Sekswerkers betalen netjes belasting en hebben een legaal beroep, maar het werken wordt ze steeds moeilijker gemaakt. Niet alleen moeten ze zich straks laten registreren en riskeren hun klanten gevangenisstraf, ook is het voor hen bijna onmogelijk om een zakelijke rekening, verzekering of accountant te krijgen.

Jeanet (niet haar echte naam) is al 29 jaar sekswerker. Ze ziet zichzelf als ‘happy hooker’, maar veel reden voor blijdschap is er niet. Donkere wolken pakken zich samen boven de sector, die in Nederland sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 volledig legaal is. ‘Wij zijn niet meer zo salonfähig. Ik loop al lang mee en kan het historische plaatje zien. Ik heb het gevoel dat het net zich langzaam om ons sluit.’

Ruim twintig jaar na het schrappen van het bordeelverbod – bedoeld om prostitutie als een normaal beroep te reguleren – wordt het sekswerkers steeds moeilijker gemaakt om hun beroep uit te oefenen. De Wet regulering sekswerk (Wrs ), die al vele jaren in Den Haag op tafel ligt om uitbuiting of mensenhandel in de sekswerkbranche te voorkomen, werpt zijn schaduw vooruit.

Deze wet voorziet in een verplichte vergunning en landelijke registratie voor sekswerkers. Die zitten daar – uit angst voor verlies van privacy – niet op te wachten. Het is de bedoeling dat ambtenaren per gemeente gaan beoordelen of sekswerkers wel uit vrije wil aan de slag zijn. ‘Hoe kan een ambtenaar nu bepalen of ik wilsbekwaam ben?’, vraagt Jeanet zich af. ‘Dat is heel moeilijk op te maken uit één intake-gesprek.’

Register voor sekswerkers

Dat is inderdaad een utopie, meent Heleen Driessen. Zij is verbonden aan het Prostitutie & Gezondheidscentrum en is ook zorgcoördinator slachtoffers mensenhandel. ‘In één gesprek vaststellen of iemand slachtoffer is van mensenhandel is niet te doen. Soms zien wij pas na drie jaar dat iemand al die tijd veel geld aan iemand anders heeft afgedragen.’

De sekswerkers staan niet alleen in hun kritiek op het wetsvoorstel. De Eerste Kamer was tegen en de Raad van State vreest een averechts effect: dat sekswerkers door de wet richting illegaliteit worden geduwd. De rechtbank Amsterdam en de Autoriteit Persoonsgegevens keerden zich al tegen het registreren van gegevens van sekswerkers.

‘En toch ligt dezelfde ellende er weer’, constateert Jeanet. Ze denkt dat de wet er doorgedrukt is door de ChristenUnie, in ruil voor steun aan het kabinet. De sekswerker gaat er dan ook van uit dat de wet door de Tweede Kamer zal komen. De kans dat de Eerste Kamer er nogmaals voor gaat liggen, acht ze niet groot: ‘We are fucked.’

Verslechterde positie

Irina Hornstra, lid van de belangenvereniging voor sekswerkers Proud, heeft staatssecretaris Eric van der Burg van Justitie vorige maand gewaarschuwd voor de gevolgen die de wet kan hebben. ‘Wat die beoogt en wat die bereikt staan lijnrecht tegenover elkaar’, zegt ze. ‘Verdere restricties voor sekswerkers zullen de doelstellingen van minder mensenhandel en minder uitbuiting niet dichterbij brengen.’

Kijk maar naar omliggende landen, zegt ze. ‘In landen met een restrictief beleid is de positie van sekswerkers verslechterd en neemt illegaal werken toe.’ In de wet staat dat klanten van sekswerkers die geen vergunning hebben, strafbaar worden. ‘Dan gaan klanten zichzelf beschermen. Die pikken niet meer iemand op straat op, maar op een afgelegen plek. Vanuit de empirie is het een monstrum, die Wrs.’

Voorstanders van de wet zien die juist als een manier om sekswerkers te beschermen. ‘Ik zeg niet dat ik de wet 100% steun zoals die er nu ligt, maar het is wel goed dat die wet er komt’, zegt SP-kamerlid Michiel van Nispen. ’Veel sekswerkers doen legaal hun werk, maar tegelijkertijd is mensenhandel een groot probleem.’ Ook het risico op uitbuiting ziet hij als een knelpunt.

Cijfers ontbreken

Alleen weet niemand hoe groot het probleem is. De Nationaal Rapporteur Mensenhandel houdt geen aparte cijfers bij van mensenhandel of uitbuiting in sekswerk. Een woordvoerder wijst op een schatting van het WODC van vijfduizend vermoedelijke gevallen van mensenhandel in Nederland in 2019. Het geschatte aantal slachtoffers van seksuele uitbuiting daalde tot ongeveer tweeduizend per jaar.

Het ministerie van Justitie en Veiligheid erkent dat over de omvang van mensenhandel op basis van beschikbare data nauwelijks betrouwbare uitspraken kunnen worden gedaan. Ook uit vergelijkende internationale onderzoeken kunnen volgens het departement geen conclusies worden getrokken over het verband tussen legalisering van sekswerk en mensenhandel.

Kamerlid Mirjam Bikker van ChristenUnie wijst op cijfers van het Coördinatiecentrum Mensenhandel. Daar zijn in de twee jaar voor de coronacrisis 1450 slachtoffers van uitbuiting in de seksuele dienstverlening gemeld. ‘Ik vind dat verschrikkelijk, ook omdat ik weet dat de meeste slachtoffers niet in beeld zijn en gemeld worden. Ik wil dat daar een einde aan komt.’

Zorgcoördinator slachtoffers mensenhandel Driessen vindt het moeilijk om te zeggen hoe vaak uitbuiting of mensenhandel in sekswerk voorkomt. ‘Bij het deel van de sector zonder vergunning komen wij minder makkelijk achter de deur.’ Het gebrek aan cijfers maakt het moeilijk om te beoordelen of nieuwe regels nodig zijn. ‘Dat zou legitiem zijn als het over een groot probleem gaat, maar dat weten we niet.’

Read more…

Bijzondere carrières, bijzondere verhalen: daar zijn we allemaal dol op, toch? Metro sprak daarom de ondernemende Esmee. Ondanks haar jonge leeftijd (26) runt zij sinds een jaar een goedlopende escortservice. Of veel beter: een high class escortservice. Want dat moet Eslabelle van haar zijn en dat is het. Hoe zij op haar idee kwam? Esmee was zelf een escortdame en besloot haar ervaring om te zetten in een eigen bedrijf.

Esmee opereert met Eslabelle vanuit het Noord-Hollandse Beverwijk. Zij heeft een achtergrond als maatschappelijk werker en als high class escortdame, die zag dat er in haar branche ruimte voor verbetering was. Ze werd als het ware in het diepe gegooid en moest alles zelf uitvinden. Dus: Eslabelle moest er komen, waarbij de voor haar werkende dames gelouterd en goed voorbereid hun werk kunnen doen. Of hun lucratieve hobby misschien wel: het bijzondere aan Esmees bedrijf is namelijk dat er alleen vrouwen mogen werken die er een studie of een baan naast hebben. Anders gaat het feest niet door.

Esmee escort vanaf haar 21ste

Een dappere start in coronatijd, maar in een zomer met wat minder regels.

„Dat klopt en dat was maanden later wel anders. Maar laat ik niet klagen, alle ondernemers en eigenlijk iedereen had met corona te maken. Voor niemand was corona leuk.”

Je idee bestond echt uit het feit dat je zelf escortdame bent geweest toch?

„Ja, op mijn 21ste was ik toe aan wat spanning en sensatie en heb dat toen drie jaar naast mijn studie mogen doen. Ik wil gelijk zeggen dat dat met heel veel plezier was. Mensen zijn heel blij als je er bent en elke afspraak is verschillend. De diversiteit vond ik leuk, want ik kwam bij mannen maar ook bij vrouwen. In tegenstelling wat sommigen misschien denken, belandde ik alleen maar bij fijne en gezellige mensen.

Het gaat echt niet om alleen maar oude mannen die een jong meisje willen. Klanten zijn doorgaans tussen de 30 en 55 jaar. Op een gegeven moment was het voor mij wel okay, maar ik kijk er op een hele positieve manier op terug. Ik heb allemaal leuke dingen mogen beleven, zoals je dat ook in films ziet. Heb de mooiste sterrenrestaurants en -hotels van binnen gezien en ben op grote jachten geweest.”

High class kan op een andere manier

Maar toch: iets in jou zei dat de manier van werken toch anders kon en misschien wel moest.

„In elke onderneming, waar je ook werkt, zijn er dingen waarvan je denkt ‘dat zou ik anders doen’. Ik heb dat in elk geval, haha. Maar ik kreeg als escortdame te horen naar wie ik toe moest en waar het was, en succes! Dat was het. Ik was natuurlijk best jong toen ik begon en dan begint het. Wat neem je mee, wat trek je aan? Wat is de bedoeling en zijn er misschien dingen waar ik het beter niet over kan hebben? Hoe werkt het hele wereldje eigenlijk? Dat moest ik allemaal zelf uitvinden. Bij elke baan word je ingewerkt, maar in de escortwereld niet. Ik vond dus, toen ik met Eslabelle begon, dat de dames zo goed mogelijk moesten worden voorbereid. Dat ik dat niet heb gehad, vond ik jammer.”

Hoe werkt het bij jou als ‘bazin’?

„Ik heb een hele cursus ontwikkeld. Die duurt ongeveer drie uur en de vrouwen krijgen ook een boekje mee om alles nog eens terug te lezen. Alles rond het escort zijn komt natuurlijk aan bod, maar ook etiquette-vormen bijvoorbeeld. En ik vertel hoe zij netjes en verzorgd de deur uit moeten gaan. Dat moet natuurlijk niet als ordinair type zijn. Bovendien gaat het erover wat je allemaal meeneemt. Ik zeg altijd maar zo: niet iedereen past in dezelfde maat kleding en ook niet in dezelfde maat condoom. Mijn companions hebben daarom altijd zeven maten condooms bij zich. Allemaal dingen die ik vooraf ook graag had geweten.”

Escort zijn mag niet als werk voelen

Je mag alleen bij jou voor Eslabelle werken als je ook een studie of een baan hebt. Waarom is dat?

„Dit werk is best wel zwaar, ondanks dat het leuk is en je heel veel leuke dingen doet. Je probeert het je klant zo goed mogelijk naar de zin te maken en dat put je uit. Als escort zijn een full-time baan is, dan gaat het te veel op werk lijken, vind ik. En werken, daar heb je soms geen zin in. Dat hebben we allemaal.

Als dat het geval is, gaat het werk je tegenstaan. Als ik een dame bel dat ik een afspraak voor haar heb, wil ik ‘oh graag, wat leuk!’ horen. Een boeking zien de vrouwen vaak als een avondje uit. Dat enthousiasme wil ik vast blijven houden. Als mijn vrouwen afhankelijk van de escortbaan zouden zijn, dan wordt het een moetje. Dan gaat het plezier er op een gegeven moment af en heeft de klant dat door.”

Als er nou een dame bij jou aanklopt die zegt ‘Esmee, escort zijn is echt mijn passie, ik wil niets anders doen’, dan ga je daar toch niet in mee?

„Ik ben daar best streng in, ja. Alleen part-time vrouwen die af en toe een date hebben, mogen voor me werken. Dat is voor iedereen beter, dus daar wijk ik niet vanaf. Zoals gezegd heb ik het drie jaar lang heel leuk gehad, maar ook ik had weleens een avondje waarop ik liever op de bank wilde zitten dan weer beschikbaar zijn. Als je vijf of zes dagen per week alleen maar escort bent, dan kan ik me niet voorstellen dat dat goed voor je is.”

Wordt Eslabelle alleen door mannen gebeld?

„Zeker niet, dat wil ik graag benadrukken. Ik heb ook vrouwen en koppels als klanten.”

En draait het altijd om seks?

„Nee hoor, een klant mag zelf bepalen hoe hij of zij de tijd indeelt. Als zou er een spelletje Monopoly worden gespeeld, prima. Veel mensen denken dat de escort-dame alleen maar even snel langskomt. Maar daar draait het bij mijn bedrijf juist niet om. Het gaat om het vinden van een klik en die wordt bijvoorbeeld gecreëerd door eerst uit eten te gaan, een theater te bezoeken of ergens een drankje te drinken. Dan wordt de connectie gevonden en kan er natuurlijk intimiteit aan te pas komen. Maar soms vindt een klant het ook prima dat er gewoon gezelschap is. Dat iemand zegt ‘ik heb vanavond geen behoefte aan seks, maar wil wel lekker met je knuffelen’ of zo. Het kan allemaal.”

Transparantie bij Eslabelle

Als de lezer ‘high class’ ziet, zal die zich ongetwijfeld afvragen wat dat dan kost. Wat wil je daar over vertellen?

„Alles, want ik wil transparant zijn. Op mijn website kun je daarover alles vinden. Wanneer dat niet het geval zou zijn, vind ik dat raar. Als een auto koopt, staat er toch ook bij hoeveel die kost? De reiskosten staan alleen niet vermeld, want die verschillen per dame. Ik doe boekingen vanaf twee uur. Sommige klanten zeggen ‘oh, ze hoeft maar een uurtje te komen hoor’, maar dat is dus niet de bedoeling. High class is bij mij vanaf 2 uur en dan is het 700 euro. De meeste dates duren gemiddeld echter tussen de vier en vijf uur.”

Sta jij als eigenaresse van je eigen Eslabelle altijd aan?

„Ja, ik sta altijd aan. Echt áltijd. Soms is dat best vermoeiend hoor, geef ik meteen toen. Maar het is vooral mijn passie. En als je iets doet wat je heel leuk vindt, dan voelt het al veel minder als werk. Ik kan het ook overal uitoefenen, daarmee voel ik me wel een beetje bevoorrecht. De telefoonlijn staat echter elke dag van 11.00 uur ‘s morgens tot 24.00 uur ‘s avonds open. Maar het kan zijn dat een dame om 23.00 uur een boeking krijgt die tot 03.00 uur ‘s nachts duurt. Dan ben ik zeker tot die tijd wakker.

Ik bel de vrouwen namelijk altijd kort voor de date, maar ook vlak daarna. Een evaluatie vinden de dames prettig en ik vind dat belangrijk. Veel escorts houden hun werk voor zichzelf, omdat het nog altijd niet helemaal geaccepteerd is. Dan is het heel lekker als je iemand aan de telefoon hebt, waartegen je alles kunt vertellen. Of als iets niet zo goed ging, dat zij kan vragen wat ze misschien beter had kunnen doen. Nogmaals, ik had dat in mijn tijd als escort dus niet.”

Op naar het buitenland

Is je droom na een jaar helemaal uitgekomen, of brengt de toekomst je nog meer?

„Ik ben al bezig met internationaal uitbreiden, dat dames ook reizen met klanten naar bijvoorbeeld Ibiza, Saint-Tropez of Monaco kunnen maken. Een klant kan dan zeggen ‘ik ga op vakantie en neem mee’, haha. Dat moet voor mijn companions als een kers op de taart gaan voelen. En in oktober komt er nog iets aan, maar dat is nog geheim…”

Bron: Metronieuws.nl

De 26-jarige Melinde Witkamp is zo gek op seks, dat ze daar haar werk van heeft gemaakt. Ze werkt compleet voor zichzelf, als escort. Ze biedt op haar website onder andere de escortservice ‘intiemste slow lovemaking’ aan.

Hormonen

“Vanaf het moment dat mijn hormonen hun werk gingen doen, heeft sekswerk mij getrokken”, vertelt Melinde. Toen ze twee jaar geleden uit een relatie kwam ging ze zichzelf ontdekken. “Ik ontdekte dat ik seksualiteit enorm leuk vind en dat er heel veel verborgen verlangen in zitten. Ik vond het zó leuk, dat ik sekswerk op een bepaald moment serieus ging overwegen.”

“Eerst ging ik nadenken. Wat heb ik daarvoor nodig? Ik moet mijn grenzen kennen en ‘nee’ kunnen zeggen”, legt ze uit. “Op een bepaald moment had ik een fotoshoot voor mijn bedrijf en liet ik vallen dat het me leuk leek om sexy voor een camera te staan en daarvoor betaald te worden.” Zo gezegd, zo gedaan. “Algauw merkte ik dat ik dat op de foto gaan niet eens leuk vond, maar het intiem zijn met de fotograaf wel.”

Advertentie

Ze schrijft een advertentie voor intimate slow lovemaking. “Ik ben er heel bewust in gestapt, wetende wat voor nare, donkere en zware kant sommige sekswerkers moeten dragen. Je gaat natuurlijk met allemaal mensen om die je niet kent en moet daar je comfort in vinden.”

Op een ietwat ordinaire site plaatst ze haar advertentie. “Dit was een website waar advertenties op staan met ‘Wil je een geil kutje likken?’ en ‘Lieve meid heeft zin in een vluggertje’. Daartussen viel ik natuurlijk enorm op. Ik stond zo ver af van wat er gemiddeld werd aangeboden. Het was letterlijk een gat in de markt.”

Penetratie

Met gezonde spanning gaat Melinde naar haar eerste drie afspraken. “Ik moest met een wildvreemd persoon, die ik niet per se aantrekkelijk vond, een bubbel van intimiteit creëren”, vertelt ze. Tijdens de eerste drie afspraken was er geen penetratie. “Daar kwamen we niet aan toe. Voor mij was dat een heel comfortabele manier om alles te ontdekken.”

“Uiteindelijk had ik met iemand een date waarbij ik dacht: ‘Nu is penetratie welkom, mijn lichaam wil het verwelkomen’. Toen ik tegen hem zei: ‘Ik wil jou in me’, was dat een heel mooi moment. Hij had nog nooit meegemaakt dat iemand dat zo tegen hem zei.” Nog steeds zijn er momenten dat ze geen behoefte heeft aan penetratie. “Er is dan wel ruimte in mijn pussy voor penetratie. Maar dan voel ik dat het mag, maar niet hoeft.”

Grenzen aangeven

Iets waar Melinde heel goed in is, is haar grenzen aangeven. “Ook buiten mijn werk kan ik dat heel goed. Het gebeurt vaak dat ik het niet eens hoef te zeggen dat ik iets niet wil, maar dat het gewoon niet gebeurt. Alsof het al voor mij geregeld wordt.” Ze heeft het idee dat de klanten die zij aantrekt ook niet mensen zijn die gauw over haar grenzen zullen gaan. “Het zijn vaak mensen die niet verlangen naar een porno-achtige situatie, maar meer naar verbonden zijn en lol hebben.”

Melinde werkt als zzp’er, dus ze moet alles zelf regelen. “Eigenlijk regel ik niets qua veiligheid. Ik heb tot nu toe alleen maar fijne mensen ontmoet. Ze leggen er ook best een bedrag voor neer. Mijn tarief en het type dienst dat ik lever, zorgt ervoor dat er veel mensen uitgefilterd worden.”

Eigen plezier

Tijdens iedere afspraak kan Melinde wel ergens plezier uit halen. “Bij sommige mensen denk ik: ‘Als ik er niet voor betaald had gekregen, had ik het niet gedaan’. Als ik zelf geen fysiek genot ervaar, geniet ik wel van wat ik met de ander kan doen. Dan geniet ik van hoe diegene zich gezien voelt. Het gaat niet om mij, het gaat om de service die ik aanbied met mijn lichaam.”

Toch is een afspraak soms een uitdaging. “Ik sta enorm open voor een uitdaging, daar haal ik lessen uit. Ik had eens iemand wiens piemel echt enorm stonk. Ik heb gekeken hoe ik zou omgaan met het oncomfortabele van die stank. Ik kan heel goed het comfort in het oncomfortabele vinden. Dat was in deze situatie een flinke uitdaging.”

Oordelen

Over haar werk is ze enorm open. “Iedereen die het wil weten, weet het. Mijn ouders zijn er niet enorm fan van. Mijn vader zei ooit: ‘Ik vind het goed dat er mensen zijn die het doen, maar liever niet mijn dochter’. Mijn moeder heeft het er moeilijk mee, daar heb ik begrip voor. Ik geef haar zoveel ruimte als ze nodig heeft en sta open voor haar vragen en oordelen.”

“Wanneer ik vertel wat voor werk ik doe, heeft iedereen een bepaald oordeel. Mensen hebben een beeld van sekswerkers”, vertelt Melinde. Oordelen die mensen hebben zijn dat het ze het doen voor easy money, omdat ze enorme onverwerkte jeugdtrauma’s hebben of door een laag zelfbeeld. “Die vooroordelen zijn allemaal waar, maar gelden niet voor iedereen. En ook niet voor mij.”

Bron: Linda.nl

De Noorse en Zweedse politie heeft prostitutienetwerken ontdekt waarin de meeste vrouwen uit Oekraïne kwamen.

Een zwarte BMW rijdt zonder lichten door Finnskogen, een uitgestrekt bosgebied op de grens tussen Noorwegen en Zweden. Dan stopt de chauffeur, doet een zaklamp aan, volgt de weg een tijdje en loopt het bos in – buiten het zicht van bewakingscamera’s. Twintig minuten later komt hij terug met twee vrouwen, een uit Oekraïne en een uit Moldavië.

Elke week worden er zo vrouwen naar Noorwegen gesmokkeld. In zowel Noorwegen als Zweden heeft de politie prostitutienetwerken ontdekt waarin de meeste vrouwen uit Oekraïne kwamen. Dat meldt de Noorse omroep NRK, die toegang kreeg tot foto’s en documenten die tonen hoe de politie de daders in de gaten hield.

„Dit is de eerste keer dat we meer Oekraïense dan Roemeense vrouwen zien”, zegt de Zweedse politie-inspecteur en prostitutie-expert Simon Häggström, die betrokken was bij het onderzoek, tegen NRK. De toename van het aantal vrouwen uit dit land is volgens hem duidelijk te wijten aan de oorlog. De vrouwen uit dit onderzoek hadden geen asiel aangevraagd in de Scandinavische landen, maar zijn slachtoffer van mensenhandel, zo ziet hij.

Zweedse politie

Het netwerk in Noorwegen bestaat uit ongeveer tweehonderd Oost-Europese vrouwen en bestond ook al vóór de oorlog in Oekraïne. In een groot onderzoek naar seksuele uitbuiting ontdekte de Zweedse politie dat veel vrouwen rechtstreeks naar de grens met Noorwegen werden vervoerd, en waarschuwde daarop in de winter van 2021 haar Noorse collega’s.

Hoeveel Oekraïense vrouwen er sinds de Russische invasie naar het land zijn gesmokkeld, is niet precies bekend. Volgens de politie woonden er op het moment van de inval meer dan honderd vrouwen in een gebouw in Oslo en hadden zij daar seks tegen betaling.

Een Oekraïense vrouw en haar Noorse echtgenoot worden verdacht van het leiden van dit prostitutienetwerk in Noorwegen. De slachtoffers werden online aangeboden. Potentiële klanten konden op een website foto’s bekijken, waarbij ze informatie kregen over de vrouwen en over de diensten en bijbehorende tarieven waarvan ze gebruik konden maken.

In Zweden was Per-Anders Andersson, een hoteleigenaar dicht bij de Noorse grens, verrast dat er constant auto’s vol vrouwen kwamen, vertelt hij omroep NRK. Ze werden afgezet bij het hotel en een dag later opgehaald door een man. De vrouwen kwamen uit Oost-Europa en zeiden dat ze naar Noorwegen gingen, aldus Andersson.

In Zweden en Noorwegen is prostitutie illegaal. In Zweden zijn ook klanten van prostituees strafbaar.

„Vrouwen in een kwetsbare positie zijn vaak goedgeloviger”, weet Ina Hut, directeur van het landelijk Coördinatiecentrum tegen Mensenhandel (CoMensha). In Nederland gaat het tot nu toe om een „handjevol meldingen” van seksuele uitbuiting van Oekraïense vrouwen. Hut verklaart dat onder meer door de alertheid van de opsporingsdiensten en de goede preventiecampagne.

„We hebben samen met andere organisaties digitale flyers gemaakt met waarschuwingen: wees alert voor mooie praatjes, zorg dat vrienden en familie altijd weten waar je bent”, zegt Hut.

Elders in Europa zijn volgens het Europese platform La Strada International tien officiële meldingen gedaan van seksuele uitbuiting van Oekraïense vluchtelingen, onder meer in Duitsland, België en Polen.

Topje van de ijsberg

Maar Hut denkt dat het echt probleem veel omvangrijker is: „Meestal zijn de meldingen die bij ons terechtkomen het topje van de ijsberg.” Vaak hebben de betrokken vrouwen niet meteen in de gaten dat het om mensenhandel gaat. Zo kan het lang duren voordat dit bij hulporganisaties op de radar komt.

Hut verwacht dat er de komende tijd meer zaken uit Oekraïne naar buiten komen. De grootste groep buitenlandse slachtoffers van seksuele uitbuiting in Nederland komt uit Roemenië, gevolgd door Nigeria.

Bron: nrc.nl