22.15 uur met o.a. interview eigenaar Privehuis La Cloche (www.privehuislacloche.nl) – House of Dreams (www.privehuishod.nl) en SM Studio Almere – (www.smstudio-almere.nl) en D66 raadslid Utrecht: Ellen Bijsterbosch

Zondag 19.00 uur uitzending Radio 1 NPO 19.00 uur

Bron: https://pointer.kro-ncrv.nl/gemeenten-maken-zelfstandig-sekswerk-vanuit-eigen-woning-onmogelijk

Gemeenten maken zelfstandig sekswerk vanuit eigen woning onmogelijk

Zelfstandig sekswerk vanuit huis is in bijna alle Nederlandse gemeenten onmogelijk. Hoewel sekswerk vanaf 2000 een legaal beroep is, mogen prostituees in slechts drie van de 352 gemeenten hun diensten vanuit de eigen woning aanbieden. Dat blijkt uit onderzoek van Pointer naar de vergunningsregels van gemeenten, ook wel de Algemene Plaatselijke Verordening (APV) genoemd.

Sinds het afschaffen van het bordeelverbod in 2000 is prostitutie in Nederland gelegaliseerd. Toch mogen sekswerkers in bijna alle gemeenten hun klanten niet thuis ontvangen. Voor het verkrijgen van een vergunning mag de sekswerker namelijk niet zelfstandig werken. Naast de sekswerker moet er altijd een exploitant bij betrokken zijn.

Andere zelfstandige beroepen zoals nagelstylisten, kappers en masseurs mogen wel vanuit hun eigen woning werken. Voor sekswerkers gelden in de meeste gemeenten dus vergunningsregels. Daarnaast zorgen bestemmingsplannen er vaak voor dat sekswerk op woonlocaties niet is toegestaan.

Het aantal plekken waar sekswerkers hun werk legaal mogen uitvoeren, zoals privéclubs en bordelen, is vanaf 2000 fors afgenomen. Veel sekswerkers voelen zich gedwongen om illegaal vanuit huis te werken. Daarmee lopen zij het risico op hoge boetes en uithuisplaatsingen.

Volgens Rodney Haan van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) veroorzaakt dit lokale beleid dat sekswerkers in een kwetsbare positie komen. Illegaliteit en uitbuiting liggen op de loer. “Ze blijven hun werk wel doen, maar dat gaan ze in het grijze circuit doen. Mochten ze dan hulp nodig hebben, dan durven ze niet meer zo snel naar de instanties te stappen.”

Nieuwe regels

Lelystad, Tilburg en Assen zijn in Nederland de enige gemeenten waar sekswerkers ook vanuit huis hun klanten mogen ontvangen. Hiervoor hebben deze gemeenten de afgelopen jaren de regels voor deze sekswerkers versoepeld. Zo kunnen in Lelystad sekswerkers zich bij de gemeente als thuiswerker laten registreren en hebben zij de mogelijkheid om hun gegevens met hulpinstanties te delen.

“Wij willen zo zicht krijgen op de sekswerkers die in onze gemeente actief zijn”, zegt Rob de Bie, beleidsadviseur APV van de gemeente Lelystad. Tot nu toe heeft slechts één sekswerker zich bij de gemeente geregistreerd.

“Er is een groot wantrouwen opgebouwd bij sekswerkers. Met name de angst dat er repressief wordt opgetreden door de politie op het moment dat sekswerkers in de woningen worden aangetroffen. Juist dat vertrouwen proberen we terug te winnen door het bieden van veiligheid en hulp”, aldus De Bie. In Lelystad lopen sekswerkers die hun klanten thuis ontvangen niet het risico om uit huis geplaatst te worden.

Bron: Pointer.kro-ncrv.nl

Woede in Colombia om pikante ‘stunt’ van Nederlander en vriendin: ‘Afgeschilderd als sekstoerist’

Een Nederlandse sportschooleigenaar ligt in Colombia flink onder vuur, nadat afgelopen vrijdag een video opdook waarin hij een schaars geklede vrouw aan een riem door het centrum van Medellín begeleidt.

De burgemeester van de stad reageerde furieus op de beelden en diende een verzoek in bij migratie om de Nederlander het land uit te zetten. De advocaat van de 29-jarige Patrick Slurink stelt dat de hele kwestie op een groot misverstand berust. ,,Ze hebben de goede naam van mijn cliënt aangetast.”

De twee minuten durende video, die op YouTube, Twitter en Facebook honderdduizenden keren is bekeken, roept in eerste instantie veel vragen op. Te zien is hoe een blonde, volwassen man in net pak door het uitgaanscentrum van Medellín loopt, met naast hem een vrouw in pikante lingerie, die later zijn vriendin blijkt te zijn. De twee zijn omringd door enkele filmende vrouwen. Ze zijn boos en betichten de man van respectloos gedrag. Surveillerende agenten proberen de onrustige situatie in de kiem te smoren.

‘Niet goed voor Medellín’

Aan de hand van de beelden is niet helemaal duidelijk wat er aan de hand is. Colombiaanse media buitelen over elkaar heen met verschillende verhalen, waarin diverse opiniemakers en activisten hun afschuw uitspreken over het zogenoemde ‘seksschandaal’. De man, die door lokale media wordt geïdentificeerd als een Nederlandse sport-influencer, wordt onder meer beschuldigd van sekstoerisme, het aanmoedigen van prostitutie en mensenhandel en van het denigreren en misbruiken van kwetsbare vrouwen.

De burgemeester van Medellín voelde zich eveneens genoodzaakt om te reageren. In een toespraak op televisie haalde hij snoeihard uit naar de Nederlander. ,,De vrouwen van Medellín respecteren elkaar. Deze man is niet goed voor het land, niet goed voor Medellín. Dit is niet waar de stad bekend om wil staan”, zei Daniel Quintero Calle, waarna hij een dringend beroep deed op de autoriteiten. ,,We vragen de migratiedienst om de Nederlander, die het imago van Medellín kwam schaden en vrouwen kwam misbruiken, het land uit te zetten.”

Onderduiken

Het harde betoog van de burgemeester bracht de Nederlander diep in het nauw. In de dagen daarop werd hij overladen met negatieve reacties. ,,Ik moest onderduiken en heb mijn account op Instagram afgeschermd, zoveel berichtjes en vriendschapsverzoeken van vreemden heb ik gekregen”, laat Patrick Slurink vanuit Medellín weten. Het verhaal in de Colombiaanse media is volgens de jonge sportschooleigenaar volledig uit zijn verband gerukt. ,,De vrouw in het filmpje is geen prostituee of een vreemde, maar mijn vriendin.”

Slurink vertelt dat ze die vrijdagavond een spannend, sexy filmpje wilden opnemen voor haar kanaal op Instagram en OnlyFans, waarin gebruikers tegen een maandelijks bedrag exclusieve content kunnen zien van hun favoriete sterren of vrienden. ,,We dachten aan een James Bond-thema, met Halloween-tinten. Het moest stoer en spannend worden”, aldus Slurink.

In het uitgaansgebied van Medellín reageerden omstanders aanvankelijk enthousiast, zegt Slurink. ,,Totdat er een vrouw aan ons begon te trekken en stampei begon te maken. Die vrouw, kennelijk een influencer, heeft het verhaal die avond nog aan de grote klok gehangen, waarop het vervolgens helemaal uit de hand is gelopen. Ik ben afgeschilderd als een sekstoerist die een hoer aan een ketting over de straten trok. Ik vind dat heel erg.”

Read more…

Dochter van Jeremy Clarkson deelt naaktfoto: “Ik was doodsbang om dit te posten, maar ik vind het belangrijk”

Emily Clarkson, de dochter van ‘Top Gear’-presentator Jeremy Clarkson, poseert op Instagram in haar blootje om een belangrijke boodschap duidelijk te maken.

Emily Clarkson heeft zich jarenlang geschaamd over haar lichaam, maar nu durft ze het aan om in haar blootje te poseren. Dat doet ze niet zomaar. Ze wil immers een belangrijke boodschap meegeven.

Vooroordelen wegwerken

De 27-jarige Britse vrouw betreurt het feit dat er nog steeds heel wat vooroordelen bestaan jegens vrouwen en op deze manier wil ze die uit de wereld helpen. “Dit voelt als een groot deel van een geweldige reis die ik beleef om zeggenschap op te eisen over een lichaam waarvoor ik me altijd geschaamd heb. Vrouwen worden beschaamd, vrouwen schamen zich. Als je in bed duikt met te veel mensen, ben je een slet. Als je met niemand seks hebt, ben je preuts. (…) Te mager is niet sexy, te dik evenmin. (…) Als je te veel werkt en te weinig met je kinderen bezig bent, ben je een slechte moeder. Als je een huismoeder bent, dan vinden mensen je niet ambitieus genoeg. (…) Als we dat allemaal accepteren, dan kunnen we niet winnen. Laten we het ‘reglement’ verbranden”, schrijft ze.

Angst overwonnen

Clarkson geeft toe dat het de nodige moeite kostte om uit de kleren te gaan, maar ze doet het voor een hoger doel. “Om eerlijk te zijn was ik doodsbang om deze foto te delen, ook al kan ik objectief zeggen dat hij verdomd mooi is. Ik vind het belangrijk dat deze foto bestaat en dat ik hem kan delen”, besluit ze.

Respect

Haar volgers bewonderen haar voor haar moed en inzet. “Prachtig geschreven! Bedankt om onze stem te laten horen”, “Ik hou van elk woord, en zelfs nog meer van de mooie foto”, en “Je bent knap en fantastisch in elk opzicht. Bedankt om dit te delen en zoveel vrouwen te inspireren”, laten ze onder meer weten.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Emily Clarkson (@em_clarkson)

Bron: Metrotime.be

Sex with Cancer is ’s werelds eerste seksshop voor en door (ex-)kankerpatiënten

Kanker en seks, het zijn twee onderwerpen die in de taboesfeer zitten. En wie met de ziekte te maken krijgt, ervaart ongetwijfeld gevolgen op zijn of haar seksleven. Dat ondervonden kunstenaars Brian Lobel en Joon-Lynn Goh in levenden lijve: zij kregen zelf de diagnose die niemand wenst te horen. Daarom stampten zij Sex with Cancer uit de grond, de eerste seksshop voor en door (ex-)kankerpatiënten ter wereld.

“Toen ik begin 2018 de diagnose borstkanker kreeg, wendde ik me tot mijn vriend en ex-kankerpatiënt Brian (Lobel, red.)”, vertelt mede-oprichtster Joon-Lynn Goh aan het Britse tijdschrift ‘Dazed & Confused’. Brian is al sinds 2003 werkzaam in de kankerzorg en patiëntenbelangenbehartiging, nadat hij de diagnose van teelbalkanker kreeg toen hij nauwelijks twintig jaar was.

Joon-Lynn: “Op een dag liet Brian een idee vallen dat al een tijdje broeide: ‘Wat als kankerpatiënten hun eigen seksshop begonnen?’” De rest is geschiedenis, want op 7 oktober opende de online seksshop Sex with Cancer zijn virtuele deuren.

Seksspeeltjes, informatie en kunst

Wat kan je op de website zoal terugvinden? Volgens de oprichters is Sex with Cancer een online shop, een kunstwerk én een publieke campagne in één. Het aanbod van de seksspeeltjes werd samengesteld met huidige en voormalige kankerpatiënten in gedachten.

“Kanker en kankerbehandelingen hebben namelijk vaak zowel direct als indirect ernstige gevolgen op het seksleven”, aldus de organisatie. De operaties en behandelingen die met kanker gepaard gaan, kunnen leiden tot het verwijderen van lichaamsdelen of littekens, chemo- en radiotherapie hebben dan weer een reeks bijwerkingen, van uitputting en gewichtsschommelingen tot erectiestoornissen, vaginale droogheid en een verhoogd infectierisico. Het spreekt natuurlijk voor zich dat dat gevolgen heeft op het zelfvertrouwen en de activiteit van de patiënt in bed.

200 vragen

“Wij wisten maar al te goed dat mensen met een kankerdiagnose vaak verlegen of beschaamd zijn om over seks te praten”, vervolgt Brian. “Wat ons ook opviel, was dat de informatie die er was, grotendeels bestond uit medisch jargon en waarschuwingen, en dat is allemaal allesbehalve sexy. Dus we wisten dat we iets moesten doen, en zo is Sex with Cancer ontstaan.”

Naast seksspeeltjes bevat Sex with Cancer ook kunstwerken en informatie. Begin dit jaar verzamelden Joon-Lynn en Brian 200 vragen over seks en kanker waarop mensen graag een antwoord wilden weten. Vervolgens selecteerden ze de 26 prangendste en lieten ze die beantwoorden door experts, je kan ze terugvinden op de website. Bijvoorbeeld: is het veilig om seks te hebben tijdens een chemokuur? Is vaginale seks veilig? En wat met anaal?

“Mensen zijn vreselijk in het praten over kanker, bijna net zo slecht als in het praten over seks”, aldus Brian. “Dus het idee was om de ruimte waar mensen niet (of niet goed) over praatten, namelijk de ‘seks- en kankerruimte’, te betreden en deze te vullen met veel opties, mogelijkheden, middelen en inspiratie.”

“Met de winkel willen we ervoor zorgen dat op te lossen problemen in de kankerwereld aangepakt kunnen worden, en de moeilijk of niet op te lossen problemen ruimte krijgen om gelucht, beluisterd en aanschouwd te worden”, besluit Brian.

“Informatie leidt tot zelfvertrouwen, en zelfvertrouwen is sexy”, voegt Joon-Lynn nog toe. “Ik hoop dat mensen een gevoel van gemeenschap, kennis en een groter vertrouwen in hun lichaam en relaties overhouden aan Sex with Cancer.”

Bron: HLN.be

Utrecht zet deuren wijd open voor horeca met darkroom

Een club met een darkroom, waar mensen seks kunnen hebben, is volgens het college van de gemeente Utrecht een ‘gewenste uitbreiding van het aanbod’. Tenminste één exploitant heeft hier een vergunning voor aangevraagd en de gemeente wil deze inwilligen als aan alle eisen wordt voldaan.

Dit moet echter wel een vergunning voor een seksinrichting zijn en niet die voor een horecagelegenheid, zegt de gemeente. Dat zegt ze in antwoord op schriftelijke vragen van GroenLinks, die meent dat een horecavergunning genoeg zou moeten zijn. ”Een darkroom in een bedrijf met structureel karakter op een vaste locatie, waarbij er, na betaling van de entree, gelegenheid is tot het hebben van seks. Dit valt onder de definitie van seksinrichting in de algemene plaatselijke verordening (APV)”, meent de gemeente

Mensenhandel

Bepalingen in de APV zijn juist opgenomen om sekswerkers te beschermen en mensenhandel en overlast voor de omgeving te voorkomen. Wil een horecagelegenheid een darkroom dan moeten ze voldoen aan regels om de gezondheid van sekswerkers en klanten te beschermen en om te voorkomen dat er onvergunde en/of onvrijwillige seks wordt aangeboden.

Bron: Indebuurt.nl

“Ik zeg weleens: antipathie tegen prostituees zit in mensen hun DNA”

Ze voelt zich al lange tijd persoonlijk betrokken bij sekswerkers, en dan met name als het gaat om hun rechten. Mariska Majoor was in eigen woorden een jonge prostituee, zestien jaar oud, en rolde het vak in omdat ze 250 gulden nodig had om een hond te kopen. Ze weet als geen ander hoe het voelt om met een stigma te leven. Inmiddels heeft ze twee boeken geschreven waarvoor dochter Robin (24) de foto’s heeft gemaakt. “De meeste vooroordelen over prostituees zijn gebaseerd op misinformatie en morele overtuigingen, die niet altijd realistisch zijn.”

Toen ze rond haar twintigste stopte met werken, had Mariska de behoefte om uitleg te geven aan de maatschappij over het werk van een prostituee. “Ik merkte zelf dat door te praten over het onderwerp, er veel onbegrip heerste. Ik had daar last van en voelde me gestigmatiseerd. Als je dit werk doet of hebt gedaan, schrikken mensen. Ze zijn ongerust of bezorgd. Voor veel mensen heeft prostitutie toch iets te maken met mensenhandel, criminaliteit en narigheid. Of er is een soort van walging. Dat is wat sterk uitgedrukt, maar dat heb ik wel zo ervaren. Veel mensen denken slecht over sekswerkers. Ik voelde me daar wel tegenop gewassen, maar kon me voorstellen dat velen van hen daar moeite mee hebben.“

“Ik had geld nodig om een Duitse herder te kopen”

De media spelen volgens haar een grote rol in de stigmatisering van prostituees. “Het is schijnbaar interessanter om met sensatie over mensenhandel te schrijven dan een verhaal te publiceren dat iemand dit werk met plezier doet. Door de politiek wordt het onderwerp ook misbruikt voor eigen gewin. Politici laten liever zien dat ze strijden tegen mensenhandel.” Ze is zelf nooit gedwongen om de prostitutie in te gaan. “Ik ben het niet gaan doen omdat het de meest fantastische baan is. Ik was behoorlijk impulsief, eerst doen dan denken, en had geld nodig om een Duitse herder te kopen. Die hond was heel belangrijk. Dat is een gek, maar verder niet ingewikkeld verhaal. Geld lenen lukte niet en toen heb ik heel snel het besluit genomen. Ik ontdekte dat ik er geen moeite mee had. Ik kon de seks en de liefde van elkaar scheiden, waardoor ik er mijn werk van kon maken. Dat kan niet iedereen.”

Voor Mariska was het geen big deal, voor haar familie en vrienden wel. “Ik kon het lang voor mezelf houden, want ik woonde niet meer thuis. Ik wist wel dat ik ergens aan begonnen was waar mensen vraagtekens bij zouden plaatsen. Dat bleek uiteindelijk ook zo. Toen ik het vertelde, kreeg ik reacties als ‘ben je van de pot gerukt, wat doe jij nou? Ze hadden tijd nodig om het te verwerken, terwijl ik daar heel makkelijk mee om ging.” De jaren verstreken en Mariska voelde de noodzaak om een stem te geven aan (ex-) sekswerkers, zodat ze altijd gehoord worden. Ze ging zich met het onderwerp bemoeien en richtte in de jaren negentig het Prostitutie Informatie Centrum op de Wallen in Amsterdam op, waar mensen terecht kunnen met vragen en problemen rondom prostitutie. Ook is ze de oprichtster van PROUD, de belangenvereniging voor en door sekswerkers.

“Het gaat erom dat je in staat bent om seks en liefde te scheiden”

Ze begrijpt dat prostitutie intiem werk is, maar dit wil niet zeggen dat seksualiteit voor haar betekenisloos is. “Het wil ook niet zeggen dat je niets geeft om erotiek of dat je geen liefdesrelatie kan aangaan. Het gaat erom dat je in staat bent om seks en liefde te scheiden. Voor mij was dat heel helder. Ik vond het onvoorstelbaar dat dit zo moeilijk te begrijpen was. En dat zoveel mensen een mening hierover hebben op basis van hoe ze zichzelf voelen ten opzichte van het onderwerp. Ik begon me hier steeds drukker om te maken. Het ergerde me, vooral omdat veel collega sekswerkers hier last van hadden. Die leiden een dubbelleven en hebben met geweld te maken omdat ze dit beroep doen. In andere landen is het werk van prostituee crimineel. Er vindt veel uitsluiting en uitbuiting plaats. Dat vind ik echt verschrikkelijk.”

Read more…

Prostitutie in Nederland

Het zogezegde ´oudste beroep ter wereld´ heeft een lange geschiedenis in de Nederlandse steden en al eeuwen geleden probeerde de overheid de prostitutie te reguleren.

Prostitutie: een noodzakelijk kwaad

Prostitutie is een fenomeen van alle plaatsen en alle tijden, zo ook in Nederland. Prostitutie, ouderwets ook wel hoererij genoemd, komt van de Latijnse samentrekking pro en statuere, dat tentoonstellen of uitstallen betekent. In de Middeleeuwen werd het als een beroep gezien waar geen eer aan te behalen viel, maar desondanks zagen de politieke en religieuze machthebbers dat het een onmisbaar beroep was. De bekende theoloog en kerkvader Thomas van Aquino (1225-1274) vergeleek de verhouding van de stad en de prostitutie met die van een paleis en een mesthoop. De mesthoop is dan wel niet fraai, maar is nodig om de rest van het paleis schoon te houden. Zo was de prostitutie nodig om de veiligheid van andere vrouwen en de algemene orde binnen de stad te handhaven.

Regulering prostitutie

Al in de late Middeleeuwen probeerden stadsbesturen de branche te reguleren. Het werd toegestaan, maar de prostituees en pooiers moesten zich wel aan een aantal regels houden om de burger en de samenleving te beschermen. In Amsterdam bezat het stadsbestuur zelfs enkele bordelen, in de tegenwoordige Damstraat en Pijlsteeg, die onder beheer stonden van stadsschouten. Prostituees dienden zich anders te kleden dan ‘normale’ vrouwen zodat er geen verwarring kon bestaan over hun functie en bordelen moesten zich door middel van een herkenbaar uithangbord onderscheiden van reguliere café’s. Voor joden en getrouwde mannen was het niet toegestaan een prostituee te bezoeken.

Calvinisme

Aan deze tolerante houding kwam een einde in de zestiende eeuw toen tijdens de Opstand het calvinisme dominant werd. Vanaf 1578 werden in Amsterdam de bordelen gesloten en de prostitutie verboden, waarna er op overtreding van de nieuwe regels flinke straffen werden ingevoerd. Als gevolg hiervan verdween de prostitutie niet, maar ging deze ondergronds verder. De door de kerk als zondig bestempelde prostitutie verspreidde zich over de gehele stad en vond plaats in kleine obscure bordelen. Al behoorde de overheid de hoeren, pooiers en hun klanten te vervolgen, gebeurde dit in de praktijk relatief weinig door een gebrek aan controle en een te kleine politiemacht.

Hoerwaardinnen

Het vervolgen en gedogen wisselde zich in de volgende eeuwen af en tegen de achttiende eeuw werd de prostitutie oogluikend toegelaten. Zeker in een grote handelsstad als Amsterdam bloeide de prostitutie in deze periode op door bezoeken van allerlei kooplieden, handelaren en zeevaarders. Veel bordelen werden door een zogeheten hoerwaardin gerund, dit was vaak een ex-prostituee die het klappen van de zweep kende en een aantal meisjes in dienst had. Tussen deze hoerwaardinnen was een levendige handel in meisjes, die binnen de eigen stad of tussen verschillende steden werden uitgewisseld en verkocht. Een belangrijke ontmoetingsplek werd het speelhuis, waar vooral zeelieden na een lange reis op zoek naar vertier waren.

Chique bordelen

Toen er in de achttiende eeuw soepeler werd omgegaan met prostitutie door de stadsbesturen veranderde de vraag van de bezoekers. De rijke hoerenlopers vonden de huizen van de hoerwaardinnen vaak onhygiënisch en armoedig en vanwege deze reden werden de meisjes in de speelhuizen zelf onderdak aangeboden. Omdat dit alles binnenskamers gebeurde en zo niet de openbare orde verstoorde, greep de overheid niet in. Met dat het speelhuis niet alleen een ontmoetingsplek meer was, maar ook een werkplek werd er meer geïnvesteerd in de aankleding van het bordeel. Door de grootschaligheid en luxe van dergelijke bordelen werden steeds vaker mannen de baas van bordelen omdat deze vaker dan vrouwen over veel geld beschikten.

Read more…