Deze sekswerkers vechten tegen discriminatie op Instagram

Ze zijn het beu om zonder uitleg verbannen te worden van het platform.

Een groep sekswerkers heeft de krachten gebundeld tegen Facebook en Instagram, omdat die bedrijven accounts zonder uitleg verwijderen. Ongeveer tweehonderd acteurs en modellen ondertekenden een brief aan Facebook, waarin ze het bedrijf vragen om het probleem aan te pakken.

“Er zijn acteurs die verwijderd werden omdat ze een foto van hun pas geverfde teennagels online hebben gezet,” zegt Alana Evans, voorzitter van de Adult Performers Actors Guild (APAG), een vakbond die pleit voor de rechten van professionals in de seksindustrie. “Mensen werden onnodig gerapporteerd en verwijderd door Instagram.”

James Felton, de juridisch adviseur van APAG, schreef op 22 april in een brief aan Facebook:

“De afgelopen maanden werden zonder uitleg Instagram-accounts van bijna tweehonderd sekswerkers verwijderd. Ook nu nog komen er elke dag sekswerkers naar ons toe met klachten. In de meeste de gevallen was er geen naakt te zien op de foto’s. Toch lijkt het erop dat de accounts werden verwijderd omdat ze van sekswerkers waren.

Pogingen om erachter te komen waarom de accounts werden verwijderd waren zinloos. De acteurs werd gevraagd om foto’s van hun naam te sturen, om te kunnen verifiëren dat de accounts daadwerkelijk van hen waren en niet waren aangemaakt door fraudeurs. Die foto’s hebben ze gestuurd, maar er is nooit antwoord gekomen.”

In de brief wordt verder opgemerkt dat sommige beroemdheden, zoals Kim Kardashian, de richtlijnen van Instagram schenden door foto’s van zichzelf te plaatsen “in verschillende mate van naaktheid.” Maar voor hen heeft dat geen gevolgen. De brief noemt met name de foto’s van Kourtney Kardashian, waarop de beroemdheid voor het grootste gedeelte naakt is, maar precies zo gepositioneerd is dat haar borsten bedekt zijn. De richtlijnen van Instagram verbieden naaktheid, waaronder “geslachtsgemeenschap, geslachtsdelen, close-ups van volledig naakte billen en vrouwelijke tepels.”

Felton stuurde op 30 april opnieuw een brief, omdat Facebook niet had gereageerd op de eerdere.

Illegale prostitutie in huurwoning Eigen Haard

Een man die een bedrijfspand en een bovenwoning van woningcorporatie Eigen Haard huurt, moet de panden vanwege illegale prostitutie ontruimen. 

Via www.kinky.nl kwam de politie de illegale prostitutie op het spoor. Een advertentie van een vrouw op de website leidde tot het adres van de verhuurde ruimte. Bij de controle bleken zowel op de beneden- als bovenverdieping prostituees te werken.

Een van de prostituees verklaarde aan de politie dat zij meerdere malen de werkruimte had gehuurd en ook in de woning sliep. Met een aantal vrouwen deelde ze de huur van 2500 euro per maand om hun werk uit te voeren.

Schaars gekleed

Ook kreeg Eigen Haard een melding binnen van een buurtbewoner die meerdere schaars geklede dames in de woning hadden gezien. Bovendien bleken klanten soms per ongeluk bij de woningen naast de illegale prostitutieplek aan te bellen.

Volgens Eigen Haard is het de huurder verboden om de woning en de bedrijfsruimte aan anderen de verhuren. Omdat de woningcorporatie niet beschikt over een compleet exemplaar van het huurcontract gaat de rechter hier niet in mee.

Schoonmaken

De man zegt zelf dat hij de sleutel aan een van de prostituees zou hebben overhandigd om zijn huis schoon te maken en een oogje in het zeil te houden vanwege zijn tijdelijke verblijf in Iran. De rechter acht dit niet waarschijnlijk

Binnen een maand moeten de woning en de bedrijfsruimte zijn ontruimd. De man moet ook meer dan 2000 euro betalen aan Eigen Haard voor de gemaakte kosten van het kort geding.

Bron: Parool

Op z’n hondjes: seks met een puppystaart in je kont

Op de dierendag van fetisjfeest Wasteland loopt onze seksexpert Marith tegen liefhebbers van puppy-play aan. Anders dan de SM-slaaf hoeft de hond niet niet te gehoorzamen; het is per slot van rekening een hond.

‘Kom maar jongens, kom, kom!’ De man spreekt de zeven honden die hij aan de lijn heeft enthousiast toe. Ik loop langs, aai een van de beesten en word beloond met kopjes. Een situatie waarin de meeste hondenliefhebbers weleens zijn beland, zou je denken. Dat klopt. Op wat details na.

Nummer één: ik loop niet in een park, maar op Wasteland, het grootste fetisjfeest van Nederland. Nummer twee voel je al aankomen: de honden dragen leren puppy-maskers en hebben geen poten, maar armen en benen. Als kers op de taart zit er een buttplug in hun kont, met een staart eraan vast.

Ik maak vanavond een video over waarom Wasteland het bezoeken waard is, zelfs zonder fetisj. De cameramannen waarmee ik werk, zijn daarvan nog niet overtuigd. Ze staren met grote ogen naar de honden. Omdat ik Wasteland al twaalf jaar bezoek, vergeet ik weleens hoe overweldigend de eerste keer is.

Seksende groepjes, mensen die gemarteld worden, verkleed zijn als dieren, of dit alles tegelijk. Ik zie het niet eens meer. Maar als ik naar de beginners kijk, besef ik: wat ik doodnormaal vind, is vrij choquerend. Anders dan de cameramannen – waarvan er een steeds bleker wordt – voelde ik me direct als een vis in het water. En jaren later ben ik nog altijd even enthousiast.

Er valt op Wasteland elke keer weer van alles te ontdekken. ‘Geef het nog een kans, jongens,’ zeg ik. Ze knikken, en samen met de cameramannen loop ik naar een ruimte die is ingericht als speelkamer. Omdat het vandaag de beast-edition is, zijn er meer puppy’s aanwezig dan normaal.

Overal staan grote hondenhokken, waarvan gretig gebruik wordt gemaakt: er liggen ‘honden’ te slapen en koppels hebben er seks. Eén hok schudt zo wild heen en weer dat ik verwacht dat het elk moment zal omkiepen.

Ik neem plaats op een bankje en kijk eens rustig om me heen. Puppy-play of de puppy-fetisj draait om het rollenspel tussen het baasje en zijn pup. Als niet-fetisjist vind ik het nog altijd moeilijk voorstelbaar dat iets dat in mijn ogen niks te maken heeft met seks opwindend kan zijn. Liefhebbers van puppy-play spelen rustig een hele middag al blaffend met een bal.

‘Wat is daar leuk aan?’ vraag ik aan een Fransman verkleed als kinky hond. Zijn vriendin houdt zijn halsband stevig vast. Het koppel is speciaal voor Wasteland naar Nederland afgereisd. Hij haalt zijn schouders op. Dat weet hij niet precies. ‘Het is nou eenmaal zo.’

Is het opwindend omdat het baasje (zijn vriendin) de macht heeft, wil ik weten. Hij knikt. Ja, ergens is dat zo. Hij vindt het fijn de controle volledig uit handen te geven. Zijn vriendin, of andere hondenbaas (hij wisselt weleens) beslist. Maar het baasje speelt een heel andere rol dan de meester in het BDSM-spel. De slaaf móét gehoorzamen, de hond niet. Het is per slot van rekening een hond.

De eigenaar kan wel zijn uiterste best doen om het beest naar zijn pijpen te laten dansen, maar het is hond-eigen om daar op z’n tijd lak aan te hebben. Op mijn vraag of de puppy’s ook seks hebben met hun eigenaren reageert de hond haast beledigd. ‘Absoluut niet.’ Hij nuanceert later: natuurlijk heeft hij seks met zijn geliefde. Maar dan hangt zijn puppy-outfit in de kast.

Pijn speelt geen rol bij puppy-play. Ik zie baasjes hun honden altijd erg goed behandelen; ze zijn zorgzaam en liefdevol. Het is eigenlijk heel onschuldig en gezellig allemaal. Een spel dat kinderen met elkaar zouden kunnen spelen – minus de buttplugs dan.

Enkele uitzonderingen daargelaten, concludeer ik even later. Ik zie hoe een grote man zijn teefje hardhandig over de grond trekt. Haar lichaam zit onder het vuil van de Wasteland-vloer. Niet elke hondeneigenaar behandelt zijn dier naar behoren. Soms verschilt Wasteland helemaal niet van de echte wereld.

Bron: Nieuwe Revu

‘Op lokaal niveau gloort hoop voor sekswerkers’

Landelijke politici zijn kennisblind als het op sekswerkers aankomt, betoogt socioloog en onderzoeker Yannick Bleeker in dit opiniestuk.

Tweede Kamerlid Anne Kuik kreeg op 14 april bij Buitenhof de kans om haar ideeën over prostitutiebeleid te toetsen aan de kennis van hoogleraar Ine Vanwesenbeeck. Een cadeau-tje zou je zeggen.

Helaas, wat volgde was een voorspelbare en ergerniswekkende discussie tussen ideologie en kennis. Wetenschappelijke inzichten die je kruistocht in twijfel trekken zijn vervelend. Beter laat je je leiden door Exxpose, een clubje gelijkgestemden dat in zes jaar tijd 40.000 handtekeningen verzamelde.

De ideeën van Kuik tekenen de teneur van het kabinet: sekswerk is abnormaal en moet worden ontmoedigd. We moeten nadenken over beleid dat de seksbranche controleert en saneert. Deze wens is van morele aard.

Op één punt hebben Anne Kuik en het kabinet gelijk. Het huidige sekswerkbeleid functioneert niet. Maar de oplossing die de regering lijkt te prefereren, is de verkeerde. En niet zo’n beetje ook. Verdere onderdrukking van legaal sekswerk is, zo stellen wetenschappers en belangenbehartigers, namelijk een slecht en ronduit gevaarlijk idee. Maar wat dan wel? Stel versterking van de sociale positie van sekswerkers voorop en gebruik handhaving en strafoplegging als hulpmiddel. Niet andersom.

Normalisering
Misstanden in de seksbranche moeten hard worden aangepakt: of er nu 400 of 4000 slachtoffers van misstanden per jaar zijn, doet er eigenlijk niet toe. Er moet meer balans komen tussen de aandacht voor controle en handhaving aan de ene kant, en normalisering en empowerment aan de andere.

Ons kabinet, kiest in zijn huidige benadering uitsluitend voor het eerste: verregaande regulering, strikte handhaving en ontmoediging. De Wet regulering prostitutie en bestrijding misstanden uit 2011 wordt nu aangepast. De opvolger is naar alle waarschijnlijkheid niet radicaal anders dan de eerste poging.

Sterker nog, de verwachting is dat de registratieplicht er weer onderdeel van wordt. Ook het streven naar een landelijk dekkend netwerk van uitstapprogramma’s kan met een cynische blik en als actief ontmoedigingsbeleid worden gezien.

Lokale overheden, gemeenten dus, kunnen ons vertellen dat uitsluitend reguleren, handhaven en ontmoedigen onvoldoende werkt. Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 is sekswerkbeleid vooral lokaal beleid.

Toen gemeenten aan de slag moesten met de tot dan toe gedoogde seksbedrijven, kozen ze voor een harde, rechtlijnige en hiërarchische aanpak. Zonder succes, blijkt nu. De vergunde en legale branche verpaupert en sterft uit, maar de onvergunde en illegale branche divergeert en floreert. Voor sekswerkers met grote gevolgen voor veiligheid, rechtsgelijkheid en toegang tot voorzieningen.

Nu, bijna twintig jaar na de opheffing van het bordeelverbod, reguleert het kabinet vrolijk verder. Een strategie die steeds slechter aansluit bij de dynamiek op lokaal niveau. Bij lokale overheden ontkiemt namelijk een contrabeweging. Voorzichtig en twijfelend zoeken minstens twee grote gemeenten naar ruimte om te experimenteren met de balans tussen normalisering en handhaving.

Want, zo stellen zij, de selectieve nadruk op handhaving, boetes en strafvervolging heeft niet gewerkt. Deze gemeenten stellen het meldings- en sanctioneringsbeleid voor seksbedrijven ter discussie, staan open voor initiatieven van sekswerkers zelf en gaan de dialoog met ­exploitanten aan. Het is niet veel, maar deze ­lokale dynamiek staat haaks op de landelijke tendens.

Het loslaten van de huidige manier van handhaven klinkt onvoorzichtig. Het is echter een perspectief waarin ik meer kansen zie dan in de landelijke trend. Maar voor we de lokale benadering op waarde kunnen schatten, is er meer kennis nodig. We weten simpelweg niet genoeg om te bepalen wat goed of slecht beleid is.

bron: Het Parool 28-4-2019

“Tijd om taboe rond sekswerk te doorbreken”

Historicus Vandecandelaere stelt dat sekswerk niet gelijkstaat aan uitbuiting. 

Prostitutie lijkt wel het laatste taboe in onze samenleving. Historicus en journalist Hans Vandecandelaere schreef het boek ‘En vraag niet waarom. Sekswerk in België’ en daarvoor sprak hij drie jaar lang in heel het land met sekswerkers uit verschillende branches: van de raamprostitutie en webcamseks over massagesalons en champagnebars tot escortbedrijven en sekswerkers voor mensen met een beperking. Hij wil het taboe doorbreken maar vooral het misverstand dat sekswerk gelijkstaat aan uitbuiting en mensenhandel de wereld uit helpen. Vanavond legt sekswerkster Sigrid een moedige getuigenis af bij ‘Van Gils en Gasten’.
Dat sekswerk een taboe blijft, wijt Vandecandelaere aan het feit dat we seks nog altijd zien als de ultieme intieme daad. Vandecandelaere: “Het raakt aan het heilige der heiligen. Je overschijdt een sociale norm die voorschrijft dat je seks hebt met een beperkt aantal partners, in een monogame relatie. Een vrouw die met te veel verschillende partners seks heeft, wordt voor slet uitgescholden. Vraagt ze dan ook nog eens geld voor seks, dan is het hek helemaal van de dam. Homo’s die zich prostitueren krijgen een dubbel stigma: prostitué én homo zijn.”

Het verbaast Vandecandelaere dat we aanvaarden dat mensen bij een therapeut emotionele aandacht kopen, maar niet dat iemand intimiteit koopt bij een sekswerker. “Niet dat ik sekswerk als therapie zou omschrijven, dat gaat te ver. Maar we moeten prostitutie niet dramatiseren en even naar het perspectief van de klant kijken. Die heeft verschillende drijfveren. Hij wil zich zekerder voelen, technisch iets leren, troost zoeken, zijn angsten reduceren. Ik hoorde verhalen van mannen wiens zieke vrouw niet meer in seks is geïnteresseerd en zelf aan haar man voorstelt eens voor seks te gaan betalen. Wat met ouderen? 65-plussers zijn heus niet aseksueel. Er zijn ook gevaarlijke klanten, maar sekswerk kan een maatschappelijk nut hebben. Reden waarom we voor een veilig werkkader moeten zorgen en de zaken normaler bekijken.”

Zin voor avontuur

Dat sekswerkers in 80% van de gevallen slachtoffer zijn van uitbuiting en mensenhandel, zoals politiecijfers stellen, spreekt Vandecandelaere tegen. “Dat cijfer komt uit één mond bij de federale politie en wordt niet door een rapport of enig onderzoek geschraagd. De weinige gedegen studies in ons land wijzen eerder op lage cijfers van echte gedwongen prostitutie in het kader van mensenhandel. Is het dan voor de rest echt een vrije keuze, dat is een andere vraag. Het is pragmatisch werk dat de sekswerkers niet per se graag doen. Je kan er een moeilijke periode mee overbruggen, je kan er een schuldenlast mee aflossen. Is dat een vrije keuze? Veel mensen maken dan onvrije keuzes. Migranten en vluchtelingen bijvoorbeeld. Bovendien is er een betekenisvolle groep sekswerkers voor wie positieve motivaties meespelen: zin voor avontuur, het verleggen van seksuele grenzen.”

Prostitutie is een informele economie met veel zwartwerk en weinig sociale bescherming. Vandecandelaere pleit ervoor sekswerkers een statuut zoals flexjobs of een artiestenstatuut te verlenen. Maar willen sekswerkers dat zelf? Vandecandelaere: “De wereld van het sekswerk is heel breed, en zelfs binnen de verschillende categorieën is er geen eensgezindheid. Velen zullen zeggen dat ze het tijdelijk doen en geen prostituee zijn. Ik zou de waaier aan mogelijke sociale statuten willen verbreden om sekswerkers een betere sociale en medische bescherming te gunnen. Dat kan met het statuut van flexjobber of artiest, maar je kan zwartwerk ook forfaitair belasten zoals gebeurt met WC-dames in stations. Sekswerkers moeten ook bewust gemaakt worden dat ze beter af zijn met een sociaal statuut.”

Decriminalisering

Bij zijn geplande hervorming van het strafwetboek wilde justitieminister Koen Geens (CD&V) prostitutie deels decriminaliseren. Zo zouden het houden van ontuchthuizen en het in dienst nemen van sekswerkers – op voorwaarde dat er geen sprake is van uitbuiting – niet langer strafbaar zijn. Vandecandelaere: “Die hervorming haalt dit parlement niet meer. Het plan van Geens zou het zuiver geld verdienen aan andermans prostitutie toelaten, mits er geen sprake is van uitbuiting. Of daar een draagvlak voor is, dat is koffiedik kijken. Als dit een wetsvoorstel wordt, zal de morele discussie losbarsten.”

In Zweden en delen van Frankrijk is prostitueebezoek strafbaar. In Nederland is er een burgerinitiatief van een christelijke jongerenbeweging die klanten van prostituees wil vervolgen. “Zo criminaliseer je het kopen van een stukje intimiteit”, stelt Vandecandelaere. “Dan worden brave klanten criminelen. Enkel de gevaarlijke, agressieve klanten die er hun voeten aan vegen dat ze een pv krijgen, zal je nog overhouden. Bovendien zorgt het criminaliseren van de klant ervoor dat de onderhandelingstijd waarin de sekswerker de klant taxeert en beslist of ze hem al dan niet binnenlaat, afneemt. Alles zal snel, snel moeten gebeuren. Ook de vertrouwensrelatie tussen de sekswerker en de politie zou afbrokkelen. In plaats van het criminaliseren van de klant zou men beter middelen inzetten tegen de gedwongen mensenhandel en de kinderprostitutie.”

Bron: HLN

House of Dreams bied Daan Wielens gratis de Virgin Service aan

De afgelopen dagen kwam Daan Wielens in vele TV programma’s en kranten voorbij. De 26 jarige Deventenaar heeft zelf een film gemaakt over zijn maagdelijkheid.

Privehuis House of Dreams bied hem daardoor in een twitter bericht gratis de Virgin Service aan!

 

Sekseiland verhuist naar woestijnstaat

Twee vrouwen per dag per man. Dat beloven de organisatoren in de aankondiging van ’Sex Island’, een drie dagen durende orgie in de Amerikaanse staat Nevada. Voor 5300 euro ben je welkom.

Het is de tweede keer dat de omstreden organisatie van ’Sekseiland’ van zich laat horen. Eerder was er een feest op een daadwerkelijk eiland, deze keer zullen de deelnemers in eerste instantie landen midden in de woestijn bij Las Vegas. De organisatie belooft een helikoptervlucht naar ’een eiland’. Woestijnstaat Nevada telt dertig eilanden.

De organisatie, Good Girls Company, biedt vijftig mannen drie dagen lang ongelimiteerd seks aan met honderd ’knappe’ vrouwen. De orgie start op 4 juli: Independence Day in Amerika. Alcohol en marihuana zijn toegestaan, zo schrijft de Daily Star.

En denk niet dat het feest er alleen is voor overspelige mannen of seksverslaafde singles: de heren mogen gerust hun partner meebrengen. „Heb je speciale wensen? Laat het ons zeker weten”, laat de organisatie weten.

Fyre

De plek waar het allemaal moet gebeuren, houden de organisatoren geheim. Twee jaar geleden was er een groot schandaal rond het Fyre-festival. Honderden mensen kochten peperdure tickets voor een festival op een eiland, maar werden allemaal genept. Dat leverde nog een documentaire op Netflix op. De organisatoren verdwenen achter tralies.

Bron: Telegraaf

Sauna Yin Yang in Roermond moet dicht blijven


s-Hertogenbosch, 30 april 2019

Saunaclub Yin Yang in Roermond moet dicht blijven. Dat oordeelde het gerechtshof in ’s-Hertogenbosch vandaag. Tijdens een inval in 2017 werden cocaïne en XTC-pillen aangetroffen. De burgemeester heeft toen besloten dat de saunaclub voor een jaar gesloten moest worden. De sauna heeft die beslissing aangevochten, maar het hof heeft nu bepaald dat de burgemeester van Roermond de sauna terecht heeft gesloten.

Procedure bij bestuursrechter

De sauna voerde tegen de sluiting al een bestuursrechtelijke procedure. De gevonden drugs waren volgens de sauna van klanten en de saunaclub zelf zou niets met vermeende drugshandel te maken hebben. Tijdens de bestuursrechtelijke procedure kon het besluit tot sluiting van de club nog niet worden uitgevoerd. Uiteindelijk verklaarde de Raad van State in februari 2019 de sluiting gegrond.

Kort geding bij civiele rechter

Toen de burgemeester in februari 2019 de sauna daadwerkelijk liet sluiten, vocht Yin Yang dit aan in een kort geding. Het bedrijf stelde dat de gemeente geen bevoegdheid meer kon ontlenen aan het besluit van 2017, en dat daarom de sluiting niet kon doorgaan. Bovendien had Yin Yang naar eigen zeggen inmiddels afspraken gemaakt met de politie en de gemeente. Die afspraken zorgen er volgens het bedrijf voor dat het doel van de sluiting, bestrijding van het bezit en gebruik van drugs binnen de saunaclub, wordt bereikt.

Oordeel gerechtshof

Het gerechtshof vindt, net als de Raad van State, dat de burgemeester in 2017 terecht heeft besloten om de saunaclub te sluiten. Na het oordeel van de Raad van State in 2019, mocht de burgemeester daadwerkelijk de sluiting uitvoeren. De doelen van de sluiting worden daarmee nog steeds gediend.

Bron: DominaForum

Bonding – Nieuwe Netflix serie

Een donkere komedie die zich afspeelt in de sm-kelders van New York? We vermoeden dat de bazen bij Netflix niet lang hebben getwijfeld voor ze het licht op groen zetten voor ‘Bonding’, een zevendelige serie over de opmerkelijke vriendschap tussen een homo en een Dominatrix.

Pete en Tiff waren goed bevriend op de middelbare school maar verloren daarna het contact. Als ze elkaar opnieuw ontmoeten, is Pete net uit de kast gekomen en heeft Tiff een carrière opgebouwd in de New Yorkse sm-scene, een wereld die ze maar wat graag laat zien aan haar jeugdvriend. Het klinkt vergezocht, maar bedenker Rightor Doyle baseerde zich op zijn eigen, met knallende zweepjes en latex pakjes gevulde ervaringen.

Zie hieronder de trailer!

 

Bron: smdome.com

Nieuw seksrobotbordeel in Japan wil voldoen aan wens naar biseksuele trio’s

Een nieuw bordeel in Japan, dat binnenkort de deuren opent, heeft enkele bijzonderheden in petto. Niet alleen zijn de ‘dames’ van plezier er robot, binnenkort worden er ook mannelijke seksrobotten geïntroduceerd. Dit om te voldoen aan de wens van vele mannen naar een biseksuele trio.

Uitbater Sergi Prieto wilde klanten een kans bieden om hun “wildste fantasieën” uit te voeren en lanceerde de LumiDolls-locatie in de stad Nagoya. Het bedrijf opende eerder al etablissementen in Spanje, Rusland en Italië.

Hij claimde dat er een grote stijging is van het aantal mannen die met mannelijke poppen willen experimenteren. De vraag naar een biseksueel triootje zou voornamelijk in de lift zitten, aldus Prieto. “Het gaat om mannen die eens anale seks willen uitproberen, zonder met een seksgenoot van vlees en bloed te interageren”, verduidelijkt hij.

Vier verschillende modellen

Het seksrobotbordeel zal openen in een hotel, en klanten zullen in eerste instantie uit vier modellen kunnen kiezen. Aanvankelijk zullen er enkel ‘basismodellen’ te verkrijgen zijn. “De hi-tech modellen zijn voorlopig niet realistisch genoeg”, meent Prieto. “We hebben nog meer tijd nodig om de prijzen te laten dalen en meer toegankelijk te worden.”

Een sessie van drie uur zal U ¥36.000 (289 euro) kosten, terwijl U voor een sessie van één uur ¥13.000 (105 euro) dient neer te leggen.

Wereldwijd fenomeen

Sekspoppen zijn niet exclusief een Japans fenomeen, maar het is er wel bijzonder populair. Vorig jaar onthulde poppenhuis Dutch Wives dat het alleen al in Japan meer dan 2.000 (met een waarde van £ 4.600 per pop) had verkocht.

Maar de opkomst van sekspoppen verontrust sommige deskundigen, die beweren dat het mogelijk deels de schuld is van dalende geboortedata in het land.

Bron: Metrotime