Gamen met je bekkenbodemspieren

Afgelopen december werd TechGirl Anke van de Vliet 40 jaar en daarmee viel ze voor de social media marketeers plots in een nieuwe advertentiecategorie. Iets met gadgets en bekkenbodemspieren trainen. Wat dit met gamen te maken heeft? Dat legt ze hier uit.

Speeltje

Perifit was er als de kippen bij. Direct de dag na mijn verjaardag kreeg ik via Instagram de advertentie te zien en ik wist toen nog niet dat het om een bekkenbodemtrainer ging. De advertentie viel op, want laten we eerlijk zijn: de Perifit lijkt verdacht veel op een seksspeeltje. Dat doen ze alvast goed, dacht ik. Normaliter scroll ik alle advertenties snel voorbij, maar dit trok zeker de aandacht.

Gamen

Des te meer omdat ze naast de ‘kegel’, zoals ze ‘m in het Engels noemen – blijkt afkomstig te zijn van de kegelspieren -, ook een smartphone tonen met daarop een game. Hmmz, zou het ja? Gamen met je vagina? Hilarisch! Ik besloot toch maar eens op de advertentie te klikken. En dan wordt het snel duidelijk wat je met de Perifit kunt doen. Je bekkenbodem trainen dus. En ja, dat heeft ook met seks te maken, maar op een andere manier dan je bij het zien van de advertentie zou denken.

Perifit

De bekkenbodemspiertrainer bestaat uit een vaginale kegel en die lijkt dus echt wel een beetje op een vibrator. De kegel is uitgerust met twee sensoren, een voor de oppervlakkige en een voor de diepe spieren, en is samen te gebruiken met en app. De app maakt het onder andere mogelijk om de spierwerking te visualiseren. Je kunt dus rechtstreeks de samentrekking van je bekkenbodemspieren waarnemen en feedback ontvangen op wat je doet. Op die manier leer je alle spieren goed te spannen en te ontspannen, zo geven ze aan.

Virtuele coach

In de app vind je naast de visualisatie van wat je spieren doen, ook een trainingsprogramma. Die bevat dus spelletjes. Die spelletjes dienen als extra stimulans om vaker te oefenen, want gamen is natuurlijk altijd leuk. Door je spieren aan te spannen of juist te ontspannen laat je een vogel of vlinder omhoog en omlaag bewegen in de game en scoor je punten. Weer eens wat anders dan The Witcher of Fallout spelen… Zelf spreken ze op de Belgische site (Perifit is van origine Frans) niet van gamen of spelletjes spelen. Voor Perifit is het een virtuele coach die je aanmoedigt en zorgt dat je een leuke work-out hebt.

Bekkenbodemspieren

Work-out klinkt misschien wat zwaar, want ik geloof niet dat ik hier zoveel inspanning voor hoef te verrichten als voor een CrossFit training. Maar laten we wel wezen, die bekkenbodemspieren moet je natuurlijk wel trainen. Dat gaat bij veel vrouwen vanzelf, maar er zijn ook een heleboel vrouwen die, onder andere door zwangerschap, moeite hebben met het (opnieuw) trainen van die spieren. Dit mogelijk met licht urineverlies tot gevolg bij zoiets simpels als lopen, niezen of sporten. En dat kan vervelend zijn. Lukt het je vervolgens niet om de spieren zelf te trainen, dan kan de Perifit uitkomst bieden. Je ziet immers wat je doet.

En meer

Perifit zoomt heel erg in op het voorkomen van (licht) urineverlies, maar het trainen van die spieren is goed voor veel meer dingen. Het zorgt voor een betere houding en het doet ook je seksleven goed. Wacht daar dus vooral niet mee tot je net als ik op je veertigste een advertentie krijgt, maar begin gewoon vandaag. Check Google en YouTube voor talloze trainingen en sportactiviteiten waarmee je nu al aan de slag kunt. Sport je al veel, dan zal je er een aantal vast en zeker herkennen!

Bron: Techgirl.nl

Vraag naar seksuele diensten voor mensen met beperking en ouderen stijgt: “Groeipotentieel is gigantisch”

Almaar meer ouderen en mensen met een beperking maken gebruik van seksuele diensten. Dat schrijft de krant De Zondag op basis van cijfers van Aditi. Bij die vzw kunnen die mensen terecht met hun vragen over seksualiteit en intimiteit. Vorig jaar steeg het aantal aanvragen tot 724, liefst een vijfde meer dan in 2018. “Maar in de ouderenzorg blijft het taboe groot.”

Het is intussen al een paar jaar geleden, maar trouwe “Thuis”-kijkers zullen het zich misschien nog herinneren: het personage Luc, een rolstoelpatiënt, worstelde toen wat met zijn seksuele noden. Hij kon uiteindelijk terecht bij sekswerker Marieke.

Die verhaallijn was een mooie illustratie van wat Aditi doet. Die Vlaamse vzw probeert intimiteit en seksualiteit bij mensen met een beperking en bij ouderen bespreekbaar te maken en voor die mensen gepaste oplossingen te zoeken.

Dat dat nodig is, bewijst de groei in het aantal aanvragen bij de vzw, zo bevestigt Steven De Weirdt van Aditi het nieuws in De Zondag. Dit jaar steeg dat opnieuw met een vijfde. “Wij zijn begonnen met een honderdtal aanvragen per jaar, maar we hebben dat elk jaar zien toenemen. Nu zitten we toch al aan een 700 tot 750 nieuwe vragen per jaar.”

Vragen uit omgeving

Die aanvragen komen van ouderen en mensen met een beperking zelf, maar ook heel vaak uit hun omgeving. “Dan gaat het bijvoorbeeld om ouders met een kind met een beperking, die merken dat er toch veel vragen zijn over seksualiteit. Maar de vraag komt soms ook van professionelen en begeleiders en van het zorgpersoneel in woonzorgcentra.”

Aditi neemt die aanvragen onder de loep, plant een gesprek in en gaat daarin na of seksuele dienstverlening een meerwaarde zou zijn. “Als dat het geval is, contacteren wij een dienstverlener, die dan een afspraak maakt. Wij briefen die persoon ook grondig”, benadrukt De Weirdt.

Taboe

Zeker bij mensen met een beperking zijn er de laatste jaren minder taboes rond seks en intimiteit, merkt De Weirdt. “Ik ga niet zeggen dat het taboe volledig verdwenen is, maar het is bespreekbaar geworden.”

In de ouderenzorg daarentegen loopt het nog wat minder vlot. “Dat heeft vaak te maken met onwetendheid en gebrek aan kennis. Heel wat professionelen in die sector gaan ervan uit dat seksualiteit bij ouderen geen thema meer is. Wij merken dat er heel veel nood is aan opleiding en vorming daarrond: hoe ga je in gesprek met personen, wanneer doe je dat?”

Dat is nodig, weet De Weirdt, want de tijden zijn duidelijk aan het veranderen. “We merken ook in de ouderensector dat er stilaan een nieuwe generatie aankomt voor wie het thema intimiteit toch nog wat belangrijker is of wordt. Op dat moment is het nodig dat mensen daar ook over kunnen praten. En dat is vandaag in heel veel woonzorgcentra toch moeilijk.”

Meer middelen

Het potentieel voor Aditi om verder te groeien is, zo zegt De Weirdt nog, “gigantisch”. “Maar we moeten daar voorzichtig mee zijn. Groei, dat betekent veel aanvragen en dat betekent dat wij ook de middelen moeten krijgen om dat in goede banen te leiden. Dat betekent dat er meer dienstverleners moeten komen.”

De middelen voor Aditi zijn deels afkomstig van de Vlaamse overheid en deels van de opleidingen die de vzw organiseert. “Het is altijd een beetje balanceren: we willen die kwalitatieve zorg blijven aanbieden, maar we moeten dat ook kunnen waarmaken. Daarom pleiten wij ook voor meer financiering. Op dit moment werken wij met 3, maar wij hebben makkelijk werk voor 6 à 7 mensen.”

Bron: VRT.be

Atleten mogen seks hebben tijdens Olympische Spelen, maar geen trio

De Olympische Spelen staan niet alleen bekend om grootse sportprestaties. De laatste jaren ging ook steeds meer aandacht naar het actieve date- en seksleven van de atleten tijdens het event. Even leken de bedden, die volledig bestaan uit recycleerbaar karton, daar deze zomer een stokje voor te steken, maar volgens de fabrikant zijn ze stevig genoeg … voor twee mensen.

Lisa (32) was verslaafd aan seks: ‘Ik leidde jarenlang een dubbelleven’

Seksverslaving bij vrouwen komt steeds vaker voor, zien seksuologen. Lisa (32) leed eraan, en zal de rest van haar leven naar bijeenkomsten moeten gaan om te voorkomen dat ze een terugval krijgt. “Tijdens mijn huwelijk zag ik soms meerdere andere mannen per dag.”

Lisa (32, niet haar echte naam) noemt zich een seksverslaafde in herstel. Al bijna vier jaar is ze nu ‘nuchter’, daarvoor had ze geen controle over haar seksuele uitspattingen. “Terugkijkend was dat al vanaf mijn puberteit zo. Ik wilde altijd heel graag aandacht van mannen hebben. Van mijn vriendje kreeg ik het naar mijn mening niet genoeg, dus daarnaast zocht ik contact met andere mannen.”

In 2009 trouwde ze met haar jeugdliefde, die niets wist van haar stiekeme chatsessies met andere mannen. In datzelfde jaar had ze een seksueel traumatische ervaring op haar werk, waar ze een posttraumatische stressstoornis aan overhield. “Vanaf dat moment is mijn seksverslaving zo getriggerd dat ik ook begon af te spreken met mannen om seks te hebben. Ik ging dus keihard vreemd. Jarenlang lang leidde ik een dubbelleven.” In 2014 biechtte ze haar man in grote lijnen alles op en zette ze een punt achter haar huwelijk.

Ze is de tel kwijtgeraakt, zegt ze, van met hoeveel mannen ze seks heeft gehad. “Ik denk wel meer dan 100, inclusief chatten en webcam. Toen ik nog getrouwd was, zag ik soms meerdere keren per dag andere mannen. Vaak via de webcam. Dan masturbeerde ik voor mannen die meekeken. Hoeveel pijn mijn vagina ook deed na verloop van tijd, ik bleef ermee doorgaan. Alles om die mannen te pleasen, want ze moesten wel bij me blijven natuurlijk. Afspreken deed ik als ik me slecht voelde twee, drie keer per week, als ik me goed voelde was het minder. Daarnaast had ik ook nog seks met mijn man.”

Dat laatste was meer een moetje dan een bron van genot. “Het was niet de meest bevredigende seks. Andere mannen lieten me veel meer vrouw voelen dan mijn eigen man. Zij zorgden er wel voor dat ik klaarkwam en dat de seks spetterde. Als je steeds nieuwe invloeden krijgt, krijg je steeds een nieuwe high. Daar was ik continu naar op zoek. De seks was fijn, maar die high nog fijner.”

‘Het was heel fout wat we deden, maar ook ergens heel erg prettig’

Ergens wist ze wel dat ze ermee moest stoppen. Maar de verslaving was sterker. “Als mijn man eerder thuiskwam van zijn werk en mij in een sexy pakje aantrof, schoof ik snel de laptop onder het bed en deed ik alsof ik me voor hem zo had gekleed.” Ze bedroog hem waar hij bij stond. “Ik had bijles van een van zijn vrienden omdat ik weer terug zou gaan naar school. Maar voor ik het wist, lag ik met die jongen in bed. We hebben een half jaar een affaire gehad. Het was heel fout wat we deden, maar ook ergens heel erg prettig.”

Schuldgevoelens

Nooit voelde ze zich schuldig over haar gedrag. “Pas toen ik ‘nuchter’ was, zag ik in hoe achterlijk mijn gedrag was. Nu voel ik me wel schuldig. Dat ik mijn man bedroog, dat ik zijn vriendschap met die vriend heb verpest, dat ik met zoveel mannen seks heb gehad. Ik ben er niet trots op en ben blij dat ik het niet meer hoef te doen. Het was geen leuke periode in mijn leven.”

Lisa verwarde seks met liefde, zegt ze. “Ik wist niet wat liefde was, dat heb ik van huis uit niet meegekregen. Ik dacht dat die mannen me leuk vonden. Ik was verslaafd aan hun aandacht. Uiteindelijk had ik door dat ze me leuk vonden omdat ik seks gaf, en nog gratis ook. Wat wil je als man nog meer?”

Dat haar omgang met seks en liefde problematisch was, zag Lisa vijf jaar geleden in. Tegelijk kwam het besef dat ze verslaafd was aan eten en alcohol. “Mijn verslavingen hielden me zo in hun greep dat ik niet meer wist hoe ik eruit moest komen.” Iemand raadde haar het twaalfstappenprogramma aan, dat oorspronkelijk was bedoeld voor de Anonieme Alcoholisten (AA), maar nu ook breder wordt ingezet bij verslavingen. Ze ging naar vrijblijvende bijeenkomsten toe van de SLAA (anonieme seks- en liefdeverslaafden), waar zij en andere verslaafden hun ervaringen deelden. “Het gevoel dat je het niet meer alleen doet is heel fijn. Aan het einde van mijn verslavingstijd was ik zo sociaal geïsoleerd, ik had niemand meer over. Er rust een groot taboe op seks- en liefdeverslaving. Mensen denken dat alleen mannen eraan lijden. Ik dacht ook dat ik de enige was. Door die bijeenkomsten merkte ik dat er heel veel anderen – mannen én vrouwen – zijn met hetzelfde probleem.”

‘Vier jaar geleden zat ik thuis met een uitkering en chatte en webcamde ik mezelf het ongans’

Die meetings waren de eerste stap naar herstel, al moest Lisa eerst nog dieper zinken voordat ze beter kon worden. Het absolute dieptepunt kwam voor haar toen ze drie maanden in het twaalfstappenprogramma zat en een bericht kreeg van haar ‘obsessieman’, zoals ze hem zelf noemt. “Ik vergat op slag alles wat het programma mij leerde. Binnen 24 uur na zijn berichtje lag ik bij hem in bed. Daarna voelde ik me afschuwelijk. Ik kon er niet van genieten, wilde het eigenlijk helemaal niet. Mijn verslaving had toch gewonnen.”

Dieptepunt én keerpunt

Het bleek achteraf naast het dieptepunt ook het keerpunt voor Lisa. “Vanaf dat moment ben ik nooit meer met een andere man naar bed gegaan en heb ik nooit meer geflirt of iets anders met andere mannen gedaan.”

Na bijna vijf jaar volgt ze nog steeds het programma bij de SLAA. “Ik durf mijn hand ervoor in het vuur te steken dat als ik het programma niet had gevonden, ik nog steeds zo bezig was of in een psychiatrisch oord terecht was gekomen. Het heeft mijn leven gered. Vier jaar geleden zat ik thuis met een uitkering en vrat ik mezelf suf, zoop ik mezelf klem en chatte en webcamde ik mezelf het ongans. Nu heb ik een baan in de zorg, heb ik al een tijd dezelfde vriend en zijn we sinds een half jaar trotse ouders. Ik ben heel blij met hoe mijn leven er nu uitziet. Zonder behandeling had ik dat nooit voor elkaar gekregen.”

De meetings zal Lisa altijd blijven bezoeken. “Ik weet hoe snel je weer terugvalt, dat hoor ik ook van mensen in het programma. Dat ze toch weer naar alcohol grijpen of seks hebben met mannen terwijl ze dat niet willen. Dat is wat een verslaving doet. Ik zal de rest van mijn leven verslaafd blijven. Ik hoef nooit meer alcohol te drinken, nooit meer slechte dingen te eten en nooit meer vreemd te gaan. Het verlangen is weg. Masturberen is oké, zolang het maar niet dwangmatig wordt. Porno kijken kan niet meer, en ook de webcam is nu verboden terrein. Ik kan nog steeds seks hebben met mijn vriend, maar niet meer dwangmatig vijf keer per dag. Eén of twee keer per week is gezond, weet ik nu.”

Snoepwinkel voor je brein

Seksuologe Eveline Stallaart van praktijk ESSH in Amsterdam ziet op haar spreekuur steeds meer vrouwen zoals Lisa. “Ook cijfers van over de hele wereld laten zien dat seksverslaving bij vrouwen steeds vaker voorkomt.” Volgens Stallaart is dat te verklaren doordat porno zo makkelijk voor handen is. “Porno is een snoepwinkel voor je brein, zeg ik altijd tegen cliënten. Je kunt er seks bekijken in elke smaak of vorm die je wilt, wanneer je maar wilt. Dat is superlekker voor je brein, je dopaminegehalte gaat ervan omhoog. Je brein gaat de link leggen tussen seksueel actief zijn, porno kijken en dat dopamineshot, waaraan je verslaafd raakt. Je brein wil steeds die hoeveelheid dopamine.”

Het probleem met zo’n pornoverslaving is dat je steeds moeilijker opgewonden raakt van ‘normale’ seks. “Geen normaal mens kan diezelfde hoeveelheid dopamine bij je teweegbrengen, zelfs al ligt Doutzen of Brad Pitt naast je in bed. Dan merk je dat je problemen krijgt met je opwinding.” Vrouwen worden bijvoorbeeld onzeker of hun partner nog wel de juiste is, omdat ze minder voelen, minder vochtig worden en minder makkelijk klaarkomen. Mannen ontwikkelen vaak een erectieprobleem. “Je partner is maar een dropjeswinkel – saai. Je brein wil die hele snoepwinkel, heeft dopaminetekort en wordt minder blij. Mensen kunnen er echt depressieve gevoelens van krijgen.”

‘Je bent verslaafd wanneer je meer met het verkrijgen van seks – dus niet de seks zelf – bezig bent dan met je basisbehoeften’

De Vlaamse seksualiteitscoach Leen Vangeebergen heeft moeite met de term seksverslaving. Wat Lisa omschrijft als een seksverslaving, is volgens haar in feite een verslaving aan aandacht. Je kunt namelijk niet verslaafd zijn aan seks op zich, zegt zij. Een zogenoemde seksverslaving komt volgens Vangeebergen vaak neer op een verslaving aan porno, of een verslaving aan het veroveren van een partner. “Als mensen te veel porno gebruiken naar de normen van de maatschappij, of meer dan gemiddeld seks hebben, dan noemen we dat al snel een verslaving. Terwijl dat niet het criterium is. Het is pas een verslaving als je gezondheid erdoor in gevaar komt. Je bent verslaafd wanneer je meer met het verkrijgen van seks – dus niet de seks zelf – bezig bent dan met je basisbehoeften. Als je zo vaak en zo veel porno kijkt dat je vergeet te eten, niet meer slaapt, je niet verzorgt, afspraken ervoor afzegt en vereenzaamt. Dan heb je een probleem met porno kijken, maar dus niet met seks an sich.”

Hele dag bezig met seks

Volgens Eveline Stallaart kun je echter wel degelijk verslaafd zijn aan seks. “Bij Jellinek en andere afkickklinieken is het een erkende verslaving, vergelijkbaar met drugs en alcohol. Het is een bloedserieuze verslaving die echt gevolgen kan hebben.” Seksverslaving en pornoverslaving zijn twee verschillende dingen, zegt zij. “Seksverslaving is de grote noemer, pornoverslaving is daar een onderdeel van. Als je seksverslaafd bent, ben je de hele dag bezig met seks en afhankelijk van alles wat ermee te maken heeft. Je dagelijks leven lijdt eronder. Je komt niet meer de deur uit, wil alleen maar seks en niks anders.”

Met alcohol of drugs kun je helemaal stoppen, maar nooit meer seks hebben is niet wenselijk. Hoe kick je dan af van een seksverslaving? Stallaart: “Als je stopt met het kijken van porno of veelvuldig seks hebben, merk je dat het dopaminelevel zich neutraliseert. Zo, en met cognitieve gedragstherapie, kan je er weer voor zorgen dat het goed komt. Op termijn kun je het dan mogelijk weer met mate introduceren, maar het blijft een valkuil. Het verschil tussen seksverslaving en op een natuurlijke manier seks consumeren heeft alles te maken met extreme hoeveelheid. Als je één of twee keer per week seks hebt, gaat er in principe niets mis.”

Bron: rtlnieuws.nl

Deze dieren wachten hun hele leven op 1 keer seks en daarna sterven ze

Voor sommige mensen is seks verschrikkelijk belangrijk: ze meten er hun succes als – meestal – man aan af. Die mannen moeten blij zijn dat ze geen Breedvoetbuidelmuizen (antechinus) zijn. Die peppen zich hun hele korte leven op om geweldig (en langdurg te paren en gaan daaraan ten onder. Deze dieren brengen hun hele leven door met wachten om seks te hebben en dan sterven ze.

Nadat ze zijn geboren zijn ze eerst een paar maanden samen met de vrouwtjes in het nest. Maar na die paar maanden kunnen ze niet meer samenleven: hun testosterongehalte verdubbelt en maakt ze aggresief naar andere mannetjes. In de twee weken die de paartijd duurt beginnen de hormonale verstoringen (vooral die van cortisol) langzaam hun tol te eisen bij de mannelijke diertjes. Het lichaamsgewicht daalt sterk, de bijnieren zijn sterk vergroot, er ontstaan stressulcera in het maag-darmkanaal en het immuunsysteem wordt onderdrukt waardoor de vatbaarheid voor parasieten toeneemt. Uiteindelijk sterven de mannelijke breedvoetbuidelmuizen door volledige uitputting.

Mogelijk is een evolutionaire verklaring dat ze zo geen eten opeten dat de jongen kan dienen.

Er is een technische naam voor dieren die maar een keer paren: semelparous dieren. Ze hebben slechts één kans om zich voort te planten – meestal met één paringseizoen, maar soms met één daad van seks – en dan sterven ze.

De breedvoetbuidelmuizen delen dit kenmerk met de penseelstaartbuidelmuizen, de gespikkelde buidelmuis en de dwergbuidelmarter.

Bron: Wellingelichtekringen.nl

Meesteres Angelina chanteerde ‘slaven’ met naaktfoto’s

Het hoorde allemaal bij het spel van meesteres Angelina F. (32). Dat ze haar ‘slaven’ onder druk zette met foto’s waarop ze naakt in een ‘beschamende’ pose te zien waren. Als ze niet zouden betalen, dan werden de foto’s gepubliceerd of naar geliefden gestuurd. Een van haar slachtoffers, een man uit Kaatsheuvel, deed aangifte en zo kwamen er meer slachtoffers aan het licht.

In totaal vier mannen deden aangifte tegen de 32-jarige verdachte. Ze moest gisteren voor de rechtbank in Breda verschijnen, maar ze was er niet. Haar advocaat Menno Buntsma wel, maar die was niet gemachtigd om namens haar het woord te doen. ,,Ik heb haar nooit meer gezien of gesproken”, liet hij de rechtbank weten.

De behandeling van de zaak bij verstek bestond daarom in feite uit het requisitoir van officier van justitie Mark de Graaf. Die had vier aangiftes in totaal, al daterend van 2016. ,,Er zijn meer slachtoffers, maar die hebben uiteindelijk besloten niets met de zaak te maken te willen hebben.”

Haar aanpak was in de vier zaken vergelijkbaar. Ze liet haar slaven onder meer zelf een foto maken met een van haar meesteresnamen, Grace of Sharon, op hun borst geschreven. De politie had ook beelden gezien van een man die een toilet moest schoonmaken met een tandenborstel en een luier aan. Dat haar klanten een onderdanige positie in dienden te nemen, daar hadden ze F. inderdaad voor betaald. Daar was overeenstemming over. ,,Dat ze geldslaven zocht, dat was deze mannen niet bekend. Ze hebben niet gekozen voor chantage”, hield De Graaf de rechters voor.

De man uit Kaatsheuvel heeft uiteindelijk duizend euro betaald om van haar af te komen. Uiteindelijk hielp dat niet, want F. stuurde toch een seksueel getinte foto van de man naar diens vriendin. Slachtoffer twee betaalde 750 euro, een derde heeft niet gereageerd op de dwingende whatsapp-berichten om geld over te maken en een man uit Oosterhout is 11.000 euro afhandig gemaakt.

‘Het geld is niet van deze vrouw’

Omdat de vrouw zelfs voor haar eigen advocaat onvindbaar is, kan het OM niet anders dan een celstraf eisen, zo zei De Graaf. Voor een werkstraf oproepen, lukt niet. In totaal zou ze vijf maanden de cel in moeten. Twee maanden worden voorwaardelijk geëist en het bedrag dat M. afhandig heeft gemaakt, moet als geldboete opgelegd worden. ,,Twee slachtoffers hebben geen vorderingen ingediend, maar het geld hoort deze verdachte niet toe. Dan moet het maar naar de overheid.”

De rechtbank doet over twee weken uitspraak.

Bron: BD.nl

Deze agent bekijkt seksadvertenties om mensenhandelaren op te sporen

Grof taalgebruik, extreme seksuele handelingen, opvallende beschikbaarheid, afkomst uit Oost-Europa en een lage leeftijd. Daar kijkt agent Johan Stam naar wanneer hij advertenties scant op het risico van mensenhandel. Hij maakt deel uit van een speciaal politieteam in Oost-Nederland dat illegale prostitutie probeert op te sporen via het web.

Hij vertelt dat speciale software een voorselectie maakt op basis van deze zogenoemde risico-indicatoren. Als een advertentie als verdacht wordt aangemerkt, maakt de politie een afspraak via het vermelde nummer. “We gaan dan naar de plek toe waar diegene zich bevindt. Dat kan in een hotelkamer, in een bungalowpark of in een auto zijn.”

Tijdens zo’n afspraak trof het politieteam een keer een 18-jarige Roemeense vrouw aan in verdachte omstandigheden. Ze was niet in het bezit van haar paspoort en er waren meerdere mannen aanwezig in het huis bij de vrouw. De politie nam haar mee naar het bureau en na verder onderzoek werd haar verhaal duidelijk.

“Het bleek dat ze onderweg van Roemenië naar Nederland verkracht was in een hotel”, vertelt Stam. “Ze moest haar paspoort afgeven. En haar werd verteld dat ze een schuld van 1000 euro had opgebouwd en dat ze die in Nederland in de prostitutie moest terug gaan verdienen.”

Het politieteam heeft een onderzoek gestart naar deze zaak, samen met de Roemeense politie. “Ondertussen zijn er aanhoudingen geweest. En er zijn ongeveer tien vrouwen geïdentificeerd als mogelijk slachtoffer. De zaak komt binnenkort voor de rechter”, zegt Stam.

Dwang en chantage

De meeste zaken waarbij sprake is van seksuele uitbuiting verlopen echter minder voorspoedig. Mensenhandel is lastig op te sporen. Ook omdat slachtoffers niet altijd aangeven dat zij in een onvrijwillige situatie zitten. Soms vanwege dwang en chantage, maar ook soms ook vanwege ongezonde afhankelijkheidsrelaties.

Stam: “Het gebeurt maar zelden als we in een woning komen en het blijkt dat de situatie mogelijk onvrijwillig is, dat we dan gelijk de desbetreffende vrouw uit de situatie kunnen halen. Dat duurt soms wel jaren.”

Bekijk hier de bijbehorende video

Het HierNuMaals (2000-2020). Hoe de Antwerpse rosse buurt werd teruggebracht tot drie straten

Het oudste beroep ter wereld heeft altijd een plek gehad in zowat elke zichzelf respecterende (haven)stad. Toch werd de prostitutie de afgelopen twee decennia steeds minder zichtbaar. “Pooiers zijn meer uitzondering dan regel geworden”, zegt prostitutieambtenaar Lieve Huijskens.

Voor wie zoals ondergetekende rond de eeuwwisseling als jonge tiener in de Atheneumbuurt opgroeide, was prostitutie een vaste waarde in het straatbeeld. In de straten ten noorden van de Franklin Rooseveltplaats werden hotelkamers in de regel per uur verhuurd. Voor die hotelletjes stonden steevast vrouwen op hun potentiële klanten te wachten. De straathoeken waren het terrein van de zogenoemde heroïnehoertjes die klanten ronselden uit de onophoudelijke ‘carrousel’ van auto’s met eenzame mannen.

Binnen de stadsmuren was de rosse buurt met de raamprostitutie zeventien straten groot, tot bijna achter de hoek van het Stadhuis. Straten waar woonhuizen zij aan zij stonden met door tl-buizen verlichte vitrines. Jonge stadskinderen die op de Veemarkt rondhingen, durfden al eens op de ramen te gaan kloppen als de gordijnen even dicht waren. Twintig jaar later is het straatbeeld helemaal veranderd. De tippelprostitutie is zo goed als verdwenen en de vitrines in het Schipperskwartier zijn beperkt tot amper drie straten.

Overlast, wanorde en afrekeningen

Die grote verandering kwam er niet van de ene op de andere dag, ze had heel wat voeten in de aarde. Zowel in de Atheneumbuurt als in het Schipperskwartier waren het buurtbewoners die de alarmbellen luidden.

Na de val van de Muur in 1989 zwaaiden Oost-Europese misdaadorganisaties de plak in het Schipperskwartier. “Met geweld probeerden die de prostitutiewereld over te nemen, de sfeer was uiterst crimineel. Geweld was normaal, tegen prostituees en in onderlinge afrekeningen”, schrijft de stad Antwerpen in een publicatie uit 2007 over het Schipperskwartier.

Sonia Patteet heeft al veertig jaar een dagbladhandel op Klapdorp en richtte mee het buurtcomité Schipperskwartier op. “Oorspronkelijk om samen met buren leuke dingen te doen”, vertelt ze. Maar al snel kreeg het comité nog een bestaansreden. “In die periode heersten overlast en wanorde in de buurt, diefstallen en overvallen waren schering en inslag. Er was gewoon geen controle. Het mocht niet dat de buurt de dupe werd.” De Vingerlingstraat. Foto: rr
Met de komst van Albanezen in de wijk was het geweld enorm toegenomen. “Zij brachten de afrekeningen met zich mee”, zegt Lieve Huijskens, prostitutieambtenaar bij de stad. Het geweld en de overlast leidden tot klachten van de buurt en noopten toenmalig socialistisch burgemeester Leona Detiège tot een uitgewerkt prostitutiebeleid. De raamprostitutie zou teruggebracht worden van zeventien naar drie straten. Die drie, de Verversrui, de Schippersstraat en de Vingerlingstraat, zouden autovrij gemaakt worden om zo de verkeersoverlast voor de buren aan te pakken.

Read more…

Review van “heerlijk maar levensgevaarlijk” seksspeeltje gaat viraal

Een jongeman kocht onlangs een seksspeeltje voor zijn vriendin dat haar oraal zou moeten plezieren. Dat deed het inderdaad, al was het voor hem een iets minder extatische beleving…

De man, die zichzelf Jay noemt, kocht onlangs op Amazon een Luvkis, een seksspeeltje dat vrouwen oraal bevredigt. Hij deed dat omdat hij zelf niet graag orale seks geeft en omdat hij benieuwd was hoe zijn vriendin zou reageren op de combinatie van penetratie en orale seks.

Duiveluitdrijving

Voor zijn vriendin was het een zalige ervaring, maar voor hem draaide het anders uit. Ook onvergetelijk, maar in de negatieve zin. “Koop dit als je een duiveluitdrijving wil”, titelde hij zijn review op Amazon. “Ik had geen hoge verwachtingen door de lage prijs (30,5 euro; red.), maar toch gaf ik het een kans. In het begin was het lastig om een goede positie te vinden voor ons beiden, maar toen we die vonden, konden we eraan beginnen. Ik ging bij haar naar binnen, zij zette het seksspeeltje aan en we gingen ervoor. Na ongeveer dertig seconden duwde ze op het speeltje en… Wel, de rest herinner ik me niet meer.”

Pijnlijk orgasme

“Blijkbaar kwam ze zo hard klaar dat haar benen tegen mijn kaak vlogen en ik tegen de chauffage knalde. Ze dacht dat ze me gedood had. Na enkele pijnstillers en een bevroren zak erwten of mijn kaak… vind ik het een goed seksspeeltje. Als je het samen met je partner gaat gebruiken, stel ik voor dat je een gevechtstenue aandoet om je te beschermen tegen eventuele lichamelijke letsels. Hoogachtend, een gekwetst vriendje”, schreef hij.

In een deuk

Het bericht werd gedeeld op Twitter en ging viraal. Heel wat mensen lagen in een deuk met zijn hilarische review. “Doe mij er maar vier” en “Oh mijn God, dat is geniaal. Ik ga er een bestellen”, klinkt het onder meer.

Bron: Metrotime

Misstanden in rosse buurt Leeuwarden, prostituees werken onder de prijs

Prostituees in Leeuwarden werken ver onder de prijs. Bezoek aan publieke vrouwen voor seks in Leeuwarden kan al voor een paar tientjes per keer. Dat heeft het programma Nieuwsuur van de NOS uitgezocht. Leeuwarden wordt landelijk gezien als het afvoerputje van de prostitutie. Vrouwen werken vaak zwart en er zijn twijfels of ze het werk vrijwillig doen.

Sinds de opheffing van het bordeelverbod in 2000 bepalen gemeenten zelf wat hun prostitutiebeleid is. Daardoor kunnen vrouwen in Leeuwarden zodra ze 21 jaar oud zijn zeven dagen per week zestien uren per dag werken. Het gevolg van het Leeuwarder beleid is dat vrouwen zwart werken en onder de prijs.

Burgemeester Buma is op de hoogte van de problemen. Hij zegt tegen Nieuwsuur dat prostituees echt niet zestien uur werken, maar dat ze voor een deel van de dag op de werkplek zijn zonder te werken. Buma wil dit in de toekomst voorkomen.

Bron: Omropfryslan